Gevaarlijke situaties met je hond...

Er worden altijd naar leuke ondeugende en grappige ervaringen gevraagd van je hond, maar ik ben wel eens benieuwd of er iemand een gevaarlijke situatie met de hond heeft meegemaakt...

Ik met onze vorige hond, een jachthond, in de winter. hij maakte zelf de deuren open, de wind stond er op en staart tussen de deur

staart er af tot het bot toe, en elke keer ging het bloeden want hij kwispelde heel veel, nou dat was echt geen pretje.. het had ook anders af kunnen lopen met de dichtslaande deuren, ik let nu wel veel beter op met deuren, en als ik naar buiten ga en het waait hard, dan soms even de sleutel er op en dichtdraaien zodat het bij Déwan niet kan gebeuren, want ook die springt de deuren open! Je leert er van

Toen we Butch voor het eerst lieten zwemmen, zwom hij regelrecht de vaargeul in. Mijn vriend en nog een vriend van ons erachteraan. Beide mannen en de hond in de vaargeul en ik zag die grote tankers al komen.
Ze konden door de stroming ook niet meer terugkomen.
Gelukkig zijn ze op tijd gered door de kustwacht.

Met mijn vorige collie Yenna, liepen met z'n 4en op een rij, op een fietspad naast een natuurgebied en drukke rijweg.

Een tingel achter ons en daar reed een sportfietser in volle snelheid tussen Yenna's halsband en riem heen. Hij remde en schaafde Yenna's haren van haar voorpoot, Yenna rukte haar hoofd uit haar halsband en rende tussen de auto's door naar de overkant.
Daar bleef ze wachten op me. De fietser was gewoon doorgereden.

Een geschaafde poot, zij was 11 maanden en heeft 10 jaar lang met wandelen altijd achterom gekeken of er iets aankwam en hield niet van verharde paden.

Doorgereden???? Wat een *&^%$#@!!! Wie fietst er nou door na zoiets? Dat doe je toch niet? Ik begrijp sommige mensen echt niet hoor.

donja mijn golden gaat heel ver de zee in achter de meeuwen aan daarom hebben we haar soms als er veel meeuwen zijn aan een heeeeel lang touw dat we haar terug kunnen halen het was soms zo gevaarlijk met die stoming van de zee je slaat doods angsten uit
groetjes

vier newfoundlanders in een klap doodgereden.
savonds in het donker uitlaten, ze liepen aan de riem, en ja het was donker en ze hadden geen verlichting om, een auto reed op het groepje in, de eigenaresse kon nog op zij springen, de honden niet, allemaal dood.

daarom zo belangrijk in het donker de hond uitlaten ? neem voor jezelf armbanden en voor je hond halsbanden of wat dan ook, ook al zeggen mensen vaak, zo kerstbomen zeg, kan jouw het schelen, je neemt jezelf en je honden in bescherming ,licht aan voor je zelf en je honden.

Ik had Bodhi meegenomen in de bus. We stonden bij de achter ingang. Normaal gaan de voordeuren open als iemand wil instappen. Nu gingen ineens ook de achterdeuren open. Bodhi kukelde zo de bus uit en ik heb hem omhoog moeten hengelen aan z'n halsband...

haha angela dat is nou echt iets wat ons ook kan overkomen. Wij gaan ook altijd met de bus. Mevr probeerd altijd door de dichte deuren al de bus in te komen zo blei is ze als we met de bus gaan. Maar indd bij het uitstappen gaat het bij ons ook wel eens mis.
de bus stond laatst iets te ver van de stoeprand en indy dacht daar wel heen te kunnen springen. Nou met haar neus tegen de stoeprand omhoog. haha. gelukkig had ze niks

ik heb wel eens gehad dat we bij moeras gebied een poolhonden wandeling hadden en layra was ook mee. je hebt daar van die mooie smalle brugjes en we gingen dus over een hoge heen en wat doet mevrouw. heel leuk water en springt zo het moeras in. moest haar dus ook aan der halsband en lijn omhoog trekken.
slimpie. en ze zijn wel eens ontsnapt en liepen met zijn 2e door de drukke straten en door het dorp en de layra toen 5 maanden zat bij de viskraam te schooien om vis. hahaha. maar wel eng.

die van ons is een keer door het traphekje naar beneden gevallen toen we op een bovenwoning woonde, er kwam iemand aan de voordeur en ze werd zo enthousiast dat ze zo de trap af stuiterde, en onderaan de trap klapte ze tegen de deur! ze was toen 12 weken en heel erg klein.. ze was echt aan het krijsen! toen ben ik me echt kapot geschrokken..

