Rottweiler: gefixeerd op kinderen (happen)

Hi allemaal, nieuw op deze forum (vergeef mijn foutjes) en op zoek naar hulp, advies, ervaringen...

Ik zal de situatie zo goed mogelijk proberen uit te leggen: mijn vriend en ik hebben sinds eind vorig jaar een rottweiler pup. Lulu is nu 11 maanden en eigenlijk heel lief. Ze is vrij rustig thuis en lekker speels en nieuwsgierig thuis. 

Commando's zoals zit, lig, blijf heeft ze vrij snel doorgehad echter is ze tot vandaag nog steeds niet helemaal zindelijk.  Met nieuwe commando's aanleren gaat het op dit moment een beetje traag.

Wij wonen in een drukke woonwijk tegenover een basisschool en hebben op 5 min loopafstand een leuke plek waar ze ook lekker los mag. Lulu is heel nieuwsgierig naar andere honden en benadert ze speels maar onderdanig (netjes kop laag, lief likken). 

Thuis is ze best waaks en wil ze af en toe blaffen als ze iets geks hoort maar blaft verder eigenlijk nooit. We hebben nooit iets negatiefs ervaren in de vorm van agressie ofzo. Wel moet ik zeggen dat ze in de periode van 6 tot 9 maanden vaker een "corrigerende" tik heeft gehad (denk hierbij aan een prik in haar zij, bedoeld om haar ff wakker te schudden, niet pijn te doen!).

Het probleem: wij hebben zelf geen kinderen, maar er zijn veel (bange, onbekend met honden) kinderen hier in de buurt die haar graag naroepen, druk aan het spelen en rennen zijn. Hier raakt zij helemaal op gefixeerd. In het loploopgebied zijn er af en toe ook kinderen die dus ook aan het rennen en spelen zijn. We hebben van Lulu gemerkt dat ze graag naar de kinderen toe wil gaan. Als Lulu de kans krijgt rent ze op kinderen af, liefste op de kinderen springen of erom heen springen totdat ze zelfs hapt in de mouwen. 

Het is echt alleen happen dus geen geblaf, doorbijten, vastbijten of andere bepaalde vorm van agressie, het lijkt zelfs op een soort van "te druk" spelen. We zijn vandaag in het bos geweest waar een paar kinderen op rolschaatsen waren. In eerste instantie leek ze het niet interessant te vinden echter is ze vervolgens ruim een kilometer achteraan gerend (onlangs teruggeroepen te worden) om daarna dus weer dit gedrag te vertonen.

We hebben destijds geen puppycursus kunnen doen vanwege de lange wachtlijsten en vervolgens positieve gedrag van Lulu. Op het zindelijk worden na hadden we totaal geen problemen totdat ongeveer een maand geleden dit naar boven is gekomen.

We weten dus niet waarom ze dit doet en zijn heel erg bang dat dit gedrag de verkeerde kant op kan gaan. Ik heb direct gemaild naar een aantal instanties (gedragstherapeut, trainer) maar hoop in de tussentijd hier meer info te krijgen.

Komt dit verhaal iemand bekend voor en zoja wat te doen?

gr Ela 

Ik zou haar in ieder geval niet meer los laten lopen zolang je dit gedrag niet onder controle hebt. Kinderen kunnen erg angstig worden voor honden op deze manier, zeker als ze lange tijd achtervolgd worden.

Ik zou echt gaan oefenen met kinderen. Aan de lijn, leren spelende rennende vliegende kinderen te negeren. Aandacht vragen terwijl je er langs gaat.

En zoek kinderen die niet bang zijn waar je je hond rustig aan laat wennen. Laat haar zitten en een kind je hond wat lekkers geven. Heb je haar niet gesocialiseerd op kinderen?

En waarvoor was die corrigerende tik nodig als ik vragen mag? Ik hoop dat je dat nu niet meer toepast, daar kweek je wat mij betreft geen vertrouwensband mee.

