vreemd gedrag...

goeie avond,

ik kom even binnenvallen met een verhaaltje, in de hoop enigzins hulp te krijgen of inzicht van een 3e persoon.. het zit nml zo:

Wij hebben een canecorso reu van bijna 4 jaar oud, 2 oudere kinden ( 9 en 13)en sinds 10 maanden een babytje erbij wat tot de dag van "gisteren" heel erg goed ging samen..

het begin enige tijd geleden, toen ik buiten een sigaretje aan het roken was, kwam onze hond voor me staan en bleef CONTINU blaffen, blaffen grommen grommen blaffen.. als ik hem een comando gaf zit. luisterde hij niet, als ik weg liep liep hij achter me aan, totdat ik weer stil bleef staan.. en begon hij weer te blaffen en grommen (staart rechtomhoog, indringend aankijken)

dit gebeurde bijna elke keer als ik naar buiten ging (tenzij mijn man erbij is.. dan is hij zo lief als een page puppy ;)

toen gisteren, we hadden bezoek, meisje van bijna 3 jaar erbij die nogal bang is voor onze hond, dus eig. continu wordt getild of op de bank zit/staat.. evenasl gisteren.. ze stond op de bank, tegen de leuning aan met het gezicht richting de kamer.. de hond loopt achterlangs de bank, springt uit het niets op en geeft haar een snauw net langs haar gezichtje..

vandaag.. was ons dochtertje van 10 maanden aan het kruipen.. de hond lag op de grond met zijn ogen open, voor mijn benen..kleine meis komt aangekropen en kruipt ongeveer 50 cm achter hem vandaan, daar opeens een zware korte grom.. dus ik kindje van de grond geplukt, en haar veilig in de box gezet

het is zo lastig dit! instinctief wil ik de hond telkens weg stoppen (naar buiten) als de kleine op de grond is, maar met 30 graden of stromende regen stop je de hond ook niet naar buiten...

ik baal hier ontzettend van, met de 2 oudste gaat het PERFECT! maar ik ben zooo bang dat dit dadelijk fout afloopt...

wie zou mij kunnen vertellen wat hij bedoeld? wat ik kan doen... of eventueel tips heeft... Dankjewel

Dat zou ik ook wel eng vinden ja. Vreemd ook, omdat het met jullie andere kinderen wel goed gaat. Maar hij is natuurlijk geen baby's gewend, misschien dat ie daar nog aan moet wennen? Al zou je denken dat dat met 10 maanden ook wel een beetje gewoon moet zijn voor hem.

Heb je al eens advies aan de dierenarts gevraagd? Misschien een gedragstherapeut raadplegen, die gaat jullie thuis bekijken, kijkt wat jij doet, hoe de hond daarop reageert. Vaak krijg je dan best wel een duidelijk beeld van hoe en wat.

Verder zou ik het ook niet weten.

Ik vrees dat je cane een beetje de weg kwijt is. Het is ongehoord dat hij de gelegenheid blijkbaar krijgt om toch behoorlijk agressief tegen jou aan te blaffen en te grommen.

Hoe reageer je daar op?

Want dat gedrag mag je niet toestaan....

En nu heeft hij gefixeerd op een klein meisje( fixeren is een voorbode van dreigende aanval).

En toch laat je hem in dezelfde ruimte met een kruipende baby...

Ik zou dat nooit doen. Gewoon, omdat als het mis gaat, het vréselijk mis gaat.....

Ik denk dat je even geen kleine kinderen in zijn buurt moet toestaan.

( met een dergelijk groot ras zou ik dat nooit toestaan, doe ik zelf ook niet en ik heb een zeer sociale, vriendelijke maar grote hond)

 Je moet gaan trainen met die jongen; hij moet weer helder krijgen hoe de verhoudingen zijn thuis.....En tegen jou aan blaffen is écht niet in orde en moet je niet toestaan, geen seconde.

En als de kleine mag rondkruipen, dan gaat cane even in de bijkeuken of wat dan ook......

Wat doen jullie zoal met hem en hoe? Hoe corrigeren jullie?

Het is eigenlijk niet te doen van afstand te zeggen waardoor hij zo naar jou reageerde. 

Ook naar dat kleine meisje en je dochter. Is het angst, voelt hij zich bedreigd, heefy hij een vervelende ervaring met kleine kinderen, of komt het door juist geen ervaring, niet weten wat hij er mee moet? Lastig van af een afstand.

Ik zou hier een GT bij halen. 

Ik lees even mee

Jeetje ik vind dit echt eng zeg maar.

Zou de hond zeker niet bij je kindje houden als deze op de grond is want hij heeft het lef tegen jou te blaffen en te grommen dus naar mijn idee totaal geen respect voor jou als baas dus zal hij ook uit durven vallen naar je kindje. Het kindje van gisteren vind ik ook vreemd dat hij zomaar uitvalt. Heeft je hond geen pijn of iets?

Waarom hij het doet daar kan ik je geen antwoord op geven....misschien een stukje onzekerheid of angst maar haal hier alstublieft een GT bij en geen seconde de hond bij je kindje

Bedankt alvast voor de reactie's.. 