ook is ze toen ze klein was in de sloot gesprongen en verzoop ze bijna! gelukkig konden we haar snel pakken.. ppfff wat was ik bang!

zwemmen kan ze nu trouwens als de beste!! maar trappen loopt ze nooit meer af..

met mijn rottweiler toen ze pubber was op de honden
school van te voren lieten we ze ff rennen,op een
soort van wielerbaan,zij met der zus en nog een boel
van die gekke hollen,stond er een oud groente rek
zo een ijzeren van een groenteman waar ze buiten die
kistjes op zetten,bam vol er tegen,ik riep der meteen,

om mij heen ach die heeft niks,ze komt zo een beetje
lullig aanlopen,til der kin op hele flap los leek
wel een geit,wij vast geplakt met pleisters bleef
voor geen meter zitten,en wij richting DA,die heeft
der verdoofd stukkie der afgeknipt zei nog wil je het
voor je plakboek,en de boel gehecht,was blij dat het
niet bij der keel was,

volgende dag stond ze der kluiven te begraven en aan
te stampen met der kin,ha,heb het goed schoon gehouden
is keurig genezen heb zelf de hechtingen eruit gehaald

hoe zo zijn rottweiler keihard,ja dat heb ik later wel
ervaren met de rugtumor,wat een hoge pijngrens bij DA
maar thuis bij ontspanning gaf ze het wel aan,bikkels

mag en bruco

Ai!!! Wat een nare gebeurtenissen lees ik hier

Gelukkig hebben wij met Denzel nog niet zoiets meegemaakt..
Maar Denzel heeft thuis nooit een halsband om omdat een neefje van hem zichzelf heeft opgehongen aan zijn eigen halsband.
Deze hond woonde op een boerderij en zijn baasjes waren hem al een halve dag kwijt..
Ze vonden hem helaas aan een onderdeel van een machine van een trekker..
Deze hond (boxer) was toen een half jaar oud.. Die is waarschijnlijk nieuwschierig geweest of heeft achter iets aan gerend waardoor hij dus met zijn halsband is blijven hangen en helaas daardoor is overleden..

Dus Denzel heeft alleen buitenshuis waar wij bijzijn een halsband om..

Jee! Eindelijk is mijn hoofdpijn die ik al 2 dagen had over, vandaar dat ik op dit ongoddelijke uur online ben...

Freya, onze oude whippet is een keer meer dan een uur weggeweest in het bos toen we op vakantie waren. Niet leuk.

Freya heeft ook een keer met haar staart tussen de autodeur gezeten. Bloeden! Wij met maandverband(!) en een handdoek om de staart naar de dierenarts. Staart is nooit meer helemaal recht geweest.

Chico is een keer de jachthaven ingesprongen en wou toen naar het midden zwemmen. Ik heb toen op mijn buik op het vlonder gelegen en hem met vereende krachten eruit gevist. De kant ging hij niet heen, en het water stond te laag dus daar kon hij er niet uit.

Chico is een keer tegen de zijkant van een rijdende auto opgelopen. Je ziet het gebeuren en je kan niets anders doen dan krijsen.

Mijn vader heeft Chico een keer per ongeluk buiten gesloten. Er was iets buiten en mijn vader ging naar de deur. Hij komt weer terug. Ik vraag na een minuut of twee waar is Chico dan. Niet in de huiskamer, niet in de gang, niet in de keuken. Oh shit. Stond die lieve gek buiten naar de voordeur te staren tot we hem open deden.

Dobby zou dat laatste nooit doen, die peert hem als het kan naar buiten en rent dan de straat af om vreemde mensen te begroeten. Ik schrok me kapot. Rotbeest. Grr.

En Dobby is een keer overstoken toen hij 50 meter verder een ekster zag opvliegen, hij rende erachter aan, dijk op, weg over, dijk af. Gelukkig kwam er niets aan. Wel de reden dat ik hem nu in het park niet meer los laat, dat was namelijk het rustigste weggetje en die anderen zijn drukke uitvalswegen.

Met andere honden in de buurt zijn er veel ergere dingen gebeurd: hondje van een mevrouw in de scootmobiel gejat door mensen in een busje. Hondje van mevrouw in scootmobiel in de sloot gevallen en verdronken. Hondje doodgereden naast de uitlaatplaats. Die hebben ze ook heel stom in de middenberm tussen 2 wegen aangelegd. Riem schoot los, hondje langs het lage hekje, bam dood.

