Knappen bij verzorging

Dag allemaal,

Arden is een kruising labrador-herder van tien maand. Ze is heel lief naar ons toe, maar ook heel snel bang. Helaas is ze plots bang geworden van de tekentang, waardoor zij naar ons knapt wanneer we een teek willen verwijderen. Ze wordt heel graag gewreven en komt constant spontaan knuffelen, maar is nu de hele tijd op haar hoede. Toen ik enkele dagen geleden zachtjes steeds over hetzelfde stukje vacht wreef omdat ik wat velletjes/roos zag, knapte ze plots. Hetzelfde gebeurde toen ik wat vacht aan de kant deed om een klein wondje te inspecteren.

Heel onschuldige handelingen zorgen er dus voor dat ze knapt uit angst. Hiervoor deed ze dit niet. We hebben haar altijd overal mogen betasten en mogen verzorgen (bv. teken verwijderen). Het gedrag is dus begonnen bij het verwijderen van een teek. Het duurde even voor mijn broer de teek te pakken had, waarschijnlijk had hij de eerste keer de teek niet goed vast en heeft hij wat haartjes uitgetrokken.

Arden is sowieso heel snel onder de indruk. Een paar maand geleden sprong ze van de voorlaatste tree op de trap (dus twee treden naar beneden) en raakte ze met haar poot de onderste tree. Ze was hier heel erg  van geschrokken en bleef een hele tijd huilen, terwijl er eigenlijk niets aan de hand was met haar poot. In die situatie kwam ze naar mij om getroost te worden. Ik merk dus aan haar dat ze heel snel schrikt en heel pijngevoelig is.

Arden is heel onderdanig, zowel naar mensen als naar dieren toe. Ze legt zicht heel vaak onderdanig op de grond. Haar oren liggen in haar nek, haar staart hang tussen haar poten of ze kwispelt traag. Ze maakt zich dan ook heel klein of plat. Dat deze lichaamshouding van tevredenheid en onderdanigheid heel dicht bij de lichamelijke uiting van angst ligt, vinden wij heel lastig. Ik kan aan haar lichaamstaal moeilijk opmaken dat ze bang is.  Ik vind het heel vervelend, want ik ben om deze reden soms bang van haar. Wanneer ik aan haar lichaam zit en ze haar hoofd naar mij toedraait, vraag ik me af of ze zou knappen, wat natuurlijk helemaal niet leuk is.

Het knappen begon als eerder speels knappen, op enkele centimeters van mijn hand, maar ze komt steeds dichter. We hebben sowieso al afgesproken dat we geen teken meer met een pincet zullen verwijderen en iets op haar vacht zullen smeren om de teken te verjagen, maar het blijft een heel vervelende situatie. Ik wil mijn hond ten allen tijde volledig kunnen aanraken en inspecteren op lichamelijke kwalen, zonder dat ik me hierin ongerust moet maken. Er is nu niets met haar aan de hand, maar als ze ooit verzorging nodig heeft, kunnen we haar op deze manier niet verzorgen.

Hoe kan ik best omgaan met dit gedrag? Ik weet dat het knappen haar manier is om te laten weten dat ze niet wil dat ik bv. met de pincet de teken verwijder, maar ik wil er echt naar streven om zulke dingen weer ongestoord te kunnen doen...

Groetjes,
D&A

Ik denk dat het een goede is om je hond hierin te gaan trainen. Want er komt en tijd dat je een keer een wondje moet verzorgen of dat er een doorn uit haar pootje moet worden gehaald. Of ogen zalven of oren... 

Ik zou niet weten hoe je dit kan trainen maar misschien weet iemand anders dat. Maar misschien kan je ook wel een trainer of gt vinden die je hierin kan begeleiden. Maar ik denk dat het niet handig is om af te wachten en dan bij een echte verwonding of oorontsteking niets met je hond te kunnen. 

De hond volledig betasten en bijvoorbeeld de tanden van de hond bekijken oefenen we sowieso ook op de hondenschool. Dit is nooit eerder een probleem geweest. Sinds het voorval met de tekentang waarmee het begonnen is, heb ik al allerlei dingen geprobeerd om haar af te leiden. Regelmatig snoepjes geven bij het proberen verwijderen van de teek, een spelletje spelen, tegen haar spreken, haar aaien,... niets helpt. Het lijkt net omgekeerd te werken: wanneer ik haar niet probeer af te leiden is ze geconcentreerd op de tekentang, als ik haar dan wel afleid, knapt ze ook, maar veel minder nauwkeurig en voorzichtig. Ze wordt ook steeds achterdochtiger, dus hebben we de pogingen gestaakt. Ik wil niet dat ze constant op haar hoede moet zijn wanneer ik haar aanraak, dat kan de bedoeling niet zijn.

