Sinds Marie haar laatste loopsheid (april) vecht ze op leven en dood met haar moeder.

Ik hoop dat er iemand hier iets meer weet over volgend probleem. Ik heb dus twee Heidewachtels. Sinds Marie haar laatste loopsheid (april) vecht ze op leven en dood met haar moeder. Het is nu al een paar keer voorgevallen en daardoor hebben we Marie eergisteren laten steriliseren. Blijkbaar heeft het ook iets met de hormonen te maken. We kennen iemand die ons helpt en die heeft Marie drie dagen voor haar operatie bij hem genomen. Ik zag het niet zitten om Marie hier de ganse dag met een muilband te zien lopen.

Maandag is ze dus geopereerd en is ze nadien terug naar huis gekomen. Gisteren hebben ze weeral zo gevochten frown-emoticon. Ik begrijp het echt niet? Na drie jaar en het is begonnen met de laatste loopsheid. Odette (de mama) is doodsbang geworden en durft zelfs niet te passeren voorbij Marie. Het is echt geen leuke situatie.

Zoals ik zei ken ik wel iemand die ons helpt maar ik denk dat ik toch jullie raad eens vraag. Hoe kunnen wij dit oplossen? Kunnen we dit nog oplossen? We letten nu heel goed op maar de spanning tussen die twee is zo groot dat het gisteren toch voor onze ogen weer mis ging. Odette heeft al kleine verwondingen dus het gaat echt wel ver.

Op zich heb je de hond best snel laten sterilliseren na de laatste loopsheid.

Vaak wordt geadviseerd om het na 3 maanden te doen i.v.m. de schijnswangerschap en hormonen.

Onze Bailey is begin maart loops geweest en wordt begin juni gesterilliseerd.

Jammer dat er ineens een omslag is in het gedrag en handelen van je hond.

Is er tijdens de loopsheid iets gebeurd?

Dit was het advies van de dierenarts dus ik hoop dat het de juiste beslissing is geweest.

Ik zou niet weten wat er geweest is? Maar bij honden zie je dat ook niet altijd. Hondengedrag en mensen gedrag dat ligt mijlen ver uit elkaar. Wij hebben niets speciaals gezien tijden de loopsheid. Het begon toen ze een week loops was en het viel wel op dat haar loopsheid heviger was en ze er wel meer last van had dan de vorige keren.

Ik hoop dat ik dit kan oplossen :-(

 Hormonen kunnen voor extra onderonsjes  zorgen ,merk dat hier ook wel.

Persoonlijk ga ik geen conflicten uit de weg ,omdat ik ze anders ook niet duidelijk kan maken dat ik zulk gedrag niet accepteer !

Jij doet dit wel  door teef zolang ergens anders onder te brengen .Snap dit heel goed ,maar zo kan je ook niet laten zien dat ze fout zitten en je laten gelden als roedelleider  (zie het niet als aanval want als je het eng vind is het voor teef na ok beter ivm rust )Wil alleen zeggen dat ik het anders zou doen ,maar ik heb mijn teven binnen no time onder controle .

Want ik zou doen is proberen je honden te lezen en de conflicten voor te zijn (lukt nooit 100% )

Blijf ten alle tijden kalm ( weet het is niet gemakkelijk ) Zie je dat spanning oploopt corrigeer je ze in mijn geval met een heej Blijven ze aan de gang en zitten ze in mijn ogen te dicht in elkaars ruimte dan sta ik op en zorg dat ze elkaar ruimte geven en loop gewoon weg . Zitten ze al in elkaar haal ik ze uitelkaar (meestal de aanstichter en degene die het laatste woord heeft ,in mijn geval de engelse  bulldog lol ) De ander houdt dan vanzelf op .Ik haal ze uit elkaar en loop gewoon weg alsof er niets aan de hand is ,niets apart zetten etc Neej  meestal is dit voldoende zo niet en zie ik dat de spanning oploop zeg ik weer heej vanaf mijn plaats sta er niet voor op en ik lees mijn honden .Indien nodig sta ik op en zorg dat ze elkaar ruimte geven (in mijn geval niet nodig )Mijn energie is duidelijk ,ze mogen alles bij mij maar ik tollereer geen poppenkast !

Honden willen dit van nature ook niet en hoe stabieler de roedel hoe minder conflicten .

Heb je meerdere honden (zeker van zelfde geslacht ) dan moet je in mijn ogen ook niet bang zijn om ze uit elkaar te halen Jij bent nog altijd de baas en niet de hond  Snap dat het beangstigend is 2 honden die vechten ,maar ik ben iemand voor mijn eigen honden zal ik nooit bang zijn ! Dus blijf kalm haal ze uit elkaar en loop weg .

