Oriënteren op de aanschaf van een shiba inu-pup

Na het een paar weken overwogen te hebben heb ik besloten dat ik graag een hond in huis wil nemen. Ik heb toen ik nog bij mijn ouders woonde vrijwel altijd een hond in huis gehad en nu ik toch alweer een tijd op mezelf woon mis ik het gezelschap van een lieve hond. Omdat ik in een flat woon heb ik even wat onderzoek gedaan naar een ras dat geschikt is voor die omgeving, en volgens mij zit ik met een shiba inu goed: die zijn (in elk geval op papier) lief en waakzaam, maar ook zelfstandig. Bovendien blaffen ze niet veel, en dat is in een flat natuurlijk wel zo handig.  En het helpt natuurlijk dat shiba's echt geweldig mooie dieren zijn.

Nou weet ik dat het niet eenvoudig is om "even" een shiba te kopen en dat is wat mij betreft ook prima. Wachtlijsten en dergelijken zijn geen probleem. Wat ik lastiger vind is het vinden van een betrouwbare fokker die niet de hoofdprijs vraagt. Ik ken Nippon Inu en heb uiteraard eens rondgekeken bij de bij hen aangesloten/erkende fokkers, maar dat zijn allemaal wedstrijdhonden. Voor mij hoeft die stamboom en het DNA-profiel niet zo, ik zoek een gezelschapsdier en geen wedstrijdwinnaar. Tegelijkertijd ben ik bang dat ik als ik niet oplet bij een broodfokker uitkom, en dat wil ik natuurlijk absoluut niet.

Even concreet mijn vragen:

• Is het realistisch om te zoeken naar een gezonde shiba inu-pup (bij voorkeur een reutje) voor 400-500 euro? Of heb ik geen andere keuze dan doorsparen tot 850, waarvoor ik bij de meeste wedstrijdfokkers die ik gezien heb ook een pup kan krijgen?
• Als het inderdaad realistisch is om voor een lagere prijs aan een gezonde en verantwoord gefokte pup te komen, hoe herken ik deze dan? Broodfokkers die echt in grote volumes vanuit kennels vele verschillende rassen verkopen zijn voor mij als leek ook nog wel te herkennen, maar zijn er nog andere dingen waar ik op moet letten?
• Ik weet niet zeker of het mag op dit forum (negeer de vraag gerust als dat niet het geval is) maar weet iemand misschien een betrouwbare fokker of een liefhebber die af en toe een nestje heeft? Wachtlijsten zijn geen enkel probleem. Sommige dingen in het leven zijn het wachten waard.

Ik weet trouwens dat het lijkt alsof ik vooral op het geld focus, maar dat komt omdat ik voor de rest mijn huiswerk zelf al zo goed mogelijk heb geprobeerd te doen. Een hond kopen doe je niet zomaar en ik vind het belangrijk dat ik de goede keus maak, dus ik heb heel veel zitten lezen de afgelopen tijd.

Nog een laatste dingetje: ik ben heel bewust op zoek naar een jonge pup. Ik weet dat er veel honden in asiels zitten maar dit wordt de eerste hond die, bij gebrek aan een beter woord, echt helemaal "van mij" is en ik wil graag alles meemaken. Puur gevoelsmatig en een beetje egoïstisch van me, maar het is nou eenmaal zo.

Bedankt voor het lezen en alvast bedankt voor eventueel advies.

Ik ben bang dat er niks anders op zit dan doorsparen, en ik kan je mededelen dat 850,- absoluut niet de hoofdprijs is voor een rashond! Het is misschien moeilijk voor te stellen (ik kan er zelf ook niet bij) maar sommige rassen starten bij 1500,- en kunnen tot wel 3000,- kosten.  Gemiddeld betaal je voor een raspup zo'n 1000 euro. Veel Nederlandse rassen zijn goedkoper en kosten tussen de 200 en 850 euro. Als jij een goed gefokte Shiba voor 850 kunt krijgen,  heb je een megadeal ;) 

Ik zou toch een pup van een erkende fokker kopen. De stamboom hoeft van jou misschien niet, maar een fokker die fokt volgens de regels en de rasstandaard belangrijk vindt, zal jou waarschijnlijk ook een pup meegeven die de rastypische eigenschappen heeft die jij zoekt en waardeert in het ras, en er wordt gelet op gezondheid. Bij stamboomloze fok kan je dat over het algemeen wel vergeten. 

