Onze lieve hond Odi plotseling overleden

Het is nu 6 dagen geleden dat onze hond Odi heel plotseling is overleden. We hebben haar helaas maar 3 maanden in huis gehad, maar ik ben er zo verdrietig van.  Afgelopen woensdag kwam mijn man thuis, en vond Odi onder de tafel/stoel en ze reageerde nergens meer op. Ze lag in een hele rare positie met haar lijf helemaal gedraaid; voorpoten en hoofd de ene kant op en achterlijf de andere kant op. We hebben haar naar de auto gedragen en gelijk naar de dierenarts gereden. Daar bleek dat er 'iets' in haar hersenen is gebeurt en dat ze een epileptische aanval had op dat moment. De dierenarts heeft haar diazepam gegeven om de aanval te stoppen, maar helaas zag het niet er goed uit voor onze schat. We zijn toen doorgereden naar een dierenarts-neuroloog, en die heeft Odi ook onderzocht. De dierenarts zei dat Odi in een coma lag en dat ze veel hersenschade had. Toen hebben we de hele moeilijke beslissing moeten nemen om Odi te laten inslapen. Haar hart klopte nog wel, en ze kon ook nog zelf ademen (met moeite), maar verder kon ze nergens op reageren en had ze geen (goede) reflexen. Ze kon ook zelf helemaal niet meer bewegen en haar pupillen waren heel groot en werden ook niet meer kleiner. Ik ben bij Odi gebleven toen ze insliep. Ze is maar 3 jaar geworden.    En nu is het zo stil en leeg in huis. We hadden haar pas 3 maanden, en voordat ze bij ons kwam heeft ze in 2 verschillende asielen gezeten. Maar ze had nog steeds zoveel liefde te geven. En we waren net begonnen met een groeps-opvoedcursus in de hoop dat ze ook buitenshuis iets meer zelfvertrouwen zo krijgen. En ik had echt het gevoel dat ze heel goed op de training reageerde. Ik voel me nou zo verdrietig dat ze bijna geen kans heeft gehad om te laten zien wat voor geweldige hond ze was, en wat voor een liefde ze in zich had. En nu is er zo plotseling ineens niet meer. Ik voel me heel schuldig dat ik niet thuis was toen het gebeurde. Ik heb haar spulletjes nog niet opgeruimd.

God wat erg... Wat een verhaal...

Jullie zijn helden dat jullie haar nog een paar mooie liefdevolle maanden hebben kunnen en willen geven...

Maar wat een verdriet... Heel veel sterkte....

Wat heftig om je hond op deze manier te moeten verliezen

Voel je alsjeblieft niet schuldig. Je hebt haar nog kunnen laten zien hoe het is om in een liefdevol baasje te hebben. 

Heel veel sterkte. 

Ik snap je grote verdriet ,maar bedenk dat jullie Odi ,ook al was het maar kort,wel liefde hebben laten voelen.Heel veel sterkte.

Oh wat vreselijk zeg. .. Hier word ik dan telkens stil van.  Vergeet niet dat je Odi hebt laten zien hoe het is een echt thuis te hebben. Ook al is het niet lang geweest hij heeft het wel gekend 

Afschuwelijk om Odi, die nog maar zo kort bij jullie was, op deze manier te verliezen.

Er was weinig tot geen hoop dat ze hier goed uit zou komen.

Ik bewonder jullie moed om haar verder lijden te besparen en in te laten slapen.

Ze heeft veel te kort van jullie zorg en liefde voor haar mogen genieten. Ze had zelf ook nog veel te geven, maar het mocht niet zo zijn.

Ze is jullie van hierboven heel dankbaar dat jullie haar uit het asiel hebben gehaald.

Heel veel sterkte om het verlies van Odi te verwerken.

Heel erg bedankt voor jullie lieve reacties. Ik ben inderdaad blij dat we haar nog een thuis hebben kunnen geven, maar ik had gehoopt dat het nog veel langer had kunnen duren. Op de foto's die we van haar hebben kun je zien hoe ze van heel verlegen in de eerste dagen naar veel vrolijker is gegaan. 

We hebben ervoor gekozen om Odi individueel te laten cremeren en kunnen eind deze week of begin volgende week haar as ophalen. Die willen we dan uitstrooien in het riviertje waar ze altijd heel erg graag in zwom. Misschien dat ik dan ook het ook ietsje beter kan afsluiten. Nu was het ineens zo plotseling. Zelfs de kat was heel erg van streek, en ging de eerste avond in Odi's bench zitten en heel hard miauwen. 

Ik vind het heel erg om nu 's ochtend op te staan (ik deed altijd de ochtend-wandeling). Dan gaf ze me altijd een lik op mijn wang als ik op de trap zat om mijn schoenen aan te trekken. En als je thuiskomt staat ze ook niet meer vrolijk bij de deur te wachten. 

Wat erg voor jullie en wat een trieste afloop.

Je hebt alles voor Odi gedaan.

Het is nu een vreselijke klap voor jullie maar dat is een troost voor later........

Heel erg veel sterkte voor jullie wensen wij.

Heel veel sterkte met het verlies van Odi...zo fijn dat jullie hem toch nog een paar liefdevolle maanden hebben kunnen geven!!! 

Wat oneerlijk en snel moesten jullie je lieverd afgeven.
Natuurlijk is het stil in huis nu.
Voel je niet schuldig alsjeblieft je kon dot op voorhand niet weten.