Dit werkt alleen als  je er achter staat en uitstraalt  en niet bang bent en je energie duidelijk en kalm is !

Probeer ook te denken dat honden snel vergeven ,werkt om zelf rustiger te blijven

succes ermee

Hier deze situatie ook meegemaakt.  Voor de gevechten was Niké erg opvliegend, ze viel elke hond aan die te veel lawaai maakte, te dicht in haar buurt kwam, gromde of blafte... noem maar op.  Dàt is beter geworden na sterilisatie.  Ondanks dat Niké drie maanden daarvoor loops was geweest, leek het inwendig (volgens DA) dat ze nog steeds loops was.  Haar hormonen waren niet in balans wat resulteerde in opvliegendheid.

Na de operatie duurt het nog wel even voor de hormonen terug in balans zijn, het resultaat is dus niet onmiddellijk zichtbaar.  Maar wij zagen na verloop van tijd wel dat Niké minder opvliegend was.

Spijtig genoeg, blijft Niké wel Niké en accepteert ze nog steeds geen blaffende, grommende honden of veel drukte in haar buurt.

Daar is het dus misgegaan met Niké en Athena...

Onze Nahla is erbij gekomen (een dove pup) en zij speelde veel, maar druk met Athena. 

Op een keer is Niké ertussen gevlogen en heeft ze Athena aangevallen.  Gelukkig zonder veel erg, maar Athena vertrouwde Niké niet meer.

Was zelfs bang van haar, met als resultaat nog twee gevechten steeds met meer verwondingen, het escaleerde.

Onze oplossing was : zorgen dat Niké snel reageerde als we "neen" of "los" zeiden en ze de ruimte geven (zoals dogmaster al vermeldde).

Dat wil zeggen dat je steeds moet in het oog houden dat de één de ander niet te dicht nadert.

Als mijn man niet thuis was, werden ze apart gezet (omdat ik minder overwicht op ze heb en ze al zeker niet fysiek kan uit elkaar halen), dit was om problemen te voorkomen.

Ik heb Niké wel een paar keer laten stoppen, maar we wilden niet dat ze begonnen te vechten als ik alleen thuis was.

Dat werkte goed en we hebben maanden zo verder gekund.

Spijtig genoeg is Athena in februari overleden en zo is de rust weergekeerd.  Alhoewel we Niké en Nahla ook in het oog moeten houden en ze ook apart zitten (ter voorkoming van dezelfde situatie als met Athena), is er veel meer rust tussen Niké en Nahla dan tussen Athena en Niké.  Die situatie hebben we spijtig genoeg te ver laten escaleren...

Zorg er dus voor dat je de moeilijkheden vóór bent.

Ik heb al mijn honden van pup af aan en ze slapen bij mij in bed dus ik ken ze door en door .In jou geval zou ik nike corrigeren ,maar tevens zorgen dat Athena afstand zou houden en die ruimte wat nike wil ook geeft . Zo laat je in mijn ogen ook aan nike zien dat je de situatie onder controle hebt en hij zich niet onnodig druk hoeft te maken hihi 

Mijn teef is heel beschermend naar mij en duld geen honden die te enthousiast op mij afstormen .

Eerste keer bij  mijn vriendin was dus gezellig Zij heeft dus 1 Jollie jumper(labrador)  Dus binnen no time was het al raak (ondanks reu /teef )

Hier hetzelfde verhaal honden uit elkaar gehaald (wel litteken aan overgehouden ,maar goed )en  net gedaan alsof er niets aan de hand was  .Die dag ging verder goed  Dag erna was het weer raak ,schijnbaar kwam haar reu weer iets te dichtbij maar nu was het mijn vriendin die ze snel uit elkaar had en een blauwe plek eraan overhield .(liefde is elkaars wonden delen lol) Nu wist ik de trigger en zodra mijn hond gromde omdat haar hond te dicht in mijn ruimte kwam ,heb ik mijn hond weggestuurd Hup move stuk uit mijn buurt ik heb geen hulp nodig van mijn hond Dit werkte prima ! Rest van de dagen sliepen ze naast elkaar en met wandelen allemaal samen in de achterbak  Duidelijkheid dat is wat honden nodig hebben ,neem jij geen leiderschap dan neemt de hond het over en dan heb je de meeste kans op conflicten .Ik leef ook niet met de gedachten dat er nooit meer onderonsje komen ,anders had ik het bij 1 hond moeten houden  yeachhhhh 1 juni komt teef 3 lol

 Leuk! Nog een teefje!