En welkom hier!

Ik ga ervan uit dat ze de basiscommando's kent.

Ik zou ze ook aanlijnen waar kinderen zijn en vervolgens oefenen,oefenen en nog eens oefenen.

Het is een sterkte hond,flinke snok aan de riem zal niet helpen.

Ik had vroeger bouviers,weet dus iets over sterkte honden.

Ik liet altijd mijn honden zitten als ze iets moesten doen,te druk zitten en blijf,trekken aan de riem,zitten en blijf,op kinderen willen springen,zitten en blijf.

Wat hadden ze er een hekel aan als ze iedere keer moesten zitten.

Heb wandelingen gehad toen ze puberden dat ik bijna geen stap vooruitkwam maar het werkte.

Ik ben ook een tegenstander dat iedereen maar mijn honden aaiden,het ene kind vind je hond leuk,de andere is er bang voor.

Een hond snapt niet dat hij wel naar het ene kind en naar het andere niet mag.

Maar bovenal je rottweiler aanlijnen,die mag niet naar mensen lopen,springen en wat nog meer. Daar ga je grote problemen mee krijgen.

Bedankt voor de reacties! Ter aanvulling:

Buiten op straat enzo is ze natuurlijk altijd aangelijnd en daar waar ze los mag lopen vind ik het "gemeen" om haar niet los te laten.  Ze kan lekker rondrennen en kan dr ei kwijt.

Ik ga zeker de komende tijd met haar (aangelijnd) langs kinderen lopen. Om eerlijk te zijn heb ik dat wel zoveel mogelijk proberen te vermijden. En waarschijnlijk is dat de grootste fout geweest.

De buurt waar wij wonen zit vol met Turken en Marokkanen (niets slecht naar wie dan ook hoor) en vanuit huis worden kinderen geleerd bang te zijn voor honden. Helaas hebben we ook weinig kinderen in onze omgeving (familie etc.).

De enkele die niet bang waren hebben uiteraard Lu koekjes gegeven, dat ging trouwens heel goed! Lu ging dan zitten en moest bijvoorbeeld een pootje geven aan een kind voordat ze haar koekje kreeg.

Toevallig ben ik wel heel consequent met "trekken aan de lijn", daar laat ik haar ook altijd zitten. Ik ga dit zeker ook doen als ik aan het oefenen ben met langs kinderen lopen.

En ik besef nu eigenlijk dat ik anderen te veel "macht/controle" heb gegeven over mijn hond. Ik verwachte van Lu dat zij wist om te gaan met mensen, maar volgens mij moet het juist andersom.

Nee, het is niet gemeen om een hond aan de lijn te houden die zich niet goed weet te gedragen. Het is een privilege om lost te mogen. Dus los mag, MITS de hond zich goed gedraagt. Er zijn ook andere methoden om haar d'r ei kwijt te laten raken, zoals naast de fiets mee laten lopen, lange lijn (waarmee je dus wel vrijheid geeft, maar haar onder controle kunt houden)

Ela ik snap wat je bedoelt,jij hebt het met kinderen dat je mijdt en ik had het met honden.

En op een dag besefte ik,hoe kan ik leren dat mijn hond zich gedraagt bij honden als hij bijna nooit honden ziet.

Ik denk dat het wel goedkomt,veel succes!

 Eens.

ik vind dat eerlijk gezegd geen fout om kinderen te mijden als kinderen te spannend voor haar zijn. Flink afstand houden en bogen maken lijkt me dan juist goed totdat ze wat minder gefixeerd is op het drukke gedrag van de kinderen. Hoe is ze verder met uitlaten, reageert ze ook op fietsers, of volwassen skaters bijv.

