Argg pup nemen ja of nee?

Zoals Kees ook al aangeeft: Kijk in je omgeving naar mensen met een hond. Laat daar bijv de hond een keer van uit, en ga ook in gesprek met mensen die een hond hebben, goed dat je daarom hier advies vraagt. 

Voor nu is mijn advies : Niet doen. Je moet veel consessies doen. En zeker omdat je nu in een opgroeiende fase zit van je leven, kun je veel dingen mislopen. 

Even of je zelf geschikt bent voor een pup of niet (dat laat ik aan de fokker over):

• Je mag geen hond aanschaffen als je nog geen 18 jaar bent.
• Een hond mee op kamers kan/mag niet. Geen enkele huurbaas die daaraan begint.
• Tijdens je opleiding heb je je handen vol aan jezelf en heb je écht je moeder nodig om bij te springen.
• Wat als jouw hond verlatingsangst krijgt?!

Je moet je wel goed realiseren dat je dan niet meer vanalles kan doen en overal naartoe kan gaan tenzij je hond mee kan. Ook moet je bedenken dat als het 12 uur is en jij de volgende dag vroeg op moet en een toets heb en je heel graag naar bed wil dat je toch echt met je hond zal moeten gaan lopen als hij voor de deur staat te trappelen.

Het kost ook veel geld! behalve het voer en de aanschafkosten (circa 100 euro) moeten ze ook beloningssnoepjes (3 euro per maand), kauwsnaucks (ongeveer 10 euro per maand), je zal er mee naar puppy cursus moeten (vaak rond de 60/70 euro) en speelgoed, want aan het begin za hij vanalles slopen. Ook moet je hond ingeënt worden ( 2 x 40 euro) en dan kan je hondje nog ziek worden wat zeer prijzig kan worden.... ontwormen en ontvlooien wat al snel 10euro per x zal worden en dan heb je nog de onverwachte kosten....

Ik zou er nog eens goed over nadenken. Wij hebben jaren gewacht tot we er zeker van waren dat het kon en dat we er voor konden zorgen dat onze Mila niks te kort zou komen. Een hond kan wel een jaar of 15 worden en je zal er dus ook zolang voor moeten zorgen, want het is geen 'ding' wat je weg kan doen als je het zat bent. Een asiel bestaat niet voor jou zodat jij van je 'probleem' af bent maar om er voor te zorgen dat alle hondjes een goed thuis vinden.

 Ah dat is een slim idee. Maar niet dat iedereen denkt dat ik opeens vandaag dacht: Goh laat ik eens een pup kopen. Al vanaf jongs af aan wil ik dolgraag een hond. Je wilt niet weten hoeveel hondeninfo ik heb opgeslagen in mijn hoofd door hondenboeken :p

En ik bedoel het echt niet lullig al kan het misschien zo overkomen, maar ik heb zelf echt alles gedaan om zo goed mogelijk voorbereid te zijn, maar het is allemaal niet zo makkelijk als het lijkt

 Door in gesprek te gaan met mensen in de praktijk leer je hoe verschillende dingen daadwerkelijk uitpakken, dat is vaak niet in een boek terug te vinden 

Ja maar Jet, sorry, hoe je over je weekje herplaatser vertelt, gaan mijn nekharen overeind. Neem me niet kwalijk.

Als je weet wat ik allemaal gedaan en gelaten heb voor mijn 4 herplaatsers de afgelopen 10 jaar, denk ik niet dat je al toe bent aan een hond, herplaatser of pup!

Heel eerlijk? Ik zou nog even wachten.

Ongeacht waar het aan lag, als je je in die ene week met een herplaatser al te gebonden voelde, is een hond op dit moment nog een te grote verantwoordelijkheid.
Je schrijft dat je verwacht dat de hond rond z'n tweede jaar wel klaar is met 'puberen'; dat kan, maar het kan ook totaal anders zijn. Ik heb een Rottweiler die eind deze maand 2 jaar oud wordt, maar ik heb aan haar nog net zo m'n handen vol als toen ze pup was. Bovendien moet je er rekening mee houden dat in 95% van de gevallen honden niet welkom zijn in een (reguliere) studentenkamer.

