Dagboek van Sanne (baasje van Senna)

Alweer een tijdje terug dat ik een ''dagboekverhaaltje'' heb geplaatst, en deze keer van mezelf in plaats van uit het dagboek van Senna :) (en ja, ik heet Sanne, de hond heet Senna XD)

De honden hebben me zowat een hartaanval bezorgd...

Ons huis is omringd door akker. Hartstikke leuk, heel veel ruimte voor de honden om te rennen en ravotten (mits er geen gewassen staan, natuurlijk). Naast ons ligt het dit jaar even te rusten, dus alles is lekker overwoekerd met gras en onkruid. En verdwaalde tulpen die van zijn overgebleven van vorig jaar. Ik besloot met de honden naar dat stuk te gaan om een bosje tulpjes te plukken. Maar... er ligt een sloot tussen dat stuk land en ons huis, dus ik moest over de weg.

Redelijk gevaarlijke weg, omdat het buiten de bebouwde kom ligt en iedereen er harder rijdt dan toegestaan. Maar het was rustig en het is een recht stuk, dus als het nog licht is, kan iedereen je goed zien en in de gaten houden.

Ik dus met de honden die kant op, nog geen honderd meter. Diesel, de oudste, heeft geleerd dat ''op het gras'' betekend dat ze terug op het gras moet, de berm in. Senna weet dit ook wel, maar is eigenwijs en moet het even vijf keer horen voor ze luistert...

Vanuit het blinde niks, zo'n dertig meter van de oversteek af, besluit Senna opeens om met een hoek van 90 graden naar de andere kant van de weg te huppelen. Ik roep haar terug, zit ze me verbaasd aan te kijken (''maar deze kant is veel interessanter, baasje...'') Vervolgens loop ik naar haar toe om haar dan maar weg te trekken, want er komt een auto aan in de verte. 

Diesel denkt ''hé, gaan we nou die kant op?? Oku!'' en loopt rustig achter mij aan. Ik heb Senna terug aan de goede kant van de weg, staat Diesel aan de verkeerde kant!!

Ik hou Senna in haar nek vast, voor het geval ze naar Diesel wilde lopen, en zeg tegen Diesel dat ze moet blijven staan (goddank weet Diesel wél dat je niet moet oversteken als de auto's aan komen)

Maar de bestuurders waren zo netjes om flink af te remmen en voorzichtig te doen. Heel erg dankbaar voor, maar daardoor dacht Diesel dat ze weer over kon steken. Dus die begint te lopen, roep ik tegen dat ze moest blijven, blijft ze verward midden op de weg staan.

Wil ik er heen lopen om haar weg te halen, loopt Senna weer mee naar de andere kant van de weg!

AAAAAAAAAAAHHHH

Alles is helemaal goed gegaan, niemand is gewond geraakt. Werd wel een beetje meelevend aangekeken door de automobilisten (waren er ondertussen al een stuk of vijf...) Gelukkig leken ze het niet heel erg te vinden.

Daarna hebben ze lekker over het tulpen/onkruid veld gerend en liepen ze rustig en netjes over het gras terug.

Volgende keer toch maar de riemen mee, zelfs voor dat kleine rotstukje...

(en we hebben een mooi bosje tulpen staan :) )

Tja als je ze aan de lijn zou hebben gedaan was er toch niks aan de hand geweest...

Vind het levensgevaarlijk om op zo'n weg met honden los te gaan lopen....

Je brengt zelfs het overige verkeer in gevaar....

Gelukkig is het goed afgelopen.
Ik ken het gebied natuurlijk niet.

Maar zelfs als het erg buitenaf is langs een weg zou t mij persoonlijk altijd het best voelen om de hond(en) aangelijnd te hebben.

Maar dat terzijde gelukkig is het goed afgelopen en trof je oplettende niet gehaaste automobilisten.

Maar als een automobilist onoplettend, gehaast was of een hrkel heeft azn dergelijke situaties had t wel heel anders kunnen lopen.

Dat het schrikken is zo'n situatie absoluut. Als je niet na die tijd letterlijk op je benen hebt staan trillen terwijl gelijkertijd opluchting door je heen gaat.

Maar wel een engeltje op jullie schouder. Wel beter inderdaad om toch die riemen/lijnen mee te nemen, zelfs al is het maar een klein stukje

Sorry, ik wil niet te negatief zijn maar ben het eens met bovenstaande reacties.Ik vind het onverantwoord om op de baan je honden los te laten lopen, en zou er als automobilist eigenlijk wijnig begrip voor kunnen opbrengen. Er kan altijd iets onverwacht gebeuren waardoor je hond wegschiet. Als een auto, moto of brommer moet uitwijken voor jou hond, kan dit, ook op lage snelheid, zware gevolgen hebben. Dus niet alleen voor de veiligheid van jou en je honden, houd ze aub aan de lijn.
Ik geef Senna zelf geen lange lijn, ookal weet zij dat ze op het fietspad moet blijven, ik heb al eens hard in de remmen moeten gaan door een hondje aan de flexi die plots de baan op liep, dus mijn hond staat zolang tot waar de rijweg begint en niet langer. Verder begrijp ik ook wel dat je erg geschrokken bent, en gelukkig is het daar ook bij gebleven.

Ik begrijp jullie reacties, het was inderdaad onverantwoord.

Het was rustig op de weg en het was zo'n kort stukje, ik dacht dat ik dat wel even in een halve minuut kon lopen. Maar ja, het blijven honden en die kunnen onvoorspelbaar zijn.

Volgende keer gewoon de riemen mee :)

Ik heb het ook een keer gehad, met mijn boxer die ik voor mijn spaanse meiden had. Klein stukje los, ik dacht dat kan wel, naast de kinderwagen toen nog. Ik kon d'r nog net voor een bus vandaan plukken, brrr, nooit meer gedaan.

Met deze dames kan dat sowieso niet, die konden altijd alleen maar los ver in de duinen, waar geen weg in de buurt was.

Leuk trouwens jullie namen: Sanne en Senna!

Lesje geleerd hoop ik, want het had héél anders af kunnen lopen, maar dat had je zelf ook wel begrepen.

Honden moeten gewoon áltijd aan de lijn, behalve in een losloopgebied, of een gebied waar het gewoon veilig is. En dat is niet langs een doorgaande weg.

Ik kan er eigenlijk heel kwaad om worden, vooral omdat ik dus een hond dood heb gereden die zomaar vanuit het niets recht voor mijn auto de weg op sprong. Ik kon daar ábsoluut niks aan doen, maar heb daar toch wel een soort van trauma aan overgehouden.  Dit soort dingen gebeuren niet wanneer een hond gewoon aan de riem zit. 

Hou je honden dus alsjeblieft aan de riem naast een weg! Want niet alleen kan je je hond plotseling verliezen, je geeft een ander persoon ook een ongelooflijk rot-gevoel en traumatische ervaring.