Wat ik voor nu zou doen is dus bogen maken, afstand houden en voordat ze in de fixatie raakt haar afleiden, evt door snoepjes strooien om haar door het snuffelen te kalmeren, of gewoon doorlopen, een klein spelletje of commandotje misschien, wat voor jullie het beste werkt. Zolang het maar kalm en rustig is. Zodat ze gaat leren dat jij haar niet in situaties laat komen die ze niet aankan. Wat goed is voor haar vertrouwen in jou en ze bovendien kinderen met positiviteit gaat associeren.

Je moet gaan bereiken dat ze het gevoel krijgt altijd op jou te kunnen vertrouwen en zich veilig voelt bij jou, dat jij haar steunt en ze de dingen niet zelf hoeft te regelen en uitzoeken.

Hersenwerk doen met haar helpt daarbij, voor meer zelfbeheersing en zelfvertrouwen en voldoet ook in de behoefte aan geestellijke uitdaging naast de wandelingen. Een Rottweiler is toch een aktieve hond ooit gefokt als veedrijver die na moest denken wat hij aan het doen is. Een balans tussen geestelijke en lichamelijke aktiviteiten en rust is belangrijk.

http://hersenwerkvoorhonden.nl/

Ik kan je ook Turid Rugaas haar boekjes kalmerende Signalen aanraden en Help mijn hond trekt (of hapt naar kinderen in dit geval), een fijne stap voor stap methode om rust in de wandelingen te brengen en je te leren de aandacht van je hond te vragen.

Je zou kunnen kijken naar een cursus BAT bij jullie in de buurt waar je hond gaat leren dat je ook andere beslissingen kan maken dan op kinderen te reageren.

http://www.moniquebladder.nl/blog/2013/03/04/veilig/

http://idealehondenbaas.nl/reactieve-honden-begrijpen-geeft-nieuw-inzicht

 wat een goede opmerking! Lang niet alle honden, misschien zelfs het merendeel, kan niet automatsch altijd alle situaties aan. En dat is niet veilig voor zowel hond als omgeving.

Ik heb zelf met mijn eeste hond de fout gemaakt dat ik tijdens het socialiseren overal op afliep, alles was leuk en iedereen mocht haar aaien, en ook naar andere honden liepen we altijd om even gedag te zeggen. Maar toen ze wat groter werd waren veel mensen en andere honden daar helemaal niet meer van gediend. En kreeg je allerlei vervelende situaties, ik had haar veel beter kunnen leren dat je mensen en honden tijdens het wandelen liever negeert, en ze alleen heel gedoseerd en na toestemming naar bekende mensen of honden mag, waarvan ik zeker wist dat het goed ging.

Zoals jullie wel gemerkt hebben is Lulu inderdaad mijn eerste hond en hebben we wat fouten gemaakt, gelukkig de meeste gecorrigeerd... denk aan hyper op je springen als je thuis komt etc.. tegenwoordig gaat ze zitten en wacht ze netjes (niet langer als een minuut) en krijgt daarna haar knuffels en aandacht. 

Wat betreft het uitlaten en loslopen, wij gaan drie keer per dag met haar naar buiten waarbij 1 keer een langere ronde waar ze los mag rennen op een groot grasveld langs het water(losloop gebied). We spelen verstoppertje, met een balletje/stok en ze rent wat achter konijnen/eenden. Ik vind dit wel een must voor haar, maar is dit dan toch een luxe voor een hond? (hier zijn trouwens alleen andere hondeigenaren aanwezig en zowel andere baasjes als hond gaat prima, soms wat hangjongeren, wel in de buurt komen erom heen snuffelen maar niet bespringen ofzo)

Ik ga sinds kort met haar ook minimaal 1 x week naar het bos, waar ook een hondenstrand is. Ze is heel lief/sociaal met andere honden. Daar zijn we wel wat kinderen tegengekomen (ook hond eigenaren) en met die kinderen ging het prima!