Wat een verhalen joh allemaal

Chica heeft me al een paar een totale rolberoertje bezorgd.
Toen ze voor de eerste keer los ging schoot ze er als een haas vandoor door het bos, richting de snelweg. Uiteindelijk heb ik kei hard haar naam echt gekrijsd / gegild en ze schrok blijkbaar zo dat ze terug kwam.

Ook is ze een keer vanaf een weiland een parking op gerend waar auto's op en aan reden. Schrok me dood, heb toen in alle paniek mensen die honden aan het uitlaten gevraagd of ze alsjeblieft mee wilde gaan zoeken, en uit eindelijk zag ik haar en ben ik er op af gerend ( wist toen niet dat het averechts zou werken, maar mijn gevoel zei dat ik dat moest doen, dus deed ik dat ) , en ze wilde nog verder rennen en op dat moment maakte ik een sprong en sprong vol boven op haar, niet dat ze plat was maar ik greep haar rechtstreeks als springend bij haar halsband.

Daarbij de eerste keer in de fietsmand... ik had een rieten fietsmand, ik denk we gaan het gewoon even proberen en nog geen kwartier later zag ze twee JR's en ze gooide zich zelf letterlijk uit de fietsmand en hing zichzelf zo op aan haar riem. Schrok me dood! Heb rechstreeks de rietenmand terug gebracht en een duurdere en veiligere fietsmand gekocht!

vorige week ging ik met de auto boodschappen doen en had het hek achter mij dicht gedaan. Snowy was in de tuin met rob. Op enig moment was Snowy verdwenen en rob dacht wat een tumult op de weg. Stond er dus een hele rij auto's en snowy liep gewoon om de auto's heen te paraderen. Ze kon dus door de spijlen van het hek heen. Gelukkig is er verder niets gebeurt.

Jemig wat een verhalen allemaal... :(
Maar ja dat is het risico van het vak... :P

Deze gebeurtenis is al van ongeveer 2 jaar geleden:
Achilles poept altijd los, dat is een gewoonte die mijn vriend hem sinds jongs af aan al heeft aangeleerd... Soms ook wel heel vervelend, maar het is dus de bedoeling dat wij hem losklikken als hij met zn neus in de bosjes staat. Zo gezegd, zo gedaan...
Hij zat lekker rustig zijn eigen ding te doen in de bosjes, wij stonden ervoor, voor als hij gekke dingen in zn bol haalde, maar niks aan de hand.
Wat je wel moet weten is dat naas deze bosjes (heeel toevallig) een vierbaans-autoweg loopt, waar van beide kanten verkeer rijdt. Fietsers, auto's, alles eigenlijk.
Aan de andere kant zagen we al een bekende jongen lopen, en hij heeft altijd twee berner-senners bij zich.
We kijken om, om te kijken waar de jongen loopt, en precies op dat moment besluit Achilles dat hij klaar is met zn grote boodschap. En voor we het wisten rende Achilles keihard over de vierbaansweg en twee fietspaden heen!! Zo richting de berner-senners!
Ik kreeg bijna terplekke een hartaanval, en verstijfde op mn plek, maar gelukkig konden mijn vriend en de andere jongen nog wel helder nadenken. De jongen had Achilles aan zien komen, en (thank god!) en vastgezet met zijn kop tussen zijn knieën, anders was er nog een hondengevecht uitgebroken, en Lars was er keihard achteraan gerend met het zweet op zijn rug. Hij heeft Achilles bij zijn kippennek gegrepen en hem uit pure bezorgdheid en angst
een slinger over het fietspad gegeven.
Klinkt zielig, maar hij had er echt totaal niks van. Achilles is hier zo van geschrokken, dat hij nooit meer een poging heeft gedaan om over te steken in zijn eentje. Hij kijkt wel, maar wacht netjes tot wij er ook zijn en zeggen dat hij mag oversteken...
We mochten nog van geluk spreken dat het op een zondag gebeurde en dat er op dat moment geen verkeer reed..anders had het een hele andere afloop gehad voor mn kleine beertje... :(

