Wanneer steriliseren? & hoe doe je dat met 2 hondjes?

Onze meisjes zijn van 8 april dus nu 1 jaar oud, we hebben het er een tijdje geleden met onze dierenarts over gehad geen nestje te willen ooit (dat wordt een drama want dan willen we stiekem zelf alle pups houden haha) hij adviseerde ons te wachten tot ze minstens 1 tot 1,5 jaar waren, officieel mag het vanaf 8 maanden ongeveer al ofzo? hij vond voornamelijk dat we wat langer moesten wachten omdat ze zo klein waren en nog lekker moesten groeien uiteraard, risico met narcose dan kleiner is enz. 

En de allergrootste reden dat we het willen is vanwege ons vorige hondje Rusty. Ons lief meisje had al een hele boel medische klachten vanwege een hele slechte start dankzij een k*t "piepfokker" die maar raak fokte (zal der maar niet over beginnen) zij werd uiteindelijk aantal keren schijnzwanger en kreeg een ontstoken baarmoeder. Wij hadden haar niet laten steriliseren in 2000 toen wij haar aanschafte was het nog niet zo "normaal" als nu. Op 11 jarige leeftijd is de baarmoeder verwijderd en gelukkig ging dat goed. Maar al snel bleek ze kanker te hebben aan haar melkklieren helaas hebben wij haar vorig jaar 18 april hierdoor moeten laten gaan 

Nu wij onze twee vrolijke snuiters hebben willen wij dit in ieder geval voorkomen! Hele baarmoeder vind ik te hectisch dus alleen echte sterilisatie willen we uiteraard. Maar zitten nog beetje met wanneer zeg maar, op welke leeftijd.

En nog erger hoe doe je dat met twee stuks  tegelijk of juist niet ... 

Over een 1,5 maand moeten we weer naar de dierenarts voor inentingen dan kan ik natuurlijk alles vragen maar ben vooral benieuwd naar jullie advies, meningen en raad uiteraard  

Ik zou ze tegelijk laten helpen. Dan heb je niet dat als de1 geholpen is en even wil bijkomen en dat de ander er dan omheen loopt te stuiteren.  

Als je ze laat steriliseren houd er dan wel rekening mee dat ze moeilijk onderhouden vachten krijgen .

Ik heb hiervoor 3 teefjes gehad die niet gesteriliseerd zijn en zijn alle drie zonder baarmoederproblemen oud geworden dus dat kan wel.

Ik zou er als ik jou was nog even goed over nadenken .

Ik denk dat als een hond gevoelig is voor kanker ze het dan toch krijgen ,niet in hun baarmoeder maar ergens anders.

Ik laat mijn honden alleen castreren of steriliseren als het medisch noodzakelijk is en niet preventief.

Als je een loopsheid wil afwachten dan is de ideale tijd 3 maanden erna. Dus hangt het van de loopsheid af wanneer dat is.

Ik zou ze tegelijk laten steriliseren en ik raad aan om het zeker te doen.

Mijn dames zijn allemaal gesteriliseerd, met Gioia (onze Lagotto Romagnolo) was ik ook bang voor haar vacht, die is net hetzelfde gebleven.  Ik heb wel gewacht tot na de eerste loopsheid.  Gioia was 15 maanden toen ze geholpen werd.

Ik vond de voordelen véél belangrijker dan de nadelen (eigenlijk vind ik maar één nadeel en dat is de angst dat er iets misloopt bij de operatie).

Als voordeel heb je : weinig of geen kans op melkkliertumoren, baarmoederkanker, suikerziekte op latere leeftijd, geen schijnzwangerschappen en geen bloedverlies meer en oppassen dat er niks gebeurt met een reu in die periode.

Van al mijn dames (in totaal 6) is er maar ééntje geweest die niet schijnzwanger is geworden na de loopsheid, ik vind het het waard dat je daar niet meer moet over inzitten...

goeie dierenarts die je adviseerd even te wachten tot je kleintjes uitgegroeid zijn, en dan steriliseren, ieder is daar vrij in in deze keuze, zelf laat ik als het niet noodzakelijk is alleen op medische gronden crastreren.

