Gedrag dwergkees

Hallo Graag wou ik even informeren als hier mensen zitten die enorm veel weten over het gedrag van honden. En voor jullie zeggen ga bij een therapeut, dit heb ik gedaan. We hebben superveel geld uitgegeven aan privé hondenschool tot zij geen raad meer wist en ons doorverwees naar een therapeut bij Gent die enorm duur was en die ons uiteindelijk pillen voorschreef voor het gedrag van onze kees. Deze pillen leken te helpen maar ik ben geen fan van pillen en wou dit afbouwen. Toen ik hen informeerde dat ik wou afbouwen hoorde ik er niets meer van. Dus mijn dierenarts en ik hebben dit dan zelf gedaan en uiteindelijk niets van last mee gehad. Dus ik had zoiets, is het een beetje geldklopperij ??  Nu mijn vraag is dus. Ik heb een dwergkees van nu 1j 6m en dit zijn van nature al nerveuze beestjes wel de mijne spant de kroon. Als er bezoek komt kan hij dit mentaal niet aan en wordt precies zo een hyper hondje. Dus we hebben besloten hem ook zo min mogelijk te confronteren met dingen die voor hem niet leuk zijn zoals bezoek of onverwachte gebeurtenissen.  Hij is wel al enorm verbeterd in gedrag. Vroeger beet hij ook altijd in ons, als we gingen wandelen sprong hij op iedereen. Nu is hij enorm zachtaardig voor ons en op wandeling heeft hij zelden nog oog voor andere mensen. Natuurlijk blijft het nog een jonge hond maar het is leefbaarder geworden voor ons.  Nu verwachtten wij binnen 3 maand wel een kindje. We zouden heel graag hebben dat dit werkt en heb al heel wat boeken gelezen over baby & hond. Ik heb gelezen dat een vast plekje belangrijk is maar eigelijk is Chico zijn vast plaatsje de zetel ... Hij heeft een mandje maar ligt daar zelden in, hij verstopt liever vanalles in zijn mandje. Als er nu kinderen op bezoek komen kan hij dit niet aan en springt er dus op en is enorm wild.  Hebben jullie eventueel tips of ervaringen?  Ik zal er bij vermelden. We hebben Chico van geen goeie plek. Toen we al betaald hadden en de hond mee hadden vermeldden ze nog even 'vlug' tussendoor dat die pup van 8 weken al afkomstig was uit Tsjechië. Broodfok dus en het is dus normaal dat het hondje een trauma heeft. We weten voor de toekomst dit nooit meer te doen maar nu willen we dit hondje toch een gelukkig leven geven.  Hopelijk heeft iemand goede gedragstips. Oja Chico is een niet gecastreerde reu. De gedragstherapeute vertelde dat castreren van nerveuze honden een tegenovergesteld effect kan geven en ze nog 'erger' worden daardoor.   Mvg   Valerie Pieters

Nou, dat valt niet zeg, valerie. En jullie hebben al van alles geprobeerd, wat te bewonderen is.

Ja, een broodf#k hondje. Zeer slecht begin. Is ws niet tot nauwelijks gesocialiseerd en daar begint het probleem. Wat hij toen gemist heeft haalt hij domweg niet meer in...

Hij heeft toen niet geleerd normaal met mensen en andere honden om te gaan. ....

Ik denk dat ik nog meer rust zou gaan inbouwen voor dit hondje; hij kan het immers niet aan. Komen er kindjes op bezoek, dan mag hondje even in een ander vertrek. Heeft iedereen rust en blijven de kindjes heel.

Ik zou dus die confrontaties nog een tijd uit de weg gaan.

Je schrijft dat het al een stuk beter is geworden: jullie kunnen goed wandelen, hij bijt jullie niet meer en laat andere honden gerust.

Houd het daar even bij denk ik dan....

En als hij van jullie in de stoel mag, is prima toch. Blijkbaar voelt hij zich daar het prettigst.

De baby straks: héél, echt heel langzaam er aan laten wennen tot je 100 % zeker weet dat je hond er rustig op reageert. En dan nog: nóóit zonder toezicht bij de baby laten.....

Wat betreft castratie: ik begrijp die redenatie van die therapeut absoluut niet. Een ongecastreerde reu heeft veel meer prikkels te verwerken door zn hormonen. Prikkels waar hij niks mee kan en gefrustreerd van kan raken. Ik zelf zou hem juist wél , en nog voor de baby er is, laten castreren.

Sterkte en fijn dat jullie niet opgeven!

