Hier loopt na een incident ook altijd 1 hond met een muilkorf. Eerlijk gezecht is het een opluchting om niet meer constant op je hetzelfde ede te zijn.
Ben tevreden met de Baskerville, daarmee kunnen ze ook drinken en snoepjes aanpakken.
Succes!
"Op je hoede te zijn"
Voor mij was dat het moment dat ik niet 100% kon voorspellen hoe mijn hond ging reageren in situaties waar ik weinig inbreng had. Dus bv de wachtkamer bij de dierenarts; onzekere hond + kleine ruimte + stress = muilkorf. Ik heb besloten niet af te wachten of/wanneer het mis gaat, maar te zorgen dat het niet mis kan gaan.
Stel je voor in zo'n gondel met een aantal mensen met misschien wel kinderen hutje mutje en een nerveuze hond en dan niet aaien ook nog.
Zo'n muilkorf houdt aaiers op afstand en voor de hond misschien daardoor ook een stuk rustiger.
Stel jouw kind heeft superrrrrr veel last van claustrofobie. Als je haar in de lift zet gaat ze wanneer er iemand haar toevallig aanraakt krijsen en krabben.
Je gaat dagelijks met je kind weg. Maar goh als we naar punt A willen tja dan kunnen we alleen maar met de lift.
Wat doe je? 1) Je zegt tegen je kind, tja pech je moet mee we trekken wel een zak over je hoofd. Of 2) We gaan ergens naartoe waar het ook leuk, maar rustig is en waar je de lift niet moet nemen?
Helemaal eens, goed voorbeeld!
Wat is het hier toch met die hond en kind vergelijkingen...
Maar goed optie 1 zonder zak. We gaan niet doen alsof kleine ruimtes eng zijn want dat zijn ze niet en des te meer je het gaat vermijden des te erger het allemaal wordt. Ze krijgen immers nooit de kans te leren dat kleine ruimtes niet eng zijn. Die pak jij eigen handig af omdat je van je kind liever een jankerd maakt.
Maar goed terug naar het onderwerp... Zo vind ik het met een hond ook. Een muilkorf is nodig wanneer je het niet kunt regelen (wat nu zo is). Ik heb bij die van mij hem om als we andere honden kunnen tegen komen die los lopen. Het scheelt gewoon een hoop spanning omdat ik weet dat ze toch niets kan dus best een seconde te laat kan ingrijpen. En ja het is echt zo, het werkt enorm afschrikwekkend. Mensen gaan soms zelfs staan gillen. (Terwijl dan denk ik die hond kan nu juist niets...)
Waarom de vergelijking van een kind en een hond -> men (neurowetenschappers en neuropsychiaters) heeft via scans ontdekt dat de hersenen van honden gelijkaardig reageren op emotie net zoals mensen, doch op het niveau van kinderen 2 à 3 jaar. Dus dat betekend dat de honden emoties, zoals blijdschap, verdriet, angst en woede kunnen voelen en ondergaan. Dus is mijn vraag wetende dat deze dieren deze emotie dus net zoals mensenkinderen ervaren. Als jij het de hond aandoet doe je dat dan ook bij een kind?
Er zijn een 5-tal soorten van relaties :
Mutualism / commensualism / Amensualism / parasitism en Duolisis
Dan is de vraag, wat voor soort relatie heb je met je hond?
Ik weet onder de welke mijn valt.
Als jij enorm veel last hebt van hoogtevrees ga ik van je eisen dat je niet flauw moet doen en stoppen met bang zijn en we samen de Eifeltoren op gaan. En zeggen nou het wordt echt wel tijd dat je dat leert. Want ik wil naar boven. Of heb je liever dat ik je respecteer en begrijp dat je bang bet en dat niet leuk vind en je dan ook zoiets niet vragen.
Trouwens is dit ook niet helemaal het punt. Die enge ruimte.
Het punt is dat als je weet dat jouw hond last heeft van iets, zoals veel mensen op elkaar gepropt in een kleine ruimte die het dan nog absoluut nodig vinden om de hond aan te raken terwijl hij daar een grandiose hekel aan heeft.
Net zoals wanneer iemand bang is in het donker je een lichtje aan laat
Maar een kind gaat daar uiteindelijk aan voorbij en een hond niet. Ik vind het niet te vergelijken. Een kind begeleid je naar een zelfstandig volwassen leven, een hond niet. Functioneren ze misschien tijdelijk op hetzelfde niveau het blijven verschillende wezens met een heel ander leven.
Alleen ja ik vind dat dus een prima aanpak. Je noemt het nu niet leuk vinden en angst door elkaar maar iets niet leuk vinden is iets anders dan angst hebben. Iets niet leuk vinden moet je respecteren, angst kun je in mijn ogen beter aan pakken want het is vreselijk om daar mee te leven. Maar goed dat ben ik, ik gunde mijn hond gewoon een leuk, spontaan leven. En het kan me niet echt boeien wat voor baas mij dat maakt.
Same. Als ik met Winter alles had moeten gaan ontwijken waar hij bang voor was, dan kwam hij niet meer buiten. Hij was onder andere bang voor de trap, fietsers, katten, de wind, prullenbakken, lantaarnpalen... Dat is toch geen leven? Wij hebben daarom gekozen om er heel hard aan te werken, en vaak in het begin ook met muilkorf, just in case. Ik zal nooit iets forceren wat tot paniek zal leiden, maar dingen compleet ontwijken vind ik ook geen oplossing.
Topic vraag: "Wanneer is het tijd voor een muilkorf?''
Ik denk.. ''NU''.
Niet omdat jouw hond een boze wolf is, want helaas,.. dat is toch een beetje de uitstraling die een muilkorf geeft.
Maar omdat (zoals S&F ook al aangaf) je er nooit altijd op de seconde af op tijd bij kunt zijn.
De rust die de muilkorf jou als begeleider kan geven.. kan jullie tripjes samen echt 1000 maal aangenamer maken dan zonder muilkorf.
Je schreef over al die toeristen, kinderen.. dat overzie je niet makkelijk. Je kijkt even naar links en direct wordt er van rechts al een hand uitgestoken naar je hond.
Stress voor jou, en vooral voor je hond. Bijkomend voordeel van een muilkorf is dat de behoefte tot aanraken en aaien tot het nul punt zakt bij omstanders.
Lijkt me heerlijk rustig..
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?