Nee ik laat de hond idd niet bij de beeb in de buurd meer.. als ze op de grond is gaat de hond in een aparte ruimte..

Het enige nadeel hiervan in dat als hij buiten is hij CONTINU blaft omdat hij naar binnen wil hahaha.. goh het lijkt wel een dramabeestje, terwijl het echt een schat is hoor..

Het is gewoon zo vreemd allemaal..

Ik hoop dat er nog iemand reageerd die iets soortgelijks meegemaakt heeft.. en wat hij of zij toen gedaan heeft.

Ik ga vandaag iig opzoek naar een GT!

Ja ik zou ook even uitsluiten of hij niets medisch mankeert b.v zijn ogen.

Ik heb zelf 3 honden en bij een ervan kunnen mijn twee oudste kleinkinderen alles met hem maar de jongste vond hij vanaf de eerste dag niks en hij gaat ook echt de tuin in als die kleine komt.

Nu moet ik ook zeggen de eerste twee waren er al voor hij kwam en de jongste werd geboren toen hij twee jaar was.

Prima dat je direct voor de veiligheid kiest!

En ja, logisch dat je hond continu blaft als ie ergens anders wordt geplaatst even; dat is nieuw voor m en hij wil het niet.....

Maar volhouden hoor! Wellicht kun je dat apart zetten wat verzachten door hem daar( en alleen daar) een heerlijke kluif te geven, of een gevulde kong? Dan gaat hij straks die ruimte nog als heel prettig ervaren waar hij graag heen wil....

Succes!

Zoals ik het leest weet de hond niet haar plek, waardoor ze in de war raakt. Als zij bij jou man wel braaf is, dan weet ze dus precies wat van haar verwacht wordt. Misschien ben je zelf te gespannen, hier raakt een hond namelijk van in de war. Sowieso vind ik dat een hond een klein kind niet uit zichzelf mag benaderen, de hond moet respect hebben voor de persoonlijke ruimte. Leer je hond op haar mand te liggen als de kinderen over de grond kruipen. Leer vervolgens je kinderen om de hond niet te benaderen als ze op haar mand ligt. Regels stellen en grenzen aangeven is echt heel erg belangrijk, voor de hond betekent dit zekerheid en voor jou en de kinderen veiligheid.

Ik zou zeker een bezoekje DA om te kijken of het iets medisch is

Je hebt een cane corse, en je zit te miepen als hij wat gromt , snauwt of hapt?

Doe je wel wat met die hond, maak je hem wel mentaal en lichamelijk moe regelmatig

Als jij je hond niet meer kan vertrouwen met je kleine, kun je hem beter verkopen

wat een belachelijke reacties van deze 2 gasten

Ik ben het eens ermee, als je die hond niet meer kan vertrouwen, kun je hem beter wegdoen voordat het mis gaat.

Sorry als dit zo bot klinkt.

Als hij naar zijn baas zo'n macho gedrag durft te vertonen van staren, blaffen, blijven volgen, dan zou ik heel erg op mijn hoede zijn.
Op het moment dat hij zich tegen kinderen keert heb jij waarschijnlijk ook helemaal geen controle.

Wat je er aan moet doen, ik heb geen idee. In elk geval heel goed op je kindje passen en als er visite is.
Sterkte, lijkt me voor jou ook heel stressvol.

Toch ben ik blij dat de hond eerst gromt. Het is zijn manier om te laten weten dat hij iets niet graag heeft. Geef hem hier aub niet voor op zijn donder. Hij geeft juist aan : dit wil ik niet.
Als je hem gaat afleren te grommen, dan gaat hij over naar de volgende stap : meteen happen of erger.

Maar voordat hij gromt, zal hij al veel meer kalmerende signalen gegeven hebben, die door de mens meestal niet gezien worden.
Hopelijk komt er geen volgende keer, maar toch eens opletten wat de signalen ervoor waren.

De meeste honden vinden kruipertjes moeilijk in te schatten. Een baby dat eerst alleen maar ligt of zit en dan nu zijn richting op komt kruipen. De ogen zitten op gelijke hoogte als de hond ligt. Deze situatie zou ik ten alle tijden proberen te vermijden.
Als de baby kruipt, hond in een andere ruimte. Als de baby slaapt, quality time voor de hond.

Ook zou ik meer structuur en regelmaat in het leven van de hond "gooien". En je hier ook echt aan houden. Het lijkt mij dat hij vindt dat hij de situatie moet oplossen, omdat het niet voor hem gedaan wordt.

Ik weet dat het veel energie kost om dit zo te doen, en dan heb je ook nog een baby'tje van 10 maanden die ook veel tijd en energie vragen. Dit buiten de rest van het gezin.

Sterkte !

Eens met Charlie, grommen is communiceren. Je hond verteld je iets. Doe er wat mee, kijk waarom hij gromt.