Wat jij aanraadt is ook wat we gedaan hebben, Niké luistert ook redelijk naar me (als ik mijn keel eens openzet ) maar nu hebben we Nahla en Nahla is doof, spijtig genoeg is ze ook een échte Dogo Argentino (als je begrijpt wat ik bedoel), daarom zijn we nog steeds zo voorzichtig en zetten we ze apart.

Vorige week was ik alleen, Dirk zat in bad, en Nahla bespringt Gioia (mijn fout trouwens...) onmiddellijk kwam Niké "helpen".

Nahla had Gioia in haar nek en Niké had een achterpoot vast.

Ik moet tot mijn schande bekennen dat ik toen wél panikeerde (ik zag alleen maar een film voor mij van Gioia in stukken getrokken door de andere twee) ik brulde neen, Niké stopte maar Nahla bleef doorgaan, als ik Nahla probeerde te grijpen kwam Niké weer helpen.

In mijn paniek dacht ik er niet aan van Niké weg te sluiten, gelukkig is Dirk uit bad gesprongen en heeft hij Nahla glibberend eraf gehaald...  gelukkig viel het mee, Gioia had vier gaatjes en Nahla ééntje, oef.

Odette is de baas niet meer en aanvaard het ook. Dus Marie is nu de baas en daar maakt Odette geen punt van. Het is begonnen midden in de loopsheid van Marie en het gaat niet over. Je kan niet geloven hoe stressvol dit is. Ik loop constant op de toppen van men tenen maar mag niets laten merken.

Ik anticipeer direct maar gisteren waren we toch weer te laat. We hebben een vriend die gedragstherapeut is maar die is wat partijdig omdat zijn hond de papa is van Marie. De papa van Marie is onlangs overleden dus Marie is heel belangrijk voor hem. Marie is drie dagen bij hem geweest op zijn vraag dus. Als ik online dingen lees dan mag je niet roepen als ze vechten maar dat komt dus niet overeen met wat we volgens onze vriend moeten doen dus ik weet het nu echt niet meer. Ik zou er echt het hart van in zijn mocht ik mijn Marietje die tevens een schat van een hond is, goed luisterd zou moeten wegdoen.

Ik heb al meer dan twintig jaar heidewachtels. Ik ben op dit moment zo ontgoocheld want ik wilde de sterilisatie vorig jaar al doen maar mijn man twijfelde om nog één keertje een nestje te hebben. We vonden dat super maar we hebben twee maanden geleden beslist om het niet te doen omdat we zelf geen zouden houden. Bij Odette was het echt de bedoeling om één hondje te houden en dat is dus Marietje geworden. Ik heb nu zo'n spijt dat ik mijn gevoel toen niet gevolgd heb .

Het is dus zeer zeker een roedelprobleem, mijn dochter (21) had ze uit elkaar proberen te halen en ze zat er midden in en de tanden stonden er ook in bij haar. Het is echt tot bloedens toe :-(.

Het vervelende is dat ik mijn vriend die ook gedragstherapeut is heel erg zal teleurstellen als ik iemand anders laat komen maar als het zo is dan is het zo. Ik zal eens rondvragen of er nog hondentherapeuten in de omtrek zijn en ik hoop dan iets bij te leren en dit op te lossen.

De dierenarts zei dat we Marie eerst moeten laten herstellen. Ze mag niet weg naar iemand anders dus ze moet thuis blijven, dus onze vriend mag het nu wel vragen ik doe Marie niet meer weg. Maar ik zal wel zoveel mogelijk opletten en scheiden of in de bench. Dus het vechtgedrag zoveel mogelijk vermijden want blijkbaar kan dit bij teven chronisch worden. Tussen de vier a zes weken heeft het lichaam pas door dat ze geen pups meer kan krijgen en zal het gedrag verminderen om te gaan vechten. Als blijkt dat na die zes weken toch nog vechtgedrag aanwezig dan pas mogen we een gedragstherapeut inschakelen voor het vechtgedrag. Er zijn nog een aantal mogelijkheden maar als er dan niets werkt dan moet je ze scheiden maar ik hoop dat dit niet nodig is. Dus ik moet geduld hebben en wachten tot alles genezen is. Mochten jullie nog tips hebben hoe klein ook dan hoor ik het graag.

Men man zei daarnet aan de telefoon dat hij volgende week een week verlof heeft genomen om alles goed te laten verlopen en we hen goed in de gaten kunnen houden. Maar nogmaals mochten jullie nog tips hebben hoe klein ook laat het mij weten want ik wil dit echt wel oplossen.

Alvast bedankt voor alle feedback.

