pup van 11 weken op een zeiljacht

Veel mensen associeren 'stamboom' toch nog ontzettend vaak met shows lopen of fokken.

Maar een stamboom is eigenlijk niets meer en niets minder dan een officieel papiertje waarop staat wie de (voor)ouders zijn. En juist dáárom is het zo fijn om een hond met een stamboom te hebben, want je weet wie de (voor)ouders zijn! Deze zijn getest op erfelijke ziekten, zodat je de kleinste kans hebt op een hond die binnen een jaar bij de DA zit om aan z'n heupen te laten helpen (á €1.500 per heup), een oogaandoening heeft, of andere erfelijke aandoeningen heeft.

Veel verstandiger dus om wel voor een hond met een stamboom te gaan dus, ook al ben je niet van plan om te gaan showen of te gaan fokken. 

Helemaal met een hond als een golden retriever: een superpopulaire hond, waar broodfokkers graag op in spelen. Zij kunnen lekker goedkoop en lekker snel een pup leveren, maar je hebt daarna wel gróte kans op jarenlang ellende (en dan heb ik het nog niet eens over de omstandigheden waar moeder-hond in verkeert: nestje op nestje en als ze te oud is wordt ze als oud vuil weggegooid  Daar wil je absoluut niet aan mee werken door daar een pup te kopen!)

Liever op zoek gaan naar een hond met (FCI!) stamboom dus 

Yep, jullie hebben allemaal gelijk en natuurlijk is een pup het ook waard, ben ik ook mee eens. En wij zullen het waarschijnlijk ook wel zo doen. Het wereldje van de brood fokker is natuurlijk superfoute boel, ten eerst voor 'onhondelijke' bestaan van zowel pup als ouders, en ten tweede voor het fokken en in stand houden van allerlei ziektes en kwalen.
Toch voel ik me ook niet lekker bij een officieel erkende fokker met alle papieren en onderzoeken, die dan voor mij bepaald welke pup bij mij past en (sommige) van mij verwacht dat ik na 1.5 jaar opwachting maak bij een reuniedag.
Anyway, het liefst natuurlijk een pup van een gelegenheids nestje bij een lief gezin met kinderen. Wie niet...

Ik zou wachten tot na de vakantie. Als je de pup iets langer zou hebben en al wat gewend is, zou het misschien kunnen (ook niet ideaal), maar weet je ook hoe hij/zij een beetje is.

Straks heb je de pup misschien 2 week en dan al meenemen? De pup is dan nog niet genoeg gewend en leert geen structuur aan. Op de zeilboot zal toch meer vrijheid zijn denk ik dan wat je thuis hebt. Je kunt waarschijnlijk ook niet constant op de pup letten.

Waarom zo'n haast? En 1 persoon fulltime thuis is prima, juist ideaal. Zijn genoeg mensen die dat niet eens hebben. Anders is denk ik te druk en teveel prikkels als je dat even snelsnel wilt.

Pup weekje uit logeren kan prima, maar zou ik niet na ongeveer 2 week (?) doen? Wil de pup net wennen, moet hij/zij weg en daarna weer terug.

Mijn ervaring met een goede Golden fokker is dat er zeker naar jouw voorkeur wordt geluisterd qua pup kopen, maar dat ze dan wel kijken of het past. Zij zien ze pups immers 8 weken lang 24 uur per dag! Mensen gaan bijvoorbeeld gauw voor een pup die snel naar ze toe komt, maar dat is helemaal niet altijd het pupje wat het best bij ze past. Jullie gaan veel ondernemen hoor ik al, maar misschien niet fanatiek trainen dus het moet niet een te verlegen pupje zijn, allesn ook niet eentje die echt moet werken. Anderzijds hebben jullie ook kinderen dus hij mag ook weer niet te pittig zijn want anders traint hij de kids ipv andersom. Dat zijn belangrijke dingen om op te letten, voor jullie uiteraard maar zeker ook voor de hond die zijn hele leven bij jullie zal wonen. Een goede fokker kiest de pups niet om de pupkopers te pesten, maar om een zo goed mogelijke combi te maken zodat beide partijen het gelukkigst zijn. En wat is belangrijker; een moment opname van zelf je pup mogen kiezen of 10-15 jaar een hond hebben die goed bij het gezin past?

Aiko was toevallig de pup van mijn eerste keus, maar zij was wel de pittigste van het nest. Toch hebben we haar meegekregen, omdat wij veel met haar wilden gaan doen qua sporten en jachttraining en dat heeft zij wel echt nodig. Ze heeft eigenlijk nog nooit iets gesloopt en gedraagt zich super, maar de fokker zegt dat dat wel anders zou zijn als zij niet genoeg uitdaging zou krijgen.

