Bezitterig?

Sinds 8 maand ben ik in het leven van mijn vriend en zijn honden ( wat erg goed gaat), nu heeft hij een kruising pittbull X rottweiler, die heel erg naar mij toe trekt, de andere honden zijn meer op hem. 

Nu heb ik in het verleden altijd teefjes gehad en zijn dit de eerste reu'tjes die ik in mijn buurt heb. Maar vergeleken met de andere honden in huis, is deze erg bezitterig naar mij toe. de andere honden komen niet zo makkelijk in mijn buurt want hij jaagt ze weg, waar ik zit, zit de hond ook. als ik ga douchen wacht hij voor de badkamer, als ik op het toilet zit zit hij er standaard bij. als mijn vriend uit bed stapt, springt hij op bed en ligt hij strak tegen me aan.

als ik op de bank zit 3 pers.  dan nog kruipt hij helemaal op me of zo dicht mogelijk tegen me aan. met de volle 60 kilo tegen me aan, als ik gewoon zit moet hij of tussen me benen zitten of naast me, waar dan ook als het maar strak tegen me aan is, ik moet echt mijn gewicht in de strijd zetten wil ik niet omvallen. als ik omval en ik lig op de grond gaat hij er ook naast liggen.

verder merk ik, de dagen voor de menstruatie dat de hond in eens in huis plast.

is dit echt zo raar gedrag of ligt het aan mij? 

hij luistert wel en is verder wel onderdanig naar mij toe. 

alvast bedankt voor de reactie

Ik denk dat dit niet helemaal normaal gedrag is. Mijn hond is ook erg op mij gericht, weet dat ik haar baas ben en zal niet snel naar iemand anders gaan. Maar als ik om ruimte vraag, gaat ze wel weg en zoekt ook zelf haar eigen plek op. 

Is het al sinds het begin dat de hond bezitterig is naar jou toe? Heb je hem voorgetrokken? Ik geloof niet perse in een roedelleider of rangorde, maar als je thuis komt, wie begroet je eerst? Je hond of je vriend? 
Je hond kent zijn plaats niet ten opzichte van je vriend en gaat zich de taak opleggen om jou te verdedigen.

Ik zou beginnen jou ruimte op te eisen, laat je hond eens op de grond liggen in plaats van naast jou op de bank.
Ook is het belangrijk hem het zelfde te behandelen als de andere honden, geef ze allemaal aandacht, hij zal jaloers worden, maar moet het wel leren. Trek ook 1 lijn met je vriend, wissel eens af met de honden, jij geeft de anderen aandacht, je vriend de bezitterige hond. 

Geef de hond een eigen plek, waar hij moet liggen als jij je ruimte wilt hebben. Leer dit in stapjes aan. Zo kun je hem ook naar zijn plek sturen met een lekker bot, wanneer jij onder de douche gaat. 

Wat betreft dat je hond in huis plast voor je menstruatie kan ik je niet helpen, honden hebben een veel sterkere reukvermogen dan mensen, en kunnen geurtjes neutraliseren die wij niet kunnen ruiken, misschien dat dit er iets mee te maken heeft? Ik heb geen idee. 

Heel veel succes. 

een hond mag zeker aanhankelijk zijn naar je toe, maar dat kleefgedrag daar zal je toch echt wat aan moeten doen, want dit wordt van kwaad tot erger....

wat kan je doen.... ten eerste als je naar boven gaat, doucen of w.c. dan zorg je dat deze hond een plek krijgt toegewezen, niet toestaan dat tie je volgt... op de bank zich er tussen wurmen omdat tie zowat op je wilt zitten, niet toestaan, stuur de hond naar zijn plek... tuurlijk is het leuk als een hond zo op je gesteld is, maar je schrijft nu zelf ook als je menstrueer dat de hond in huis plast, vandaar wees heel conseqwent met deze hond, laat die niet jou kleven... daar kan en moet je wat aan doen door goed conseqwent mee om te gaan....

