geschikte rassen appartement

Een corgi, manchester terrier, een amerikaanse naaktterrier?

Ik ben van mening dat het wonen in een appartement voor een hond niet zoveel uitmaakt als je hem genoeg beweging buiten kunt bieden. Wilde dieren hebben ook maar een heel klein hol/ woonomgeving.

Het maakt het voor jezelf wat makkelijker als je een ruime tuin hebt als je ziek bent of een keer wat minder tijd voor een grote ronde, dan kun je een balletje gooien in de tuin.

Ik denk dat het wonen op een appartement er misschien juist wel voor zorgt dat je meer met je hond onderneemt. En liefde en aandacht kun je met een grote tuin niet compenseren.

Mijn eerlijke antwoord:

Ik denk dat alle rassen geschikt kunnen zijn voor een appartement in de stad. 

Mits natuurlijk inderdaad ze voldoende beweging krijgen buiten. In huis wordt toch voornamelijk lekker geluierd. En voor hersenspellen of even een gooi of trekspelletje heb je ook niet veel ruimte nodig. Wij hebben destijds gekozen voor een kleiner ras, omdat ik inderdaad onder veronderstelling was dat beter een kleine hond kan hebben als je in een studio (dat hadden we) woont. Nu weet ik echter dat elk ras in een appartement kan. 

Een puntje om over na te denken is wanneer je appartement niet op de begane grond zit, of er een lift aanwezig is in het gebouw. Zo niet dan moet de hond veel traplopen. Als pupzijnde mag dat nog niet. Dus dan is een iets kleiner ras gemakkelijker, gezien je die nog wel kunt tillen. 

Dus wat dat betreft kun je dus gewoon kijken naar rassen die je aanspreken die dus aan de andere 'eisen' voldoen. Voor het 'appartement' maakt het ras niets uit. 

Ik ben van mening dat alle honden rassen wel geschikt zijn voor in een appartement, mits er genoeg mee gedaan wordt.

Alleen voor hele grote honden zou er wel een lift aanwezig moeten zijn, ik woon zelf ook in een appartement, ik heb een flatcoated retriever en een australian shepherd ( alleen heeft het appartementen complex geen lift, en woont mijn flatcoated retriever nu al 1,5 jaar bij mijn ouders, omdat zij geen trap meer kan lopen door de ouderdom en artrose, en ik kan haar de trap niet op tillen ), zij heeft 7,5 jaar bij mij in het appartement gewoond, de eerste 3 jaar van haar leven woonde ik nog bij mijn ouders thuis, nu mag zij daar de rest van haar leven daar blijven ( ze is nu 12 jaar )

In principe kan ieder ras. Wij wonen boven een winkel en hebben een berner reu. Ik til hem met zijn 37 kg nog steeds de trap op en af (1 trap). We hebben hem van jongs af aan geleerd dat hij zijn voorpoten op onze schouders moet leggen en dan gaan we zo de trap op en af. Hij gaat in huis lekker liggen en blaft alleen tijdens het spelen. Wel hebben wij een terras ter grootte van een gemiddelde Nederlandse tuin en ga ik 3x per dag met hem naar het bos. Voordat hij oud en versleten is zijn wij al lang en breed verhuisd naar een gezinswoning.

wij hebben bewust gekozen om geen klein nerveus hondje te nemen, ivm blaffen. Er staat in ons contract namelijk dat we een hond mogen, maar als deze overlast veroorzaakt mogen we hem niet weg doen maar moeten we verhuizen. Dit om de hond te beschermen tegen het asiel.

Ik woon in een appartementencomplex (met lift) in Den Haag en heb zelf een maltezer en een shihtzu. Mijn benedenbuurvrouw heeft een kruising bordercollie, mijn naaste buurvrouw een kruising windhond, ergens in het appartementencomplex zijn er een husky, twee jack russels. twee windhonden en een schapendoes. Eigenlijk kunnen alle rassen wel in een appartement gehouden worden, mits goed uitgelaten en goed opgevoed m.n. het blaffen enz.

Op alle 5 je vragen kom ik tot 1 conclusie Duitse Pinscher.

tussen de 13 en 20 kilo.

gelijke energie-niveau als duitse jacht terrier

blaft bijna nooit

sociaal naar andere honden

korte vacht, waar niets aan gedaan hoeft te worden.

Ik dacht dat eerst ook, dat ieder ras gelukkig kan zijn in een appartementje maar daar ben ik op terug gekomen.

Mijn oudste, Ten heeft echt behoefte aan een tuin hoeveel je ook al buitenshuis met hem doet op een dag, die tuin maakt zijn geluk compleet. Hij gaat echt zitten kniezen zonder.

Loco mijn Labrador maakt het geen bal uit of hij nu op een studenten kamertje of landgoed verblijft mits er aan zijn behoeften binnen en buitenshuis voldaan wordt!

Ik zou zelf dus nooit een daarom bekend staand waaks ras of bv erfhond nemen als ik hem niet minimaal een tuin kon bieden. Net zo min een hond met flinke vacht.

Dat ligt aan jezelf. Ik heb er 3, vanaf vanmiddag even 4 maar ze lopen allen los.