Ten eerste, super dat je om informatie komt vragen! 

Wat betreft de aanschaf: ik zou inderdaad doorsparen en meer geld neerleggen voor een pup. Waarom? Bij ene goede fokker zijn de ouderdieren getest op bepaalde erfelijke aandoeningen, waardoor de kans dat de pup dit krijgt een stuk kleiner is. Verder doet een goede fokker veel aan de socialisatie van de pups en dit brengt voordelen met zich mee wanneer de hond opgroeit. En als laatste: de stamboom. Velen denken dat de stamboom enkel nuttig is voor wedstrijden, shows, etc. Maar een stamboom laat zien uit welke honden jouw hond voortkomt. Je kunt stambomen helemaal uitpluizen naar eventuele ziektes of juist (in jouw ogen) perfecte eigenschappen.

Je kunt een pup kopen een beetje zien als een auto kopen. Koop je een auto bij een gecertificeerde garage, waarbij de eventuele gebreken en de geschiedenis van de auto bekend zijn (pup van erkende fokker), of koop je een auto bij een particulier waar je geluk of juist erge pech kunt hebben met je aankoop (pup van particulier).

Verder heb ik geen ervaring met shiba inu's of fokkers daarvan, dus ik hoop dat anderen jou kunnen helpen.

Succes! 

Kort antwoord op je vraag m.b.t. kosten. Allereerst over je term 'wedstrijdfokkers', wat niet een juiste term is ;) Om als erkende fokker te Mogen fokken met je honden is het verplicht om in elk geval een aantal shows gelopen te hebben. 

Het gaat deze fokkers echt niet om het fokken van honden voor een wedstrijd, maar om de gezondheid. De honden worden getest op patella luxatie (iets waar je echt rekening mee moet houden bij de shiba) hd, en ogen. 

een pup tussen de 400-500 euro kopen, gaat niet lukken. Dan kom je vrijwel geheid bij de broodfokkers terecht. 

Mijn shiba komt overigens niet bij een erkend fokker vandaan. Dit was dan ook in een tijd waarin ik eigenlijk niet veel wist over hoe het werkt met fokken e.d. Hij komt bij mensen vandaan die een pret of oeps nest hadden (welk van de twee weet ik niet.. door onwetendheid ook niet gevraagd). Maar ook hij kostte.. ik geloof 750 euro. Mijn volgende pup zal bij een erkend fokker vandaan komen. 

Weet wel dat als je bij iemand (ook als het geen broodfokker is) die geen erkend fokker is en verder geen testen gedaan heeft, je geen 'garantie' hebt dat alles qua gezondheid goed zit (hierbij denk ik vooral aan patella luxatie). Daarnaast is het maar de vraag hoe goed de pup gesocialiseerd is. 

-------------

wel wil ik nog even reageren op je opmerking 'volgens mij zit ik met een shiba inu goed: die zijn (in elk geval op papier) lief (elk ras is lief..) en waakzaam (ook niet meer of minder dan vele rassen), maar ook zelfstandig. Bovendien blaffen ze niet veel (ze blaffen misschien niet minuten achter elkaar, maar stemgeluid hebben ze zeker wel), en dat is in een flat natuurlijk wel zo handig.'

- Niet iedere shiba kan goed (lang) alleen thuis zijn. En als dit het geval is, gaat dat vaak gepaard met veel gehuil en gesloop. 

- Ze zijn zeker wel vocaal. Er wordt hier in huis regelmatig even geblaft, maar vooral ook andere stemgeluiden die erg luid zijn komen ook uit zo'n klein hondje. Gejoel, gehuil, gepiep. 

- Ik weet niet of je het 'zelfstandig' goed begrepen hebt. Het betekent dus niet dat ze gemakkelijk alleen zijn en zichzelf wel redden.

