Taxidermie

Ooit zag ik op tv een reportage over mensen die hun hond hadden laten opzetten. Heeft hier iemand dat al ooit overwogen of zelf gedaan met een huisdier?

Ik heb het ook wel eens gezien.

Maar ik zou het met een huisdier nooit doen, het lijkt me zelfs afschuwelijk om je huisdier opgezet in huis te hebben.

Nee, dan liever een paar mooie foto's o.i.d. als aandenken.

Ik heb er ook weleens wat over gezien, maar ik heb er niks mee.
Ik heb wel een paar jaar geleden een bronzen pootafdruk van Santa zijn poot gekregen voor mijn verjaardag.
Daar ben ik heel blij mee.

Een kennis van mij heeft haar franse bul op laten zetten ,

Persoonlijk zou ik het nooit doen ,het voelt heel licht aan en haar andere honden bleven er naar blaffen zodat de opgezette nu in de garage staat .

Volgens mij is dat erg duur.

Ikzelf zou het nooit doen, lijkt mij heel eng, het is hard en staat/zit/ligt altijd in dezelfde houding, kan niet met de ogen knipperen..Nee, doe mij dan maar een mooie foto in een lijst.

Ik ken ook mensen die hun kat zo hebben laten vereeuwigen.

Snap dat voor hen, maar zou het zelf nooit doen.(vind ik altijd een beetje 'creepy' toch.)

Het is pijnlijk een dier te moeten opgeven, maar ik gun ze wel hun eeuwige rust.

....en ook al zijn ze opgezet, ze verouderen nog wel; stof, mijten....en dat lijkt me ook een zeer onaangenaam confronterend gezicht.

Ik vraag mij ook af hoe lang zo'n opgezet dier mooi blijft. En dan moet je het op termijn misschien toch nog opruimen.

Mijn oude honden zijn allemaal begraven, ik heb zelfs geen plukje haar gehouden. Eén van mijn hondjes nu is zo speciaal, dat ik soms wel eens met de gedachte speel om het te "bewaren" als de tijd daar is. Maar de vraag is of het resultaat mooi zou zijn. Een goede taxidermist die zijn vak kent, kan er vermoedelijk wel iets van maken. Vroeger zou ik er nog niet aan gedacht hebben, maar nu dus door dat ene hondje kijk ik er anders tegen aan. Al blijft het een "dubbel" gevoel, het idee dat het beestje daar dan staat.

Ik zou er juist helemaal gek van worden moest ik dagelijks tegen het lege omhulsel van mijn lieverds aankijken.....Wat een nare confrontatie, geen schim maar een velletje van wat ze ooit waren....brrrrr nee niet voor mij weggelegd. Alleen al het idee dat er in ze gesneden en geplukt is geworden.....

Maar daar ben ik dan ook een gevoelige muts in. Ik zal ook nooit sectie op mijn honden, man of mezelf uit laten voeren.....Maar dat is een heel persoonlijke keus.

" Ik ken ook mensen die hun kat zo hebben laten vereeuwigen.
Snap dat voor hen, maar zou het zelf nooit doen.(vind ik altijd een beetje 'creepy' toch.)
 
Het is pijnlijk een dier te moeten opgeven, maar ik gun ze wel hun eeuwige rust.
 
....en ook al zijn ze opgezet, ze verouderen nog wel; stof, mijten....en dat lijkt me ook een zeer onaangenaam confronterend gezicht.
 
  "

Kiki, Wodan

Dat laatste idd.....brrrr.

En dan komt je eigen tijd eraan en worden ze door een ander bij het grof vuil gezet of ergens oneerbiedig in een hoek gepleurd.......Nee, nee niet voor mijn lieverds.

Volgens mij blijft dat wel lang mooi hoor, kijk maar naar musea waar ze dat hebben staan.

Ik snap je overweging, Raf. Ligt er aan wat je zou willen natuurlijk maar met as kan je ook heel veel. Van verwerken in een schilderij tot mooie sieraden.

Ik heb er ook niets mee.  Bij een kennis stond vroeger een opgezette vos in huis... en ik krijg er nooit een blij gevoel bij.