Ik snap dat het lastig is omdat die vriend gt is, maar zijn manier hoeft niet de manier te zijn om het op te lossen 

iemand die met een frisse blik ernaar kijkt ziet misschien weer andere dingen 

sterkte met de situatie

Er zijn altijd meer wegen die naar Rome leiden ,je moet iets kiezen waar je ook achter staat ! Als ik online zou lezen dat ik niets mag roepen als ze willen gaan vechten dan klik ik al weg

Mijn motto beter voorkomen dan genezen !

Wie is de aanstichter en zijn er geen voortekens ?

ja ik ben geen voorstander van scheiden dan wordt het in mijn ogen net chronisch (keej je hebt altijd uitzondering mn pitbulls uit gamelijnen maar die heb jij niet )Omdat je ze  niet corrigeert en afzondert(leren ze ook niets ervan )en  zorgt dit alleen maar voor steeds   meer spanning (zowel bij jou als bij je honden ).Honden voelen dit !!

In mijn ogen heerst er teveel spanning nu in je huis en werkt het scheiden averechts (deels begrijpelijk ,maar is niet mijn advies )

Hoop echt dat je man als hij vrij heeft de signalen herkend wat de gevechten uitlokt (ook dit is niet altijd voor mensen herkenbaar )

Dan preventief al corrigeren en zonodig  zorgen dat de honden elkaar de ruimte geven en verder gewoon Kalm blijven ! Niets scheiden optreden dat is mijn advies !

Dit moet je kunnen en anders hoop ik op meer advies van anderen of gt

sterkte ermee

Herken het wel een beetje Luna is nu 5 jaar maar sinds een jaar is ze een heks als ze loops is. Zodra mijn gecastreerde reu alleen maar kijkt naar haar schieten de vonken in haar ogen en vliegt hem ook daadwerkelijk aan. Ze pakt echt dan daadwerkelijk elke kans die ze pakken kan en Rambo laat zich nu ook niet meer op z'n kop zitten dus sta dan ineens 120 kilo hond uit de klit te halen. Ook samen uitlaten is dan een ramp dus gaan ze apart naar buiten. Nu s'nachts gaan ze beide vanaf dat ze bij ons zijn ieder apart mee naar boven de een slaapt bij mijn zoon(17) en Rambo bij ons. Ik raak er gelukkig niet gestrest meer van want op een ochtend komt Luna naar beneden en dan is het weer dikke mik tussen die twee. Er is ook nog geen druppel bloed bij gevallen maar het kabaal en hoe het er uit ziet nou je schrikt je te pletter. Ik doe ze op de dag niet apart en let heel goed op om alle signalen op te vangen en de kop in drukken.

Dogmaster dus jij zou ze niet apart in de bench steken en de één los laten en de andere erin? Dus gewoon allebei laten lopen. Ik ben de gehele tijd thuis en dan gebeurt er niets. Dus als ze allebei alleen bij mij zijn lukt dat prima. Als ik zie dat er eentje de aanleiding heeft dan zeg ik stttt hou op. En ze stoppen maar dan ben ik vroegtijdig.

Als mijn echtgenoot en de kinderen thuis zijn dan gebeurt het onverwacht, soms zonder dat wij een aanleiding zien. Ze hebben nu sinds de laatste maand ongeveer zes keer gevochten tot bloedens toe, het haar hangt letterlijk in Marie haar muil! Maar tot nu toe nooit als ze alleen zijn of bij mij? Voor die loopsheid is dit nooit voorgekomen dus dit is compleet nieuw voor ons.

En gelukkig maar want ik heb van nature een vlucht instinct die ikzelf niet onder controle heb. Ik weet niet hoe het komt maar telkens er honden vechten, ook bij iemand anders dan sluit ik mijn ogen en loop ik weg? Ik begrijp ook niet hoe dit komt want ik ben opgegroeid met honden en altijd zelf honden gehad. Gelukkig hebben mijn dochters en echtgenoot geen vlucht instinct. Dus ik ben blij dat het nooit is voorgevallen bij mij alleen want dan gebeuren er drama's. Sommigen onder jullie zouden zeggen van doe dat dan niet en handel, maar het lukt me niet. Loopt er een kat of vliegt er een vogel voor mijn auto terwijl ik aan het rijden ben dan hou ik mijn handen ook voor mijn ogen? Ik heb dit dus niet als ze grommen enkel als ze efectief serieus aan het vechten zijn. Dus ik ben echt niet bang van hen en zeker niet bang om ze te corrigeren maar echt een gevecht dat lukt me niet.

