Hoi,
Zij die mij al kennen weten dat we een galgo verwachten op 20 juni. Ze gaat Nala heten. Dit is Nala:
Er is nou een probleem: Als er niet genoeg adoptanten zijn, dan gaat Nala's transport niet door. Wij dachten: dan halen we ze gewoon zelf op in Spanje.
Nou ben ik gisteren bij mensen thuis geweest die fungeren als opvanggezin voor een heel andere organisatie die galgo's redt. Eigenlijk was het de bedoeling om eens echt live kennis te maken met Spaanse galgo's. Zij hebben er namelijk 2.
Maar daar zat nog een opvanghond! Matteo is een superbange, maar wel lieve reu. Graatmager! Heeft zijn deel eerst gehad in Spanje en dan nog eens hier een scheiding van de baasjes moeten doorstaan.
Hij is nog niet ter adoptie, maar binnenkort wel. Ik voelde echt een klik, hij kwam ook tegen me aan leunen en vroeg om aandacht, iets wat hij volgens het adoptiegezin nog bij niemand vreemd had gedaan.
En nu?????
Ik had zo mijn zinnen op Nala gezet! En nou heb ik Matteo, een hond met een serieuze rugzak ontmoet, en nou weet ik het echt niet meer!!! HELP!!!
Ohhhh lastig hé!
Maar als de klik er is? ......
Nu woensdag komt de mevrouw van Nala's organisatie op huisbezoek. Hopelijk weet ik dan al wat meer ivm het transport.
Dat zou al wat makkelijker zijn.
Er zijn echt 2 zijden aan de medaille: bij Nala weten we niks, maar het kan nauwelijks erger zijn dan bij Matteo. Waarschijnlijk gaat ze minder getraumatiseerd zijn dan hij.
Matteo is gewoon lief, en dat kunnen we bij Nala gewoon maar vermoeden aan het lieve, zachte snoetje!
Ik denk dat je echt moet kijken wat je gevoel je ingeeft.
Lastig is dit he.
ik ben een keer in een asiel geweest en het liefst neem je ze allemaal mee!!
Allebei nemen?
Hmmmm..., gewoon allebei
Nee hoor grapje..., ja, dat is moeilijk.
Is er meer bekend van Matteo..., hoe was hij bij het gezin waar hij weg moest ivm scheiding, is hij daar losgekomen van zijn Spanje avontuur.
Hoelang heeft hij daar gewoond.
Kon hij daar omgaan met het dagelijksleven in Nederland/Belgie..., hoe is hij met andere honden (en dan geen Galgo's)
Maar ja..., als je één keer in die ogen hebt gekeken en het huidje hebt kunnen aaien..., pffff...., dan zitten ze gelijk te diep om zomaar weer opzij te schuiven.
De vraag is dus gewoon alleen maar..., kan jij (jullie) een veilig huisje bieden aan de lieve vent en kunnen jullie hem de kans bieden om uit zijn schulp te kruipen en te gaan genieten van het echte leven met of zonder eventuele rugzakinhoud (die hij misschien wel met alle liefde laat vallen zodra hij zijn plekje gevonden heeft)
Heel lastig! Maar ik zou zelf persoonlijk nooit (zeg nooit nooit) een hond in huis nemen die ik alleen op foto/filmpje heb gezien. Ik vind het belangrijk om een hond te kunnen voelen en zien en of er een klik is.
Ik snap de tweestrijd wel, want je bent al die tijd met Nala bezig geweest. Maar je weet inderdaad totaal niet of je wel een klik met haar hebt ofzo. Een klik hebben is zo belangrijk. Ik zou dan toch serieus over Matteo nadenken, het klinkt alsof hij ook wel een fijn plekje kan gebruiken
Matteo heeft het in den beginne goed gehad maar is dan na de scheiding bij de man terecht gekomen, die naar het schijnt zou gedronken hebben en de hond heeft 'mishandeld', weet niet in welke mate. Arm ding!!! Dus wij Belgen/Nederlanders zijn voor Matteo niet beter geweest dan de galguero's!
Hij zal een sterke hond nodig hebben als vriendje, een hond met sterk karakter bedoel ik dan. Zet hem bij een 'subbedeesje' en je hebt 2 arme sukkels! Hij heeft een hond nodig waar hij steun van krijgt volgens het gezin waar hij nu verblijft. Ik heb er natuurlijk 3 in aanbieding! Hahaahaaa!
Bij ons is het altijd rustig, grote tuin, goed evenwicht tussen de andere honden, ... Ik kan natuurlijk ook niet voorspellen hoe het tussen hen zal klikken.
Maar je hebt wel de kans om ze te laten kennismaken..., dat is het grote voordeel van adoptiehonden die al in Nederland/Belgie
Dan kan je zien hoe de interactie is tussen jullie honden en Matteo.
