Laten vechten of hen stoppen?

Het is zover, mijn 2 ventjes zijn echt aan het strijden om de hoogste rang in de roedel.
Vechten kan ik het niet echt noemen. Veel gegrom en veel gespring en gedraai, maar het is hun niet de bedoeling elkaar te verwonden (denk ik). Het lijkt erg, maar is het niet.

Wat moet ik doen als dit gebeurd?
Kan ik hen dan best even laten doen, of haal ik hen dan best meteen uit elkaar?

Zodra je ze uit elkaar gaat halen word het vechten alleen maar erger. Dus lekker laten uitvechten. Als de rangorde bepaald is dan kunnen ze het later nog wel een paar keer doen maar zolang ze elkaar geen pijn doen is er niks aan de hand. Als ze echt elke dag gaan vechten dan gaat het niet goed.

Dus voorlopig even aankijken en kijken wie er wint. Die moet je ook hoger behandelen anders blijven ze gaan..

ik laat ze hier altijd 'vechten' dan is het het snelst weer voorbij. maar goed daar zijn de meningen over verdeelt.

hier is nu alles rustig en stabiel dus het lijkt te werken.

Gebeurd hier ook al wordt het hier minder nu de rollen duidelijker worden.
In principe kunt je het gewoon laten gaan want ze moeten die strijd toch even uitvechten. Je kunt het echter wel sturen.
Ik denk dat je je honden wel zo goed kent dat jij kunt zeggen welke hond het meest dominant is. Dit moet dan ook de rang hoogste van de twee worden. Dit ga je benadrukken door alles met hem het eerst te doen maar ook door de minst dominante even apart te zetten als de strijd te fel wordt of als je het gewoon zat bent. Vergeet niet dat jij de roedel leider bent en dat jij bepaald hoe de dingen gaan. Op de Martin Gaus school zeiden ze wel dat je de hoogste in rang niet moet straffen in zo'n geval waar de laagste bij is want dat kan hij op de nader wreken. Het apart zetten van de laagste in rang doe je ook zonder veel gedoe. Het gaat erom dat de gang hoogste nu bij jou mag blijven en de laagste even niet. Na een paar minuutjes kun je de ander er dan weer bij halen en dan is de onrust vaak over.

ik laat ze ook altijd vechten alleen als het te erg wordt grijp ik in

Ik zou ze ook gewoon even hun gang laten gaan, hier hebben ze af en toe ook van die onderlinge ruzies en als je ze uit elkaar haalt word er nooit bepaald wie nou de winnaar is. Pas als het echt menes word grijp ik in.

Hoi,

Wie is de verstandigste bij jullie thuis..??
De honden of jij..??

Niet laten knokken..!
Jij bepaald; wie, wat en waar..
Niet de honden..

Jij moet duidelijke grenzen stellen..
Als jij die duidelijk aangeeft, hebben zij die te respecteren..

Kijk goed naar je honden..

Succes, lieve groet, Ilja

juist kijk naar je honden, je ziet gauw genoeg dat het menens is, en dat jij ze dus uit elkaar moet halen, zelf geef je aan dat het niet zo erg is, dan hoef je niet in te grijpen, maar jij bepaalt wanneer het genoeg is, jij bent de leider, en niet zij.

Onze chihuahua is duidelijk de meest dominante.
En ik trek hem dan ook altijd voor. hij krijgt als eerste een snoepje, hij word het eerst uit gelaten, hij word het eerst geknuffeld, hij krijgt het eerste zijn voer,...

Ook als er geknuffeld word zit ik op de bank met onze chihuahua op schoot en onze maltezer word dan geaaid op de grond. (een kennis had dit geleerd van een trainer om zo de rangen duidelijker te maken, weet alleen niet of het echt wel goed is).

Onze maltezer is tot hier toe altijd heel onderdanig geweest. Maar de laatste weken probeert hij meer en meer hoger op te geraken. Een voorbeeld dat mij meteen opviel was: vroeger ging onze maltezer meteen uit de mand als onze chihuahua erin ging, nu blijft hij liggen en gromt naar onze chihuahua.

Onze chihuahua laat zich natuurlijk niet doen en stapt gewoon in de mand en geeft een snauw zodat onze maltezer dan wel weg gaat en naar zijn eigen mand gaat. Maar het valt op dat hij steeds toch maar even probeert om onze chihuahuate overtreffen.

Daarstraks waren ze aan het racen tegen elkaar (van de achterdeur naar de voordeur) en zo zijn ze 10min zoet. Maar toen onze chihuahua even bleef staan om zijn knuffeltje te nemen vloog onze maltezer naar hem toe. En het gevecht was begonnen. Ik heb hen laten doen en onze maltezer heeft wel het onderspit gedelft. Na enkele seconden grommen en happen heeft hij toch maar besloten om op zijn zij te gaan liggen en het op te geven. Ze hebben elkaar nadien even 10minuten genegeerd, maar nadien zijn ze gewoon terug samen beginnen spelen.

