Misschien kun je beter eerst zorgen dat je hond van zijn verlatingsangst af komt. Denk dat je weer van voor af aan moet beginnen met het weg gaan op te bouwen.
Eventueel voor je weg moet eerst lekker wandelen, een hersenspelletje samen met de hond doen en dan weggaan.
Weet niet of het helpt, maar het valt te proberen ;).
heeft geen enkele zin er een hond bij kopen als het om verlatings angst gaat
jeff doet nooit iets en waldo kan de boel op stelten zetten ,als hij het er niet mee eens is dat ik wegga
Waldo is nooit helemaal alleen maar met ervaren rustige hond
oppas en trainen zijn je beste kansen.. zeg ik qua eigen ervaringen
hoe vaak is je hond alleen?en hoelang?
Hoe lang moet je hond dan alleen zijn gemiddeld?
Het wil niet zeggen dat de verlatingsangst over is met een 2e hond erbij.
Het kan evengoed zijn dat je straks 2 honden met verlatingsangst hebt.
Ik heb ook 2 honden maar ze zijn even blij als er weer iemand thuis komt, dan als ze de enige hond zouden zijn.
Het heeft er bij Frits niets mee te maken of we nu een uur of een kwartier weg zijn, als hij ziet dat we gaan dan gaat hij piepen en janken. Dat houdt hij een half uur of iets langer vol (volgens de buren) en dan stopt hij. Mij leek het juist als ze samen zijn dat ze dan niet zo eenzaam zijn, die tip kreeg ik van meerdere mensen die zelf ook twee honden hebben. Beetje in dubio nu dus
Ik denk dat het niet veel uit maakt of ze samen zijn hoor, misschien dat ze dan allebei wel gaan janken. Ze doen elkaar na.
Hier twee honden, 1 van mij, en 1 van mijn zusje. Mijn hond kan prima alleen zijn en blaft nooit, maar het hondje van mijn zusje altijd, zelfs als ze met zijn tweeën zitten. Dit gaat ongeveer 10 minuutjes door en dan stopt het. Vervelend, maar twee honden maken hier geen verschil.. Ze is ook wel een alleen thuis als mijn hond er niet is, dan hetzelfde.
Ik zou geen hond erbij halen voor je andere hond. Je moet dit zelf ook echt willen en er echt achter staan.
Of het het probleem oplost van et niet alleen kunnen zijn van je teckel weet ik niet. Wij hebben sinds kort ook een hondje erbij. Onze eerste hond kon heel goed alleen zijn. Die hoorde je nooit. We merken nu dat doordat de 2e erbij is ze elkaar aansteken met blaffen.
De 2e blaft wat sneller dan de 1e en deze neemt dit over. Het houd dan wel vanzelf weer op maar voorheen hoorde je de 1e hond helemaal niet als hij alleen was. En nu horen we van de buren dat ze af en toe wel samen blaffen. Dit merken we ook als we thuis zijn wel eens.
Succes !
Ik denk niet dat het werkt. Ik heb 1 hond met erge verlatings angst. Te wijten aan zijn verleden. En heb bij hem al diverse honden gehad, en hij gilt nog steeds als ik even weg moet.
Nu werk ik niet en ben vrijwel altijd thuis, maar als ben ik een kwartier weg is het gillen.
Hij is 8. Daarna een hond van 5,5. En een pup van ong 16 weekjes. En hiervoor ook nog 2 andere honden bij hem gehad, maakte niks geen verschil.
Weet je de reden van zijn verlatingsangst?
Je hebt een privébericht.
Ik ben denk ik dan de enige bij wie het anders is gegaan.
Mijn Vera bleek door haar traumatisch verleden in Spanje vreselijke verlatingsangst te hebben. Totale paniek. In het gastgezin niet, want daar waren meerdere honden. Ik heb er toen wel voor gekozen om Lexi erbij te nemen, ook uit Spanje. Dat ging goed vanaf dag 1. Daarom noem ik Lexi ook altijd mijn engel, ze heeft Vera en mij gered.
Maar staar je daar niet blind op hoor, zo'n gouden match is super geluk. Daarna heb ik nog twee kleine spaanse dametjes er bij genomen. Met z'n vieren ging ook goed. Maar de rust die Vera en Lexi samen hadden was uitzonderlijk.
Ik denk dat je het weer langzaam moet opbouwen met het alleen zijn. Net als toen hij nog pup was. Het is een jonge hond die je nog heel veel kan leren. Heb je hem vanaf pup?
Hij heeft altijd wel een beetje gepiept hoor als we weggingen. Dat schijnt teckel-eigen te zijn. Staat ook bij de omschrijving van het karakter van een teckel, is doorgaans niet graag alleen en erg gehecht aan het gezin. Dus er is geen speciale reden lijkt mij, hij heeft het liefst ons om zich heen. Maar dat gaat natuurlijk niet altijd. Daar leek het mij leuk (voor Frits maar ook voor ons natuurlijk) om er een hondje bij te nemen. Maar wat ik hoor over het aansteken van elkaars blaffen, tja daar zit ook weer iets in. We zullen er nog eens goed over denken, ik vind het erg zielig voor hem en voel me onderhand schuldig als we weg moeten. Bedankt voor alle tips!
oppas zoeken dus
daar heb je veel meer aan en geeft jezelf ook een fijn gevoel
Als we langer weg moeten komt mijn moeder altijd, maar ik kan haar ook niet voor ieder wissewasje vragen natuurlijk. Dus ik blijf het lastig vinden.
dan moet je mensen zoeken die je wel voor elk wissewasje kan vragen
Ik snap je hoor maar ben zelf qua waldo afhankelijk van dat soort mensen
ze bestaan echt
mensen die het leuk vinden te pas en te onpas voor je hond te zorgen
..je moet wel even bereid zijn om te zoeken
echt het geeft je heel veel rust en je zal zien dat je hond het beter doet
Met ieder wissewasje bedoel ik bv de dagelijkse boodschapjes, ben je eventjes een half uurtje weg. Dat vind ik persoonlijk een beetje ver gaan om daar een oppas voor te vragen. Vandaar dat het mij dus zo goed leek om een vriendje voor hem erbij te halen. Denk dat hij er toch even door heen moet, en moet leren om eventjes alleen te kunnen blijven. En als we langer weg gaan is mijn moeder er dus.
dan zal je het moeten trainen minuut voor minuut
Het is het een of het ander
wat jij persoonlijk de moeite waard vind is niet de vraag...
de vraag is of je hond het kan begrijpen ...wat jij aanbied
Hoe heb je het alleen zijn opgebouwd?
Overigens kunnen de drie die ik nu nog heb helemaal niet meer alleen dankzij een luidruchtige buurvrouw.
Dus hier voor ieder 'wissewasje' ook een oppas.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?