Dankuwel voor de reactie.

Doet deugd want soms word ik radeloos en denk ik dat het aan ons ligt. Het is zo een gestresseerd hondje dat bezoek ontvangen lastig is. Ik wou al mn hele leven een hondje dus nu geven we ook niet zo maar op maar soms worden we er wat moedeloos van. Bijvoorbeeld dat ik nog altijd stressplasjes mag opkuisen en we stress nochtans zo veel mogelijk vermijden. 

Soms hebben we bezoek die inderdaad niet zo happig is op het wilde gedrag en dan stoppen we hem in de keuken met het hekje dicht zodat hij ons nog kan zien. Maar dan jankt hij dus van begin tot einde wat ook enorm vermoeiend is. Als we hem buiten steken zodat hij ons niet ziet jankt hij daar dan ook aan de deur.  Zowiezo zullen we het met de baby heel rustig opbouwen. Heb al vanalles gepland voor het naar huis komen met de baby. Ik zal zelf een speelgoedje en een snoepje meehebben voor de hond zodat er iets aangenaams aan gekoppeld wordt. 

We proberen bezoek zoveel mogelijk te mijden maar we moeten ook zelf nog kunnen leven. Hem bij mensen thuis meenemen is ook onmogelijk want dan urineert hij de hele boel onder van de stress en markeergedrag. Ook bij ons thuis markeert hij nog af en toe. Verder is hij zindelijk hoor. Maar stressplasjes komen nog te vaak voor. 

Zij zegt dat castreren een negatief effect kan hebben. Gestresseerde hondjes worden blijkbaar nog meer gefrustreerd omdat je iets hebt afgenomen van hen. Is castratie niet te laat op die leeftijd? 

Mvg

We hebben zelf al een andere hond geprobeerd zodat hij daar 'troost' bij vindt. Maar dat was dus echt geen oplossing. Gelukkig was dat op proef en na 4 dagen hebben we de hond teruggebracht zodat we langs beide kanten niet te gehecht waren. 

De 2e hond bracht Meer stressplasjes van Chico en hij werd enorm beschermend naar ons toe. Wanneer dat 2e hondje in de zetel wou bij ons werd Chico enorm agressief naar de andere hond. 

Wanneer die 2e hond een aaitje kwam vragen sprong Chico tussenbeide en wou ook een aaitje. Wanneer de 2e hond wat wild was met ons bijvoorbeeld om de leiband aan te doen stookte Chico de boel nog meer op door er tussen te gaan blaffen en doen. 

Dus we hebben al alles geprobeerd en nu hebben we besloten om er maar mee te leven en zoveel mogelijk stress te vermijden.

Enkel moet hij kunnen omgaan met de baby en zou ik echt graag een huis zonder plasjes hebben. 

Keesjes zijn hele actieve honden. Als ze hun energie niet kwijt kunnen kunnen ze behoorlijk lastig worden. Is je hond gewoon hyperactief? Of denk je dat de oorzaak uit angst voortkomt of dergelijke? Hoeveel mantale en fysieke uitdaging krijgt je kees?

Nog even over dat castreren: een heel vreemde uitleg van iemand die zich honden therapeut noemt.....

Zo werkt dat helemaal niet bij honden; die zijn zich na de castratie absoluut niet bewust dat ze hun ballen niet meer hebben. Die voelen een paar dagen pijn daar en daarna is het business as usual.

Laat staan dat ze 'gefrustreerd zouden zijn dat ze iets is afgenomen'. Dit zijn menselijke reacties, honden denken en voelen zo helemaal niet!

Dus ik zou het zeker wel doen, om hem in ieder geval hormonaal wat meer rust te gunnen.

En wat Max ook schreef: wel lekker actief met dat hondje er op uit en spelen enz. Daar wordt ie ontspannen moe van; moe zonder stress.

Wat max zegt. Een keeshond en dus ook een dwergkees is geen schoothondje wat blij is met een blokje om een paar keer per dag. Het zijn hondjes met veel energie en bij te weinig uitdaging kunnen ze knap vervelend worden, maar dit geldt voor de meeste rassen.

Hmm, ik ben me wel goed bewust wat een hond hebben inhoudt.

En heb het ras als geen ander door.

Hij heeft duizend speelgoedjes waar we overdag vaak mee spelen. Weggooien en er achter lopen enzo. Ik ga dagelijks een halfuur wandelen wat voor hem meer dan genoeg is want dan gaat hij languit liggen en slapen als we terug zijn. Verder heeft hij een tuin waar hij zich kan uitleven met ons. En heb ik zelf een denkspelletje voor zijn mentale activiteit. Ik ga ook dikwijls naar zee waar hij zich uitleeft. 