Ik vind van mezelf dat ik haar wel vertrouwen heb gegeven maar merk dat sinds we naar het bos gaan onze band verbeterd (ter voorbeeld: de eerste keer dat ze thuis waaks ging blaffen had mn vriend zoiets van lulu ssst stil... terwijl ik zoiets had van lu wat is daar? ga maar kijken.. vervolgens samen naar de voordeur gaan, kijken en zeggen nix aan de hand lu). Ik heb trouwens altijd vol vertrouwen, niet in paniek gereageerd, maar kan het zijn dan ze toch iets aanvoelt?

Ik denk dat het vermijden van kids bij mij is geweest omdat ik dacht dat ze nu gewoon heel druk was en eenmaal volwassen dat minder zou hebben, dus dat het vanzelf over zou gaan.

Ik krijg maandag een telefoontje van een gedragstherapeut en ga ook achter die bat cursus aan!

Heel herkenbaar gedrag van jouw Lu, Lance is zelf ook gefixeerd geraakt op kinderen sinds we eens een rij drukke kleuters passeerden.

Sindsdien zelfs op Tv loopt hij naar t scherm en gromt lichtjes. 

Ik weet me ook geen raad en zeg dan duidelijk NEEN Lance ! dat kindjes wél braaf zijn ! 

Andere mensen, onbekenden groet hij altijd spontaan en heel enthousiast. 

Buiten als we kinderen passeren , moeten wel kleine zijn, dan verstart hij...ik voel dat . Niet als ze nog in pousette zitten, wél als ze lachen of spelen. Heel vervelend hoor.

Het helpt als ik al begin te zeggen, rustig Lance ..braaf hoor! Dan kunnen we rustig passeren.

Maar de dag dat een kleintje eens onverwacht zijn hand uitsteekt, daar zit ik niet op te wachten.

Dus ik ben echt benieuwd welke raad je hiervoor gaat krijgen.

Ik herken het ergens wel, mijn hond, ik denk meerdere honden, rent ook achter kinderen aan, heel vervelend, maar ze doet niks, ze is ondertussen twee jaar en heeft door dat het niet mag. Toch is de verleiding soms te groot om niet tegen een kind aan te springen als het hard voorbij komt rennen, gillend tegelijk. Dit gebeurd vaak in het bos (waar honden los mogen) 

Het is voor jou heel vervelend, maar voor de ouders van de kinderen ook, jij kent je hond, die ouders schrikken zich natuurlijk dood, en zijn er geen ouders, zijn de kinderen bang, de reden om bang te zijn voor honden. 

Het is dus het beste om het te voorkomen, ik heb het nu zo goed als afgeleerd door, zodra er een hardloper, wielrenner (want daar deed ze het ook bij) of kind, bij mij te roepen en iets lekkers te geven. Na een tijd had ze door dat, zodra er een bewegend persoon kwam, ze naar mij toe moest voor iets lekkers. 

Ik hoop dat je het afgeleerd krijgt. 

klinkt alsof je het allemaal toch goed aanpakt hoor ook met het blaffen, dat zou ik precies hetzelfde doen.  Ze hoort iets, wil even waarschuwen, prima als ze het gevoel heeft begrepen te worden en gerust gesteld.

Fouten maakt iedereen, ook al heb je al jaren honden, elke hond is ook weer anders, maar ik krijg de indruk dat  je  haar goed aanvoelt , en met kinderen kan je niet voorzichtig genoeg zijn en geen risico's nemen. Haar hierin te gaan begeleiden is alleen maar goed.