Misschien een stom idee.

Maar oefen het zonder teek.

Dus wel met de tang haha
en doe alsof en geef haar lekkers.
En dat 3 x per dag

.

Bedankt voor je idee. Helaas komt dit ondertussen op hetzelfde neer: ook zonder teek of tekentang is ze zeer achterdochtig wanneer we een tijdje geconcentreerd met haar lichaam bezig zijn. Gewoon aaien en knuffelen is geen probleem, maar bijvoorbeeld hetzelfde stukje vacht steeds aaien of vacht opzijschuiven, zorgt ervoor dat ze knapt. 

Ik heb ook geprobeerd om haar de tekentang zelf rustig te laten onderzoeken. De tang op zich vindt ze niet bedreigend, ze knabbelde er nieuwsgierig op. Het is dus echt ons handelen waar ze bang voor geworden is, niet meer de tang op zich. 

Welke tang gebruik je?

Als er haren mee uit kunnen gaan heb je niet de goede.

Google eens op o'tom tekenhaak, super uitvinding!

Nieuwe hulpmiddel nieuw begin (inderdaad oefenen zonder teek): 

Zo zou ik het aanpakken...

Stap 1.

tekenhaakjes op de grond en verder niks

heeft ze er interesse voor, yes en belonen (zorg voor super lekkers!)

Of is ze meer van de speeltjes?

Stap 2.

Dan zelf vasthouden, interesse belonen

Stap 3.

Dan naar haar vacht, vind ze dat goed, belonen, maak het gezellig samen

Stap 4.

Steeds iets verder gaan, maar kleine stapjes, zorg dat ze ontspant

Blijven belonen en sessies kort houden.

Een GT kan je hier vast ook goed mee helpen

Succes!

Hmmm

Doe is smeerworst op je vinger.
Laat je het eerst aflikken en dan uitbundig blij zijn natuurlijk.

Dat herhaal je een paar keer
En dan smeerworst en op 1 plek in haar vacht

En zo zet je door tot ze niet meer snapt.

Hoeft geen smeerworst te zijn, maar iets wat lekker is en ruikt en vooral smeerbaar is haha

Ik trek de teek met mijn vingers uit. Heel snel, een flinke draai en hij is eruit. Dat lukt me op 2 seconden en altijd is de teek nog heel dus niet gescheurd.
Er komt zelfs iemand uit de buurt naar hier met hun border die echt bang is voor teken verwijderen. Dan begin ik te knuffelen en aaien tot ik perfect weet waar de teek zit en dan bij de volgende aai trek ik ze er snel uit
Maar daar ben je waarschijnlijk niet zoveel mee.
Wat ik wel even vragen wil: waar komt je hond vandaan? Ben je de eerste eigenaar? Ze klinkt mij erg angstig! En veel te onderdanig ocharme..

Ik trek de teek met mijn vingers uit. Heel snel, een flinke draai en hij is eruit. Dat lukt me op 2 seconden en altijd is de teek nog heel dus niet gescheurd.
Er komt zelfs iemand uit de buurt naar hier met hun border die echt bang is voor teken verwijderen. Dan begin ik te knuffelen en aaien tot ik perfect weet waar de teek zit en dan bij de volgende aai trek ik ze er snel uit
Maar daar ben je waarschijnlijk niet zoveel mee.
Wat ik wel even vragen wil: waar komt je hond vandaan? Ben je de eerste eigenaar? Ze klinkt mij erg angstig! En veel te onderdanig ocharme..

Je hand natuurlijk op 1 plek haha niet de worst. Die doe je op je andere hand. Anders krijg je een vieze hond.

Misschien lukt het met 2 mensen beter

Ik heb verder niet echt tips, alleen dat ik haar eens na zou laten kijken bij een DA en/of een complementair DA. Je schrijft dat ze sowieso snel onder de indruk is en snel schrikt. Mijn Luan heeft het ook altijd veel erger als hij niet lekker in zijn vel zit. Voor mij ene teken om weer eens een bezoekje aan de DA te brengen en meestal heeft hij dan weer last van zijn rug/nek.

Oeps daar ging iets mis..

Is je hond onlangs nog goed onderzocht door de dierenarts? Bij een plotse gedragsverandering kan pijn of ander lichamelijk ongemak de oorzaak zijn. 

