bang hondje

Sinds de stress van het vuurwerk met afgelopen nieuwjaar begint mijn boomertje steeds nieuwe angsten te ontwikkelen.
Ze was al bang voor alle geluiden die lijken op vuurwerk zoals een klapperende deur maar er komen steeds meer angsten bij, een fietsbel op de reclame op tv, teken, vliegen of andere kleine beestjes. Ze durft niet meer met mijn man te gaan wandelen alleen als ik erbij ben.
Meestal laat ik haar maar doen waar ze zich het prettigst bij voelt als ze bang is.
Vaak komt ze op schoot liggen en ik verzeker haar dan met een opgewekte stem dat het allemaal niet zo erg is als het lijkt.
Ik probeer om het voorwerp van angst leuker te maken om haar in de nabijheid van dat voorwerp iets lekkers te geven maar meestal is ze te bang om daat belangstelling voor te hebben.
Nu hebben we een paar dagen geleden screens aan de serre laten bevestigen.
Daar is ze zo bang van dat als we de screens naar beneden of boven laten ze kruipt door de kamer, poept en plast en het liefst de hele dag boven op de slaapkamer in de kast gaat liggen.
Ik denk dat mijn reactie op haar angstig gedrag goed is, ik troost haar niet overdreven maar ben wel haar "rots in de branding" om te schuilen.
Maar zoals het nu gaat wordt het steeds erger, er komen steeds meer angsten bij.
Ze is laatst onderzocht door de dierenarts en lichamelijk is er niets aan de hand.
Ik vind het zo sneu dat haar leven wordt beheerst door angst
dus, wat kan ik doen om haar te helpen?

Hoe oud is ze?

Misschien eens een gt mee laten kijken. Soms zie je zelf niet meer waar het m in zit.

Je hebt van die rustgevende verdampers voor in huis voor de hond (weet zo even niet meer hoe het heet) maar misschien dat zo iets in huis kan helpen wat rust te vinden.

Sadi heeft standaard de eerste weken voor de loopsheid last van apathische angstaanvallen.

En standaard reageert ze angstig als er bij de buren nogal al hard de deuren dicht klappen (en dan bedoel ik niet zachtjes)

Hoe oud is ze en waar komt ze vandaan? 

Je zou een adaptil verdamper kunnen nemen. Die verspreid een geur waar ze rustiger van kunnen worden. Het zal wellicht iets helpen.

Ik zou naar een gt gaan, wel een goede en via de DA aan de clomicalm. Dit is een medicijn wat de angst vermindert, zodat je aan de angst kan werken wel met een gt.

De angst is nu zo groot, dat je niet tot dat koppie doordringt lijkt me. Met die medicatie zal dat wel lukken, maar dus wel met een gt aan de slag. 

Een leven bepaald door angst lijkt mij ook vreselijk. Heel vermoeiend voor haar ook.

Wat triest en lastig.

Als de angsten steeds erger worden zou ik er direct een gedragstherapeut bij roepen.

Een angstige hond is echt een vak apart om goed mee om te gaan.

En het duurt even voor je hond dingen leert begrijpen en de hond jou

als het erger wordt, klopt je aan pak niet of niet helemaal.

Een GT ziet vaak dingen die je zelf niet ziet, en kan je daar goed mee helpen.

Verder heb ik met waldo(mijn angsthaas) bij de holist gelopen ivm zijn angsten

Die ondersteuning heeft hem ook enorm geholpen (bloesem remedie's op maat, en gemmotherapie en acupunctuur)

Ik heb vanmiddag van de dierenarts Selgian gehad.
In haar blinde paniek is ze ook niet te trainen om het gedrag om te buigen.
Deze angstremmer helpt daarbij.
Duurt wel een maand voordat het medicijn werkt dus ze moet het nog even uitzingen.
Volgens de dierenarts heeft ze een angststoornis.

Het duurt idd een paarweken voor je iets merk. Dan moet je ook nog kijken naar de juiste dosis.

Als je zoekt hier op clomicalm, zie je dat er een topic over was met veel evaringen over.

Het is wel verstandig ook naar een gt te gaan om ook aan de angste te kunnen werken.

Hoe oud is ze?

Hier ook een hondje gehad met heel veel angst! En uiteindelijk ook aan de medicijnen. Ik ben bijna 5 jaar aan het zoeken geweest naar de juiste medicatie. Niets hielp of hielp maar tijdelijk, van homeopathische spullen tot de medicatie van dierenarts. Selgian en clomicalm werkte hier maar tijdelijk of toch niet voldoende. 

Ik heb er 2 gedragstherapeuten bij gehad. En toen ik echt met mijn handen in het haar zat en op het punt stond om het op te geven toen belde ik dus een opvang voor onplaatsbare dieren en deze vertelde me dat ze aan zulke angstige honden medicatie tegen epilepsie kregen. Dus ik naar de dierenarts en deze wilde dat wel proberen, na 5 jaar sleutelen, proberen en slapeloze nachten (door haar stress maakte ze me ook in de nachten vaak wakker) hadden we en medicatie gevonden die haar hielp om veel sneller uit haar stress te zijn. Bij mijn hondje werkte phenoral erg goed en ze kreeg een hoge dosering. 

Bij ander honden helpt wat je nu geeft heel goed of dus idd clomicalm. Het is per hond verschillend hoe deze ergens op reageert, wel hebben de meeste medicatie lange tijd nodig om een spiegel in het bloed van je hondje te maken dus je zal een medicatie lange tijd moeten gebruiken om de conclusie te kunnen trekken of een medicatie wel of niet werkt. En je zult naast het geven van medicatie ook moeten trainen. Om je hond stabieler te krijgen, maar ook dat jij weet hoe je hem daarin moet sturen en hoe je hem weer uit zijn stress krijgt.

Dus ga niet alleen naar medicijnen kijken naar haal er een goede ts bij! En je bent al met medicatie begonnen, maar ga niet zomaar van de ene pillen naar andere medicatie.

Heel veel succes! Je hebt een hele lange weg te gaan. Maar uiteindelijk leer je je hond te begrijpen en de hond jou ook. En krijg je echt een mooie band met elkaar.

 normaal gebruik je dat in combinatie met een gedrags therapeut

om echt effect te hebben

een gt kan je helpen die blinde paniek te voorkomen zodat het wel trainbaar word

Als je alleen medicijnen geeft doe je niks aan het probleem erachter en zal het resultaat heel beperkt zijn.

Daarnaast als de medicijnen maar tijdelijk resultaat hebben ben je 1 van de laatste hulpmiddelen kwijt om te trainen.