Zorgen om Lexi mijn engel: het gaat goed!

Een knuf terug voor voor jou en Lexi en natuurlijk de rest van de mutsen!

Ik kruip lekker tegen mijn Lexje aan zo

Je hebt gelijk, je vind áltijd vrede bij je hondje.....

En zij bij mij

Ach Manon, wat ontzettend rot toch weer, het zit je niet mee he! Ik ga ook heel hard duimen voor jullie en je lieve Lexi is vast nog lang niet van plan om bij je weg te gaan. Tips heb ik niet voor je helaas maar al mijn medeleven krijg je!

Ik zou in ieder geval even vragen welke narcose de dierenarts gaat geven en of de middelen worden aangepast op jouw meisje. 

Weinig klinieken doen dit, de meesten werken met een aantal standaard middelen. 

Hoe dan ook zal ze sowieso extra bewaking krijgen uit voorzorg en zullen ze extra snel werken om haar zo kort mogelijk onder narcose te hebben.

Thanx allemaal.

Ja ik moet vertrouwen hebben in mijn dierenarts, dat heb ik altijd gehad dus nu ook. Alleen balen dat die stomme tia er tussen door kwam, daar gaan de zorgen over. Sowieso gaan al mijn honden onder narcose met mij erbij altijd en ben ik er voor ze wakker worden.

 Je kan nu al beginnen met haar ondersteunen om ontstekingen te remmen en  opname  te verbeteren..en om het herstel te bespoedigen.

Dit is ook een goede die je voor en na de operatie kan gebruiken

http://www.medpets.nl/viyo+recuperation/?lpc=0145000200250000

en ik zag ook deze

https://www.dierapotheker.nl/product/1582/Hond/Voeding-supplementen/?utm_source=social-mining&utm_medium=organic&utm_campaign=dierapotheker.nl&utm_term=reaktiv%2Bvloeibaar%2Btonicum

Dank je Roos, ik ga dat even uitzoeken vandaag x

Ik ben in twijfel. Ik heb afgesproken zondag de hele dag en avond naar mijn oom en tante te gaan (die hun zoon zijn verloren). Het is 2 uur heen en 2 uur terug rijden.De kinderen komen dan hier bij de honden.

Maar ik ga helemaal niet lekker weg nu.

Vorig jaar, toen Vera al slecht was ben ik een paar dagen weg geweest, maar ik zat echt niet lekker

Dan zou ik het uitstellen Manon! Eerst de operatie afwachten. Als je nu beslist, heb je ook meer rust in je kop! Lexi gaat nu voor!

Ja, zo dacht ik ook. Maar de operatie is over 2 weken en iedereen zegt ga nou maar, het gaat heus wel goed. Nou kunnen mijn kinderen ook lezen en schrijven met mijn honden en rijden auto dus zijn ook zo bij een dierenarts, maar ik moet dan eerst nog 2 uur terug.

Volg je hart! Je weet, die heeft ALTIJD gelijk!

Kan me best voorstellen dat je daarover twijfelt.....voor lexi zal het niet zo heel veel uitmaken. Die wordt wel in de gaten gehouden en krijgt haar verzorging.

Maar voor jou? Je gaat er dan toch aan zitten denken en je zorgen maken. Nog tot daar aan toe als het een heel gezellig en vrolijk uitje zou worden. Maar zo te lezen ga je naar mensen die veel verdriet hebben. En dat ook met jou willen delen.

Is dat waar jij   nu behoefte aan hebt of sterker     van wordt?

Dat moet je jezelf vooral afvragen denk ik.....

Kan me best voorstellen dat je daarover twijfelt.....voor lexi zal het niet zo heel veel uitmaken. Die wordt wel in de gaten gehouden en krijgt haar verzorging.

Maar voor jou? Je gaat er dan toch aan zitten denken en je zorgen maken. Nog tot daar aan toe als het een heel gezellig en vrolijk uitje zou worden. Maar zo te lezen ga je naar mensen die veel verdriet hebben. En dat ook met jou willen delen.

