Hulp gevraagd.

Sinds 2,5 maand hebben wij een kruising uit Bosnië geadopteerd. 

Hij is een gecastreerde reu van 2 jaar en heet Kaylo. 

Als pup is hij gevonden samen met zijn broertjes en zusjes. 

Voordat hij kwam hebben ze hem getest in de omgang met katten, aangezien wij 2 katten hebben. 

Volgens de persoon waar hij bij verbleef gaat hij katten uit de weg en negeert ze zo goed als mogelijk. 

Hij reageert op een van de katten heel slecht. Maddy is een 7 jarige poes uit het asiel. 

Op momenten dat ze even alleen zijn in de kamer (al zijn we alleen maar even naar de keuken) begint hij te blaffen, te piepen en hapt hij naar haar. Wij hebben geen idee wat we hier aan kunnen doen. Tot nu toe roepen we alleen nee. Hij reageert hier overigens direct op. 

Hij begint met de andere kat dikke vrienden te worden. Hij doet super voorzichtig met haar en ze staan vaak met ze 2e voor het raam. 

Wij denken er nu over na om een gedragstherapeut in te schakelen. 

Maar misschien hebben jullie ook nog tips? 

Vervelend probleem, honden moeten altijd wennen aan katten.

Het is misschien een rare vraag maar; daagt de kat niet uit? aangezien hij wel goed met je andere katten kan.

Ik heb ook de neiging om te denken dat er bij de kat iets mis gaat. Mijn foster reageert verschillend op katten. Met de een kan hij prima maar de ander weer niet. De katten die hem negeren heeft hij geen moeite mee, maar de katten die op hun hoede zijn wil nog wel eens voor onrust zorgen. 
Het heeft in mijn ogen dus ook niks te maken met dat je verkeerde info gekregen hebt. 

Ik heb geen verstand van katten en hoe weet ook niet hoe je ze kunt leiden. 

Als de hond alleen maar blaft en er gebeurt verder niks, dan zou ik de nee erin houden. Belonen als hij stil is en hopen dat hij over een tijdje niet meer blaft. Ik vind dit probleem (zo van achter de pc beoordeeld) niet waard om een dure gt voor thuis uit te nodigen. Waarschijnlijk zullen ze nooit dikke vrienden worden, maar het negeren van elkaar is al heel wat.

Daar dacht ik ook al aan. Maddy heeft echt honger gekend voor dat ze bij ons kwam en haar hele leven draait voornamelijk om eten. Het zijn ook vooral de momenten dat Maddy op eten afgaat dat hij uitvalt. 

Het blaffen en piepen gebeurd ook in combinatie met happen. 

Hij reageert zo goed op een nee dat hij gelijk kapt en gaat liggen. 

Wij houden ze sowieso uit elkaar bij het eten. Maddy is echt zover in staat zijn etensbak in te duiken terwijl hij aan het eten is. 

Ik denk ook wel echt dat jullie gelijk hebben, dat de kat hem juist uitdaagt. 

Hij is op sommige vlakken erg onzeker en moet vooral het vertrouwen terug vinden. 

Geduld, zo snel gaat dat niet.

2,5 maand is nog kort, ik zou het even aankijken hoe het over een half jaar is. Dan zijn de katten en hond goed aan elkaar gewend, en de hond heeft zijn plekje goed bij jullie gevonden.

Mijn foster hond was met eten zo erg dat hij in een aparte kamer moest eten. Ook 1 beloningsbrokje kon hij niet hebben met andere honden in de buurt. Hij beet dan wel gelijk hard en door. Na het eten zat hij nog 15 minuten in die zone, dus kon er nog steeds geen hond binnen 1,5 meter van hem komen of hij viel aan. 

Een half jaar later aten ze met zijn drieën in de keuken :D.

Jouw hond moet nog wat dingen leren, onder andere dat hij de kat niet als vijand hoeft te zien en dat zijn eten ook echt voor hem is.

Jullie zijn goed bezig hoor, ik denk dat je je een beetje teveel zorgen maakt omdat je veel van je dieren houd.

Laat de hond dus eerst maar op zijn gemak komen bij jullie en dan kun je alsnog beslissen of dit wel of geen probleem (meer) is. 
Als je het niet vertrouwt dan zet je de hond en kat in een aparte kamer als je weg gaat.