Het betekent dat ze niet baasgericht zijn; doen wat ze willen; alleen luisteren als ze er zin in hebben; kunnen niet goed loslopen (en sowieso alleen los op plaatsen waar het echt veilig is: omheind of gigantisch natuurgebied, maar houdt er rekening mee dat ze erg ver bij je weg lopen); hebben een groot jachtinstinct (ook een reden waarom ze niet goed los kunnen, want wild mag je niet verstoren); als je niet consequent bent, lopen ze je onder de voet; ze zijn over het algemeen niet gek op andere mensen; als ze niet genoeg uitdaging/beweging krijgen, zullen ze sloopgedrag/vervelend gedrag gaan vertonen; ze zijn er goed in om mensen om hun pootje te wikkelen (en nee dat is niet per se positief)

Nu kun je best een shiba als eerste hond hebben (heb ik ook gedaan) maar je moet wel zeker weten dat je het aankunt, dat je de immense zelfstandigheid kunt accepteren, dat je meer dan genoeg tijd hebt en als je fulltime werkt in ieder geval een uitlaatservice of oppas in gaat huren, dat je niet verwacht om een allemansvriend te hebben, dat je een hond in huis neemt die jou op allerhande manier uit gaat dagen en heel erg slim is, dat je het kunt accepteren dat je geen hond hebt die gewoon lekker los kan lopen, dat je kunt accepteren dat je geen baasgerichte hond hebt, etc.

Wat misschien wel een goed idee is, is om even bij deze lijst te kijken: 

http://www.nipponinu.nl/shibafokkers

En even een mailtje naar een of twee sturen of je ook eens langs mag komen om het ras te leren kennen en dat zij je meer kunnen vertellen over het ras. 

Het gaat dan dus niet om je op een wachtlijst te laten zetten o.i.d. maar juist echt om het ras te leren kennen, om zekerheid, en om erachter te komen wat belangrijk is bij het kopen van een shiba (waar letten zij op qua gezondheid, hoe en waarop ze allemaal socialiseren en waarom die belangrijk is, wat belangrijk is met betrekking tot het karakter van de ouderhonden en voorouders etc. 

Zoals je ook hebt aangegeven, wil je niet over een nacht ijs gaan. Dus dan is bij iemand langsgaan die het ras door en door kent wel echt een aanrader. :) 

Allereerst bedankt allemaal voor de snelle antwoorden.

Wat betreft de prijs en de bijbehorende consequenties voor de gezondheid: helemaal duidelijk. Ik was er al een beetje bang voor maar als dat is wat het kost, dan is dat nou eenmaal zo.

Wat betreft het karakter: ik had niet de illusie dat een shiba helemaal niet blaft en natuurlijk is het ook geen ramp als er af en toe wat geluid uit komt. Ik bedoelde het vooral als tegenpool tegenover de beruchte keffertjes zoals de Yorkshire terriër.

Wat betreft de uitleg van zelfstandigheid: dat had ik dus inderdaad niet goed begrepen, te meer omdat ik dit gelezen had:

Dat leek te suggereren dat een shiba binnen ook zelfstandig kan zijn wanneer ik er niet ben mits ik hem daar maar langzaam aan op train. Aangezien ik alleen woon wilde ik dat opvangen door in het begin veel thuis te werken en dan steeds langer naar kantoor te gaan, totdat ik uiteindelijk elke dag een uur of 2-3 thuiswerk voordat ik ga werken, waarmee er 5-6 uur alleen zijn bij komt kijken. Misschien dat ik dan toch beter naar een ander ras kan kijken? Of zijn die 5-6 uur per definitie bij elk ras te lang en kan ik sowieso beter kijken naar een uitlaatservice?

Wat betreft loslopen: daar ben ik sowieso wat terughoudend in. Ik heb ondanks dat ik in een stad woon redelijk wat groen in de buurt maar het leeuwendeel daarvan is landbouwgrond. Dat vindt zo'n beestje vast fijn om in te ravotten maar of ik de boeren daar erg blij mee maak...?

Met een eigenzinnige hond heb ik trouwens niet veel moeite. Ik heb zelfs liever een hond die een beetje extra karakter heeft.

Ik wacht nog even af wat jullie verdere meningen en adviezen zijn voordat ik wat fokkers af ga bellen. Er zitten er hier een paar bijna op kruipafstand dus als een van hen geen moeite heeft met mensen die langskomen om het ras te leren kennen is dat zo gepiept.

