Een dierenarts kan dan ook besluiten om thuis te komen en daar te prikken, in alle rust, zonder extra belasting voor het dier. Epilepsie is altijd debet aan een onderliggende factor. Zomaar medicamenten hiervoor geven, is symptoombestrijding. Het pakt de daadwerkelijke oorzaak niet aan en kan ook nog eens extra bijwerkingen geven. Dus ik ben het niet met deze DA eens en zou zonder meer niet akkoord gaan.
Ik heb met Dobby ook een keer een gevecht gehad met dierenarts, mezelf en een assistente. Dat ging om de kennelhoest neusenting. Na 5 minuten ook maar besloten die maar niet te geven. Echt, het is niet te begrijpen hoe een hond van 1/7e het gewicht van de aanwezige mensen toch zo onbeheersbaar is bij zijn snuit. Denk je van ja! Dan trekt hij net zijn kop weg en kun je weer opnieuw beginnen.
Bij jou is het belangrijk dat de cyclus doorbroken wordt. De hersenen rust krijgen, en het lichaam tijd krijgt zich te herstellen.
In dit geval zou ik die medicijnen hun werk laten doen, dan stoppen, en voorstellen aan de arts om te kijken of de aanvallen terug komen of niet. Dan eventueel nadat de medicatie uit het bloed is bloedprikken, of een aanval afwachten en dan proberen bloed te prikken, en dan kan er altijd nog op basis van een test een beslissing genomen worden.
Overigens zegt mijn dierenarts dat er in een meerderheid van de gevallen van epilepsie in het bloed of zelfs bij scans niets terug te vinden is, dus dat is ook nog iets om rekening mee te houden. Officieel zou je pas mogen behandelen op basis van een test/scan resultaat, maar in de praktijk...
Epilepsie is toch niet zichtbaar in het bloed? Het is iets neurologisch. Bij Nala is er ook geen bloed getrokken hoor, het was overduidelijk epilepsie en dan moet je wel met medicatie beginnen om te kijken of het werkt. Veel artsen werken ook zo, is helemaal niets mis mee...
Epilepsie is niet zichtbaar in bloed. Er zijn vele onderliggende factoren die epilepsiegelijkende symptoomuiting geven, die dus wel zichtbaar kunnen zijn in bloed en in urine, zoals eerder geschreven. Onder andere lever- en nierfalen, hartfalen, lage glucosewaarden, schildklierfalen, vitamine B12 tekort, vitamine D tekort, magnesiumtekort etc.etc. Daarom is bloedonderzoek en indien nodig aanvullend urineonderzoek zeker wel verstandig om zaken uit te sluiten en als hieruit wel iets naar voren komt, daarop te handelen.
Het is niet sec epilepsie en de medicamenten daarvoor doen de rest. Er gebeurt vaak nog veel meer in het lichaam, waarvan een onderliggende factor debet is die de toevallen veroorzaakt. Die moet je aanpakken, niet sec de symptoomuiting.
Jeetje wat een schrik zeg(ik lees het nu pas)
Hopelijk krijgt hij het niet meer.Sterkte.
Klinkt logisch.
wat afschuwelijk! Mijn hond kreeg dat toen hij 17 was, meteen naar de dierenarts gerend met haar in mijn armen en toen kwam ze weer bij gelukkig.. De dierenarts zei dat dat vaker zou gebeuren maar nog geen reden voor paniek.. Ze kreeg het vaker naar mate de tijd vorderde inderdaad en kwam steeds weer bij. Tot het zo erg werd en zo vaak gebeurde dat we haar 7 maanden later hebben laten inslapen. Maar zij was bijna 18.. Hoe oud is Xabi? Heel veel succes met jullie lieverd
Xabi is 11 maanden. In een week tijd 5 aanvallen gehad. Gaat nu goes met de medicijnen. Bedankt!!
Zo blij voor jullie dat het goed gaat met de medicijnen!
Ik knijp um vreselijk. Lexi moet over 10 dagen voor operatie aan haar gebit. Maar op haar leeftijd en van de week tia, pfff.
Hoop dat Xabi niks meer krijgt nu
Oh fijn dat t goed gaat nu!
Ik duim met je mee Manon.
Wat fijn Renee dat Xabi beter gaat nu met medicatie.
Sommige medicatie zou je haast vervloeken dat het nodig is en toch zo dankbaar dat er voor bepaalde dingen medicatie is om het leven stabieler en dragelijker te maken. o.a. bij epelepsie
Is het misschien geen goed idee om Xabi thuis al te muilkorven en dan gemuilkorfd naar de dierenarts te gaan? Dan kan ze hem tenminste toch al eens onderzoeken :)
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?