En met Cleo hebben we wel is op een tussendoor vakantie (ter ontspanning..ahumahum) door het bos gelopen, en er werd aangegeven dat de honden los mochten. Dus zowel Achilles en Cleo de tijd van hun leven, en bedenk Cleo was hier nog maar rond de 8 maanden...
Op een gegeven liepen ze een stukje verder en ik hoorde een vreemd, kloppend geluid. We stopten om blijven luisteren en wat bleek? Het waren twee paarden met ruiters in flinke galop!
Lars brulde naar Achilles en Cleo, en ik riep ze ook. Achilles was iets dichterbij en stond al naast Lars, maar Cleo (met haar kleine mollige pootjes) kon nog niet zo snel rennen en wilde net een paadje richting ons oversteken, waar dus precies de paarden galoppeerden. De paarden galoppeerden met volle snelheid zo over kleine Cleo heen!
Cleo begon te janken en krijsen van de pijn en schrik, en rende zo de andere kant op. Ik raakte in paniek en schreeuwde haar naam...Ik was doodsbang dat ze weg rende en niet meer terugkwam, ook omdat we haar nog niet zo heel lang hadden... Maar ze stopte, keek me aan en kwam terugrennen... Er zat een groot stuk bestruikt en bebost stuk tussen, dus ik begon de takken en struiken opzij te slaan om maar in haar buurt te komen.. Ze kwam van de andere kan zwalkend door de bosjes aangestrompeld en toen ze bij me kwam liet ze zich door haat pootjes vallen en bleef liggen.. Ik schrok me rot en knielde naast haar neer, terwijl de tranen over mn wangen stroomde.... Ik durfde haar niet zo goed aan te raken, ik was bang dat ze wat mankeerde, maar we kwam zachtjes naar me toegeschuifeld en kwam tegen me knieën aan liggen..
Ondertussen waren Lars en Achilles ook aangekomen, en Achilles was zo geschrokken dat hij niet meer achter lars vandaan durfde te komen... Lars zei dat het misschien de angst en paniek van Cleo was dat ze was gaan liggen, dus hij tilde haar op en we liepen terug.. Terwijl we terugliepen en ik haar naam zei, begon ze weer zachtjes te kwispelen en werden haar oogjes weer iets vrolijker... En toen we haar neerzette en haar betasten, had ze gelukkig nergens meer last van...
Maar oooh...wat was ik bang!!!

Oh ja..en de paarden met de ruiters...? Gewoon keihard doorgereden, zonder op of om te kijken, maar gewoon lekker verder gegaloppeerd... (waar ze niet eens mochten rijden!!!)

laatst kwam de postbode bij ons een pakketje brengen,
ik doe even de tussendeur dicht,met van mening dat balou dan in de woonkamer was,maar dus niet die stond dus achter mij.
ik de deur open doen en ja hoor meneer was weg,
die had twee hondjes aan de overkant van de straat zien lopen.en laat dat nou net even twee niet lieve hondjes zijn.
ik hem totaal in paniek terug roepen,
zonder zelf even te kijken of er geen auto aan kwam.
en laat er nu net op het moment een auto aan komen,
toen hij weer wou terug komen.
de auto volop in de rem.dat scheelde maar een haartje.
ik kreeg zo wat een hartverzakking.

van de zomer met balou naar de byland,maar het was behoorlijk druk,ik weet dat als je een stuk verder loopt daar ook ergens kunt gaan zitten.maar je moet dat wel weten tevinden.daar is meestal ook bijna niemand.
ik balou nog even aan de lijn gehouden anders waren we er over 2 uur nog niet als hij de heletijd naar andere honden toe loopt.
ben ik daar dus bijna.
zie ik in de verte een vrouw lopen met een grote pyrenese berghond. die kwam dus naar mij toegerend.
en hij maar de heletijd grommen naar mijn hond.
ja daar sta je dan ik met mijn kleine hondje.
en een hele grote boze hond tegenover je.
de vrouw riep de hond maar die wou niet komen.
ze dacht waarschijnlijk ik loop gewoon door die komt vanzelf dan.
geen vrouw meer te bekennen,verder ook niemand meer in de buurt.
en de hond liep maar de heletijd mee gromt achter mijn hond aan,ik had mijn badkleding al aan,
dus ik maar met balou het water in gegaan.
na tien min gaf de hond het toch maar op.
maar op dat moment was ik echt wel bang dat hij mijn hond zou pakken

gr

Ergens lopen waar je geen prikkeldraad verwacht. De hond loopt los , ziet ons verder lopen en neemt een sprintje en kiest de kortere route. Recht het prikkeldraad in... De gil/krijsen was verschrikkelijk! Gelukkig liep het goed af!

wat een vreselijke dingen lees ik hier!
gelukkig nog niks met Gino meegemaakt, ik klop t even af!