Fokkers die niet de hoofdprijs vragen en waar je voor 400 of 500 euro een pup kan kopen, zonder stamboom?

Dan kom je sowieso niet bij een betrouwbare fokker uit.

Dat betekent dat deze fokkers er zelf geen geld/tijd en energie in hebben gestoken, dat ze met goede en gezonde honden fokken.

Dan hebben ze gewoon 2 shiba's (of honden die er op lijken) op elkaar gezet en verkopen de pups voor een zacht prijsje.

Geen gezondheidstesten gedaan, geen voorgeschiedenis van de voorouders qua ziektes, inteelt etc.

Zelfs al zijn het pretnesten of eenmalige nesten bij iemand thuis, dat lijkt wel heel leuk maar je weet niet wat je in huis haalt, dat blijft een gok.

Daarom zijn pups van fokkers die fokken met stamboom duurder.

De ouderhonden zijn getest op (erfelijke) afwijkingen, zijn gekeurd.

Er wordt goed onderzocht welke teef en reu bij elkaar passen, qua uiterlijk, karakter, gezondheid, etc.

Dan krijgen de pups inderdaad ook een stamboom, een stamboom wil niks anders zeggen dan een officieel document waar de ouders en de voorouders van de pup op staan.

Mensen vinden vaak een stamboom onnodig omdat ze toch niet met de hond gaan fokken.

Maar dat is een heel verkeerd idee van een stamboom.

Het gaat erom dat je weet dat je een goede en gezonde pup hebt gekocht, of je er nu mee gaat fokken of niet.

Er is vast een fokker (en waarschijnlijk wel meer) die je graag eens op bezoek heeft om je meer te vertellen over het ras dat je op die manier ook het ras echt kunt ontmoeten. 

Alleen zijn kunnen ze wel, maar dus niet allemaal (ook niet na goede training). Wij hebben het makkelijk wat dat betreft, die van mij kan ik in principe echt lang alleen laten (maar dat gebeurd natuurlijk niet ;) ). Maar ik lees ook over shiba's die bijvoorbeeld niet langer dan 3/4 uur alleen kunnen zijn of gewoon eigenlijk helemaal niet.  

Als bij die 5-6 uur ook je reistijd, boodschappen e.d. zitten, dan zou het denk ik wel kunnen, mits de hond dat dus kan. (Zelf houd ik het het liefst op max. 4/5 uur).

Een zelfstandige hond moet inderdaad gewoon bij je passen. Zelf vind ik het heerlijk (al heeft het soms wel zijn frustraties, bijvoorbeeld altijd erom denken dat de hond achter een gesloten deur zit of dat je hem vasthoudt als je de voordeur opendoet), maar ik weet dat mijn vriend er wel echt even aan moest wennen. Het zijn heerlijke persoonlijkheden, maar als je je er voor 100% in wilt zetten en weet dat zo'n kleine schat van een monstertje bij je past dan kan het :) 

Je hebt het vast al duidelijk op papier, maar toch even voor de zekerheid: je weet zeker dat er geen bezwaar is tegen een hond in je appartement? 

Wat betreft ruimte hoef je trouwens echt niet alleen te denken aan de wat minder grote honden (mocht je dat nu wel doen). Een hond die genoeg beweging e.d. krijgt, ligt in huis toch vooral maar wat te liggen, soms wat een trekspelletje e.d., maar het is dus echt niet zo dat je per se groot moet wonen voor een grotere hond. 

"  
Alleen zijn kunnen ze wel, maar dus niet allemaal (ook niet na goede training). Wij hebben het makkelijk wat dat betreft, die van mij kan ik in principe echt lang alleen laten (maar dat gebeurd natuurlijk niet ). Maar ik lees ook over shiba's die bijvoorbeeld niet langer dan 3/4 uur alleen kunnen zijn of gewoon eigenlijk helemaal niet.
 