Hier gewacht tot enkele maanden na de eerste loopsheid. Dan meteen allebei tegelijk naar de dierenkliniek.

Er werd niet alles weggehaald. Was in se ook niet nodig.

Na een dag moeilijk leven (toen ze in de kliniek waren), kwamen ze weer naar huis, beetje zorgen, t-shirtjes aan tegen het likken aan de draadjes.

Na een dikke week is alles voorbij!

als je de baarmoeder laat zitten, kan die nog altijd ontstoken geraken.

Ik zou ze ook samen doen, 3 maanden na een loopsheid en dan gans de boel eruit, castreren dus.

In de volksmond noemen we het sterilisatie  bij teven en castratie bij reuen. Bij de reu wordt de bal verwijderd en bij de teef de eierstokken (en meestal ook heel klein deel van de baarmoeder).

Eigenlijk is het dus bij zowel de reu als de teef een castratie.

Bij sterilisatie snij je bij de reu de zaadleiders door en laat je de ballen zitten. Bij de teef snij je dat de eileiders door. Hierdoor is een hond niet vruchtbaar maar heeft nog wel alle hormonen en dus verneem je verder niets aan de hond. 

Dit wordt bij honden eigenlijk nooit gedaan, wel bij mensen(mannen )

Ik heb jaren bij dierenartsen gelopen en eigenlijk nog nooit gezien dat ze gelijk de hele baarmoeder eruit halen.  Volgens mij doen ze dat niet bij sterilisatie/castratie, alleen dus als de baarmoeder ontstoken is. Maar goed ik ben al 4 jaar uit de dierensector en er veranderd van alles daar in. Dus wie weet is het nieuw om een eierstokken en gelijk hele baarmoeder eruit te halen. 

Alleen de eierstokken worden verwijderd. Baarmoederontsteking is daarbij voor 99.9% uitgesloten, aangezien er geen hormonen, eicellen e.d. meer vrijkomen en de baarmoeder dus schoon blijft.

Ik heb Vera en Lexi toen tegelijk laten steriliseren en heb een paar dagen tussen ze ingeslapen zodat ze niet aan de wond kwamen

Allemaal al super bedankt voor jullie reacties!

Wij vinden het stiekem een enorm lastige keuze.. want tja in gezonde hondjes laten snijden vind ik nu eenmaal een vreemde gedachten (misschien omdat het mijn baby's zijn haha die wil ik nooit onnodig pijn doen natuurlijk) aan de andere kant kan het helpen wellicht drama later te voorkomen.

We hebben helaas enorm slechte ervaring gehad op dit gebied. Rusty heeft enorm pech gehad, door de schijnzwangerschappen ging onder andere haar baarmoeder ontsteken, meisje was 11 met epilepsie wat een enorm extra risico vormt tijdens een operatie en dan had ze ook nog eens enorme koorts door de ontsteking. De dierenarts durfde het eigenlijk niet aan maarja het was toen erop of eronder. Die kleine meid overleefd het en liep binnen drie dagen rond als nieuw. Maar helaas had de schijnzwangerschap ook de tepelklieren aangewakkerd en daar begonnen tumoren te groeien bij twee tepels. Meisje was 12 het was haar allerlaatste redmiddel een operatie of wachten tot de kanker zijn tol ging eisen.. 

We hebben haar toen laten opereren met de boodschap kijk wat je aantreft en als je denkt dit is niet meer te redden dan laten wij haar gaan. De dierenarts heeft toen soort van borstamputatie uitgevoerd, alle tepels zijn toen verwijderd. Het was enorm zwaar maar de volgende dag was ze weer vrolijk en stond ze alweer bij de koelkast te schooien. 