Vorige week lag Odette te slapen onder de tafel terwijl wij allemaal aan het eten waren, gewoon zoals we al jaren en elke dag doen. Komt Marie eraan en hup erop of ze passeren elkaar en hup terug een gevecht.

Of Odette staat in de deuropening en laat Marie niet door, dan zie je ze draaien en kijken en voor er eentje binnen is zit het er al op. Dus we zien het wel aankomen. Die spanning hangt er heel de dag en als we dan niet opletten, als alle leden van de familie in huis zijn dan vechten ze dus.

Odette is nu heel erg bang van Marie, ze kruipt letterlijk en neem een hele boog om ergens te geraken. Echt triestig om te zien. Het is ook Odette die de meeste verwondingen heeft. Odette aanvaardt 'denk ik' dat Marie baas is. Ik zeg wel denk ik want zeker ben je het natuurlijk nooit.

De benches staan wel naast elkaar met zo'n 30 cm tussen dus ze liggen niet ver van elkaar.

Dus wat doe ik nu het beste?

Nee ik ben niet van de bench (ja heb er wel een maar dit staat tegen radiator om te voorkomen dat metertje en knop niet gesloopt wordt als ik werken ben ) Het werkt dus wel als je alleen bent en de leiding neemt en de honden corrigeert .

Ik denk dat  de hormonen idd de oorzaak is ,mijn teef verdraagt ook minder en is extra beschermend .Als het aan haar zou liggen zou de andere hond nog niet eens op de bank mogen als zij naast me ligt .

Dit grommen corrigeer  ik met een neej en geef de andere hond een zetje om ook op de bank te komen en dan is het goed .(laten zien dat ik mijn goedkeuring geef en ik bepaal wie er op de bank komt niet mijn hond )

Misschien is jou teef door hormonen sneller geirriteerd of beschermend naar bv jou man of kind en corrigeren zij dit minder effectief dan jij doet als je alleen bent .Dus als  je andere hond te dicht in buurt man of dochter komt of zij alle aandacht wil opeisen kan dit oorzaak van conflict zijn . Ga hier eens op letten ,om achter de trigger te komen

Dat jij  vluchtgedrag hebt hoeft opzicht geen probleem te zijn als de honden dit gedrag niet vertonen als je met ze alleen bent .

Is wel belangrijk dat er iemand is die optreed en ze  uit elkaar haalt (ideaal voor je man )Het is wel van belang dat jij kalm blijft en geen paniek laat zien (doe desnoods of je zit te lezen lol)

Voor de rest weet je wat mijn aanpak is ,uit elkaar halen denk in jou geval stuur ze ieder de andere kant op zodat ze elkaar ruimte geven

Ga gewoon weer zitten en doe alsof er niets gebeurd is .

Persoonlijk zou ik mijn correctie richten op dochterhond  omdat zij de veroorzaker is(je zult zien dat moederhond vanzelf ophoudt ) Dus die kreeg bij mij een heej en bleef ze staren of grommen zou ik haar weg sturen van iedereen zowel hond als man of dochter  (dit liefs preventief maar niet bench ,want een bench hoort geen strafmiddel te zijn ) en weer net doen alsof er niets gebeurd. Laat haar maar even ergens uit de buurt liggen (gewoon stuk uit de buurt van iedereen niet andere kamer ) Is ze weer rustig dan kan ze weer komen en laat haar maar als je het goed uitvoert  komt dit wel aan en zal ze andere teef met rust laten . Zo niet corrigeer je opnieuw en stuur je haar opnieuw van iedereen weg . Na wegsturen gewoon je ding weer doen en kalm blijven ,laten zien dat je de situatie weer onder controle hebt .

Bang zijn moederhond geen aandacht aan geven ,dat slijt vanzelf wel als jij laat zien dat je haar(of je man ) beschermt door haar dochter te corrigeren . Probeer je hond te lezen en zorg ook niet voor extra spanning als niet nodig is .Luistert  je hond gegeven moment al na een heej dan is wegsturen niet nodig je moet dit leren in te schatten ! Wees niet bang honden willen van nature rust in een roedel .en zie het als een leermoment .

succes ermee

Kortom let er eens op of conflict ontstaat als moederhond te dicht bij je man jou of je kind komt of omdat ze aandacht krijgt die ze niet wil delen bv dat ze naast je man ligt en de andere hond loopt langs

Is dit zo dan kun je haar al extra in de gaten houden zodra moederhond langs wilt lopen en sneller corrigeren !Denk in het begin je iets duidelijker moet zijn en corrigeren met een heej en ook wegsturen ,laten zien dat je dit gedrag niet accepteert .

