Stelling van de dag

#800000;">De stelling van de dag: 

Ik heb liever dat mijn hond dezelfde leeftijdsverwachtingen heeft als de mens, 

en ik voor altijd 1 en dezelfde hond heb.

#800000;">Eens of oneens ?

* Denk goed na, tuurlijk is iedereen zijn eerste ingeving JA maar je hele leven lang dezelfde hond ( tenzij je hem ook al zou herplaatsen wanneer hij maar een hondenleven lang had) is dat wel wat je echt zou willen  ?

er zitten natuurlijk ook nadelen aan zoals, wie neemt je dier over wanneer je er zelf misschien niet meer bent ? wie weet overleeft hij jou wel.

#ffcc00;">eigen antwoord:

#ffcc00;">Daar hoef ik niet over na te denken, geen seconde, geen tel.

#ffcc00;">Ja! duizendmaal ja, met alle liefde ja ! ooh als dat toch mogelijk zou zijn.

#ffcc00;">Al zou ik bij god niet weten hoe dat dan moet als de hond mij overleeft, maar dat zie ik dan wel weer 

#ffcc00;">Bij elke andere hond ( nuja, tot nu toe dan, over de toekomst kan ik niet oordelen maar kan me moeilijk voorstellen dat er ooit een hond komt waarmee ik nog meer verbonden ben) zou ik zeggen, nee een hondenleven is lang genoeg ! ik houd enorm van ze maar het is ook wel leuk om na een hondenleven weer een heel andere lieverd te mogen ervaren, en van elkaar te kunnen leren.

#ffcc00;">* dat geld dus voor alle honden die we hebben gehad tot aan dyango, maar doet helemaal niets af aan de liefde die ik voor ze voelde en nog steeds voel

#000000;">Iemand enig idee waarom het niet goed is gegaan met het bericht? geen idee hoe ik dat verander

#000000;">in het bericht zelf staat het gewoon goed

Goh... 

Ik heb hier weleens over nagedacht. 

We hebben nu altijd herplaatsers gehad. 

Ik denk dat ik eerder voor een pup was gegaan als je de hond je hele leven bij je zou hebben.

Maar aan de andere kant... 

Ik zou met Luna ( overleden ) en Hus ( mijn husky die ik nog wel heb 9 jaar is hij ) de rest van mij leven wel door willen brengen.

En ook dat zijn herplaatsers. 

Ik denk alleen niet dat ik dan Penny ( Penny leeft ook niet meer ) en Daisy had genomen.

4 honden had teveel geweest. 

Neen kan je hiermee ook niet helpen, dat is website gedoe. 

We snappen wel je stelling dus.....

Moeilijk voor mij, alhoewel Ik probeer mee  te denken 

Als je me dat had gevraagd toen ik mijn eerste hond had , had ik gezegd. EENS. Zoiets wil je nooit afgeven.

nu na vier overleden trouwe vrienden, denk ik terug aan die vier levens en dan zou ik dat allemaal hebben gemist ?

Ieder hondeleven was zalig en uniek voor mij. Een verrijking.

 Dus nu zeg ik ONEENS.

" Neen kan je hiermee ook niet helpen, dat is website gedoe. 
 
We snappen wel je stelling dus.....
 
Moeilijk voor mij, alhoewel Ik probeer mee  te denken 
 
Als je me dat had gevraagd toen ik mijn eerste hond had , had ik gezegd. EENS. Zoiets wil je nooit afgeven.
 
nu na vier overleden trouwe vrienden, denk ik terug aan die vier levens en dan zou ik dat allemaal hebben gemist ?
Ieder hondeleven was zalig en uniek voor mij. Een verrijking.
 Dus nu zeg ik ONEENS. "

Anny en Lance

 Dat bedoel ik ...

ik kan me hierbij aansluiten.

Ik zou in dit geval Penny en Daisy niet hebben gehad.

Omdat Luna en Hus eerder waren geweest en ik geen 4 honden in huis had ( kunnen nemen ) genomen. 

En beide ( ja 'beide' ) had ik niet willen missen. 

Daarom is het ook een stelling....nooit echt op te lossen , denk ik.

Neen ik vind dit wel een lastige idd. 

Geen van de dieren zou ik gemist willen hebben of moeten missen

Ik zeg ook oneens.

Mijn oudste hondje is nu 14 en ik heb hem al vanaf 8 weken en zelfs ook een paar keer in het nest nog gezien bij zijn moeder.

Maar het is juist het mooie dat je hem door alle fases van zijn leven meemaakt.

Het is onnatuurlijk als het anders zou zijn, zelfs al zou ik hem altijd bij me houden.

Natuurlijk is het verdrietig als hij komt te overlijden maar ik heb  hem dan wel zijn hele leven gehad en alles van hem meegemaakt.

Nu is hij oud  maar ik herinner me nog precies zoals hij altijd is geweest toen hij jong was maar het zou niet passen als hij altijd zo zou zijn.

Hij heeft straks een mooi leven gehad, het stopt gewoon een keer dat hoort bij het leven.

De andere hond is pas anderhalf dus hopelijk kan ik van hem nog heel lang plezier hebben!

Maar je groeit mee in de ouderdom van je hondje, dat merk ik nu zelf.

En zulke oude hondjes zijn ook zo speciaal, dat is ook heel bijzonder om mee te mogen maken.

hé vervelend van die website problemen, had het net zo lekker overzichtelijk gemaakt... grr ! 

 Valt dat echt niet op te lossen ? ik weet dat ik me aanstel hoor, maar het irriteerd me mateloos.

Hahah nou ik denk dat het ook makkelijker is als het wel geldt bij de laatste hond die je hebt.

Dyango is mijn laatste hond, dus dat betekent automatisch dat alle voorgaande niet wegvallen, inderdaad als hij de eerste was geweest had ik nu de anderen niet gehad, was de keuze waarschijnlijk lastiger ! 

Natuurlijk wil je je hond nooit missen maar toch geloof ik dat honden net als mensen in je leven zijn voor een bepaalde periode en ook met bepaalde redenen. Net als dat vriendschappen na een bepaalde tijd toch overgaan omdat ze voor die tijd een bepaalde meerwaarde hadden. Al vind ik de band met een hond wel even wat anders en zelfs verder gaan dan vriendschappen maar wat ik bedoel te zeggen is dat ik niet denk dat een heel leven samen kan. 

Het is juist zo mooi dat je hele andere banden met andere honden op kan bouwen omdat je ze in hele andere levensfases hebt, omdat je zelf groeit, door omstandigheden en natuurlijk omdat elke hond uniek is. Veel te mooi om van meerdere honden te mogen houden en leren om er maar één voor de rest van je leven te houden. 

Wauw, dat heb je echt heel mooi verwoord ruchama&lupa.

Ik kan dan ook niet anders dan het er volledig mee eens zijn* al blijf ik wel bij mijn antwoord, dyango is een uitzondering*