Is dat waar jij   nu behoefte aan hebt of sterker     van wordt?

Dat moet je jezelf vooral afvragen denk ik.....

Ik ben gewoon bang dat ze nog iets krijgt en dat ik er dan niet ben.

Daar ga ik juist aan zitten denken als ik daar ben.

Dat was vorig jaar ook met Vera toen ik weg was.

En ik wil heel graag mijn oom en tante steunen.

Maar dat kan ik ook na de operatie doen.

Het is daar ook weer veel verdriet en ik zit ook echt aan mijn tax.

Ik bedenk haast nooit wat ik zelf wil en waar ik me goed bij voel.

Dat probeer ik nu wel te doen.

Zoals Martin zegt, volg je hart, en dit is wat mijn hart zegt nu

Goed gezegd Coby!

Zoals met Vera wil je niet nog eens doormaken. Ik begrijp dat je daar spijt van hebt. Volg je hart...

Er is toen niks met Vera gebeurd hoor, maar ik zat daar op hete, kolen.

Dank voor jullie raad, ik heb mijn schoondochter al afgebeld en mijn vriend gezegd dat ik niet ga. Die probeerde me over te halen van dan ben je er een dagje uit. Ik leg uit dat ik dat nu helemaal niet wil.

Maar hij wil een auto testen voor zijn werk dus het hele land door rijden. Ik heb hem een gouden tip gegeven: ga dat lekker zondag met je zoon doen (en ikke een dagje rust alleen met mijn meiden )

Ik ga zo mijn oom en tante afbellen (even moed verzamelen maar ik denk dat ze het wel begrijpen, zijn ook dierenmensen).

Dat weet ik Manon, maar ik doelde op het feit dat je er niet was. (met tegenzin) Succes zo met het bellen! We horen het wel?!

Ze snappen je zorg vast.

Is het een optie om ze bij jou uit te nodigen ergens in de komende periode?

Ze zijn vorige maand bij mama geweest, toen heb ik ze nog gezien.

Ik ga er ook heen omdat het graf van mijn neefje klaar is, daar gaan we dan samen heen.

En daarna bbq-en aan het water, daar geniet mijn oom van.

Begrijp ik dit nou goed? Ga je toch?

Neenee, ik legde Roos uit waarom ik daarheen zou gaan deze keer en zij niet hierheen.

Nee, ik heb net gebeld en mijn oom begreep het heel goed, maar dat zei ik al, zijn ook dierenmensen. En hij zat net in twijfel om mij af te bellen want mijn tante is net geopereerd aan een plek naast haar oog.

Dus even elkaar een hart onder de riem gestoken en sterkte gewenst en we lopen niet weg.

Toch weer een "mooie" bijkomstigheid! Fijn dat je dit keer je hart volgt Manon! Niemand kan voelen wat jij voelt! Inleven op zijn hoogst.

Volg gewoon je hart manon. Laat die andere maar lekker denken en iets vinden het is jou lieve hond dus doe gewoon wat jij het beste vind met het weekend.
Benji is vorig jaar nog onder narcose geweest voor gebit en had daarvoor ook een tia gehad dat kon ook niet anders. Hjj had afgebroken tand en nog paar slechte tanden.ik mocht er de hele tijd bij zijn dat vond ik heel fijn. Hij kwam er heel goed doorheen had 1op 1 bewaking door assistent. Maar ik vond het ook doodeng. 2maanden later brak hij weer een kies maar toen was zijn tumor al geconstateerd en raden de dierenarts het af om er iets aan te doen. In ieder geval veel sterkte en Dikke knuffel voor jou en je theemutsen.

Ga ik vaker doen Martin, mijn hart en mijn gevoel volgen.

Ik ben zo intuitief maar anderen proberen mij altijd maar over te halen en zijn gewend Manon zegt toch wel ja. Niet meer.

Dank je Joyce, weer een hart onder de riem

Je zult je nu ongetwijfeld wat beter gaan voelen Manon!

Wat moeilijk je moet echt doen wat je hart je zegt.wens je alle sterkte