Charlie (boven) ligt in onze tuin begraven. Hieronder een paar maanden nadat hij begraven is, het gras is weer helemaal teruggegroeid. Het boompje dat geplant werd in de korte tijd dat hij bij ons was, nog een heel klein sprietje.
En nu bijna de grootste boom op de buurt:
Van Buck heb ik een ashanger die altijd om mijn nek hangt, en een tattoo op mijn enkel. Een afdruk van zijn rechtervoorpoot op mijn linker enkel, zo loopt hij altijd naast me mee..
Buck was dan ook een heel bijzondere hond voor mij..
Lotje haar as staat naast die van Buck op de schouw, met een mooie foto van hen samen en twee kaarsjes die elke avond branden.
Op een dag wil ik ze samen uitstrooien, maar vind het eigenlijk nog te fijn om ze thuis te hebben..
Echt een fijne topic dit. Ben nu thuis en heb eens rustig alle reacties gelezen. Mooi hoe iedereen op hun eigen manier het verlies en plekje proberen te geven.
Ondertussen heb ik eindelijk actie ondernomen om de tatoeage te laten zetten. Ineens wist ik ook wat voor tatoeage het moest worden. Ik twijfelde steeds of ik mijn tekening wel moest laten zetten die ik als schets had gemaakt. Maar ineens besefte ik me dat ik gewoon een regel uit ons nummer moest halen. Namelijk: reach high and catch the stars.
Thanks ts voor deze topic!
Alle uitingen van herdenking in dit topic laten zien wat voor een onuitwisbare indruk die "gekke beesten" bij ons achterlaten. Ik hoef me dus niet in te houden. Ik ga de tegels en het beeld spierwit maken, een metalen plaatje met haar gegevens er op en dan twee van deze lampjes die werken op een zonnecel,
die ik ook wit maak, op de tegels zodat het beeld 's avonds verlicht wordt. Een mooi monumentje voor een superhond
Mooi allemaal, hoe iedereen hier zijn dieren herdenkt.
Ik krijg voor mijn verjaardag een tatouage in de vorm van een kousenband, dierenpootjes, groot en klein. Voor Vera, maar ook voor alle andere dieren, honden en kleine dieren, die ik heb gehad en nog heb.
Gaaf!
Gaat mooi worden !
Dat gaat zeker mooi worden!
Al enig idee wanneer je hem gaat zetten?
Vorig jaar is onze lieve Mischa overleden. Haar urntje staat in de kamer naast het as reliek van mijn vader. We hebben drie canvasdoeken in de kamer hangen met op elk een hondje. Binnenkort gaat mijn man een foto van Amber maken en komt zij er ook bij te hangen. Iemand zei laatst, dan kun je de foto van Mischa weg halen en de foto's opschuiven! Echt niet! Mischa blijft een deel van ons leven, wij hebben vier honden, drie om ons heen, een in ons hart. Er komen dus vier foto's te hangen.
As uitgestrooid op de strooiweide,
van elke hond een beetje as bijgehouden en in natuursteen laten steken.
Zo zijn ze voor altijd bij mij en kan ik ze nu en dan gewoon even vastnemen.
Gewoon vastnemen, ogen toe, en ik voel de energie door me stromen.
Ze liggen gewoon in de kast.
Iemand die me niet kent weet niet wat het is, het ziet er niet uit als een urne. Hoeft voor mij ook niet.
Bam Bam, Migo en Honeytje.
Honey nog maar net vorige maand gestorven.
Zou de 15de van deze maand 16 zijn geworden.
waar heb je iets besteld, waar het haar van Max in verwerkt zit, want ik heb 2 beads besteld met haar van mijn honden,( bij sieraden met hondenhaar ) en dat is al bijna 3 maanden geleden, maar door ziekte van de vrouw die de beads maakt gaat het waarschijnlijk nog heel lang duren.
Ik heb ook zo'n Beads besteld. Je klopt haar man stuurde aan mailtje.
Vandaag mijn tatoeage laten zetten met beetje as van Bambi erin.
Ik ben er zo onwijs blij mee
Wat mooi Ciska!
Ik krijg voor mijn verjaardag ook een tatouage, een kousenband van pootjes, groot en klein, voor Vera maar ook al mijn andere dieren die in de hemel zijn en nog hier.