Mijn advies: wacht nog even, tot je helemaal gesetteld bent en 100% zeker weet dat je er klaar voor bent en de hond wat te bieden hebt. Ga in de tussentijd langs bij fokkers van de rassen die je interesseren en kijk of je wat vaker op andermans honden kunt passen, zodat je met die verantwoordelijkheid vertrouwd raakt.

Wat een niet-enthousiaste reacties van ons allemaal...

Is niet omdat we je niet snappen hè... Wij snappen allemaal als geen ander hoe het voelt om hééjl graag een hond te willen...

Maar we hebben ook allemaal inmiddels ervaringen opgedaan met pups en/of herplaatsers... We hebben allemaal ons leven op onze honden afgestemd... Dingen voor gedaan en vooral ook veel voor gelaten...

Een pup van een middelgroot ras kun je zomaar 12 tot 15 jaar in huis gaan hebben.... Dan ben jij dus bijna 30!

Dus in die tijd ga je naar school, studeren (want je doet vast niet voor niks vwo), op kamers, een baantje ernaast om je kamerhuur te betalen... Dat soort dingen... Allemaal met de hond onder je arm (bij wijze van spreken hè) of met de hond thuis op jou wachtend...

De kans is dus groot dat jouw hond vooral de hond van je ouders zal zijn, op enig moment...

Als ik daarbij je gevoel van vrijheid missen zo lees in die ene week, wat ik begrijp, zeker voor iemand van jouw leeftijd, dan bedoel ik dus te zeggen: denk er nog eens goed over na!

Wij snappen jouw hondewens, echt, als geen ander!

Maar snap ook dat wij hier in blinde paniek, met wapperende armpjes en rollende oogbollen beginnen rond te rennen bij het idee dat jij je wens NU of volgend jaar tot uitvoer gaat brengen...

Denk er nog eens goed over na... En heb het er nog eens met je ouders over, of zij ook een hond willen...

Dat dus....

Jeetje, dit is een van die momenten dat ik zo blij ben dat jij geduldig uitlegt wat ik eigenlijk bedoel.

(Sorry Jet, als ik wat kort door de bocht overkom, maar dat komt omdat een van mijn herplaatsers niet zo best gaat op het moment).

Anders had ik het ook ongeveer een beetje zo uitgelegd als Jeetje (van Pooh en Teigie ).

Ik zal maar even een iet wat positief bericht geven en over mijn ervaring vertellen  Ik studeer zelf ook nog, en heb nu sinds kort ook een pup in huis genomen na jarenlang een hondenwens te hebben. Een heerlijk beestje is ze en ik zou haar nu al voor geen goud willen missen!!!...

Maar zoals iedereen al zegt, een pup nemen is echt niet niks. Mijn pup Jenny moet overdag om de 2 uur naar buiten, en s'nachts moet ik er ook 1 á 2 keer uit wanneer mevrouw weer begint te piepen. Aan de riem lopen kent ze niet, hier heeft ze veel tijd in nodig, een bezoekje aan het grasveld en weer terug wat normaal 2 minuten zou duren duurt met haar soms wel een kwartier. Daarnaast sloopt mevrouw alles in huis als je even niet oplet terwijl ze wakker is en ze zich verveelt, aan jou de taak om de pup dan bezig te houden. Ga dus eerst na of je écht de tijd en geduld hebt voor een pup.

Het is mij gelukt mede omdat mijn moeder ook een hond heeft en een groot deel van de verzorging overdag wilt overnemen als ik op school zit, zonder haar had ik echt geen pup genomen. Bedenk dus eerst wat er met je pup gaat gebeuren wanneer jij straks weer naar school moet. Familie? Vrienden? Oppas? Een pup kan niet 6 uur per dag alleen zitten.