1 voordeel hormonen gaan na verloop van tijd uit het lichaam

Amai Dogmaster dat zijn hele goeie bruikbare tips. Mijn man en ik hebben het nu een paar keer overlezen en ik moet toegeven je heeft ons werkelijk een boost om erin te vliegen .

En mijn vluchtgedrag beperkt zich gelukkig tot de handen voor de ogen en vertrekken, ik kan er zelfs niet naar kijken. Er komen geen oooohhhh of aaaa uit men mond. Ik vervries dus. Dus ik maak het niet erger met hysterische geluiden .

Ik hou je zeker op de hoogte en super super super bedankt voor deze bruikbare tips.

" Amai Dogmaster dat zijn hele goeie bruikbare tips. Mijn man en ik hebben het nu een paar keer overlezen en ik moet toegeven je heeft ons werkelijk een boost om erin te vliegen .

En mijn vluchtgedrag beperkt zich gelukkig tot de handen voor de ogen en vertrekken, ik kan er zelfs niet naar kijken. Er komen geen oooohhhh of aaaa uit men mond. Ik vervries dus. Dus ik maak het niet erger met hysterische geluiden .

Ik hou je zeker op de hoogte en super super super bedankt voor deze bruikbare tips. "

coupje

Graag gedaan en hou ons graag op de hoogte  

Blijf kalm dan komt het weer goed ,zeker omdat dit gedrag iets van de laatste tijd is

Even nog een verhaaltje  Mijn teef is nu schijnzwanger en is dan heel beschermend .Niet zo zeer naar andere hond van mij , maar er moet geen vreemde hond in haar buurt komen nu  Omdat ik nu zag dat er ook melk uit  tepels kwam en 1 juni nieuwe pup komt toch maar even naar da gegaan .Nou daar was het bomvol  naast me zat een hond met een grote kap om zijn kop ,die kwam gegeven moment naar haar toe met zijn kop en kap en die kreeg een snauw  (niets gebeurd was meer waarschuwing ) Die was nog niet weg of er kwam een kleine keffende mopshond op haar af die snauwde ze ook af en ondanks correctie moest ik haar goed vasthouden ,nu bleef die mopshond ook wel naar haar keffen en uitdagen  Verder moest ik haar regelmatig corrigeren omdat ze bleef grommen naar andere honden die binnenkwamen .

Mijn hond is nu super beschermend omdat ze het idee heeft dat ze zwanger is ,normaal is ze het tegenovergestelde en vind iedere hond leuk .Wil dus maar zeggen hormonen zijn erg sterk spul en kunnen je hond totaal veranderen !

Ik heb nu contralac poedervorm aangemaakt gekregen omdat ze de pillen niet meer hadden (begin morgen ,moet 2xdgs met eten en ik geef carnibest dus die was niet ontdooid want ze had al gegeten )

Ik weet uit verleden dat ze hier agressief van kan worden ,maar gelukkig heb ik  nog vrij  Ik heb dat  in verleden ook al gegeven en toen hebben ze 1 nacht flink in elkaar gehangen toen ik werken was . Maar heb weinig keus als ze er in blijft hangen en 1 juni nieuwe pup dus dat schiet het ook niet op als ze melk geeft

Bovendien wil ik dat het als de pup komt in ieder geval weer wat minder is want als ze zo beschermend is hoop ik  dat ze dat gedrag niet naar pup laat zien .Maar heb nog 10 dagen vrij als pup komt dus tijd genoeg om dat ik goeie banen te leiden

Gewoon kalm blijven en kijken hoe het verloopt ,vrouwen en hormonen he  lol

Hoe gaat het met jou honden

Gisteren er echt mijn werk van gemaakt en ik moet zeggen van het huishouden is niet veel in huis gekomen.

Wat me heel erg is opgevallen nu ik er echt bovenop zit is dat Odette echt niet goed luistert. Dus ook daar werk ik nu aan. We zijn het zo gewoon dat we er twee hebben die zo wat achter elkaar aanlopen maar nu ik ze zo apart probeer te benaderen valt het toch op dat Odette toch wel heel vaak niet luistert.

Gisteren heb ik een emmer koud water klaargezet, ik was alleen thuis dus de schrik zat er wel in maar die emmer heeft me toch de moed gegeven om verder te doen . Marie heb ik gisteren één keer een serieuze correctie gegeven en het was over. Ze lopen hier nog gespannen rond en ik zie ook dat Marie anders is dan anders. Precies banger en veel oplettender. Ze kijkt soms zo naar me met die oogjes van der. Ze is ook heel heel erg rustig en als ik echt twijfel dan ga ik vanavond terug naar de dierenarts.

