Euthanasie wat een moeilijke beslissing!, ik ga er kapot aan.............

onze bouvier is bijna 10 jaar, heeft al 8 jaar een 

Auto-immuunziekte, 

we hebben nu echt alles geprobeerd, momenteel gebruikt hij: 60mg. prednison, per dag pillen tegen diarree, tegen misselijkheid, maagbeschermers,zuurremmers en staat hij op een dieetvoer van de dierenarts.

en toch komt de ziekte elke keer terug, nu heeft hij weer zoveel last, al drie dagen en nachten gaat hij om de 10 minuten de tuin in om te ontlasten, eerst was het dunne vla nu komt er weer bloed uit omdat zijn dikke darm weer zo ontstoken is, 

de weken dat het goed gaat drinkt hij vreselijk veel door de prednison en daardoor plast hij natuurlijk veel, hij vind het zelf zo erg als hij binnen poept en plast.

hij bromt als hij gaat liggen en piept zachtjes als hij slaapt, hij blijft wel Allert maar ik ken mijn maatje hij heeft het niet meer naar zijn zin, is dit nog waardevol voor hem?

ik vind dat hij dit niet verdiend, hij is zo,n lieve trouwe vriend voor ons nu moeten wij uit respect hem laten inslapen maar we hebben het zo moeilijk, moeten woensdagmorgen hiervoor naar de dierenarts, ik ga hier aan kapot, huo zoveel van Moos kan hem niet missen.....help

Leny, dit de allermoeilijkste periode in zijn hondenleven; waar jullie nu voor staan....

Je wéét wel wat je moet doen, maar je hele gevoel schreeuwt: nee! Ik wil hem niet missen!

Ik heb het ook meegemaakt. Ik wist dat mijn hond aan het lijden was en dat niets, echt niets hem meer helpen kon. En dan maak je een afspraak met de dierenarts om het lijden voor altijd te stoppen. Maar dan die dagen, uren, daar tussen! Hel. Afscheid nemen.

Twijfelen, weer afscheid nemen, kunnen we nog...nee. twijfel. Boosheid! Weer afscheid nemen.

Het is inderdaad verschrikkelijk moeilijk, maar je doet wat doen moet....zodat je er later, veel later vrede mee kunt hebben.

Wat mij wel hielp is de dierenarts te vragen naar ons toe te komen. Zodat mijn lieverd die laatste kwelling van naar de da te moeten bespaard bleef. Zodat hij buiten, in het zonnetje, op zijn geliefde plekje op ons terras, de laatste adem kon uitblazen......

Ik wens je alle sterkte van de wereld.....

Ach Lenywat vreselijk
Zo een keus maken is zo moeilijk!
Ik wens je ontzettend veel sterkte met de beslissing....

Ach diep in je hart weet je ook wel dat de tijd gekomen is. 

Alleen , het is moeilijk van te aanvaarden. 

Spijtig dat dat een hondenleven kort is , soms vijf soms tien of soms vijtien jaren zijn ze bij ons. Altijd weer dat afscheid en nu in jouw geval geef je zelf zijn laatste dag aan.

Zó komt het bij jou over nu maar echt je neemt de enige juiste beslissing hoor. Iemand ..of het nu een mens of dier is, mag niet afzien tot hij uiteindelijk als een wrak sterft.

Je hebt al zoveel gedaan , nu is het genoeg geweest. Echt wees daarvan overtuigd , je bent een reuze baasje geweest.

Moest hij kunnen spreken.....

Geef hem nu dit waardig afscheid als een laatste uiting van jullie liefde.

Sterkte woensdag en ja laat de DA tot bij jullie komen zodat Moos niet angstig wordt.

Wat een nare woorden alweer....

Dit is verschrikkelijk moeilijk.

Je hond gromt bij het gaan liggen en piept. Dit betekent, dat hij vreselijk veel pijn lijdt.

Honden geven pas in een zeer laat stadium pijn aan en dan moet het ernstig genomen worden.

Je hond heeft echt geen hondwaardig leven meer en kan niet meer genieten.

Ik heb mijn vorige hond vlak voor haar 4e verjaardag moeten laten inslapen. Zij werd ernstig belast met neuropathische pijnen vanaf haar 2e jaar. Ik had me voorgenomen om haar ondanks veel medicatie niet langer te laten lijden dan hondwaardig was. Zij mocht niet langer lijden, omdat ik geen afscheid van haar kon nemen. Ik kon mijn hondje goed interpreteren qua houding, gedrag, uitstraling van de ogen. Opeens zag en voelde ik dat het tijd was om haar uit haar lijden te verlossen.

Ik wens je veel kracht en wijsheid om de moeilijke beslissing op tijd te nemen. 

Het is de zwaarste beslissing die je moet nemen, of het nu eerste of de vijfde keer is.

Ik raad je ook aan je dierenarts bij je thuis te laten komen.

Ik heb dat vorig jaar gedaan toen ik mijn Vera moest laten gaan.