En omdat ze het zo vaak heeft kunnen oefenen zal je er ook mee moeten oefenen. 

" Ik trek de teek met mijn vingers uit. Heel snel, een flinke draai en hij is eruit. Dat lukt me op 2 seconden en altijd is de teek nog heel dus niet gescheurd.
Er komt zelfs iemand uit de buurt naar hier met hun border die echt bang is voor teken verwijderen. Dan begin ik te knuffelen en aaien tot ik perfect weet waar de teek zit en dan bij de volgende aai trek ik ze er snel uit
Maar daar ben je waarschijnlijk niet zoveel mee.
Wat ik wel even vragen wil: waar komt je hond vandaan? Ben je de eerste eigenaar? Ze klinkt mij erg angstig! En veel te onderdanig ocharme.. "

Sammy

Klopt, ik ben inderdaad niet de eerste eigenaar. Ze komt uit het asiel. Ze is samen met haar nestgenoten in beslag genomen bij haar fokker, die de hele nest verwaarloosde. Ze is dus niet gesocialiseerd, dit hebben we in de mate van het mogelijke ingehaald. In het begin was ze heel bang voor alles, zeker tijdens wandelingen. Bij een vreemd geluid durft ze nu nog steeds heel bang zijn, dan vlucht ze weg. Ze komt dan steun zoeken bij mij, heel vaak gaat ze na een vreemd geluid op mijn voeten liggen en blijft ze bij me tot ze in slaap valt. Toch is het zo dat de angst nooit overheersend is geweest: ze is snel bang, maar het is geen angstige hond. Ze is nieuwsgierig en enthousiast. Ze went ook wel snel aan spullen en geluiden waar ze bang voor is, met een paar uitzonderingen (bv. alles wat vliegt buiten dieren). 

Teken verwijderen met de hand hebben we geprobeerd, ze knapt. Het is dus geen reactie op de tang op zich meer. Ze is nu zeer achterdochtig geworden. Ik wil het verwijderen met de hand nog wel proberen, maar op dit moment heb ik zelf wat schrik om aan de teken te komen. Mijn schrik en overdreven voorzichtigheid voelt ze wellicht heel goed aan, ik denk dat ik er hierdoor ook voor zorg dat zij zich minder op haar gemak voelt (en bijgevolg gaat knappen).

Het filmpje boom boom puppy is een mooi voorbeeld van hoe je je hond kan helpen om de verzorging niet meer vervelend te vinden.

http://datab.us/Search/Uploaded%20by%20DomesticatedManners

Weer een stomme vraag.

Heb je wel eens een teek weg laten halen DOOR de dierenarts?

Ik lees nu nl dat mensen je voor dit euvel naar de dierenarts sturen, maar dat vind ik onzin. Ja of je hond moet zich in het algeheel anders gedragen.

Mijn kind vind de kapper niks, maar dan ga ik niet met hem naar de dokter.

Maar over die vraag of je weleens een teek weg heb laten halen door de dierenarts. De assistente doet dat meestal.

Vreemde ogen dwingen en er zit geen gevoel bij van een bezorgd baasje. Dat voorkomt stress bij je hond.

Probeer het is.
Dan ligt het misschien niet aan de hond maar aan jou haha wat liefde niet kan doen

Bedankt voor de suggestie. Onze tekentang ziet er heel anders uit, wij hebben een Jolly tekenpincet:

Wij gebruiken die tang bij ons drie katten en hebben hier nooit problemen mee ervaren. Ook bij onze vorige hond konden we hiermee probleemloos teken verwijderen.

Het probleem is helaas niet meer enkel het verwijderen van teken (hoewel dat natuurlijk ook regelmatig moet gebeuren), maar de algemene omgang en verzorging.

Ik ga eens kijken of ik de tekenhaak die jij gebruikt vindt en daar mee verder kan. Hopelijk wordt ze hierdoor ook minder achterdochtig.

Tot nu toe hebben we de teken altijd zelf verwijderd. We hadden hiervoor ook een hond en daarnaast hebben we ook drie katten. Teken verwijderen is voor ons dus niets nieuws. We hebben al met verschillende personen geprobeerd, zowel mijn broer, mijn moeder als ik hebben al geprobeerd. Ik denk dus niet dat het aan mij ligt.  Ik denk dat ze nu ook naar de dierenarts zou knappen, het is niet persoonsgebonden.

Ik denk niet dat naar de dierenarts gaan met haar minder stresserend is. Daar zijn namelijk heel wat geuren en spullen die ze niet kent. Vorige keer reageerde ze heel angstig op de glimmende beelden van honden die in de wachtkamer en in de praktijkruimte van de dierenarts staan. Eigenlijk wil ik de teken weer gewoon zélf kunnen verwijderen. 