Op vrijdag en zaterdagavond zit ik eigenlijk altijd gezellig bij vrienden thuis, heerlijk dat studentenleven toch? gelukkig is Jenny welkom, maar waar eerst de nachten gezellig tot 3 uur door gingen, moet ik nu toch echt uiterlijk om 11 uur naar huis, want dan is puppy moe en moet ze echt naar bed. Haar thuis even afzetten en terug naar de gezelligheid? Nee nee, ik moet met de bench naast mijn bed ook braaf om 11 uur gaan slapen, elke avond, anders blaft mevrouw de hele buurt wakker..... Zaterdagmiddag, vriendinnen gaan winkelen, kan ik mee? Nee, want puppy kan nog geen 10 minuten alleen blijven. Ga dus na of je dit écht over hebt voor een pup. Je zal meer moeten opgeven dan je je realiseert. 

Dan komen we ook nog bij het kosten verhaal, als je een gezonde pup wilt aanschaffen, met alle speeltjes, eten, mand, dierenartskosten, puppycursus, vlooimiddel etc etc dan ben je zo 2000 euro kwijt in het eerste jaar. Dan heb ik het nog niet eens over de kosten wanneer je pup iets overkomt of bijvoorbeeld een voedselallergie o.i.d. blijkt te hebben. Wees financieel voorbereid en verkijk je hier niet op, maak een kostenoverzicht. 

En last but not least, als je echt nog wilt door gaan voor een puppy, zorg dan in elk geval dat je een ras kiest die echt past bij wat jij de hond kan bieden en wat jij in een hond zoekt. Zo staan beagles erom bekend dat ze nogal eigenwijs zijn en niet erg baasgericht, wellicht niet de beste keuze als eerste hond.

Overigens ; Mocht je nog meer willen weten, dan ben je op hp altijd welkom hoor. Liever dat je hier even goed informeert, dan een foute keuze maakt zonder er bewust van te zijn  De mensen hier bedoelen alles goed, ook al klinken sommige reacties eventjes gemeen 

Ik snap heel goed dat jij een hond wil nemen, is ook hartstikke leuk, ik heb er ook een gekocht en moet er zelf voor zorgen, zelf betalen, mee het huis uit etc. Geen vrijheid meer hebben? Ben ik het persoonlijk niet helemaal mee eens. Als pup zul jij er al je tijd in moeten stoppen, en het eerste jaar ook, mijn hond is nu 2 en nogsteeds ben ik haar aan het trainen. Maar je hond kan ook mee naar leuke dingen. En als ik een weekend op stap ga, heb ik een lieve moeder en zusje die met alle liefde mijn hond willen verzorgen, uitlaten. Misschien is jou familie ook zo? 

Belangrijk is inderdaad dat je er goed over na denkt, ik moet er namelijk rekening mee houden langer thuis te wonen, om geld te hebben voor een huisje waar honden zijn toegestaan, dat kan niet zomaar op kamers. Maar dit heb ik er natuurlijk voor over. 

Ik hoop dat je de juiste beslissing neemt, de reacties hierboven begrijp ik ook volkomen hoor :) 

Succes

Helemaal met Anouk & Jenny eens
Geloof me, een pup kan in een nachtmerrie veranderen als je er niet klaar voor bent/ het ras niet bij je past/ je het onderschat hebt en toch zal je je alles moeten blijven geven en vol moeten houden.

 Supernuttig!!!

 Puur uit nieuwsgierigheid, is dit als je een pup haalt bij een erkende fokker of is dit in het algemeen een regel? Ik was 18 toen ik mijn pup kocht, en mijn zusje 16. stond ook meteen op haar naam en nooit iets over gehoord dat dit niet mocht?  

@pascale. Zolang je thuis woont zal de vrijheid die afneemt inderdaad meevallen omdat je altijd terug kan vallen op je familie. Maar als je straks eenmaal alleen bent ontneemt het zeer zeker wel een deel van je vrijheid in de zin van dat je altijd,100%, alleen de zorg draagt. Als je trein super veel vertraging oploopt is er bijv niemand thuis die dit even op kan vangen. En als je lang weg moet moet je iemand zoeken die naar jou komt of je brengt de hond daar. Ik vond het echt veel verschil maken met echt alleen dan toen ik nog thuis woonde.

Klopt helemaal, gelukkig heb ik alles al zo'n beetje geregeld. Ik kan niet zonder mijn hond, echt niet, dus die gaat eigenlijk overal mee naartoe, mijn werk is dichtbij en dus zal ik hier in de buurt blijven wonen. 
Ik wilde alleen even duidelijk maken dat het wel kán, en hartstikke leuk is :)

Zeker niet doen!! Tenzij meer mensen uit je gezin kunnen helpen en thuis zijn..