En de spulletjes opruimen komt wanneer je er zelf behoefte aan hebt.
Al laat ie ze nog een jaar staan!

Dit is echt verschrikkelijk, zo onverwachts......en nog zo veel plannen.

Gelukkig heeft deze schat wel nog mogen meemaken in haar bewogen leven wat LIEFDE is. Het belangrijkste hebben jullie

aan haar kunnen geven, liefde.

Heb er zelf maanden tot een jaar over gedaan voordat ik de spullen van de vertrouwde plekjes heb weg gehaald. Dit gaf mij rust , waarom de spulletjes dan weg pakken??

Wens jullie heel veel sterkte in deze moeilijke tijd !!

Wat vreselijk heftig voor jullie, en ontzettend sneu voor haar.
Voel je niet schuldig. Je kan er niks aan doen dat je er niet was. En was je er wel geweest (klinkt je verhaal) had je niks kunnen doen om de afloop te veranderen.

Dit is echt keihard. Je probeert een jonge asielhond een fijn leven te bieden samen iets op te bouwen. En dan zo snel al een afscheid op een manier die je niemand toe wenst.

Zo moeilijk je viervoeter zo te zien en zo machteloos.

Heel heel heel veel sterkte toegewenst. En als t beter voelt haar spullen nog te laten staan gewoon laten staan.

Verwerken, rouwen doet ieder op zijn/haar eigen manier.

Heel veel sterkte.

zo ontzettend verdrietig dat ze heen gegaan is....... daar kan je niets aan doen , voel je niet schuldig, dat heb je toch niet zien aankomen, je hebt haar een fijn en mooi thuis aangeboden, alle liefde gegeven die je in je had, niet schuldig gaan voelen.

het is verschrikkelijk zo jong en op deze manier zomaar afscheid moeten nemen van je hond, mooi dat je er toch bij was dat ze insliep, zonder pijn, voor jou en je gezin, zoveel sterkte toegewenst.

Ze heeft jullie liefde gevoeld.

ik wens je veel sterkte.

lien

Voel je niet schuldig, hier kon je niks aan doen.

Denk maar zo ze heeft 3 fijne maanden bij jullie gehad.

Ik voel met je mee, maar voel je niet schuldig, je hebt haar een liefdevolle thuis gegeven.

Veel sterkte.

Wat verdrietig ,ik wens jullie heel veel sterkte !

Wat een intriest verhaal over jullie Odi, vreselijk is het. Nu had hij eindelijk het geluk gevonden en dan dit  Ik voel enorm met jullie mee, maar je vooral niet schuldig voelen, kon jij niet weten of voorzien en je hebt hem tenminste dat gouden mandje gegund !! Hij is gestorven bij baasjes die van hem hielden.

Veel sterkte !

Heel erg bedankt voor de reacties. Denk dat het heel moeilijk voor te stellen is als je zelf geen hond hebt. Ik had nooit van te voren gedacht dat afscheid nemen zo heftig is. Het is nu een week geleden, maar het voelt zo leeg en stil aan in huis. 

Haar spulletjes laar ik nog even staan. Dat komt inderdaad wel als we eraan toe zijn. Nu vind ik het nog heel fijn om met haar bal te zien liggen, en de riem blijft ook nog aan de kapstok hangen. 

Ik vind het vooral fijn om te vertellen dat ze zo'n geweldige hond was. 

Odi met haar mooie "happy face"

Even een stok dragen tijdens een wandeling:

 Odi straalt uit als een lieve Lobbes

Heel veel sterkte!

Heel erg als je zo je hond moet verliezen jullie hebben alles gedaan om Odi
te redden.Odi zal voor altijd in jullie hart meeleven.Ik weet ook wat het is een lieveling te verliezen .Ik wens jullie heel veel sterkte toe.

Heel veel sterkte!

M'n medeleven met jullie.  Wat een harde klap krijg je dan...

Zoals anderen al zeiden.  Wat een geluk dat Odi nog bij jullie mocht zijn en liefde kreeg van jullie.  En in die 3 maanden heeft ze je hart verovert waardoor je haar nu zo misten blijft ze voor altijd jullie lieve hond.

Bewaar haar in je hart, dit zijn dingen die gebeuren en waar je niets aan kunt veranderen.  Haar dadelijk naar de dierenarts gebracht... en dan nog naar de neuroloog... Spijtig dat jullie niet langer van elkaar konden genieten, maar Odi heeft zeker gevoeld dat jullie van haar hielden.  Sterkte en in gedachten een knuffel voor Odi.

Heel veel sterkte!!

ik weet perfect wat je doormaakt! onze Meeko is ook "maar" 5 maanden bij ons geweest maar heeft in die tijd heel ons leven verandert. ons verhaal zie je 2 topics verder.

Zoals bij jou was het bij ons ook onverwacht, wat de klap ineens veel groter maakt.

wie verwacht dat nu? 

Je haalt een hond in huis en denkt er dan jaren vriendschap en plezier aan te beleven tot het opeens abrupt stopt. 

Ik heb 3 dagen gehuild telkens ik z'n spulletjes zag maar krijg het ook niet over m'n hart ze weg te doen..

begrijp je tweestrijd dus ook perfect.

troost je met de gedachte dat je alles geprobeerd hebt, het beste met je hond voorhad en dat je erbij was op het einde.

Ze wist dat je bij haar was en dat je van haar hield en dat is heel belangrijk denk ik.

nog veel sterkte!

Wat erg, heel veel sterkte xxx