Zolang er geen bloed vloeit, zou ik ze laten knokken. Ze moeten toch echt uitmaken wie nummer 1 is
Als je ze stopt, gaan ze later toch weer opnieuw beginnen

wil hier even in haken met een vraagje:

mijn rottweiler teef 5 jaar is madame totaal-niet-dominant, mijn mechelse herder pup van 15 weken daar in tegen heeft wel dominatie in haar.
veel boven de rottweiler gaan hangen met haar lijf constant uit testen. kan nog niet echt zeggen dat er een rangorde is omdat de pup constant de dominate dame probeert uit te hangen. en de rottweiler het eerder vervelend vindt ipv de pup op haar plaats te zetten.

ik neem aan dat in de nabije toekomst ze er wel uitkomen wie er nou boven de ander staat?

Ja hoor, dat "vechten" ze zelf wel uit. Als je rottweiler vindt dat de kleine te ver gaat, zal ze haar wel terechtwijzen. Niet gaan troosten dan he?!

Honden laten merken dat dit niet de bedoeling is (niet laten vechten), dat je dat erg vindt en niet wilt. Het verbaasd me hoe mensen hun dieren dit maar laten uitzoeken en ook nog vanuit een soort "in het wild, wet van sterksten" redenatie terwijl ze in huis wonen en dit helemaal niet nodig hebben. Sterker nog, in een huis is het NOOIT eenzelfde situatie als in het wild want een dier KAN nooit vluchten. Jij als baas hebt te zorgen voor harmonie en gelijkheid (tolerantie) en bescherming.
Ik bedoel dit niet rot en zag dat Ilja dit perfect weet te verwoorden.
Misschien wat duidelijker; "Als een hond zijn eigen bonen moet doppen (uitvechten) zal dit in andere situaties ook kunnen gebeuren (niet duidelijk voor het dier meer....naar andere honden of vreemde mensen). Om een goede band met je hond te hebben moet die dus weten wat er van hem/haar verwacht wordt (altijd duidelijk).

Ook een pup kan je leren de andere hond met rust te laten als je ziet dat de andere hond hier niet van gedient is, teveel wordt. Je hoeft niet te wachten tot de oudere hond zich moet verdedigen. Dat kan op een normale toon (steeds hetzelfde zeggen, bijv. Nee, nou niet meer en de pup zelf even afleiden ofzo). Een correctie (snauw) van de oudere hond kan weleens voorkomen maar is nog iets anders dan "uitvechten".

Tja, uitvechten...klinkt erg maar ik begrijp best wat Kelly en de anderen bedoelen hoor.
Ik laat mijn Chi's ook meestal gewoon doen maar als het echt te erg wordt dan probeer ik ze af te leiden.
Ik denk dat iedereen dat wel doet, niemand wil dat zijn hond gewond raakt.
En oké, ze leven niet meer in 't wild maar onderling hebben ze toch ook wel hun rangorde probleempjes. Van wie is het speelgoed, wie mag het eerste eten, wie mag er in 't mandje, van wie is het koekje dat valt,...? Dat is toch duidelijk altijd Bas bij ons. Als ze los lopen dan is dat zelfs volgens rangorde (= mini links). Wil toch wel zeggen dat die insticten er nog steeds inzitten.

Beste Nika, natuurlijk heeft iedereen het goed voor met z'n hond(en). Is ook absoluut geen aanval of als zodanig bedoelt maar om te onderbouwen waarom ik iets vind. Iedereen mag ermee doen of vinden wat die wil hoor. Je kan van elkaar leren maar bepaald uiteindelijk zelf. Mijn eigen honden komen bij me als er iets afgepakt is (loopt er eentje met alle kluifjes hahaha dan wordt het opnieuw verdeeld zonder toestanden).
Veel is ook gewenning. Denk maar eens dat in het gezin ook ieder z'n plek aan tafel heeft (die zit daar altijd, meestal enz.... doen honden ook...links enz).

Ook ik ben het met Ilja eens en anoniem weet ook nog prima te verwoorden waarom.

Wij, als mens, bepalen wat er gebeurt.

Zou dit in mijn roedel gebeuren dan zou ik er wat op een rustige manier van zeggen en kom ik niet door dan is het jammer voor de honden maar dan moeten ze rusten en voor mij is dan de taak om z'on periode door te komen. Ik ga dan meer apart dingen met ze doen zodat ze niet meer gedreven naar elkaar zijn maar naar mij.