En als ik lees dat hij ooit heeft gevoeld en geleefd als gelukkige hond, schat ik in dat bij een stabiele thuissituatie, hij heel snel weer 'normaal' gedrag zal gaan vertonen.
Tja, dat weet je nooit natuurlijk. Het opvanggezin twijfelt daar ook aan. Hij is nog maar sinds 10 mei bij hen, dus weinig over te zeggen voorlopig.
Voordeel is dat ik hen persoonlijk ken en dat ze me goed op de hoogte houden van Matteo's vorderingen.
Ik kan je geen advies geven ander dan, volg je gevoel
en ik vind het hoe dan ook fantastisch wat je doet!
Ooh, lastig inderdaad, kan me voorstellen!
Na ons Taika-avontuur (hier in Noorwegen is het vrij normaal dat je je pup eigenlijk helemaal nooit vantevoren 'live' ontmoet; alles zit hier zo ver van elkaar vandaan dat het bijna niet te doen is), heb ik besloten dat als er een andere hond zou komen, ik persé de hond eerst wil ontmoeten, want die zogenaamde klik is dus wel echt belangrijk heb ik gemerkt. Kan dit niet, komt de hond er niet. Zo simpel is het (voor mij).
Ik ben dus ook naar Nederland gevlogen om onze herplaatser eerst te ontmoeten voordat ik d'r eventueel mee zou nemen, en dat zou ik bij alle volgende honden zó weer doen. Was die klik er niet geweest, had ze niet mee terug gegaan met me.
Als je een goed gevoel bij Matteo hebt (en dan ook wel heel realistisch kijken of de hond écht bij jullie zou passen en jullie 'm zouden kunnen geven wat 'ie nodig heeft; verliefdheid maakt toch een beetje blind ), als die klik is er, zou ik persoonlijk dan toch voor Matteo kiezen. Je kent wat meer over de achtergrond, eventuele problemen/het rugzakje is al grotendeels bekend, je weet veel beter wat je te wachten staat, en die klik... Ja, ik zou het denk ik wel weten
Succes met je beslissing!
Oeioei, moeilijk!
Ik heb toen Mara en Pien er allebei maar bijgenomen, maarreh ... misschien soms beter niet naar mij luisteren
Hmm, lastige keuze.
Ik heb altijd zelf het gevoel dat dingen om een reden gebeuren. Dat Matteo wellicht op jullie pad is gekomen, je een goed gevoel bij hem had en hij contact met je zocht dat dit niet zomaar is gebeurd..
Zo is onze Misia ook bij ons gekomen. We hadden geen plannen (meer) voor een 2e hond, maar plots was ze daar..en nu echt het gevoel dat het zo had moeten zijn dat mijn vriend haar in Polen tegen het lijf liep..
Ik heb er al 3, hè! Denk dat mijn man gek wordt als ik ze allebei wil!
Ja daarom, niet zeg ik: soms moet je niet naar mij luisteren Cindy
Durf op je gevoel af te gaan en voel je niet schuldig als je voor een bepaalde zekerheid wilt gaan. Zelf heb ik Lupa vanaf een foto gekozen en voelde ik dat zij het was. Ondanks dat het allemaal goed is verlopen, ik dólblij met haar ben durf ik deze keuze niet nog een keer vanaf een foto te maken. Zoveel geluk als ik met Lupa heb gehad, kan ik toch niet nog een keer krijgen? Dus een volgend hondje wordt een hondje wat al in een gastgezin zit en waar ik met Lupa samen mee kennis kan komen maken.
Ook vond ik de hele onzekerheid rondom haar echte karakter maar ook het moeten wachten en vooral de reis bewust mee maken vreselijk lastig. Dat doe ik echt niet nog een keer.
Succes met kiezen, volg je hart!!
Je kan Matteo eens laten kennis maken met jouw honden op neutraal terrein. Wellicht gaat dat je beslissing wat makkelijker maken.
Nala komt op 20 juni aan! Net bericht gekregen van GinB! Het wordt dus Nala, de verliefdheid op 't eerste gezicht via foto!
Veel succes!
Jeej Nog even geduld hebben...
O, o, o, wat spannend..., de mooie dame met de'r lange poten weet niet wat haar gaat overkomen straks..., een warme mand, lieve baasjes, vriendjes om mee te spelen, eten in de bak...., en bovenal..., lief gevonden worden 'no matter what'
Heel veel succes met de laatste weekjes wachten
Wat fijn, ze komt dus toch!
Spannend hoor, dat wordt wachten geblazen nu, succes daarmee
Superleuk!
Wat leuk Nog eventjes wachten dus!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?