Waar het vandaan komt weet ik niet, de situatie is natuurlijk veranderd voor hem sinds jij erbij bent

 kan hij goed met de andere honden, hoe gaat je vriend met hem om, wordt hij begrepen, doet je vriend iets van een sport met hem? Hoe lang moet hij alleen zijn, kan hij goed alleen blijven. Het lijkt alsof hij jou als steun en toeverlaat ziet en bang is dat je weer weggaat? (allemaal overdenkingen)

Wat ik zou doen is hem vriendelijk wat zelfstandigheid aanleren. Denkwerk, hersenwerk is een goede manier daarvoor bijvoorbeeld.

http://www.hersenwerkvoorhonden.nl/

er worden ook regelmatig workshops gegeven door het hele land

Verder vaste dingen aanleren, als jij ergens lekker zit mag hij erbij maar niet op je voeten, misschien een dekentje waar hij leert waar hij wel mag liggen. Als de andere honden jou nodig hebben zou ik hem geruststellen en hem taktisch leren dat het ok is, en hij niet vergeten wordt. Wel goed opletten op de hondentaal en geen dingen uitlokken waardoor ruzie kan ontstaan.

de hond is lief en goed naar de andere honden toe. ik ben huisvrouw dus eigenlijk best vaak thuis, hooguit even een boodschapje of een familie bezoek. we wandelen en fietsen veel met de honden. 

wel moet ik erbij zeggen dat deze hond 5 jaar van zijn leven buiten op terrein heeft gezeten voor bewaking. sinds een klein jaartje in huis woont bij ons. ik ben de eerste vrouw in hun leven, en sinds ik er ben is het ook huiselijk. 

ik  heb het met mijn vriend erover gehad, hij zegt dat die hond gewoon stapel op me is, en ik me verder niet druk moet maken. ik heb echt het gevoel dat ik met de hond getrouwd ben. als ik een middag weg ben geweest word ik omver gesprongen door hun allemaal alsof ik weken weg ben gegaan. ik heb 1 nacht bij een vriendin gelogeerd, de hond heeft niks meer willen eten of drinken en heeft op mijn plaats van het bed gelegen en is er niet meer van af gekomen. 

mijn vader was op bezoek geweest waar hij heel lelijk tegen aan het grommen was ( me vriend was niet thuis op dat moment) en zo ook tegen de pakketdienst en andere mensen die thuis komen.

ik heb een dochtertje van 5 die momenteel nog bij haar vader verblijft, maar in de toekomst ook hier zou moeten komen, hoe kan ik hun het beste kennis laten maken? hij is geen kinderen gewent en al helemaal geen kleintjes 

die vijf jaar heeft hij misschien wel weinig kontakt gehad met mensen? Weet je hoe hij opgevoed is en wat meer over zijn achtergrond?

Wat ik dus zou doen is zijn zelfstandigheid en zelfbeheersing bevorderen door denk en hersenwerk. Hij mag je uiteraard ook niet zo overdreven begroeten dat hij tegen je aanspringt. Ik vind dat een teken van teveel spanning  net als het niet eten als jij er niet bent.

Het grommen tegen je vader zou ik op deze manier begeleiden: je zegt dan rustig zoiets als: "het is ok....(naam van hond), dat is mijn vader die hoort bij de familie" en een kleine beloning. (dit kun je ook doen als hij onzeker is als de andere honden aandacht van jou willen, en later ook evt. bij je dochtertje) Eerst zou ik de hond dan nog echt naar mij toe laten komen en of bij me houden of naar zijn eigen plekje brengen, later als hij wat meer ontspannen is kan je beslissen of hij vrij rond mag lopen. Ik zou zelf niet je vader of je dochtertje de hond voertjes laten geven, dat is iets tussen jou en de hond (en je vriend natuurlijk ook)

Iemand plaatste vanochtend een leuke link en verwees naar het YouTube kanaal van hondenschool de Laar waar je veel kunt vinden om je hond te begeleiden en zelfstandigheid te creeeren.

Een gedragstherapeut of cursus die positief baasjes en honden begeleid lijkt me ook niet verkeerd, ook al omdat je een dochtertje hebt.

Lees je ook goed in over honden en kinderen, maar dat zal je al wel gedaan hebben aangezien je al honden had. Toch nog even deze link met veel tips

https://hondenbescherming.nl/media/cms_page_media/51/PDF%20kind-en-hond.pdf

zorg ook voor veiligheid door nooit hond en kind alleen te laten, in het begin, misschien eerst alleen heel gedoseerd contact? Dan is het handig als je hem alvast geleerd hebt dat hij een tijdje op zijn plaats moet blijven en jou niet de hele dag hoeft te achtervolgen. Overigens gaat dat over achtervolgen er vaak vanzelf ook wel uit naarmate de hond meer vertrouwen krijgt in zijn situatie.