Wat betreft zo'n reünie, een goede fokker vindt het leuk om bij te houden hoe het met de door hem gefokte pups gaat! Om af en toe nog eens iets te horen of elkaar nog eens te zien. Zo'n reünie is natuurlijk een mogelijkheid, maar je kunt altijd zeggen dat je niet kunt en dan op een ander moment nog op de koffie komen. Kijk, voor jullie voelt het misschien als iets inleveren als je nog contact moet houden met de fokker, maar dat betekent ook dat je altijd daar met vragen terecht kunt!! En geloof me, dat is zo fijn! Zij kunnen dingen vertellen over de lijn van hun honden, zij kennen immers eigenschappen die bij die lijn horen en zodoende kunnen ze ook wat meer info geven over jouw pup. Bovendien weet je nooit wat voor vriendschap er eventueel uit voortbloeit :)

Ohja en je hebt natuurlijk wel een middenweg in wat een fokker van je vraagt. Je hebt er die met een jaar willen dat je je pup laat testen, dat ze eens per zoveel tijd uitgebracht worden, dat ze eens per zoveel tijd langskomen voor gezamelijke training ed. En je hebt er die een pup in je handen duwen en dat je het dan uit mag zoeken. Maar je hebt er ook die het erg leuk vinden om betrokken te blijven bij de ontwikkeling, die het super leuk vinden om af en toe eens iets te horen of misschien je op de koffie te krijgen als er weer nieuwe pups zijn (kun je meteen pups knuffelen ;D ) en waar je gewoon altijd bij terecht kunt als je iets wil weten. 

Ik heb ook een asiel-Golden en die heeft dus epilepsie en een voedselallergie. Nu is de epilepsie door aanpassingen (rustige omgeving, zo min mogelijk spanning) wel zonder medicatie uit te houden, maar ik weet ook niet wat de toekomst brengt. De voedsel allergie betekent gewoon dat hij meer geld aan voeding kost, omdat alle goedkope voeding met kip is. En dan krabbelt hij zich een ongeluk.

Ik heb nog nooit een pup gehad, maar tenzij het een asiel-pup zou zijn zou ik dus wel voor een stamboomhond gaan. Je zou zelfs de voorouders kunnen uitpluizen om te kijken of bepaalde erfelijke kwalen voorkomen. Dat kan ik met mijn zwarte-gat-afstamming-uit-het-asiel nooit. En epilepsie zou zomaar in de voorouders zichtbaar kunnen zijn.

Een pup van 11 weken mag de grens niet over 

Dat een fokker 'bepaalt' (meer 'aangeeft' eigenlijk) welke pup het beste in jouw situatie zal gaan passen moet je eigenlijk alleen maar zien als een héle grote plus 

Als je een nestje pups ziet zijn ze allemaal superschattig om te zien, en je zou ze zo allemaal mee kunnen nemen, maar de fokker heeft de pups 8 weken lang meegemaakt en weet precies wat voor 'n karaktertje de pups hebben. Op die manier kan een fokker juist een veel betere match maken dan dat jij zou kunnen doen: welke pup past het best in welke situatie, want er zit wel degelijk verschil in de pups binnen één nest.

Bij vrijwel alle fokkers kan je trouwens wel degelijk jouw eigen voorkeur aangeven en zal de fokker het aangeven als hij/zij denkt dat jouw keus echt niet gaat matchen.

Ennuh... na de aanschaf van een pup is het jóuw hond, dus dan hoef je je echt niet verplicht te voelen om het wel en wee van jouw pup met de fokker te bespreken of naar een reunie-dag of iets te gaan 

@ Max† & Udhai: Volgens mij gaat TS alleen een weekje zeilen in Friesland.

 Oo oke daar heb ik over gelezen :D dan is er geen probleem 

Hi,

Even laten weten dat we toch voor een 'gecontroleerde' 'stamboompup' zijn gegaan en die komt (als alles goed gaat!) gelijk de eerste dag na de vakantie. Komt allemaal perfect uit.

Bedankt voor alle reacties, ik ben blij dat ik dit forum heb gevonden, erg waardevol. Altijd goed om zoveel (verschillende) meningen te lezen en dan zelf je eigen plan op te maken. Hangt ook vaak van de omstandigheden af natuurlijk :-)

En nu een puppy opvoeden, hurray!

Wij hebben altijd gezeild. Onze cocker was een jonge hond van 6 mand toen hij voor het eerst meeging en dat ging prima. Hij is 16 jaar meegegaan. Daarna hebben we een teckel gehad en zij is v.a. 11 weken meegegaan en op de boot zindelijk gemaakt, ik heb "kraammatjes"meegenomen voor in de kajuit bij  slecht weer en op het vóórdek bij rustig weer je kan het met een putemmer water naspoelen

 Wij hebben de honden altijd direct beloond als ze gingen zitten en hun behoefte deden. Op zee ben je vaak dagen onderweg en kan je dus niet ff aanleggen om je hond uit te laten. En of ze graag meegingen, ze zaten eerder op de boot als wij, zwemvest aan en altijd aangelijnd en een groot schepnet onder handbereik voor alle zekerheid ;). Overigens onderin de kajuit in het midden "stampt" de boot het minst en liggen ze het prettigst. Maar onze Beau was graag in de kuip bij alles aanwezig (maar das eens teckel). Probeer het eens een middagje een bootje (maakt niet uit wat) te huren en neem de pup mee, dan zie je gelijk of je de vakantie moet gaan aanpasssen ;)

Hah, perfect dus!

Ennuh.... tegen die tijd willen we dus wel schattige puppyfoto's hier zien, hè?!  

Super ! Fijne vakantie en veeeeeeeell puppy plezier 

Lekker meenemen! Zou wel een zwemvestje omdoen. Stel dat hij in het water valt, je weet nooit hoelang t duurt om hem op te halen. Met een vestje kan je hem bovendien veilig aan een lijn vast maken. 

Zindelijkheids training, kan die week even wat minder, neem puppymatjes mee. Aan bord is dat sowieso handig te leren. 

Voor je pup is het heel fijn de eerste periode jullie om zich heen te hebben. 

Onze teckel ging altijd mee zijlen. Zo gezellig!