Ik zie ook dat Marie echt niet in haar haak is, natuurlijk zal die operatie en dat jasje die ze aanheeft er wel iets mee te maken hebben. Marie daarentegen luistert wel goed. Als ik haar iets vraag dan doet ze dat gewoon. Ook voor haar operatie luisterde ze al heel erg goed.

Wat ik ook gezien heb is dat Odette telkens Marie uit haar bench komt (ze zijn echt zot van hun benches) snel in die van Marie kruipt. Dit doet Odette dus bijna iedere keer. Ze doet dit al langer hoor maar nu ik zo moet opletten en hun gedrag moet bekijken vind ik dit toch ook een vorm van uitdagen? Of zie ik dat verkeerd? Dus nu haal ik Odette uit haar bench (met de leiband want ze doet het anders niet) en steek haar in haar eigen bench. Marie kruipt dan snel terug in die van haar. De benches blijven hier openstaan en die zien ze echt als hun nestje. Of Odette staat in de deuropening en Marie mag niet door? Maar Marie is wel degene die start met vechten, dat denken we toch want het is soms moeilijk te zien.

Dus de spanning is hier nog steeds te snijden en mijn huis is er ook niet op gebouwd alles in de gaten te houden dus als ik nu echt iets moet doen waardoor ik weet dat ik niet kan opletten dan steek ik ze in de bench tot ik klaar ben. Het vraagt veel tijd en als ik alleen ben lukt me dat prima maar als het gezin in de avond samen is is dat wel wat moeilijker. Mijn echtgenoot is dan niet zo strikt en de ene dochter zegt dan vaak ooo of alé. Ik moet hier dus echt mijn best doen want ik wil Marie echt wel houden. Van mijn oudste dochter heb ik wel heel veel steun. Die heeft al altijd goed met dieren om gekund en we hebben ook dezelfde ideeën. Maar jammer genoeg zit ze vaak op kot want ze studeert dus ik moet haar steun vaak missen.

Ik heb ondertussen ook een telefoon nummer van een gedragstherapeut voor mocht het nodig zijn en gelukkig heeft onze vriend begrip dat we dit willen doen. Hij is tenslotte ook gedragstherapeut maar ik denk dat hij na meer dan 20 jaar (hij is nu denk ik 75 j) wat teveel betrokken is bij onze familie en vooral Marie. Ik heb hem wel beloofd hem netjes op de hoogte te houden en ik hoop dat hij zich kan vinden in de nieuwe aanpak zodat Marie kan thuisblijven.

Dus het gaat redelijk en ik hoop dat het snel normaliseert . En nu moet ik snel door want het is al mega laat .

Spanning zal ook niet van vandaag op morgen weg zijn ,honden voelen jou spanning  Als er meer duidelijkheid komt zullen de conflicten steeds minder worden en hoef je steeds minder te corrigeren en dan zal bij jou ook de spanning pas minderen .Goed van die emmer omdat dit je toch zekerder maakt straal je ook meer rust uit ! Honden denken niet zo in de trant van uitdagen ,maar kan wel voor Marie een trigger zijn om haar plaats weer op te eisen ,dus ik zou precies hetzelfde gedaan hebben en odette eruit gehaald hebben .(ieder zijn eigen bench schept duidelijkheid ,daar hebben ze nu behoefte aan )Persoonlijk zou ik de keus verder bij de hond laten of ze in haar eigen bench gaat liggen of niet .Ik zou ook niet te dicht op Odette zitten ,laat ze vrijer des te minder spanning creeer je .Alleen als ze te ver gaat corrigeer je zoals in Marie haar bench gaan liggen .Ik bemoei me bijna nooit met de honden ,ze trekken hun eigen plan waar ze gaan liggen of lopen of wat ze doen. Geen onnodige spanning creeren . Als ze in deuropening blijft staan zou ik wel ingrijpen ,maar pas als het nodig is en marie door wil (dus niet als marie in haar bench ligt te slapen ) Passeren in nauwe ruimte geeft extra spanning blijft Odette hiervoor staan dan stuur je haar weg (zodat marie ook weer voldoende ruimte heeft )en loop je kalm weer weg .Laat zien dat je de situatie onder controle hebt ,probeer kalm te blijven en niet angstvallig gaan opletten .Nee duidelijk zijn wegsturen en that's it (nogmaals pas indien nodig )

Heel netjes opgelost van de gt  Ik moet zeggen je bent al goed bezig en komt zelf ook met goeie ideeen en handelt al correct .

