wie droomt er ook wel eens over zijn overleden hond?

Dromen heb ik niet vaak maar drie nachten geleden zo maar.
Ik was op een rustige plek waar de zon scheen afwachtend, ineens kwam een vriendelijke vrouw naar mij toe en zei : Ja het kon niet anders maar ik heb een hele goede mededeling voor je: Olaf kan weer naar huis hij komt weer thuis. Jeetje wat was ik gelukkig opdat moment het leek wel of de hemel naar beneden kwam. Zo blij was ik in tijden niet geweest. Ja en toen werd ik wakker, en heel raar het is haast niet te geloven dat hij niet terug komt zo overtuigend was deze droom. Ik zie het nu als een boodschap dat ik hem eens weer zie.

Olaf is 8 februari 2014 overleden en nog elke dag denk ik wel aan hem met een dankbaar gevoel over de tijd die wij samen waren.

Ik heb nog nooit gedroomd  over mijn overleden hondje,ik zou dat graag een keer doen, zodat ik hem nog een keer kan knuffelen en zeggen hoeveel ik van hem houd.Net als jij hoop ik hem ook ooit weer terug te zien.Sterkte.

Ja hoor, mijn vorige hond duikt af en toe nog op 's nachts. Na ruim 10 jaar nog steeds. 

Ik droom vaak van Vera. En in mijn dromen ben ik haar nog steeds aan het redden van alles wat ze heeft meegemaakt.

Ik wil wel graag een keer van haar dromen, gewoon, dat we nog 's lekker knuffelen

Met mijn hond heb ik dat nog niet gehad wel met overleden familie leden ,ik ben dan op bezoek bij ze in een voor mij vreemde kamer .

Het is dan heel gezellig maar als ik dan vraag of ze meegaan kan dat nooit en wordt ik heel warm wakker ...

Ja vanuit het hiernamaals aan de overzijde lijkt het of je in een warme liefdes groet wordt gezet. Ik weet niet wat er van waar is maar het doet me zo goed.

Jep, mijn lieve Rexie, opa, oma, Boris, oom. Sommige mensen/dieren niet (meer).
Het zijn vooral de mensen en dieren die ik nogsteeds niet 100% los kan laten.

Nee, gek genoeg niet.
Wel toen ze nog leefden, droomde ik regelmatig dat ik ze bv op een hondenshow niet meer kon vinden.
De grap is, we zijn nog nooit op een hondenshow geweest. Wel wezen kijken maar dan zonder honden.

Ik heb ook van Karas gedroomd, zeker tijdens mijn zwangerschap kwamen de gekste dingen boven.

De eerste droom na het overlijden van Karas, ging erover dat Karas terug leefde. Ergens anders, maar hij was gelukkig..
Ik werd wakker alsof er een heel gewicht weg was gevallen en ik voelde me zo gelukkig dat Karas ergens anders verder leefde..

Ik droom ook vaak over onze "levende" dieren, zoals Eline zegt vaak ben ik ze dan kwijt of gebeurt er iets anders negatiefs..

Dat heb ik ook altijd gehad, Saskia. Dromen over de honden terwijl ze nog leven. En dat ik ze allemaal loop te redden. Maar dat had ik ook met mijn zoon. Ik denk dat het bij mij komt omdat ik al die tijd alleen voor ze allemaal zorgde, groot verantwoordelijkheidsgevoel, komt er dan in je dromen uit.

Ik droom behalve over Vera ook vaak over mijn papa.

Die twee ben ik het meest recent kwijtgeraakt, dus dat snap ik wel.

Ook bij hem droom ik nu nog alleen over de tijd dat hij zo ziek was. Ik zou over allebei, zoals ik zei, wel heel graag willen dromen dat ze gezond en blij zijn, dat we gewoon een knuffel doen.

Maar dat zal nog wel komen

Ik droom nooit, of eigenlijk is het volgens mij dat ik wel droom (dat doet iedereen zeggen ze) maar ik onthoud ze nooit. Ik hoop nog steeds dat ik Bambi tegenkom in mijn dromen, dat ik nog 1 keer mijn maatje, mijn schaduw, kan zien, "voelen" en knuffelen. Gewoon het gevoel van samen zijn even weer ervaren. Ik hoop zo dat ze er vrede mee heeft met de beslissing die ik gemaakt heb toen. Ik mis mijn enorme stresskip nog elke dag en neem nog steeds elke dag de urn mee naar boven als ik ga slapen omdat Bambi absoluut niet alleen kon slapen...

Ze heeft er vrede mee hoor Ciska. We hebben toch het beste voor ze gedaan (hoe zwaar ook, maar juist uit liefde)

 Gewoon blijven doen ,heel lief van je om de urn mee naar boven te blijven nemen.