Geef je je hond dan wel iets tegen teken?

Dat krijgen ze hier wel en ze hebben zelden een teek.

Zelfs als er één zit, gaat die vanzelf snel dood.

Dan kun je je aandacht wat meer besteden aan de algemene verzorging en niet met die tekentang, helemaal omdat ze toch al wat angstiger is.

Dan is de dierenarts geen goed idee.
De dierenwinkel misschien?

Mijn vorige hond had een teek en ik was op Texel en was die tang vergeten. Ze haalde hem er zo uit.

En anders wat bovenstaande zegt. Tekenspul. Dan heb je dit probleem niet

Ik zou voor de zekerheid willen uitsluiten of er sprake kan zijn van een medische oorzaak. Kan je hond pijn hebben?

Zijn er andere signalen. Meer/anders hijgen, meer drinken? Pijnklachten kunnen vreemde gedrags veranderingen geven.

Ik denk eerlijk gezegd dat het niet aan het verwijderen van een teek ligt.

Ik denk dat er iets anders is.

Want je zegt dat ze nu heel achterdochtig is. Misschien heeft ze door het verwijderen van die ene teek minder vertrouwen in jullie gekregen, doordat je ze misschien ongewild pijn hebt gedaan?

Wat ik zou doen is terug vanaf 0 beginnen.

Terug die band opbouwen en even niet prutsen aan haar lichaam.

Ga eens op de grond zitten en laat haar zelf afkomen voor een aai. Wil ze weer weg? laat haar dan maar gaan.

Ga niet zelf naar haar voor haar aandacht te geven, als ze aandacht wil zal ze zelf wel komen.

Ik zou het zo terug opbouwen en zorgen dat ze nu terug enkel positieve ervaringen krijgt.

Eens jullie band weer helemaal in orde is, kan je terug rustig opbouwen met tanden nakijken, oortjes nakijken, frutselen in haar vacht om iets te onderzoeken,...

Let ook goed op haar lichaamstaal. Zodat je kan voorkomen dat ze bijt. Een hond bijt niet voor niets. Er zal altijd wel een reden voor zijn. En vooral zijn er signalen die vooraf gaan. Het is soms heel moeilijk om te zien wat een hond nu juist bedoeld maar ik denk dat als je er goed op let wat ze doet voordat ze bijt dat je het de volgende keer kan voorkomen. 

Dat een bezoek aan de dierenarts stressvol kan zijn, ja. Wij hebben om die reden met Sadi als pup elke week de praktijk binnen gewandelt. Even wegen, koekje en knuffel halen even rondsnuffelen en weer naar huis. Sadi rent er met gemak naar binnen.

" Ik zou voor de zekerheid willen uitsluiten of er sprake kan zijn van een medische oorzaak. Kan je hond pijn hebben?

Zijn er andere signalen. Meer/anders hijgen, meer drinken? Pijnklachten kunnen vreemde gedrags veranderingen geven. "

Renate & Sadi de Berner - R.I.P.Beauty 28-12-2004---19-08-2013 †

Ik denk het echt niet. Ze uit pijn heel duidelijk, ze jankt bij het minste. Als ze pijn zou hebben, zou ze dat zeker laten horen. Ik denk dat het vooral angst is, in plaats van pijn. Ook bij het eerder verwijderen van teken, heeft ze nooit gejankt. Ze heeft wel soms buikpijn denk ik. Ze heeft heel gevoelige darmen. Dit is allemaal al onderzocht, ze is behandeld voor giardia en sindsdien is het veel verbeterd, hoewel ik merk dat ze heel gevoelig blijft (bv. stress, bepaalde voeding).

Recent is ze wel heel erg van gedrag verandert. Ze is vorige maand voor de eerste keer loops geworden en is daardoor een heel stuk rustiger en gemakkelijker geworden. Haar tepels zijn wel nog wat gezwollen, misschien voelt dit niet fijn aan?

Wat is knappen??? Happen?

het doet me een beetje denken aan onze hond. Ze had ooit een wondje bij haar buik. Daar moest ik toen zalf op smeren natuurlijk. Maar daardoor heeft ze de associatie gelegd van, als ik heel aandachtig en voorzichtig iets bij haar buik wil doen, dan is het eng. En dan wordt ze onzeker en wantrouwig en ook grommerig.

terwijl als ik bijv zalf opsmeer zonder dat ze het echt merkt, of je rost haar lekker ruwig over haar buik oid, dan vindt ze het totaal niet eng. En ze gaat ook gerust op haar rug met haar benen wijd liggen om lekker op haar buik gekriebeld te worden. Alleen een bepaalde houding/manier van bewegen van mij associeert zij nu met die prikkende zalf. 