Dus aangezien ik al duizend manieren gezocht heb denk ik dat ik zelf ook wel doorhad dat het evt verveling kon zijn. Maar dit kan het volgens mij niet zijn. Ik denk eerder dat de stress komt in het trauma van zijn jongste puppyjaren. Het transport en dergelijke... 

En als ik even niet genoeg aandacht besteed aan zijn actief karakter maakt hij wel duidelijk dat hij er nood aan geeft en krijg ik letterlijk zijn speelgoed achter mn hoofd gegooid :D 

 De vraag is ook of het wel een raszuivere Kees is. Normaalgesproken kunnen keeshonden heel goed met kinderen. Zeker met eigen kinderen zou ik daar geen problemen van verwachten. Wel met de rompslomp er omheen. Vreemde mensen over de vloer etc. 

Zijn niet zo goede start kan zeker invloed hebben.

Als je denkt dat castratie een negatief effect kan hebben zou je ook nog eerst een chemische castratie kunnen proberen.

Ik heb een middenslag kees en toen we in het begin op de hondenschool kwamen noemde de trainer hem een tasmaanse duivel, ook zo druk.

Daar hebben we beiden geleerd om rustiger te worden en het gaat nu al stukken beter met ons beiden.

ben ik nerveus door  het een of ander dan merk ik dat ook aan hem dus het is een wisselwerking tussen ons beiden, moet goed op me zelf letten en dan is hij ook rustiger.

En dat met bezoek moet je gaan oefenen met iemand die wel als proefkonijn wil functioneren elke keer opnieuw laten komen.

Eerst aanbellen wachten tot hij rustig is en heb dan veel prijzen en belonen en zo elke keer een stapje verder Gaat veel tijd inzitten maar kezen willen graag en kunnen goed leren.

maar let dan ook op jezelf blijf zelf ook rustig en wees duidelijk

Dankjewel. 

Volgens mij is het wel een zuivere dwergkees. Weet natuurlijk nooit met die broodfokkers. 

Hij hangt wel enorm aan ons. Als wij het goed vinden dan is hij zelf ook kalm. Maar als ik en mn vriend ruzie maken bijvoorbeeld loopt hij ook als een kip zonder kop rond door huis. Niet goed weten wat hij moet doen. Hij voelt de spanning dan direct hangen. 

Of als wij door huis lopen kan hij dat ook niet verdragen, we moeten dus rustig zijn in huis en niet beginnen rondcrossen. 

Dat idee met bezoek is wel goed. 

Maar hij reageert niet op elk bezoek hetzelfde. Bij sommige mensen gaat hij na een kwartier kalmeren, bij anderen kalmeert hij nooit en blijft op hen springen. 

Wat betreft de baby die komt . Het is niet zozeer dat hij geen kindervriend is. Het gaat er meer om dat een kind heel anders is dan ons. Het kindje komt hier binnen en begint te spelen met zijn speelgoed. Chico zal op het kindje springen en overdreven beginnen likken in het gezicht ( waar hij dan goed aankan als het kind gewoon rechtstaat ) . En ik zie het ook aan de werking van zn oren. Die staan plat van de stress.

Zou door castreren het markeergedrag in huis ook minderen?

En kan dit geen kwaad meer op zo een leeftijd ? 

En wat er dan ok nog bijkomt is dat hij dus overgevoelige maag en darmpjes heeft. Heel rap diarree en overgeven dus. 

Kan geen pilletjes nemen of alles komt er weer uit. 

Vindt het soms wat zielig voor hem, hij kwispelt ook echt niet veel. Als we thuiskomen of opstaan, en dat is het. En dat is dan meer uit enthousiasme. 

Maar we proberen hem toch een mooi leventje te geven :)

 Ga je maar 1x per dag een half uur met hem wandelen?

 Een Kees neemt geen genoegen met een half uurtje. Is het "dwergkeesje" trouwens op je profiel foto? Ik wil niet vervelend doen maar dat is geen dwergje.

Kezen worden vaak onderschat op gebied van lichaamsbeweging. Ik zeg niet dat daar de oorzaak zit want dat kan ik niet zien via de pc maar ik denk dat ke daarin je Kees een beetje onderschat 

Er zijn genoeg andere zaken dat ik doe met hem. En hij ligt toch altijd rustig te slapen hoor als we weer thuis zijn. Het probleemgedrag is er niet als we alleen zijn. Dus volgens mij zie ik toch zelf wel hier thuis dat hij hem niet loopt te vervelen. Hij ligt ontspannen naast me. 