Een zelfstandige hond moet inderdaad gewoon bij je passen. Zelf vind ik het heerlijk (al heeft het soms wel zijn frustraties, bijvoorbeeld altijd erom denken dat de hond achter een gesloten deur zit of dat je hem vasthoudt als je de voordeur opendoet), maar ik weet dat mijn vriend er wel echt even aan moest wennen. Het zijn heerlijke persoonlijkheden, maar als je je er voor 100% in wilt zetten en weet dat zo'n kleine schat van een monstertje bij je past dan kan het   "

Shiba à la Crème

Klinkt echt geweldig. Maar aangezien nu blijkt dat ik ondanks mijn vele lezen nog een en ander gemist heb over het ras ga ik toch nog even verder lezen om te zien of ik een ander ras beter kan matchen. Ik weet dat labradors en golden retrievers wat makkelijker zijn en verder ook prima matchen met wat ik graag zie in een hond, maar ze zijn wel wat groot.

Ik mag hier in de flat inderdaad gewoon honden hebben. Het huisreglement zegt alleen dat ik in het algemeen geen overlast mag veroorzaken en dat als ik huisdieren heb ik deze moet aanlijnen in de gemeenschappelijke ruimtes. Niet meer dan normaal dus.

Ik ben niet per se tegen op wat grotere honden maar ik weet wel dat ze al snel wat lomper zijn. Daar kan ik mee leven bij een verder perfecte karaktermatch maar een maximale schofthoogte van 40-45 centimeter heeft wel mijn voorkeur.

Daaag Jeroen, ik wilde ook nog even reageren.

Als jij een gezeldschaps hond wil, zou ik je een Shiba afraden. Het is inderdaad een prachtig beest, en kunnen heel lief zijn, maar voornamelijk alleen mensen in het gezin. Dus wat afstandig naar vreemden en op vreemde plekken.

Kwam toevallig vandaag op vakantie een Shiba tegen, ik helemaal blij, want zou graag zelf zo'n beestje willen (ik wilde een Shiba, mijn vriend een Akita en werd een Akita). Pittig dingetje.

Heb even met het baasje gekletst (vrouw) en de opvoeding was beslist geen makkie. Haar shiba luistert erg goed, maar alleen wanneer die hond dat wil en herken ik heel erg van eigen hond. Heel zelfstandig: ze kunnen zichzelf prima redden en hebben jouw niet nodig (dus jij moet ervoor zorgen dat ze dat anders gaan zien). Kon merken dat deze vrouw precies wist waar ze het over had en zijn helaas veel mensen die dat niet hebben met zulke beestjes.

Wil je toch graag? Investeer veel in tijd, geduld, socialisatie. En cursus is erg belangrijk.

Ik zou een Shiba niet goedkoper dan 800 a 900 euro nemen (er zijn vast goede uitzonderingen, maar zou risico niet nemen).

Oh vind jij een labrador of gold en retriever prima passen bij jou? Dan denk ik dat je bij Shiba even verkeerd zit:) maar je kan natuurlijk dol zijn op meerdere verschillende rassen.

Ik wilde ook graag een shiba, maar ik heb besloten om even te wachten. Een shiba is namelijk echt geen makkelijk hondje, daarom zou ik me eerst goed informeren. Er is een nederlands shiba forum waar je vragen kan stellen en als je echt van plan bent om er een te nemen zou ik je ook aanraden om een keer bij iemand of bij een fokker te gaan kijken, want dan zal je zien dat ze toch net anders zijn dan je verwacht (niet negatief bedoeld) over de prijs... Dat wordt nog even doorsparen. Ik ben zelf ook van plan om over een paar jaar een shiba er bij te nemen en heb een paar maanden geleden een aantal fokkers gebeld en gemaild die aangesloten waren bij de nippon inu. De prijs begint vanaf 1500 euro maar de meeste vragen 1750. Ik zou wel echt bij een rasvereniging gaan kijken, want een oepsnestje zal je niet vinden en ze zijn helaas redelijk populair bij broodfokkers deze link heb ik bij het informatie zoeken ook gekregen. Wat er wordt gezegd lijkt overdreven, maar is heel realistisch, dus als je twijfelt: niet doen! Denk je dat het nog steeds de hond voor jou is dan zou ik me er zeker meer in verdiepen en wens ik je veel plezier met je toekomstige pup!

shibalog.nl/?page_id=421

"
Oh vind jij een labrador of gold en retriever prima passen bij jou? Dan denk ik dat je bij Shiba even verkeerd zit maar je kan natuurlijk dol zijn op meerdere verschillende rassen. "

Sylvia (baasje van Jackie de Akita:D)

 Ik ben niet per se fan van retrievers maar ik weet dat ze ook niet snel geneigd zijn om veel te blaffen en dat ze mits ze genoeg beweging krijg best een tijdje alleen kunnen zijn zolang ze daar van jongs af aan aan hebben kunnen wennen en zolang ze voor en na de werkdag maar genoeg beweging krijgen. Die twee dingen zijn eigenlijk mijn grootste wensen in een hond, al het andere is minder belangrijk.