Ik ben juist blij dat een hond communiceerd. Het wordt pas gevaarlijk als een hond geen signalen laat zien, dan heb je kans dat hij gelijk van zich af bijt. 

De communicatie ladder, weet niet of die bekend is? Een hond bouwt signalen op. 

Een traphekje ergens neerzetten. Zo heb je een veilige plek waar je je hknd kan doen als de baby los is.

Eens met de vorige twee reacties.

Misschien is de aandacht voor de hond nu verminderd ivm de baby?

Minder uitlaten, minder spelen?

Kijk eens wat je nu anders doet dan voor de baby?  Er moet wel wat gewijzigd zijn, een baby vraagt veel aandacht...

De titel is eigenlijk misleidend.
Dit is heel gevaarlijk gedrag naar mijn mening.

De hond weet niet wat zijn taak wel of niet is, en is uit verwarring nu jonge kinderen (die voor honden soms heel moeilijk te begrijpen zijn door hun onvoorspelbaarheid) aan het "corrigeren".

Dat is meestal geen kwaadheid, maar de enige oplossing die de hond nog ziet om zijn leefomgeving "veilig" te stellen.

Ik zou als de wiedeweerga een goede gedragstherapeut in huis halen.

Ik heb zelf een hond uit herplaatsing, waarmee het heel erg fout is gegaan in haar vorige huis met jonge kinderen, dat heeft geleidt tot diverse incidenten, het was nog snappen, geen bijten, maar dat is al erg genoeg. De hond kan zichzelf niet helpen, de hele kleintjes ook zeker nog niet, de combi als het niet goed zit, is heel gevaarlijk.

Want ook een snap-beet komt bij een mens, en zeker een jong kindje heel hard aan, letterlijk maar ook mentaal.

Als je de kleine in de woonkamer wil laten kruipen waarom doe je de hond dan niet in de gang met de deur dicht (of een traphekje als er geen deur zit) en geef je hem een gevulde kong of een kauwstaaf oid.

Zo voelt hij zich minder buitengesloten want als hij altijd in de woonkamer mocht liggen en nu ineens wordt buitengesloten (wat heel erg logisch is) kan dit denk ik ook het gedrag verergeren.

verder idd een GT inschakelen want via een beeldscherm is het lastig te beoordelen. En idd, wat doe je nu anders met de hond dan voor de baby kwam?

Oeps verouderd topic

het begin enige tijd geleden, toen ik buiten een sigaretje aan het roken was, kwam onze hond voor me staan en bleef CONTINU blaffen, blaffen grommen grommen blaffen.. als ik hem een comando gaf zit. luisterde hij niet, als ik weg liep liep hij achter me aan, totdat ik weer stil bleef staan.. en begon hij weer te blaffen en grommen (staart rechtomhoog, indringend aankijken)

dit gebeurde bijna elke keer als ik naar buiten ging (tenzij mijn man erbij is.. dan is hij zo lief als een page puppy ;)

Heel moeilijk om van een beeldscherm te beoordelen wat de hond bedoelde. Blaffen, grommen, indringend aankijken, wat bedoelde hij ermee, blijkbaar wilde hij je iets zeggen maar wat. Was er buiten iets misschien? Wilde hij je waarschuwen? Onze Lola gromde eens naar me en keek me ook intensief aan, gelukkig zag ik dat buiten een andere hond liep, ze wilde me daarop attent maken. Ik liet merken dat ik haar begreep en ze werd kalm.

Jij hebt gereageerd door commando's te geven die hij niet opvolgde, hij ging door met blaffen. Misschien was er toch iets wat hij wilde dat jij zou begrijpen...

Een vraag die bij me opkomt is hoe gaan jullie met de hond om, voelt de hond zich veilig bij jullie, hoe begeleiden jullie hem, hoe is hij opgegroeid, wat is zijn achtergrond, komt hij uit een goed nest. Heeft hij negatieve ervaringen met kleine kinderen, is hij medisch in orde etc. etc. Er speelt zo ontzettend veel mee wb het gedrag van een hond. Ik zou een gt mee laten kijken. Wel een die werkt met kalmerende signalen en meegegaan is met zijn tijd, dat is heel belangrijk voordat je van kwaad tot erger gaat.

Let ook goed op de signalen die de hond vertoont, daar valt vaak al veel uit af te leiden over hoe hij zich voelt.

Wb het omgaan met kleintjes, daar zou ik heel consequent in zijn, de hond gaat als de kleine of kleine bezoekers over de vloer is, lekker op een rustig plekje liggen, met iets te kauwen, waar de baby hem niet mag storen. En andersom ook, als de hond over de vloer is gaat de baby in de box. Alles uiteraard op een positieve, ontspannen manier.

Probeer de hond ook te vertellen en te laten merken dat hij nog steeds even belangrijk is voor je nu de baby er is. Stel hem gerust dat er verder niets verändert.

Hier nog een link waar duidelijk omschreven staat wat je wel en niet moet doen, ik zou me daar zelf strict aan houden

https://hondenbescherming.nl/ik-heb-een-hond/ik-heb-een-hond-en-kinderen/