Ja da's ons keesje of dwergkeesje. Mij maakt het niet uit als het een echte is of niet. Ik zag eens een keeshond en hij was wel kleiner. Maar zolang wij hem graag zien is dat denk ik belangrijker ;) 

" Er zijn genoeg andere zaken dat ik doe met hem. En hij ligt toch altijd rustig te slapen hoor als we weer thuis zijn. Het probleemgedrag is er niet als we alleen zijn. Dus volgens mij zie ik toch zelf wel hier thuis dat hij hem niet loopt te vervelen. Hij ligt ontspannen naast me. 
Ja da's ons keesje of dwergkeesje. Mij maakt het niet uit als het een echte is of niet. Ik zag eens een keeshond en hij was wel kleiner. Maar zolang wij hem graag zien is dat denk ik belangrijker   "

valerie

 Keeshond bestaat in verschillende formaten. Dwergkees, klein Kees , middenSlag, grote en wolfskees. De jouwe is waarschijnlijk een middenSlag. Ook erg leuk hoor maar de juiste benaming is altijd wel handig :D

Moest de oorzaak nu echt bij mij liggen dan zou ik toch geen verbetering zie naar mate hij langer bij mij is ? 

Volgens mij is een halfuur wandelen, spelen in de tuin, apporteren met zn speelgoed, knuffelen, trucjes leren en denkspelletjes toch genoeg. 

Wordt hier nogal snel beoordeelt dat ik mn hond als schoothond behandel terwijl hij dat verre van is. Geen enkele hond vind ik een schoothond. En als mensen mij vragen hoe het is om zo een hondje te hebben vermeld ik altijd dat hij enorm actief is. 

En moest ik hem te weinig activiteit geven zou ik dan denk ik ook probleemgedrag zien wanneer ik alleen ben met hem. 

 Hier zie je hem in vergelijking met onze konijnen ;p als dat makkelijker is ;p dus kweet niet welk keesje het zou zijn ;p 

 MiddenSlag. Kijk op mijn profiel daar zie je een klein keesje

Schattig , ook dat kleur vind ik super ! 

Is er een verschil in karakter ? 

En dan kun je zeggen qua activiteit dat ze meer nodig hebben. 

Maar ik ben dus van 's morgens tot 's avonds bezig met hem :p 

Tot hij slaapt maar dan slaap ik ook meestal ( lastige zwangerschap) 

( de eerste pagina zijn foto's van onze pup =Sheltie) vanaf pagina 2 staan foto's van onze Max ( helaas overleden :() 

kwa karakter is er vrij weinig verschil vind ik. 

Zo tof , agility met je kees :)

" Zo tof , agility met je kees "

valerie

 Ze zijn daar heel goed in! Ze zijn heel leergierig. 

Dag Valerie,

Ik denk te horen dat je bezorgd bent over hoe Chico zal reageren op de komst van de baby.
Je wenst vertrouwen en veiligheid wanneer de baby er is en je zou het daarom waardevol vinden dat iemand je kan helpen met correct advies te geven zodat je verlangen naar vertrouwen en veiligheid vervult is.

Door wat ik lees wordt Chico onrustig  bij nieuwe vreemde situaties. Onvoorspelbare situaties bezorgen hem angst en daarop vertoont hij ongewenst gedrag.
Door wat ik lees denk ik dat  Chico veiligheid, voorspelbaarheid en vertrouwen wenst zodat hem niets overkomt in een nieuwe vreemde situatie.

Zijn jullie bereid om veiligheid, vertrouwen en voorspelbaarheid in te bouwen?
Zoja? Misschien kan je over het volgende na denken:
Waar/bij wie/bij wat, voelt jullie hond zich het meest veilig?

Als zijn veilige plek op de zitbank is dan raad ik aan om in het begin niet met de baby op de zitbank te gaan zitten. Dit kan zijn veiligheid in bedwang brengen. Misschien heeft hij nog andere plekjes waar hij zich veilig voelt. Misschien voelt hij zich het veiligst bij jullie, dan kan er afwisselend in het begin iemand bij Chico zijn en één iemand bij de baby.

Probeer te denken hoe je de veiligheid van Chico kan waarborgen en daardoor ook die van jullie gezin.