Ja hoor, hier ook, Athena is op 4 februari overleden en ik heb al verschillende malen over haar gedroomd.  Meestal droom ik dat we gaan wandelen met de anderen en opeens is Athena er terug bij, dan huil ik van blijdschap in mijn slaap en begroet ik haar... dan wordt ik wakker en besef ik dat ze nooit meer in mijn armen zal komen lopen.

Ik vind het geen dromen maar nachtmerries.

Dat begrijp ik Martine zo droom ik af en toe over eeHoewel nu de tranen in mijn ogen springen als ik aan haar denk.

Het klopt niet zie ik nu ik bedoelde dat ik af en toe over een Ierse setter van mij droom met haar weer buiten loop heel fijn. Als ik dan wakker word ben ik toch blij even weer dat samen zijn te hebben kunnen beleven

Ik droom ook af en toe over Tico en het zijn toch altijd kippenvel momentjes. Tico kon niet los dus had altijd wel een soort angst dat hij zou ontsnappen (ondanks dat ik altijd héél goed oplette) maar in mijn dromen loopt hij altijd los en blijft netjes bij me. De eerste keer dat ik hem in mijn droom weer voelde en zijn vacht aanraakte was zó fijn! 

Ik heb één keer over Punk gedroomd. Maar dat was meer een nachtmerrie. Het was fris in mijn slaapkamer, het raam stond open, en Cosmic lag naast me op de deken te slapen. In mijn slaap had ik mijn hand op haar zij gelegd en ze voelde koud aan. In mijn droom (nachtmerrie) dacht ik dat het Punk was. Bevroren, koud, stijf bij me in bed. Ik werd huilend en krijsend wakker.

Ik wil iedereen bedanken voor de mooie reacties hoop dat er nog meer komen

Ik heb zo af en toe nachtmerries dat de boel in brand staat en ik zo snel mogelijk al mijn dieren probeer te redden.. Dat zijn dan vaak de dieren die nog leven, maar soms zitten daar ook de dieren tussen die al overleden zijn.

Jeetje Saskia, wat herkenbaar. Ik loop ook, nu nog steeds, in mijn dromen, maar toen ik nog alleen was en mijn zoon hier nog woonde helemaal, al mijn honden en mijn kind te redden

oh sorry, wat herkenbaar Roosje, bedoel ik

Ik droom ook soms over mijn overleden honden. De hond waar ik mee op gegroeid ben. Mijn eerste eigen hond en de tweede eigen hond. Bij alledrie was ik erbij toen ze stierven.

Ik word dan altijd heel raar wakker...voel me rusteloos. Dat gevoel van machteloosheid toen ze stierven.......

Dat heb ik regelmatig. Maar niet echt dat Freya, Chico en Dobby samen bij mij zijn.

Spijtig genoeg schiet ik geregeld nog wakker omdat ik een nachtmerrie heb over Max. De beelden schieten nog steeds door mijn hoofd :( 

Dat is in jouw geval heel begrijpelijk. En nog heel vers. Sterkte x

Ik merk dat je, zodra je over iets wilt dromen, dat niet komt....

Als het eenmaal goed verwerkt is, dan kan het wel.(en komt het sporadisch)

Heb geleerd dat dromen ALTIJD over jezelf gaan; hoe jij ertegen aan kijkt- hoe je staat, wie je bent...-, het gaat niet over anderen....moet ik zelf aan wennen, maar is zo.

Ook heb ik veel dromen, maar kan ze niet herinneren. Denk dat ik veel droom de laatste tijd.....onrustig in de nacht, maar 's morgens alles vergeten.

Manon; een vraag; hoe zit dat met je zoon? Wil je dat delen?

Jawel hoor Kiki. Ik heb 15 jaar alleen voor mijn zoon en een stukje later voor hem en onze 4 honden gezorgd, die er toen bij kwamen. Dus ik voelde me heel erg verantwoordelijk, want als er iets was (soms erge en zware dingen ook, ziekenhuizen, operaties en van alles) en ik keek achterom, dan stond er niemand. En dus doe je alles wat je moet doen. Want het moet gebeuren. En dat klinkt heel simpel. Maar dat was het soms niet. Dus dat kwam er 's nachts uit, in mijn dromen. En dan was ik iedereen aan het redden. Mijn zoon. En mijn honden. En soms heb ik die dromen nog. Maar, ik heb ze allemaal gered .

En het mooiste compliment dat je van je kind kan krijgen, kreeg ik laatst, nu hij net op zichzelf woont: Mam, wat heb je het goed gedaan!

En een kus op mijn voorhoofd. Ik hoef dit jaar geen kadootjes meer.

En datzelfde geven mijn honden me, maar dan zonder woorden: een lik op mijn gezicht en een lekkere knuffel!

Snap het helemaal nu. dank je voor het delen.

Ik vond het lief dat je het vroeg x