Ik ben intussen wel hard aan het twijfelen aan de shiba als ras. Jullie verhalen hierboven (waar ik heel dankbaar voor ben!) schrikken toch wel een beetje af. Niet zozeer omdat ik denk dat ik het niet aankan maar omdat ik niet permanent het leeuwendeel van de dag thuis kan werken en ik dus niet continu zijn gedrag in de gaten kan houden. Ik denk dat ik dan toch meer heb aan een hond die wat beter luistert en/of sneller leert.

Op zich klinkt een shiba wel heel mooi voor als ik er meer tijd in kan stoppen. Misschien ooit wanneer ik met pensioen ben of als ik ga samenwonen.

Is een keeshond, Samojeed of een japanse spits dan niks voor je? Zijn ook poolhonden en naar mijn weten net wat makkelijker / meegaander dan de shiba :) Zijn geloof ik wel praatgrage hondjes

http://www.dejapansespits.com/page7.php
www.samojedenclub.nl
https://nl.wikipedia.org/wiki/Keeshond

Ik had inderdaad al naar de keeshond gekeken, mooie beestjes. De Japanse spits kende ik niet maar ziet er ook prachtig uit. Maar als ze inderdaad praatgraag zijn dan zijn ze niet de beste keus voor mij helaas. Ik ga er wel even iets meer over lezen, misschien valt het mee.

Een Eurasier is misschien ook wel wat voor je. Die zijn niet zo vocaal en er zit zowel oosters bloed (chow chow) als westers bloed in (Keeshond, Samojeed). Dit zijn honden die niet bekend staan als moeilijk. 

Dat is inderdaad een prachtige hond.  Als ik zo snel even rondkijk zie ik wel dat die graag constant bij zijn familie is, dus misschien is dat minder geschikt voor mij als alleenstaande die gewoon werkt. Ik zal morgen wat meer onderzoek doen.

 
Weet je... ik denk dat iedere hond graag bij zijn familie is! Logisch want het is nu eenmaal een roedeldier.. Nu kan het ene ras wel iets beter alleen zijn dan het andere, maar het is ook gewoon een kwestie van tijd en geduld er in steken En zo te horen komt dat bij jou wel goed.

Bedankt voor dat vertrouwen.

Het klopt natuurlijk dat elke hond graag bij zijn familie is, maar bij de Eurasiër las ik gisteren in wat fermere bewoordingen terug dat die niet graag alleen is. Ik vind dat overigens nergens anders meer terug dus misschien dat het toch niet meer is dan bij andere honden.

De fokkersvereniging is wel slim trouwens, vanuit hun eigen perspectief. Ze regelen de "pupdistributie" centraal maar je moet wel even voor 40 euro lid worden van de vereniging om jezelf op de wachtlijst te krijgen. Vind ik veel geld alleen om mijn naam op een lijstje te zetten. Maar het zijn wel prachtige dieren, staat zeker op mijn shortlist.

Kijk ook eens bij de austrelian catle dog

Vriend. Zelfstandig leergierig veel  beweging nodig   en aandacht nodig naast het alleen zijn .Dat wel maar  n kanjer als je hem goed opvoed.  Doe je dat niet bijt ie in je hakken..   :)

" Kijk ook eens bij de austrelian catle dog
Vriend. Zelfstandig leergierig veel  beweging nodig   en aandacht nodig naast het alleen zijn .Dat wel maar  n kanjer als je hem goed opvoed.  Doe je dat niet bijt ie in je hakken..   "

 Dit is wel een enorm pittig ras,zou dit ras nooit aanraden tenzij je er elke dag mee aan de slag gaat.

Ts heeft aangegeven een leuke gezelschapshond te zoeken met een aangenaam karakter dat van een wandelingetje houdt...valt hier dus totaal niet onder ;-)