In verband met castratie. Ook in mijn opleiding gedragstherapie hebben we les gehad van een dierenarts die ook zei dat sterilisatie bij angstige honden erger kan worden.
Ik heb dit advies altijd gevolgd en geef ik door aan anderen.
Uiteraard weet ik het niet zeker, maar ik vertrouwde die dierenarts. Hij had veel ervaring met honden en gedragsproblemen.

Veel succes en veiligheid gewenst voor jullie gezin.

Dankjewel voor je antwoord.

Heel behulpzaam en dat is wat ik nodig heb want ik weet zelf hoeveel beweging mijn hond krijgt en wat hij zelf nodig heeft. 

Door Chico zijn traumatische eerste weken heeft hij niets geleerd en dus is alles onvoorspelbaar voor hem. Daarom voelt hij zich meest veilig gewoon bij mijn vriend en ik en doen we zaken dat hij kent. Worden we te wild in huis of maken we ruzie is dit onvoorspelbaar en weet hij weer geen raad met zichzelf. 

We hebben vroeger ook mbv een hondentrainster moeten leren om hem een veilige plek te geven. Zij wou de bench aanleren maar dit was dus echt niets, hij plaste er gewoon in en wou er nooit ingaan. We hebben dit met vanalles geprobeerd maar zij zag ook dat dit niet werkte. Mandjes heeft hij ook in alle vormen maar het liefst ligt hij gewoon in de zetel dicht bij ons of op de koude vloer als het te warm is. 

Ik was al van plan om als ik uit het ziekenhuis kom langs de dierenwinkel te stoppen achter een speelgoedje. Zodanig dat de komst van de baby geassocieerd wordt met iets leuks. En het moment dat ik thuiskom eerst even alleen te zijn met hem want het zal weer enorm stresserend zijn dat ik na 4 dagen weg te zijn er plots weer zal staan. Wanneer hij gekalmeerd is zal ik hem rustig eens laten  kennis maken met de baby en ook met zn nieuw speelgoed zodat de eerste kennismaking een feest wordt. 

Ik hoop vooral dat het voor hem geen terugval wordt nu we eindelijk een klein beetje vat hebben op hem .; 

Castratie betekent het verwijderen van heel veel testosteron. Testosteron helpt juist bij zich zelfverzekerd voelen. Dus een nerveuze, al wat angstige reu castreren levert een angstiger, onzekerder hond op. Hij heeft er geen last van dat je z'n ballen afgenomen hebt, maar wel dat je de aanmaak van testosteron weggenomen hebt. Bij teefjes werkt het overigens vaak andersom ;)

Waar ik met Chico aan zou werken is rust, regelmaat en duidelijkheid. En dat betekent dat je moet beginnen bij jezelf: altijd opletten dat je zelf rustig bent, rust uitstraalt, uitstraalt dat jij weet wat er allemaal gebeurt en het allemaal onder controle hebt. Als jij de controle hebt, hoeft Chico dat niet meer van jou over te nemen. Extra lastig als je zelf onder invloed van je zwangerschapshormonen bent!

Blijf niet te veel hangen in het verleden. Help Chico in het hier en nu meer zelfvertrouwen te krijgen. Daag hem uit puzzeltjes op te lossen, ga speurspelletjes met hem doen, leer hem agility. Leer hem dat hij niets hoeft met kinderen: kinderen in huis, hij op z'n eigen plek met z'n eigen speeltjes. Bezoek? Hij op z'n eigen veilige plek waar niemand hem lastig kan vallen, maar wel in dezelfde ruimte, desnoods veilig bij jou op schoot. De basis is dat jij hem het gevoel geeft dat hij veilig is en jij alles regelt.

Het is heel normaal, vanuit een hond gezien, als je je hond de eerste paar weken op afstand van de baby houdt. Hij mag ruiken - van een afstand. Hij mag kijken - van een afstand. Ik zou er dus niet te veel van maken dat je met de baby thuiskomt. Als jij met de baby bezig bent, moet hij op afstand blijven. Vergeet alleen niet om ook veel tijd met Chico door te brengen. Bouw nu al routines in, zoals dat hij niet in de babykamer mag komen, dat hij zichzelf af en toe moet vermaken op momenten dat jij geen aandacht wilt geven (aandacht voor iets anders hebt).

Enneh... 1 keer per dag een half uurtje wandelen is erg weinig voor elke hond. Dan kun je beter drie keer per dag zo'n 20 minuten met hem gaan lopen. Nog beter is het om 1 keer minimaal een half uur en 1 keer ongeveer een uur met hem te gaan lopen.