Maareh... Wij pikken dat dan gewoon niet... We doen rustig en voorzichtig, maar soms moet een zalfje nou eenmaal of wil je even checken of er geen teek zit inderdaad, en dan is het meer van "doe ff normaal hond we zijn zo klaar" en dan blijft ze wel gewoon rustig. Maar goed, onze hond is natuurlijk een stukje kleiner en dat voelt misschien minder eng ofzo? 

Het trainen doen wij niet zo erg behalve dan gewoon altijd rustig en voorzichtig dit soort dingen gewoon blijven doen, zodat het niet groter wordt dan het is. Ze leert nou eenmaal snel en dat houdt ook in dat ze soms heel snel de verkeerde associatie legt. (Zo had ik haar ook per ongeluk geleerd dat een snoepje krijgen betekent dat er een heeeeeel eng clickergeluidje kan komen!... Durfde ze opeens even geen snoepjes meer aan te nemen :D) 

nou ja, zo lang wij normaal blijven doen leert ze uiteindelijk ook altijd wel weer dat iets gewoon is en geen big deal. 

" Wat is knappen??? Happen?
 
het doet me een beetje denken aan onze hond. Ze had ooit een wondje bij haar buik. Daar moest ik toen zalf op smeren natuurlijk. Maar daardoor heeft ze de associatie gelegd van, als ik heel aandachtig en voorzichtig iets bij haar buik wil doen, dan is het eng. En dan wordt ze onzeker en wantrouwig en ook grommerig.
terwijl als ik bijv zalf opsmeer zonder dat ze het echt merkt, of je rost haar lekker ruwig over haar buik oid, dan vindt ze het totaal niet eng. En ze gaat ook gerust op haar rug met haar benen wijd liggen om lekker op haar buik gekriebeld te worden. Alleen een bepaalde houding/manier van bewegen van mij associeert zij nu met die prikkende zalf. 
 
Maareh... Wij pikken dat dan gewoon niet... We doen rustig en voorzichtig, maar soms moet een zalfje nou eenmaal of wil je even checken of er geen teek zit inderdaad, en dan is het meer van "doe ff normaal hond we zijn zo klaar" en dan blijft ze wel gewoon rustig. Maar goed, onze hond is natuurlijk een stukje kleiner en dat voelt misschien minder eng ofzo? 
 
Het trainen doen wij niet zo erg behalve dan gewoon altijd rustig en voorzichtig dit soort dingen gewoon blijven doen, zodat het niet groter wordt dan het is. Ze leert nou eenmaal snel en dat houdt ook in dat ze soms heel snel de verkeerde associatie legt. (Zo had ik haar ook per ongeluk geleerd dat een snoepje krijgen betekent dat er een heeeeeel eng clickergeluidje kan komen!... Durfde ze opeens even geen snoepjes meer aan te nemen ) 
nou ja, zo lang wij normaal blijven doen leert ze uiteindelijk ook altijd wel weer dat iets gewoon is en geen big deal.  "

Aurelia

Dit lijkt inderdaad heel sterk op onze situatie. Happen is wellicht een beter woord.  

Net kwam ze bij me met een voorwerpje dat ze gevonden had in haar muil. Ik kon dat dan zonder problemen aanraken en afnemen (ruilen doe ik enkel als het om iets gaat waarvan ik weet dat ze het echt graag wil houden). Het gaat dus enkel om de momenten dat ik haar nauwkeurig "onderzoek".  

Of ze echt zou durven bijten weet ik niet, hoewel ik daar wel schrik voor heb. Niet enkel voor een mogelijke beet op zich, maar ook voor wat daarna komt: eens je weet dat je hond je bijt, is het lastig hem nog volledig te vertrouwen denk ik. Daarom probeer ik die situatie ook volledig te vermijden.  

Ik zou echt een trainer of gt opzoeken. Deze kan jou ook weer het vertrouwen in je hond terug geven.

 Soms kunen ze ook heel duidelijk zijn bij kleine pijntjes maar bikkels bij heftigere pijn.  

Aaah Ze zou misschien schijnzwanger kunnen zijn, dit kan ook vreemd gedrag laten zien (ook de loopsheid trouwens) sadii wordt 10x aanhankelijker maar andersom kan ook)