keffen en krijsen

Hoi allemaal, ik heb een vraag. Als ik samen met mijn zoon de hond uitlaat en mijn zoon een andere kant op gaat, gaat mijn norfolk terriër keihard keffen en krijsen (ja echt!). Ook als we fietsen en mijn zoon of een ander kind gaat voorbij vertoont hij dit gedrag. Het wordt steeds erger!! Ik denk dat het te maken heeft met roedel bij elkaar houden, maar het is ongelooflijk irritant en schel aan je oren. Heeft iemand tips hoe dit gedrag af te leren?

Roedel bij elkaar houden was ook het eerste wat ik dacht. Het lijkt me inderdaad heel vervelend!

Hoe gek is hij op zijn brokjes/speeltjes? Misschien een paar keer trainen dat als hij gefixeerd is op je brokje in je hand, dat hij ze pas krijgt als je zoon wegloopt (of als een kind langsloopt). Zo wordt het weglopen van je zoon leuk. Als het werkt dan hoef je waarschijnlijk na een tijdje geen brokje meer te geven. Maar misschien is hij wel helemaal niet geïnteresseerd in eten op dat moment, als ik het zo hoor?

De groep moet samen blijven. Die instelling zie je vaker bij honden. (Gelukkig gaan ze er niet allemaal bij krijssen).

Ons Tosca vroeger ging als er iemand achterbleef pardoes zitten met haar 45 kg en vertikte het nog maar 1 poot te verzetten tot we weer compleet waren.

Sadi staat even achtetwaarts, wat pieperig, maar zet zich erna overheen.

Ik kan eigenlijk niet echt advies geven behalve te vragen of je al eens hebt geprobeert de situatie voor te zijn en af te leiden met speeltje of wat lekkers.

Niet als ze al krijst want dan word ze voor het krijssen beloont.

Misschien spel op een veld of in de tuin. Je loopt met de hond aan de lijn, je kind bkijft staan. Je gaat in een cirkel eromheen lopen met de hond. Maakt de circel groter en weer kleiner. Plus proberen haar aandacht bij je te houden. Gaat het goed belonen.

Zelfde idee maar dan in een rechte lijn afstand nemen. Afstand langzaam uitbouwen. Tot je uit het zicht kan lopen met hond zonder dat de hond krijst om de achterblijver.

Ik zou dat echt per meter uitbouwen. Want zou je te snel gaan, zou je het gedrag kunnen verergeren. 5 meter erbij weg lopen laten zitten. Aandacht vragen. Gaat dat goed belonen en normaal samen weer terug wandelen.

Andersom kan ook. Hond laten zitten, aandachts oefening met de hond terwijl je kind een sgukje bij jullie weg loopt en weer terug komt.

Afstand heel langzaam opbouwen. Zeker niet te snel en niet te veel per keer. Voor je hond kan deze oefening heel erg zwaar zijn. Observeer dus ook goed je hond.

Op moment dat je een afstand bereikt waarop je hond begint te krijssen. Laat je alles stoppen. Jij blijft stasn. Kind blijft stasn. Vraag de hond te gaan zitten. En wacht.

Word de hond na even rustiger als je ziet dat er verder niks gebeurd. Keer in een circel/boog naar elkaar terug op het moment dat je denk dat het geen beloning is voor het ongewenste gedrag.

Je zou dit soort dingen kunnen proberen. Specifiek op een veld. (Niet zeg maar gewoon tijdens een normale wandeling of door de woonwijk)

Geeft je hond signalen af? Ben je bekend met kalmerende signalen?

Ikzelf heb veel gehad aan het boekje kalmerende signalen door turid rugaas. Ook kun je op youtube even zoeken op calming signals/kalmerende signalen

Beste Annemieke en Renate,

Dank voor jullie reacties! Afleiden met lekkers of speeltjes werkt helaas niet. Hij is volledig gefixeerd op degene die vertrekt. De voorgestelde oefeningen van Renate zal ik eens gaan proberen.Van die kalmerende signalen had ik nog niet eerder gehoord. Dat zal ik ook eens googelen.

groetjes,

Wendy

Wat voor snoepjes oefen je mee?

Hier vond hij het wel lekker, maar niet belangrijker dan het wegjagen van iets bv. Sinds ik zelf droog is hij hier wel erg op gericht

Onze vorige hond ging ook verschrikkelijk luid jammeren en gillen als iemand van ons gezin weg ging tijdens een wandeling. Dit hield gelukkig na een tijdje (1 a 2 minuten) weer op. Soms sneller. Wat wij deden is gewoon negeren, doorlopen en meenemen. 

Ik dacht dat het een herder-eigenschap was, alles bij elkaar willen houden en als de groep uit elkaar valt, dat voor hem de wereld uit elkaar valt. 

Ik heb dus niet echt tips, behalve niet teveel aandacht aan besteden (hoe vervelend het ook is) en doorgaan met de wandeling en eventueel proberen af te leiden met iets nieuws, zoals een balspel, oefeningen doen voor koekjes, noem maar op.

En natuurlijk het simpelste: situaties vermijden waarbij je weet dat de groep uit elkaar zal vallen en de hond zichzelf verliest in het drama dat zich in zijn ogen voordoet.