angstfase

Kan een hond die 1 jaar en 7 maanden is nog een keer een angstfase krijgen?

Ja, ik denk het wel. Het ging met Mellow toen ook heel goed en ineens een totale omslag. En nu pas krabbelt ze daar een beetje uit, het is nog lang niet zo goed als het is geweest maar de echt moeilijke periode ligt ook achter ons gelukkig. 

Hoe lang heb je daar in gezeten?

Thalia is ineens veel angstiger bij andere honden (alles wat haar hoogte of lager is niet). 
Het begon met een herder, die ze kent, waar ze al vaker mee los gelopen heeft. Ze rennen dan samen achter een bal aan of een frisbee. Beide op hoge snelheid, nooit is er wat geweest. Deze herder was ook een van de weinige waar mijn honden het meteen goed mee kunnen vinden. (de doorsnee herder vinden ze wat eng, vooral Gruul dan)
Wij kwamen deze herder weer tegen, we lopen richting elkaar. Ik hou Gruul een beetje in de gaten omdat hij nog wel eens met volle snelheid op andere honden af wil, en dat vind ik geen goed plan. Dus Gruul en de herder zijn samen en ik kijk waar Thalia is. Is ze helemaal naar de andere kant van de ren gerend, en ze staat met haar lijf tegen de deur aan. Deze reactie heeft ze nog nooit laten zien, normaal wil ze altijd even hoi zeggen. Ze is ook erg onderdanig naar vreemde honden. Ze gaat dan onder de kop op haar rug liggen, ze laat zich besnuffelen en gaat dan met haar wang tegen de kop van de andere hond aanwrijven. Gruul kan daar nog iets van leren.

En na dat incident gaat het slecht. We kwamen de herder weer tegen, dus ik dacht een mooi moment te hebben om te oefenen. Thalia piepte het uit van angst, en Gruul (heertje dat hij is) begon Thalia te beschermen en blafte en piepte (zo hysterisch had ik hem ook niet eerder meegemaakt) om de herder weg te krijgen. 
Vanaf nu is er dus even geen contact meer met grote honden, want die 2 momenten waren totaal onverwachts voor me. De herder in kwestie deed ook helemaal niks, behalve een beetje terug snuffen bij Gruul. Plus, ze kennen deze herder. Dat was nog het meest verrassende eraan. De baas van die herder stond ook heel raar te kijken. 
En nu blaft ze een hoop honden al weg, deed ze eerder niet. Alles wat groter is dan haar is nu eng. En we waren juist zo blij dat we haar zo sociaal hadden gekregen, we hadden daar zoveel moeite in gestopt. 
Bij de Drunense duinen heeft ze er veel minder last van, daar heeft ze ook veel plek om uit te wijken. Daar kan ze nog steeds wel uit angst piepen, maar niet zo hysterisch als afgelopen week. 

Het heeft lang geduurd, hoe lang weet ik niet, maar wel lang. Het ging steeds een beetje beter. Volgens mij was ze toen twee, nu is ze vier.

Van drie keer per dag naar het bos of de dijk omdat ze hier ECHT NIET durfde te plassen, naar (meestal) drie keer per dag hier naar buiten. Wel kort, hooguit tien minuten, maar ze durft het zelfs met zonnig weer en buitenspelende kinderen. En dat is echt heel lang een big no go geweest.

Heel fijn dat het wat beter is gegaan bij jullie, en ook bedankt voor de feedback :).

Ik vind het echt heel tof hoe je met Mellow bezig bent en hoe je ervoor inzet om haar een fijn leven te geven. Ik denk dat menig mens het allang opgegeven had maar jij niet :). En buiten dat vind ik Mellow ook een prachtige hond!