1 kan niet zo lang los omdat hij wel graag ergens achteraan gaat. Maar dit hebben we aan ons zelf te danken. Hij had vroeger los moeten lopen en dat vonden wij toen spannend.

De andere lopen al los sinds 8 weken en blijven bij je in de buurt.

Mja ligt aan het ras. Ik denk dat veel baasgerichte herdershonden het prima vinden op een appartement, juist omdat ze gewoon graag bij de baas zijn. Moet je daarbuiten nog wel genoeg met ze doen, natuurlijk. Maar onze border collie ligt toch bij ons, of wij nou in een kamer van tien vierkante meter zitten, een woonkamer van zestig vierkante meter of een tuin van duizend vierkante meter. Ze heeft totaal geen behoefte aan die ruimte als wij niet met haar mee gaan.

Ik vind die slanke werklijnen juist prachtig. Bouw in dienst van functie, zo hoort het toch? 'T is idioot hoeveel labradors ik tegenkom die eruit gelopen worden door mijn elf jaar oude border collie...goed, ze is nog hartstikke fit, maar een jonge labrador zou haar tenminste bij moeten kunnen houden. Ik heb ze nog niet ontmoet.

 Ja dat is het juist, hier in Belgie kennen we geen koude winters zoals in Newfoundland en het Verenigd Koninkrijk, het resultaat is dat we hier labradors hebben die bijna zo slank zijn als windhond, terwijl een oorspronkelijke labrador wel wat 'body' nodig heeft om het eis te breken met zijn borst. Maar natuurlijk in de verste verte niet van wat er nu in die fameuze showring verschijnt. 

EDIT: http://www.thornproof.be  deze fokker heeft zeer mooie werkhonden.

Heel mooi ja  maar iets slanker vind ik ook niet erg, immers hier is het niet zo koud ;) maar goed, ik ben natuurlijk ook wat bevooroordeeld door mijn erg slank gebouwde border :p 

De 3 dames hebben altijd los gelopen. Wel in die pubertijd iets meer controle en vaker terug komen en extra snoepjes mee. Maar dat is zonder problemen verlopen.

Eerder als ze bijna loops moeten worden dat de oren er voor jan doedel aan zitten. Maar als ze niet komen loop ik altijd weg. Dan staan ze zo naast je. Zelfs wanneer er een konijn of haas of hert in de buurt is. Zodra ik weg ben komen ze naar mij toe.

"  
Heel mooi ja  maar iets slanker vind ik ook niet erg, immers hier is het niet zo koud maar goed, ik ben natuurlijk ook wat bevooroordeeld door mijn erg slank gebouwde border :p  "

Aurelia

Hier net zo hoor! Zolang de kop maar niet te spits wordt. 

Loco is hier puur op karakter van zijn pa terecht gekomen, had niet eens met zijn ras of uiterlijk te maken. Hij heeft zowel show als werklijn in zijn bloed zitten en is wat ons betreft een lot uit de loterij....een stevig gebouwde slanke vent van 28-29 kilo waar we alle kanten mee op kunnen, ideaal!

 Buren (waarvan je er in een appartement sowieso meer hebt) kunnen last van jouw hond ervaren. Toch iets om rekening mee te houden bij de raskeuze

Je kan misschien ook opteren voor een Basenji.
Die zijn niet te groot, houden van warmte en kunnen niet blaffen 
Moet je voor zijn natuurlijk, hé....

Wel ik vind ze wel leuk die Basenji's, er loopt 1 in het plaatselijke hondenpark en het is een zeer lief beest. 

Wij woonde met onze amerikaanse pitbull en 2 amerikaanse staffords eerst in een appartement op de 2de verdieping en nu sinds 6.5j in een huis. Voor hun bleef alles gewoon hetzelfde, ze maakte geen verschil tussen huis of appartement.

Zoals eerder al gezegd is zolang je je hond geeft wat die nodig heeft maakt ras of woning niks uit.

 Ik vind staffords echt super en een staff ging ook mijn eerste hond worden (maar mijn moeder wou er geen vanwege de krantenkoppen, ben dan voor Lewis gegaan, iets dat er klein en onschuldig uiziet maar nog een pakje lastiger is) maar ik heb gewoon schrik dat dat wel eens serieus zou kunnen botsen met de terrier die ik nu heb, Lewis is sociaal maar fel en durft uitdagen, hij heeft een grote bek.

 Jij kent je hond het beste en weet wat kan en wat niet. Meestal reageren honden wel heel anders naar pups en roedelgenoten toe, deze worden veel beter aanvaard dan honden buiten de roedel.

Mijn moeder stond ook niet echt te springen voor een stafford in huis. Ze wist pas dat ik een staffordpup had toen ik met Lila thuis kwam. Ze wist wel dat ik een pup had enzo maar het ras had ik nog niet gezegd.

Ze was al snel helemaal weg van Lila en oh wee zij die het wagen om ook maar 1 slecht woord te zeggen over staffords en pitbulls... mijn moeder is 90° gedraaid

 Wij hebben de regel dat er in huis niet gespeelt wordt tenzij ik of mijn vriend het spel beginnen dus zijn alle 3 de honden in huis zowiezo al rustig