Groetjes van Esther

Ons teefje, Leah, (rechts op de foto) is de dominante hond in huis. Soms gaat spelen over op een tandje serieuzer, en dan grijp ik wel in.
Niet afleiden met een koekje ofzo, maar verbaal.
Ik roep dan 'Klaar!' en laat zo merken dat ik bepaal wie de baas is. Het is dan ook gelijk klaar. Ze geven er geen gevolg aan, en gaan rustig liggen of weer 'normaal' spelen.

Tegen Tara de wilde bras zeg ik "zachtjes" en dan gaat ze zuchtend liggen ik mag ook nooit wat. Gebeurt het buiten dan haal ik Tara binnen en laat Bo lekker buiten liggen, Tara gaat meestal gelijk slapen binnen.

Ipv bijten gaat ze Bo nu uitvoerig likken, dat vind ik het betere werk

Ik moet me inhouden om niet in te grijpen, want zoals het nu gaat zijn ze beiden aan elkaar gewaagd, de ene keer de een wat dominanter en de andere keer de ander. Overwegend heel lief met elkaar.

Ik geloof ook niet in het uit laten zoeken. Tara ging alsmaar door, Esther was toen de eerste die vond als kleine meid zo wild was en de ander zich niet goed kan verdedigen, je een time-out kon geven. Hier heeft het goed gewerkt.

Het hangt naar mijn mening een beetje van je honden af.
Ik heb hier 2 teven en die kan ik het niet laten uitvechten, want er zou zeker een gewonde of een dode vallen. Ik hou ze uit mekaar, maar ze hebben niet te grommen naar me. IK ben de baas boven hen en zij hebben zich naar mij te schikken.
De 2 borders (teef en reu) laat ik het wél uitvechten (al is het nog niet echt vechten ,maar eerder machtsvertoon en ik denk dat dat bij jou ook het geval is). Ik laat hen doen. Ze houden er snel mee op en dan ga ik ze beide belonen. Ik trek niet eentje voor, geef niet eentje eerder eten,....als ze bij mij zijn ben ik de baas en moet er niet eentje voorgetrokken worden, want ze zijn lager in rang dan mij. Als hun 'gevecht' klaar is, ga ik ze belonen en lebberen ze mekaar weer gewoon af. Het is duidelijk dat de reu nooit boven de teef zal geraken en ik laat ze gewoon doen. Moest het ooit zover komen dat ze wél door blijven gaan, kom ik ertussen, maar eerder niet.

Wij hebben het ook gehad nadat de baas van de roedel was overleden, het was nooit een probleem totdat hij er niet meer was.
Toen moest er een nieuwe leider voor de roedel komen en dat is meerdere keren tot een gevecht gekomen, telkens uitelkaar gehaald....
Tot het zover kwam dat ze niet op tijd uit elkaar gehaald konden worden..., toen is er dus in die strijd bepaald wie de baas was....
Onze dierenarts heeft ook gezegt, honden die in een roedel leven moeten het zelf uit vechten wie de nieuwe baas is in de roedel, kun je als mensen zijnde wel heel veel aan willen doen maar zo werkt het in de natuur ook niet bepalen de dieren ook zelf wie de leider is.....
Ik moet zeggen het is niet leuk zo'n gevecht maar ze weten nu wel wie de nieuwe baas is en het wil niet zeggen dat de hond die het ouds is de baas moet zijn..
Wij laten altijd drie bouviers uit en die hebben na het overlijden van de roedelleider zelf na die tijd bepaalt wie de nieuwe baas ging worden....

Beste Gerdine,
Niet alle honden moet je met elkaar laten vechten.
Mijn jongens knokten ook, eerst redelijk normaal,
maar omdat baasjes mij meldden, dat ik niet moest
ingrijpen, heb ik dat niet gedaan, hen vervolgens
7, 8 keer laten knokken en ik liep op mijn achterste
tenen, was gestresst, met het gevolg mijn boys ook
en ik wist niet meer wat te doen om dit te laten
ophouden. ERbij staan en kijken, maakte mij angstig,
omdat ik angst had, dat een van hen gewond werd en erger.
Toen ik de gt inschakelde, zei hij mij als eerste,
niet laten knokken, dit wordt steeds erger, hou
ze uit elkaar, totdat ik langs ben geweest en
dan gaan we een plan de campagne maken.
Elke situatie is anders, want de gt zei me ook,
dat een leek, en daartoe reken ik mezelf ook,
niet kan zien of het straks een gevecht op leven en
dood wordt of gewoon een knokpartij om de rangorde.
Hoeveel baasjes mij niet van advies hebben voorzien,
ik tig dingen verkeerd deed en hen liet knokken,
omdat ik ervan uitging dat baasjes die jaren honden hebben, wel weten hoe het moet.
Toen mijn boys zoveel knokten, zeiden diezelfde baasjes ze kunnen nooit meer bij elkaar.
Ik wil niemand angst maken, absoluut niet,
maar misschien is het toch zaak niet zomaar dit te laten gebeuren.
Het kan absoluut zijn dat ze het samen uitvechten, maar dat kan een buitenstaander niet zeggen.
Het begon ook met snauwpartijen en eindigde in behoorlijke aanvaringen.