Ik wens je ongelooflijk veel sterkte xxx

Beste Leny,

Ik voel met je mee.

Ook ik heb zo'n beslissing moeten nemen en dat is heel moeilijk.

Maar anderzijds is het ook zo dat wij als baasjes het beste voor onze dieren kunnen kiezen. En als dat afscheid nemen betekent is dat het beste.

Liefde is ook loslaten.

Als het eenmaal achter de rug is, zul je twee dingen denken.

Had ik het eerder moeten laten doen?

Had ik nog kunnen wachten?

Je weet het niet.

Ik wens je heel veel sterkte. Moos blijft in je hart.

God, wat hartverscheurend.... Ik kan me je gevoel zo voorstellen...

Jullie hebben gedaan wat je kon en dat weet hij...

En nu kom je op een punt dat hij laat merken dat het klaar is, zo lees ik het...

Maar verschrikkelijk.... Zo moeilijk....

Heel veel sterkte....

Ach Leny,een ramp deze beslissing ,

Als ze even een opleving hebben ga je denken  ,moet ik doorzetten ,

twijfel heeft iedereen en het grote nadeel van dieren hebben is ,dat ze niet zo oud worden als de meeste mensen .

Net als de schrijvers hiervoor zeg ik ook ,laat het bij je thuis in de eigen omgeving gebeuren ,dat is voor je maatje fijner als in de praktijk .Heel veel sterkte de komende tijd ,en soms komt er een soort rust over je  als je de beslissing eenmaal genomen hebt ,maar het verdriet blijft uiteraard.

vreselijk he om dit besluit te moeten nemen,afgelopen dinsdag heb ik mijn lieve skinny laten gaan heel veel sterkte met het maken van je besluit

Lieve Leny,

Ik heb erg met je te doen.

Je zegt dat hij zoveel jaren jullie trouwste vriend was.

Nu moet je uit liefde voor hem de beslissing nemen om hem niet verder meer te laten lijden.

Ik heb helaas ook die beslissing moeten nemen voor mijn allertrouwste vriend. Dit is alweer bijna 6 jaar geleden maar als ik dit schrijf stromen de tranen alweer. Het is vreselijk en je sterft zelf ook een beetje.

Ik wens je heel erg veel sterkte toe!

Nog steeds wordt ik heel verdrietig als ik lees dat de beslissing er aan zit te komen om je liefste vriend te laten gaan.

Ook wij weten wat het is.

Het vreet aan je.

De keuze is ook heel moeilijk.

Wil je veel sterkte wensen,denk ook aan de mooie jaren die jullie samen hadden.

Leny, dit is verschrikkelijk, de tijd die je nu doormaakt.
Heb helaas al diverse "grote liefdes" moeten laten gaan.
Mijn ervaring is dat je hond, als hij zover is, het zelf vraagt ( je laat merken).
Een hond waar je van houdt kun je "lezen" en geloof me hij "zegt" het je.
Zelf laat je al doorschemeren dat je dit ook aan hem merkt.
Hoeveel pijn het ook doet maar dan moet je eerlijk naar hem zijn.

2 jaar geleden heb ik na een heel lange ziekte en veel zorgen onze Zorky moeten laten gaan. Zorky was "mijn 2e ik".
Net als jij hebben we door zijn ziekte naar het moment toe geleefd maar steeds weer hopen bij iedere opleving. Tot de dag (mijn verjaardag) ik duidelijk zag dat het niet meer ging.
Wat ik nu schrijf is misschien moeilijk te begrijpen.....maar toen hij de eerste spuit kreeg heb ik hartverscheurend gehuild en gegild. Wist niet dat ik zoiets ooit zou doen.
Bij de tweede spuit kwam er een enorme rust over me heen. Na alle vechten door hem in zijn ziekte en de zorgen van mij
vloeide er op dat moment een enorme rust door me heen. Het was goed zo. Hij had zijn welverdiende rust na alle vechten wat hij gedaan had. Heb nu nog dagelijks verdriet over het verlies van hem maar ook een stuk rust.

Ik wens je heel veel sterkte en kracht.
Kijk naar hem en je neemt de goede beslissing.

Hoe moeilijk ook...  Jullie kennen Moos en als jullie zien en voelen dat dit geen leven voor hem is dan kun je niet om deze zware beslissing heen.  Sterkte.

ik wil al deze lieve mensen danken voor jullie begrip en warme/liefdevolle woorden.

dit is de laatste nacht dat onze schat nog bij ons is, ik slaap bij hem, 

morgenochtend komt de dierenarts naar ons huis.

wij hebben al onze vorige honden ook thuis laten inslapen.

vanmorgen lagen er plotseling grote plukken haar van Moos hij heeft nu een flinke kale plek op zijn rug, in een nacht gebeurt voor ons weer een teken die hij geeft: Baasje je moet mij laten gaan.

schat ik zal doen wat ik moet doen met vreselijke pijn......maar ik laat je gaan.................