Ga zo door ,blijf kalm en alleen ingrijpen indien nodig , niet voor extra spanning zorgen .Die heerst er toch nog wel hihi .Vertrouwen hebben als jij duidelijkheid schept zal je vanzelf zien dat conflicten afnemen en de rust wederkeert

Ben benieuwd naar de vorderingen , en als ze weer in elkaar hangen ook niet meteen denken dat het niet helpt ,denk pos en zie het als een leermoment . Bedankt voor je update

Probeer toch je man en dochter het belang uit te leggen dat ook zij consequent moeten zijn en jullie op 1 lijn moeten zitten ! Zo niet dan schep je geen duidelijkheid voor de honden en wordt het al moeilijker om probleem op te lossen .

Even alles op alles zetten en zeg maar dat de hormonen vanzelf uit lichaam gaan

Dus dit in combinatie met je aanpak dan moet het goed komen .

Een dominante teef die gesteriliseerd wordt kan nog dominanter worden. Een reu kan onzekerder worden maar een pittig teefje die wordt vaak nog pittiger.

Het zijn 2 teven als die elkaar niet meer mogen dan moet je er rekening mee houden dat ze altijd wel eens elkaar in de haren zullen vliegen,wat je ook doet.

Monique ik kan het best hebben dat ze af en toe in de clinch gaan al hoop ik van niet. Het is hun manier om zich te uiten. Wij vinden ook niet iedereen leuk ;-). Ze schieten al drie jaar goed met elkaar op maar sinds de laatste loopsheid is dit niet meer zo. Marie is niet overdreven pittig hoor. Een hele lieve gehoorzame hond. Odette ook maar die laat zich wat vaker hangen. Dus ik heb echt geen overdreven pittige honden integendeel veel mensen zeggen dat ik net zeer rustige heidewachtels heb. Ook onder elkaar. Ik hoop dat het na haar genezing rustiger zal zijn al zijn het natuurlijk honden in een roedel. 

Ik blijf dus werken aan dit 'tijdelijk' probleem, hoop ik toch :-D.

Vandaag nog een telefoontje gedaan met de dierenarts. Ik vond Marie precies iets te rustig. Blijkbaar heeft het jasje die ze nu aanheeft er ook veel mee te maken. Ze voelen zich daardoor wat onderdaniger. En de operatie zal natuurlijk ook een invloed hebben. Ik heb nog de vraag gesteld of ik vandaag al wat mocht gaan wandelen met haar. En ja hoor dat mocht en ze heeft er echt van genoten. Start in de lucht, kop omhoog en snuffelen maar. Ik heb ze vandaag apart meegenomen om hen voldoende tijd en rust te geven tijdens de wandeling. Normaal gaan ze altijd samen met mijn echtgenoot mee en lopen ze dan los. Nadien ook Odette meegenomen en ze lopen nu al heel de dag in huis. Ze ogen al iets rustiger al let ik op. Dus het gaat naar mijn mening vandaag redelijk goed dus hop naar de volgende. Ik maak mij geen illusie er zullen nog vechtpartijen zijn al hoop ik dat ik sneller ben en het tijdig kan onderdrukken.

Fingers crossed :-). Dus Monique ik heb jou berichtje bewust uit mijn geheugen gewist :-D.

We zijn nu 6 maanden verder, wat gaat de tijd mega snel. Marie is dus al een hele tijd geleden gesteriliseerd. De eerste maand merkte we niet veel veranderingen maar na de tweede maand wel . Ze is veel, echt veel rustiger geworden. Gevechten zijn er na 3 maand niet meer geweest oef oef. Die zijn volledig gestopt.

Wel zie je nog dat Odette op bepaalde momenten zich afzijdig houdt van Marie en wat terughoudend is. Blijkbaar stuurt Marie nog steeds signalen dat zij de baas is. Voor mij is dat ok zo. Er moet iemand de roedelleider zijn. Ik ben al mega content dat die gevechten voorbij zijn al let ik nog steeds heel goed op Marie haar gedrag. En na een korte berisping lukt dit aardig. Ze heeft mij dan een likje op de hand, haar manier om te zeggen dat het ok is .

Odette is ook gesteriliseerd maar staat een klein beetje te mager. Marie daarentegen die is sinds haar sterilisatie constant op zoek naar eten. Het eten hebben we ondertussen aangepast maar veel helpt het niet. Dus Marie staat een kg of twee te dik nu. Maar al bij al ben ik blij dat deze crisis opgelost is en ik terug vol vertrouwen in mijn huis kan rondlopen .

Nogmaals dank voor alle hulp.

Grt
Coupje

fijn om te lezen ;-)

Fiijn om te lezen .....want continue op je tenen lopen is zwaar vermoeiend