Ik ben 25, woon samen en studeer. Ik heb veel tijd omdat ik deeltijd studeer en daarbij nog werk.

Ik wist hoeveel tijd het zou kosten, maar in het begin ben je echt de hele dag bezig met je pup. Nu ook nog. Ze kan goed zelf spelen, maar ze komt om met mij te spelen terwijl ik bijvoorbeeld met schoolwerk bezig ben. Niet alleen het uitlaten, voeren, maar ook opvoeden, eventueel cursus of zelf trainen.. stukken lopen etc.. vergeet niet de kosten van de hond nadat je een hebt gekocht.

Wij houden overal rekening mee met onze hond en gaat overal mee naar toe. Neem dit van mij aan, als jij alleen verantwoordelijk bent, heb je er geen tijd voor en dat zou erg sneu zijn voor je hond. Als ik jou was, zou ik wachten dat je iets ouder bent en alles wat meer voor elkaar hebt;)

 Ik weet niet hoe oud je pup is, maar een pup kan prima leren om alleen te zijn en kan je gerust een middagje winkelen;) Tuurlijk verschilt dit per hondje, maar als je hondje nu niet leert alleen te zijn, wordt dat straks ook niks;)

Mijn vriend en ik hebben de eerste 2 week oppas gezocht toen we een halve dag moesten werken en hebben vanaf dag 3 geoefend met aldoor even weg gaan. Na die 2e week kon ze prima een halve dag alleen zijn. Tuurlijk vond ze dit in het begin niet leuk, maar ze raakte hier al snel aan gewend. Dus jij kan prima een keer een middagje shoppen:D

Goed dat je zo bewust nadenkt, Jet!

het meeste is denk ik al gezegd. Ik herken het goed hoor, ik wilde een hond vanaf dat ik klein was en heb uiteindelijk tot achterin de twintig moeten wachten, tot na mijn studententijd, tot ik een beetje zekerheid had en een huis en een partner met wie ik de verantwoordelijkheid kon delen want ik wil wel bijna fulltime werken. 

Ik denk dat het in jouw situatie wel kan, maar dan zou de hond (ook) van jouw ouders moeten zijn. Zij zijn hoe dan ook eindverantwoordelijk, ook voor de wet, maar het is ook hun huis. Als zij zich even betrokken voelen en verantwoordelijk, en ook veel met de hond willen doen. Dan kun je als jij gaat studeren altijd nog kijken of de hond bijvoorbeeld met jou meegaat, of die jaren thuis blijft wonen, of altijd bij jouw ouders blijft uiteindelijk. 

Maar de hond alleen voor jou, en jij bent eindverantwoordelijk en de hond moet per definitie mee als jij verhuist... Dát zou ik niet aandurven. Want je weet niet waar je gaat studeren, of je op kamers wil, of je verliefd wordt op iemand die astma heeft en never nooit met een hond in huis kan wonen, ik noem maar wat. Je situatie is nog heel onzeker m.b.t. De vijftien jaar dat de hond jouw leven gaat delen. Als jouw ouders "backup" zijn en altijd ook goede baas van de hond willen zijn, dan kun je wel een gok nemen. Maar dan moeten zij dat wel willen.

"  Ik weet niet hoe oud je pup is, maar een pup kan prima leren om alleen te zijn en kan je gerust een middagje winkelen Tuurlijk verschilt dit per hondje, maar als je hondje nu niet leert alleen te zijn, wordt dat straks ook niks
Mijn vriend en ik hebben de eerste 2 week oppas gezocht toen we een halve dag moesten werken en hebben vanaf dag 3 geoefend met aldoor even weg gaan. Na die 2e week kon ze prima een halve dag alleen zijn. Tuurlijk vond ze dit in het begin niet leuk, maar ze raakte hier al snel aan gewend. Dus jij kan prima een keer een middagje shoppen "

Sylvia (baasje van Jackie de Akita:D)

Bedankt voor je advies!  Maar een middagje shoppen ga ik zonder oppas nog eventjes niet aan beginnen, dan ben ik 4 á 5 uur weg met de reistijd erbij. Nee, ik bouw het liever langzaam aan op, maar ik ga er zeker mee aan de slag hoor!  

