Goede hondentaal? Of niet?

Ik ben me al een tijdje iets af aan het vragen, dus stel ik toch maar de vraag.

Maylo is een vrij sociale hond, op het Animal Event heeft hij zich tegen alle verwachtingen heel goed gedragen. Terwijl hij soms kan uitvallen als er honden hem benaderen terwijl hij aan de lijn zit (nu probeer ik contact aan de lijn sowieso te vermijden, behalve als hij de hond echt door en door kent). Ook loop ik vaak met mijn oude cursus begeleidsters mee als ze het hun klasjes gaan wandelen op de hei. Maylo tolereert in principe dan gewoon iedereen, maar ze moeten niet te druk en te lomp bij hem gaan doen want dan kunnen ze een snauw verwachten. Spelen doet hij ook wel maar, maar niet stoeien. Het is meestal wie het hardst kan rennen spelen.

'S morgens ga ik vaker met een groepje wandelen bestaande uit:

- Border collie reu Nigel (intact)

- Labraor reu Bucket (intact)

- Podenco/herder mix teefje Buffy (geholpen)

- Boerenfox terriër teefje Luna (geholpen)

- Shitzu mixje teefje Iven (geholpen)

- En mijn eigen Maylo reu (geholpen)

Nu viel het ons op dat Nigel die meestal met geen enkele andere reu door één deur kan ongeacht geholpen of niet, Maylo vanaf dag één helemaal geweldig vind. Nu is de laatste tijd een knop omgedraaid tussen die twee, Nigel vind Maylo nog steeds helemaal geweldig en gaat op zijn rug liggen voor zijn neus. Maylo keert zijn kont meestal en loopt verder.

Maylo kan ook gewoon zonder gevolgen Nigel een snauw verkopen, omdat Nigel zich vaak opdringt tot Maylo. Doet een andere reu dit bij Nigel dan kan je er op wedden dat Nigel er boven op springt.

Ook Bucket toon de grootste respect voor Maylo, terwijl Maylo totaal geen aandacht aan hem besteed. Hij draait soms wat om Maylo heen maar, dan hoef Maylo alleen even te kijken en druipt hij af. Want aankijken en dan toch doorgaan is vervolgens een snauw, vanuit Maylo dat weet Bucket inmiddels, want die is gewoon echt te lomp met spelen. 

De rest zegt dat Maylo een dominant en pittig hondje is, terwijl ik niet echt geloof in dominantie. Ze maak soms grapjes dat de kleinste opdonder van de groep, gewoon de baas is en noemen hem nu al 'Sir Maylo'. Ik voel me daar toch wat ongemakkelijk bij, heb ik echt zo'n opdondertje?

Nu stonden we net lekker met zijn alle in zon te wachten op Luna en Buffy, die struinen altijd door de weilanden samen. Er kwam een man aangelopen met een Border collie mix, die ik wel eens eerder gezien heb. Nigel, Bucket en Iven gingen allemaal gelijk kijken, Maylo stond even te wachten en deed toen zijn intreden en Nigel, Bucket en Iven gingen gelijk aan de kant. Maylo kwam heel rustig aangelopen, omdat de hond best wel nerveus was (hij was trouwens ook los). Maylo rook en besloot meteen dat hij wel even zijn nieuwe vriendje werd en daagde hem meteen uit voor een ren spelletje.

Is dit nu echte goede hondentaal vanuit alle honden in deze groep? Ik heb het idee dat Maylo ze allemaal in het gareel houdt. Ook als er tussen Bucket en Nigel spanning dreigt op te bouwen, gaat hij er tussen staan en dan escaleert het ook tussen die twee niet.

Ik ben daarom wel benieuwd naar jullie mening. Maylo is geen heilige hoor, ik moet soms echt wel uitkijken met hem. Want intacte reuen zijn of oké of niet, gaan ze hem opzoeken dan kan ik op 1 vinger tellen dat Maylo mot krijgt met die reu. Laten ze hem met rust is er geen probleem, ook heeft hij vaak problemen met Duitse Herders. Dit heeft denk ik te maken met de Duitse herder teef twee straten verderop die enorm neurotisch is en uitvalt als ze los is en Maylo al één keer achterna heeft gezeten. 

En toen waren al mijn alinea's verdwenen........valt me trouwens de laatste tijd op dat de alinea's hier op HP enorme problemen hebben. Dat terzijde

Misschien dat maylo lekker ruikt voor de 2 intacte reuen? En ze hem daarom zo leuk vinden? 

Ik vind dominantie altijd een beetje een slechte lading hebben, ik zou eerder zeggen dat hij gewoon duidelijk is en dat anderen dat weten/voelen 

Ben wel benieuwd wat anderen ervan denken, dus een upje voor je

Gruul klinkt wel een beetje als Maylo. Ik zou zeggen dat het goed van hem is dat hij zijn grenzen aangeeft. Hij weet duidelijk wat hij wel en niet wil. Andere honden die de hondentaal goed spreken zullen hier dan ook goed naar luisteren.
Dat hij niet met alle honden kan wil niet zeggen dat hij niet sociaal is. Sociaal is toch een heel breed begrip hoor. Ik ken honden waar ik Thalia bij los kan laten en Gruul niet, andersom ook. Ook zijn er type honden waarvan ik weet dat Gruul daar al heftiger op reageert. Ook hier zijn de herders niet favoriet, maar toch hebben we ook een herder rondlopen waar ze het prima mee kunnen vinden. 

Het zou goed kunnen dat Maylo het baasje is, in de vorm van de groep leiden. De groep vertrouwd op Maylo (want die laat immers snel zien wat hij wel en niet tof vind, zelfverzekerd) Dominant weet ik niet, zeker van zaak en wat hij wel en niet wil wel. Als je dat dominant noemt dan is hij dominant. Ik noem het liever zelfverzekerd.