Voorstellen?

Hallo allemaal,

ik wist niet precies waar ik dit zetten moest dus als ik het niet goed doe, hoor ik het graag.

Maar ik wilde ons graag voorstellen.

Wij zijn Marion&Morris. Haha.

Jaren geleden was ik actief op hondenpage, onderhand al wel 6 jaar terug. Destijds had ik een jack. Helaas heb ik hem afgelopen november op 15 jarige leeftijd in moeten laten slapen. Ik wilde geen hond meer, totdat ik deze Morris tegen kwam. En het leukste is dat ik hem op mijn verjaardag heb gekregen van mijn kinderen en vriend. Nu ben ik beetje met hem aan het werk en gaan we cursessen starten en hoop ik agility met hem te gaan doen. Wat reuze spannend is want dan kan ik mijn hobby oppakken. Vandaar dat ik me weer aanmeld bij hondenpage. Ben benieuwd of het nog zo'n actieve pagina is.

Morris komt oorspronkelijk uit Bosnie. Het is een van-alles-wat-ras. Hij Is hier als kleine pup gekomen en in een opvang gezin terecht gekomen. Deze hebben hem erg netjes opgevoed moet ik zeggen. Hij is nu 7 maanden en van ons.
Morris is erg slim, leert erg snel, met een will-to-please.
Bij ons gezin horen ook 2 kleine kinderen van 2&(biijjna)4. Tot nu toe laat hij geen enkel agressie zien. Natuurlijk leren we onze kinderen de "omgangsregels". Onze oudste die wist het allemaal nog wel van onze jack, maar de jongste die moet ik soms echt uit Morris zn bench vissen, met de mededeling dat ie toch echt van Morris is. Als Morris zelf in de bench ligt laten ze hem vaak wel met rust.
De buurkinderen zijn ook weg van hem.

Dus... Ik hoop nog veel aan hondenpage te hebben zoals ik dat destijds had.

Bedankt voor het lezen!

Heel veel groetjes Marion en een poot van Morris

Hi Marion en Morris,

Welkom terug, ik heb van allesjes uit Spanje, tot vorig jaar 4, helaas Vera was vorig jaar op, nu nog Lexi, Mara en Pientje.

Ik had Vera en Lexi al en kreeg een jaar daarna Mara en Pientje ook voor mijn verjaardag, net als jij Morris (in overleg met mij en zelf uitgezocht hoor, haha).

Knuffels van mijn gekke Spaanse meiden voor Morris

Welkom op het forum!

 

welkom!

wat spijtig van je Jack...

maar welkom terug met morris 

Jaaaaa!
Welkom hier met Morris!!!

 

Ja ik heb Morris ook zelf uitgezocht hoor hihihi

 

Hoe oud waren jou spaanse meiden trouwens toen ze je kreeg? Morris moet zich weinig meer kunnen herinneren van het hele straat gebeuren in Bosnie, en eigenlijk heb ik ook nog niets geen signalen gezien waardoor hij getraumatiseerd overkomt.

Het was niet gepland om een buitenlands hondje te nemen. Ivm onze kinderen... vond dat beetje eng. Maar Morris mochten we eerst ontmoeten en onze kinderen waren mee, en dan voelt het een stuk beter. En ik was al snel verliefd. Met zn vriendelijke ogen en slungel poten hihi

Welkom terug!! Wat een onwijs leuke hond om te zien!  

Mijn meiden waren allemaal al volwassen, tussen 2 en 4 jaar, toen ze bij mij kwamen. Die wisten alles nog, helaas. Gelukkig heb ik het ze een beetje kunnen doen vergeten

Welkom terug met Morris! Fijn dat je weer een hondje hebt, best moeilijk als je Jack zo lang bij je mocht zijn.

Veel plezier hier.

Welkom.

Gecondoleerd met je Jack. Hoop dat deze nieuwe hond je weer laat lachen.

Wat een super lieve reacties allemaal. Het was erg zwaar voor mij om me weer open te stellen voor een andere hond. Ik heb ooit een gedicht gelezen over een hond die overlijd en vraagt of zn baasje zijn mand wil vullen met een hond die het nodig is. Vandaar dat ik altijd gezegd heb dat ik alleen een hond weer wilde dat een plekje nodig was. Onze Morris was zo'n 1.
Heb hem pas deze maand gekregen, het is dus nog wel een beetje wennen, maar het is zo'n schatje. Ik vind het wel heerlijk weer, dat getikkel op het laminaat, elke ochtend en avond een flinke wandeling maken,(en natuurlijk de kleine stukjes naar het poepveldje tussendoor haha) s'weekends het bos in. Nieuwe commando's leren. Dat soort dingen. Ik heb mn hobby weer, en daar ben ik blij mee.
Al kan ik het niet altijd laten om ze te vergelijken.
...

Natuurlijk zul je Jack nooit vergeten, die zit voor altijd in je hart

En vergelijken doen we toch af en toe, ik ook, dat geeft ook niets.

Heel veel geluk met Morris! Het leven zou maar leeg zijn zonder onze dieren

 

Kan me wel voorstellen dat je er een ontzettend voldaan gevoel van krijgt om zulke honden ook een kans te kunnen geven!
Ik durfde dat niet zo goed, onze kinderen kunnen soms erg druk zijn, en was bang dat een hond dat zoveel meegemaakt had dat niet zou kunnen vewerken. Daarom zei ik altijd "ik zie wel over een paar jaar of zo". Naja, toen zag ik een foto van Morris, en vertelde mijn vriend erover; gewoon omdat ik het een leuk hondje vond. Hij heeft er achteraan gemaild en gevraagd hoe zijn verhaal in elkaar zat. Toen ik jarig was moest ik allemaal cadeautjes zoeken door het huis (piepspulletjes en botjes etc) uiteindelijk kwam ik bij een waardebon voor Morris. We gingen kijken en tja.... toen dacht ik, ja die laten we hier niet meer achter haha

Die zit helemaal goed bij jullie!

En wat leuk om het op die manier te doen, met die kadootjes door het huis, enig idee

welkom Marion, en wat fijn dat je voor Morris gegaan bent, het is altijd heel verdrietig als je een hond die zo veel voor je betekent heeft, moet missen, en nee dan geen andere hond meer..... tot je opeens... Morris tegen bent gekomen,  en er toch weer aan begonnen bent......