Dankje Manon. Het idee van jou is ook erg leuk! Ik ben benieuwd hoe je tatoeage er uit komt te zien.
Tof!
Hoelang duurde het nou om dat te zetten?
Ik denk dat hij een half uurtje bezig was. Ik moest alleen heel lang wachten want in Nederland mag je blijkbaar niet met as tatoeëren en er was net een onverwachte controle, hihi.
Toen deze mensen weg waren mocht ik naar binnen met mijn zakje poeder
Hoe gaat het met je monumentje?
Ik ben eigenlijk best benieuwd.
Bangelijk of eigenlijk?
Ik heb vandaag, bijna een jaar na t overlijden van mijn vorige hondje, zijn foto op canvas in mijn slaapkamer opgehangen. Hij hing in de gang omdat ik er niet naar kon kijken zonder te huilen.
Vandaag lukt t.
Eigenlijk! Mijn telefoon denkt het soms beter te weten...
Heb het gelijk even verbeterd!
Ja het doek van Bambi hangt ook in de gang, maar wil haar graag naar de woonkamer halen. Binnenkort maar eens doen...
Mooie hond was je vorige hondje zeg!
Ik heb een tatoeage laten zetten met mileys as er in.
Beetje vreemd misschien maar nu is ze echt altijd bij me.
Mooi om dit met elkaar te delen :) ik vond het toen ook enorm moeilijk te bepalen wat te doen..
Onze lieve rusty ligt in de tuin waar ze altijd graag door het poortje naar het water keek (hebben achter water).
De tuin bestaat helemaal uit tegels maar hebben er 1 tegel uitgehaald en haar daaronder (diep natuurlijk) begraven, ze ligt op haar kussen gewikkeld in haar dekentje, er staat een boompje met altijd seizoensplantjes er omheen. op de stenen schutting is een plaatje geplakt van plexiglas 10x10cm met haar foto, naam en datum.
verder hangt haar foto naast de foto van nu onze twee hondjes trots in de woonkamer zodat ze er altijd nog bij is :)
Kan even niet zo snel foto vinden
Ik heb er voor een paar € een leuke "kermisattractie" van gemaakt
Vind hetheel bijzonder wat jullie doen mijn vorige honden zijn gecremeerd niks geen urn of as in huis,krijg ik nachtmerrie,s van ,ook begraven doe ik niet heb ooit mijn oude kat in mijn tuin begraven nou nooit meer dat whoopyen Cindy wel begraven zijn heb ik geen moeite mee dat isniet mijn huis Lobke en Lodewijk worden na hun dood gecremeerd ook mijn kat Vlaai. ik neem afscheid in het crematorium en dan is het goed. thuis hangen er genoeg foto,s om hen te herinneren , en hun ziel leeft voort in mijn hart het is alleen het stoffelijk overschot wat de oven in gaat de ziel is voor eeuwigin mijn hart. Vind het mooi wat anderen doen maar ik zelf hoef geen urn in huis.ik herdenk ze zoals ik wil. Hein.
Hein, je bent niet de enige. Ik laat mijn honden altijd groepscremeren, ik heb geen behoefte aan een urn. Ik laat ze achter bij de dierenarts, de variant dat ze dan opgehaald worden door het crematorium, niet de destructie variant. Je krijgt dan een berichtje als ze gecremeerd zijn.
Ik heb foto's, maar doe daar ook niets speciaals mee. De "beste" foto die ik van een hond heb gaat in een lijstje en dat is het.
myn lieve queenie ligt op hondenbegraafplaats ik heb overal foto's staan in al min plaatsen ik draag ze in een ketting aan myn hals en op een armband aan myn pols ze zit ook voor altyd in myn hart
Gelijk heb je Hein.
Kyra is bij mij ook gecremeerd, heb haar samen met mijn moeder naar het cramatorium gebracht, en daar het laatste afscheid van haar genomen.
Ook ik heb geen urn staan met het as van haar erin, ze wordt in september door het crematorium uitgestrooid boven de noordzee.
In huis hangen genoeg foto's van haar, en vergeten doe ik haar nooit, het enigste wat ik nog van haar heb is een bead aan een armband waar een pluk van haar haar in verwerkt is.
En deze foto heb ik groot aan de muur hangen in de huiskamer.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?