Dit staat in de wet. Maar ik denk dat niet erkende fokkers minder nauw kijken.

Bij erkende fokkers krijg je de pup dan sowieso niet mee (behalve als de pup op naam en verantwoordelijkheid van je ouders komt te staan)

Ik wilde ook altijd graag een hond, maar omdat mijn ouders dit niet zagen zitten is die er nooit gekomen (achteraf geef ik ze gelijk).

Als student wilde ik dus nog steeds heel graag een hond, maar omdat het niet mocht in studentenhuizen kwam deze er weer niet. Ook had ik er als student absoluut geen geld voor, toen leefde ik zelf aan het eind van de maand regelmatig op potjes groente, soep en brood haha.

Nu ben ik aan het afstuderen voor mijn master en is Dexter (gelukkig) al 8 maanden. Ik zou er niet aan moeten denken om nu nog een echt jonge pup in huis te hebben. Inmiddels woon ik 1.5 jaar samen met m'n vriend en heeft hij een stabiel inkomen. Ik verzorg Dexter overdag, omdat ik alleen een paar avonden in de week werk. In de toekomst zal ik rekening met Dexter moeten houden ivm mijn werktijden, maar dat heb ik er graag voor over. We zijn niet afhankelijk van mijn inkomen, dus ik kan redelijk kieskeurig zijn wat betreft die werktijden.

Nu woon je nog thuis en kunnen er mensen inspringen als je het echt niet redt. Dat wordt lastiger als je straks verder weg gaat studeren en ik ben zelfs bang dat je je hond  bij je ouders moet laten wonen aangezien geen huisbaas een hond zal accepteren in een studentenhuis.

Hoe ga je dat financieel doen? Honden kosten veel geld, zeker als je hond pech heeft op medisch gebied. Een verzekering dekt niet alles, dus je zult altijd spaargeld achter de hand moeten hebben. Indicatie: wij hebben hier standaard €5000 liggen, omdat wij een papegaai, kat en hond hebben. Als ze alle 3 tegelijk serieus ziek worden zal dit bedrag niet eens alle rekeningen dekken.

Als student lijk je misschien veel vrij te hebben, maar schijn bedriegt. Je hebt misschien vrij weinig colleges, maar dat houdt dus in dat je vrijwel ALLES in je eigen tijd moet doen. Papers schrijven, tentamens leren, werkgroep afspraken etc etc. Je maakt gewoon volledige werkdagen (8-10 uur) en dan heb ik het nog niet eens over tentamenweken, dan maak je rustig 70/80 uur in de week (ten koste van je nachtrust). 

Al met al: als student is het lastig om voor een hond te zorgen. Nu heb je er misschien nog tijd voor maar je zit een jaar of 10-15 aan een hond vast.

 Hahah dat is zeker waar!

 Kijk! Van zo'n reactie word ik wat blijer :) Gewoon positieve kritiek haha. Bedankt!

 goed lezen is ook een vak.ze had een week een hond waarvan baas op vakantie was.Hein.

Iedereen bedankt voor het meedenken en de adviezen! Ik heb in 1 avond vrij snel wel een conclusie kunnen trekken ;) Ookal wil ik hier natuurlijk niet mee eens zijn. 

Het lijkt mij idd ook beter om dan maar te wachten totdat mijn leven echt stabiel is en ik weet hoe de toekomst eruit komt te zien.

Nu maar even mijn hondenwens vasthouden, maar nog niet uitvoeren ;)

Hartelijk bedankt iedereen! 

 Dit had ik toen niet erg duidelijk vermeld ;) Dat heb ik aangepast zodat niet iedereen zo'n reactie gaat plaatsen en denkt 'huh'? of 'aaah' haha.

Goed lezen is ook een vak; als jíj beter had gelezen had je kunnen weten dat de openingspost op dat moment anders was dan nu.

Staat op pagina 1 al duidelijk vermeld namelijk.

* De pot verwijt de ketel... *