Leny  ,de laatste nacht ,heel veel sterkte  en een dikke knuffel voor Moos .

Ik kan me zo die laatste nacht voor de geest halen...

oh zo moeilijk...en al die vragen en schuldgevoelens die je nu parten spelen...maar vanbinnen weet je het.

Het liefste zou iedere eigenaar willen dat zijn trouwe gewoon rustig sterft, in zijn slaap....maar helaas, dat is slechts enkelen gegeven.

Je hebt een moedig en wijs besluit genomen.

Een mooi en zorgzaam leven gehad samen.

morgen zal ik in gedachten bij jullie zijn.

veel sterkte

Heel heel veel sterkte... ik heb ook die laatste nacht meegemaakt en leef heel erg met je mee. Ik weet hoe moeilijk het is. Ik wil je alle kracht toewensen voor morgen. Maar je doet er goed aan. Het idee dat ze met pijn lopen en het niet meer naar hun zin hebben is erg. Eigenlijk zijn ze er dan alleen nog maar omdat wij niet zonder ze kunnen. Hou je taai....

Leny, het is vreselijk moeilijk. Te weten dat dit jullie laatste nacht samen is....

Probeer mentale foto's te maken. De goede momenten opslaan en de slechte momenten zien als bevestiging dat je goede besluiten neemt.....

Wij denken aan je vannacht en voelen zeker met jullie mee! Ook ik heb dit meegemaakt met een vorige hond en vergeet het nooit meer....

Maar op een dag komt er ook dankbaarheid dat je deze uren nog met elkaar, en zó bewust hebt mee mogen maken!

Heel, heel veel sterkte......

Sterkte voor morgen. Je kan het ! 

Huilen komt erna, morgen moet je er zijn voor Moos te helpen. 

Ik ga aan je denken morgen.

Heel veel sterkte.
Het beste, je hart voor je maatje volgen. Missen, moeilijk ja absoluut. Maar je hebt altijd gestreeft naar het juiste voor je maatje en die knoop doorhakken en afscheid nemen. Je maatje de rust gunnen wasr die zo aan toe is is wellicht voor je maatje het enige wat je nog kunt doen.

In liefde loslaten. Zo moeilijk maar gelijktijd een logisch en eetvol vervolg.

Heel veel sterkte.

Lieve Leny,

Je doet het precies zoals ik het vorig jaar met Vera hebt gedaan.

Ik heb ook bij haar geslapen en de dierenarts kwam ook de volgende ochtend.

Dit is het laatste, ook zwaarste, dat je uit liefde voor je hond kan doen. Heel veel sterkte, ik ben in gedachten bij je, x Manon

heel veel sterkte vandaag

Sterkte vandaag voor die zo moeilijke maar uit liefde genomen beslissing.

Heel veel sterkte gewenst!

Ik heb zo aan je gedacht vandaag.... bijna 10 maanden geleden voor mij. Maar het voelt als gisteren. Sterkte....

Ik ook Leny, net als Anneke en velen met ons hier.

Huil, zoveel als je kan. En als je het kwijt wilt hier, dan zijn we er

Je hebt een ongelooflijk dappere beslissing gemaakt.
Bijna iedereen hier weet hoe je je voelt.
Sterkte.

En nu?................

lieverd hoe moeten we nu verder zonder jou?

we hebben zo,n verdriet.

mijn hart is er uitgerukt.....

het huis is doods zonder jou.......

vannacht hebben we samen afscheid genomen, we konden niet slapen omdat je elk half uur naar buiten moest, en elke keer weer was je blij dat ik ook op de grond dicht bij jou ging liggen.

ik heb je verteld over de hemel waar je naar toe ging, je keek mij aan met je trouwe ogen en je omvatte met je poot mijn trillende arm.

ik dronk je liefde op met volle teugen om mij te sterken voor wat komen ging.

ik heb je tientallen malen verteld hoeveel ik van je hou, bedankt voor je trouw en liefde, bedankt voor de mooie jaren die jij ons gaf.

toen het moment daar was, waren wij sterk en zelfverzekerd dat verdiende jij.

we hebben je vastgehouden, gestreeld en gesust tot je vrij was!

we troosten ons met de woorden van Mart onze dierenarts:

ik ken geen ander stel die zoveel voor hun hond over hebben gehad.

vanavond zijn we naar het crematorium geweest waar we afscheid konden nemen, toen mocht ik mij laten gaan..........

samen met mijn man hebben we gehuild en kunnen we niet stoppen

dus laat maar .....ik ben jullie erg dankbaar dat ik mag uithuilen bij mensen die ik nooit eerder zag maar die mij ongekende liefde geven

gewoon van mens tot mens, door jullie warme deken kon ik sterk zijn dank je wel!!

Och meiske, of ik mezelf zie, vorig jaar.

Huil maar, zoveel als je wilt.

Je hebt het beste voor je lieverd gedaan, maar wat is het zwaar.

Veel sterkte en liefde voor jullie en een kaarsje voor jullie lieve schat