Gefixeerd deel twee:

dus mijn oplossing is geweest; ten eerste zoveel mogelijk kinderen vermijden, ten tweede bij ons in de buurt aangelijnd lopen langs kinderen (vanaf 6/8 jaar) met de instructie dat zij de hond negeren en iets rustiger spelen als normaal zodat Lulu kan "leren" dat er niets bijzonders is. Gezien ik al een tijdje niets heb geschreven ging het dus goed.

oow moet ik wel aangeven dat ik toen ook met hondencoach arvid van putten heb gesproken. Hij gaf aan dat het hoogstwaarschijnlijk speels gedrag was en dat het naarmate ze ouder wordt het weg zou trekken.

om kinderen te vermijden en toch vrij haar ding te laten doen ga ik dus sindskort naar een hondenspeeltuin (bello, rotterdam). Hier heb ik dus afgelopen zondag ook een "incident" gehad. Er was daar een klein kind (denk 2 jaar) die zich verveelde en heen en weer liep, toen begon Lulu al te letten op die kleine. Vervolgens krijgt de kleine een ijsje en natuurlijk is Lulu daar gek op. Ze loopt herhaaldelijk naar de kleine toe waardoor ik besluit Lulu een "time out" te geven. Ze zit "rustig" voor me en een van de begeleiders neemt lu mee om te zien of de interesse mogelijk agressief is. Ik denk dat de kind benaderen terwijl de moeder het kind op afstand hield de definitieve trigger is geweest. Hierna bleef lu constant het kind opzoeken, wilde erop springen (de kleine was op schoot of werd opgetild door moeder) en probeerde zelfs te happen.

Ze heeft toen ruim een uur apart (met mij) ergens zonder afleiding gezeten om "af te koelen". Vervolgens is het kind vertrokken en  mocht Lulu het nogmaals proberen. Er zijn later nog wat kinderen geweest, waarvan 1 (denk jaartje of 6/7) vrij druk met de honden was. Lulu heeft misschien even gesnuffeld aan dat kind maar verder ook niets.

ik vond het heel vervelend dat ze zelfs in een hondenspeeltuin niet vrij kon spelen vanwege een kind. Ik wil echt niet dat dit ons belemmerd maar eerlijk gezegd ben ik ook heel bang hoe dit kan eindigen. 

Lu heeft verder nooit iets meegemaakt waardoor ik kan zeggen dat ze getraumatiseerd is ofzo en weet me op dit moment echt geen raad meer....

Ze zit "rustig" voor me en een van de begeleiders neemt lu mee om te zien of de interesse mogelijk agressief is.

Wat een onnodig risico, mijn advies is:  geef je hond nooit uit handen voor zulke experimenten.

Sommige honden en vooral jonge honden zijn nu eenmaal niet altijd van jonge kinderen gediend, begrijpen ze niet. Agressie is ook helemaal niet aan de orde. Honden en kinderen spreken gewoon niet altijd dezelfde taal.

Ik zou zulde dingen echt mijden, en je aan de regels hond en kind houden zoals beschreven op de site van de hondenbescherming.

Met vreemde kinderen (en mensen) heeft je hond niets te maken. Dat zou ik haar leren: een kind betekend, we maken daar een boog omheen of moeten naar baasje komen als we loslopen, en we gaan het kind uit de weg. Dat zal haar rust en vertrouwen in kinderen geven, omdat jij haar niet bij vreemde kinderen laat komen.

Ja joh, dat beest is nog speels en in het enthousiasme bijt ze. Gewoon lekker laten wennen aan kinderen maar niet er mee laten spelen. Wordt vanzelf minder.

Bewegende objecten zijn voor veel honden erg aantrekkelijk . Hier ook maar zo goed al afgeleerd ik zou ook proberen af te leiden met speeltje of lekkers. Eventueel commando Let op aanleren (na snoepje kijken) focus is dan af van het kind en ligt bij jou... iets super lekkers. 

Kan me voorstellen dat je loslopen ook wilt blijven doen. Eventueel rustige tijden. Als jij het ziet snel van te voren luistert ze dan? Dan zou ik dus die kijkoefening doen totdat kinderen gepasseerd zijn. Ik kan me wel voorstellen dat mensen ervan schrikken vaak nog meer bij grote hond.  Ik vond het ook heel vervelend als het hier gebeurde voornamelijk bij mensen zonder hond joggers en fietsers