Als er bij ons wordt geknokt, grijp ik wel degelijk in! Ik bepaal of er wel of niet geknokt mag worden...Dit was in het begin wel eens anders. Ik liet ze het ook op advies van meerdere zelf uitzoeken, maar ik werd gewoon niet goed van al dat gedoe tussen die 2. Onze jongste (toen pup) vloog iedere keer boven op onze oudste (toen 14 jaar)als die BV alleen maar naar de waterbak wou lopen. Van de ene kant nog steeds begrijpelijk, omdat onze jongste dacht dat hij dan kon spelen, want er kwam immers actie in onze oudste. Alleen dit werd niet altijd geaccepteerd, waardoor ze dagelijks conflicten met elkaar hadden en dit werd steeds erger. Onze jongste voelde zich een hele peer en dacht zelfs dat hij boven ons stond! Zo erg werd het wel, doordat wij hem zijn gang lieten gaan! Ik ben toen eerst met onze jongste aan de slag gegaan op advies van een GT, zodat hij onze leiding accepteerde en nu weet hij heel goed dat hij onze oudste niet zomaar even aan mag vliegen! Hij probeert het soms nog wel, maar met een duidelijk UHHH, weet hij al voldoende en laat hij ons ouwe sokje met rust. Zelfs met het eten gaat het tegenwoordig goed. Ik moet er bij blijven staan, maar ze wisselen soms van bakje...Wat ze een jaar geleden echt niet deden zonder te bekvechten! Ze hebben onder elkaar ook meer rust gevonden en respecteren elkaar beter. Zelf ben ik van mening dat dit komt omdat onze jongste nu weet wie de baas in huis is en wie de regels bepaalt wat wel en niet mag! Wij hebben gezorgd voor rust in huis en dat is voor alle partijen beter. Ik zou dus wel degelijk laten merken dat je niet akkoord gaat met het gekibbel en ze het niet zelf laten bepalen. Je weet nooit hoe het zal eindigen!

Gelukkig Monique, dat het goed gaat.
Ik kan me het heel goed voorstellen hoe het eraan
toe ging.
En precies wat u meldt, ook ik had moeten ingrijpen
en deed dat niet, omdat echt alle baasjes mij
meldden, door laten knokken.
Omdat ik dat deed, werd het erger en erger en
wist ik niet meer wat te doen.
Ik geef het grif toe dat ik wanhopig was.
En ook dat gaf ik door aan de boys.
Ik heb hier wel eens verhaald van die klusjesman
die mijn nieuw opgevoede boys wel eens zou laten zien,
hoe het moest. Na die interne training.
Het resulteerde in een vechtpartij en diezelfde man maakte mij weer angst, dat ze daarna nooit meer bij elkaar zouden kunnen. Een man die 40 jaar honden heeft.
De GT zei me dit nooit meer te doen.
Voor die tijd liet ik mijn boys met veel honden spelen
die ik kende, maar ook dat doe ik niet meer zomaar,
omdat ook de gt mij meldde, dat dit niet zou betekenen dat ze nooit met die honden zouden vechten en zelfs gevechten op leven en dood zouden kunnen gebeuren, terwijl ze eerst met elkaar speelden.
Ik sta nu veel zekerder in mijn schoenen en dat geef ik door aan de boys.
Ik leer elke dag en de rust is teruggekeerd
in huis.

zie antwoord van ilja.
nooit laten vechten. ze zullen altijd opnieuw de strijd aangaan, en je weet nooit de aanleiding.
jij bent toch hopelijk de baas? tana.

Het hangt een beetje af van het ras/karakter van de honden af. Kleine hondjes die een beetje bakkelijen, ach dat kan niet echt kwaad. Maar over het algemeen is het beter om in te grijpen zodat het niet uit de hand loopt, want als ze eenmaal echt vechten, dan komt het bijna nooit meer goed.

Dus ik kan ze duidlijk het beste dan uit elkaar halen.

En hoe kan ik dit dan best doen?
Moet ik ze dan even apart zetten?
weg lokken met een snoepje?
Belonen zodra ze van elkaar weg zijn?

je zult ze duidelijk moeten maken dat dit ongewenst gedrag is. hoe dat moet kunnen sommige forumleden je vertellen. tana.

ik laat ze niet vechten
omdat ik de roedelleider ben!!!

ik zou tegen ze zeggen van foei
zou dat niet helpen uitmekaar halen en weer loslaten
maar dan mogen ze niet meer gaan vechten

en dan zijn ze zo uitmekaar
trouwens ik kan me niet herineren, wanneer ze voor laatst hebben gevochten

en de 2 jongsten hebben nog nooit gevochten.