Die kleine meid had zo'n vechtlust, januari 2014 is de operatie uitgevoerd helaas kwam in maart 2014 de kanker mega hard terug en hebben wij haar 18 april 2014 moeten laten gaan. 

Het vreemde of toevallige is in onze omgeving hebben we maar liefst 3 gelijksoortige verhalen als dat van Rusty, op de oude dag een ontstoken baarmoeder en nog schijnzwanger op de oude dag.. 

Gezien deze geschiedenis en we nu twee meisjes hebben zitten we dus met de gedachte wat te doen. Kunnen we dit voorkomen? Moeten we wel zo'n toch wel heftige operatie laten doen enz. 

(Als er sterilisatie of alles gebeurd gaan we denk wel voor tegelijk, want ander gaat de andere eromheen stuiteren de dames kennende.. haha)  

Hoe zwaar zijn je hondjes?

Baarmoederontsteking opereren is heftiger dan een sterilisatie,  zowel de operatie  als herstel. Je hebt tegenwoordig steeds meer dierenartsen die de sterilisatie uitvoeren door middel van kijkoperatie. Deze operatie is minder belastend omdat er dan maar 2 of 3 kleine gaatjes zijn ipv een snee van bijna 10 cm (Door de huid, buikwand en spieren) Misschien dat je naar een dierenarts kan zoeken die op deze manier steriliseert. 

 moet eerlijk zeggen het nu niet precies te weten, 

Rose laatste keer 3,8 en ruby 4,2 denk nu wel ietsje zwaarder maar onder de 5 kilo. Heb helaas geen weegschaal meer voor de meiden is pasgeleden gesneuveld.. ( hun uiteindelijke gewicht zal denk ik begin de 4 kilo maximaal 5 kilo komen ) 

Wanneer je niet wilt fokken met een teefje dan zou ik haar altijd gewoon laten steriliseren. De voordelen wegen echt zo zwaar af tegen de nadelen. Het idee om het niet te doen omdat je niet in gezonde hondjes wilt "snijden" is enigszins begrijpelijk, maar als je je een beetje inleest dan merk je al wel dat je toch het beste voor je hond doet. Dan heb je geen last meer van ongeplande dracht, schijndracht, melkkliertumoren en baarmoederontstekingen. Daarbij is de operatie helemaal niet zo heel "heftig" zoals jij het zegt, alleen de eierstokken worden weggehaald via een kleine snee in de buik, de baarmoeder halen ze nooit weg bij zo'n ingreep. Alleen de eerste 2 a 3 dagen hebben ze wat last, maar gelukkig krijgen ze daar ook pijnstilling voor mee, na een week zijn ze weer helemaal de oude  Als het echt zo'n heftige operatie zou zijn was het immers ook geen standaard ingreep geweest denk ik 

Helaas heb ik mij hier voor moeten inlezen toen ons vorige hondje ziek werd(hierboven staat ergens tussen het verhaal), vandaar ook onze overweging om het nu op tijd te voorkomen zover dat kan:) 

Beetje overbezorgdheid zit er toch in, blijven je kleine friemels (al zijn ze alweer 1:) 

ik weet het verschil tussen sterilisatie en baarmoeder eruit halen wel hoor ;) niet helemaal van gisteren..

wij zelf hebben de heftige variant mee gemaakt. Sterilisatie is ook aangeraden door de dierenarts. Maar toch zijn er mensen die zeggen het niet te doen. Daarom ook eventjes de vraag wat de meningen van andere hondenliefhebbers zijn, en vooral wanneer beste moment is. 

Over een maandje hebben we afspraak voor wat inentingen bij de dierenarts dan zal het besproken worden. Ik vindt onze dierenarts een hele fijne en vooral kundige man die ik al 14 jaar ken dus wel vertrouw op zijn advies. maar vindt fijn om even wat andere input te horen. 

Moeten voortaan voor twee beslissen en wil graag het juiste doen voor de meisjes :)

bij deze methode verschrompelt de baarmoeder dus de kans op een baarmoeder ontsteking is dan gering.