wie droomt er ook wel eens over zijn overleden hond?

Weet je, er zijn zoveel lieve mensen hier, met een groot hart voor dieren. En met verdriet. Het is goed om het te delen.

Oh Pauline, wat een nare droom!

Ik heb ook veel zulke dromen de laatste tijd, alles komt eruit.

Wat ik doe als ik zo wakker word, is echt even goed wakker worden en dan weer gaan slapen met de gedachte dat ik de droom ten goede kan keren. Snap je me? Dus als ik bijvoorbeeld Vera weer eens aan het redden ben of ik droom van hoe ze op het laatst was, zorg ik dat ik echt goed wakker ben en dat ik weer ga slapen met hoe ik me haar wil herinneren, gewoon, lekker in mijn armen of keutelend in haar grote duinen. Soms lukt het, ik ben dat aan het oefenen.

Lieve mensen, Dank jullie voor de reacties en wens jullie mooie gelukkige dromen toe 

Ik sluit me bij je aan, Marjolein. Een mooi topic.

Mooie dromen hoop ik voor allemaal, ondanks het verdriet.

Laten we de mooie herinneringen proberen te koesteren, ook al is dat voor sommigen van ons nog te vers.

Ik heb niet alles gelezen ,maar vind jou zo speciaal dat ik er kippenvel van krijg, krijg je niet binnenkort een nieuwe hond, een pup?

Zou reïncarnatie dan toch bestaan, gek ik moest er meteen aan denken toen ik droom las.

echt een bijzondere droom.

Mijn eerste hond leeft gelukkig nog, maar ik droom wel vaak over mijn overleden vogel (dwergpapegaai), ik ben hem kwijt hij is weggevlogen en ik ben maar aan het zoeken naar hem, ik word meestal heel gejaagd wakker, ik droom hem vaker.

De laatste paar weken mis ik mijn hond zo vreselijk. Hij is in 2011 overleden en het lijkt wel of het verdriet weer in alle hevigheid terug komt. De afgelopen week komen er ook dromen bij, dan loop ik in ons bos en dan is hij er opeens weer, maar net buiten bereik. ik ga steeds harder lopen maar kan hem niet inhalen, gelukkig ziet hij er wel heel goed en blij uit. Als ik dan wakker word ben ik doodmoe en ongelooflijk verdrietig. Dit duurt nu al bijna een week. Eigenlijk is dit geen droom maar voor mij een nachtmerrie.

Oeh, dat buiten bereik ken ik, Jo!

Ja erg he, en hoe hard ik ook loop ik haal hem nooit in

Jo; dat 'buiten bereik', is eigenlijk meer over een gevoel dat in je zit, maar wat je misschien niet kan duiden.(je hond duidt dat voor je)

je bent aan het bijbenen, inhalen. Gaat het je lukken. Wat denkt je eigenste ik?

is een belangrijke droom.(er gaat iets gebeuren; je gaat een versnelling hoger moeten)

geen nachtmerrie.

Ik ga slapen, lieverds. En ik hoop voor iedereen (ook voor mezelf) een mooie droom xxx

Ik droom altijd enorm raar... Van alieninvasies tot een ontploffende maan. De meest belachelijke dingen.. Maar vaak is er 1 van mijn overleden viervoeters weer levend in mn droom. Speelt dan samen met de huidige hond. Eerst was het Lobbes en nu speelt Lobbes in mn dromen met Obi. Maar ook met Hector en Roef onze overleden honden van toen ik nog jong was. Ik vind het enorm prettig om over ze te dromen. Het betekend voor mij dat ze nog steeds niet weg zijn en dat ik ze (ook al heb ik in mijn dagelijks leven niet meer met ze te maken natuurlijk) nog steeds relevant zijn. Ik droom echt regelmatig over ze. Het zijn altijd spannende dromen met rare gebeurtenissen en avonturen die ik samen met ze mee maak. Het is altijd zo jammer dat de details in de dromen gedurende de dag na het ontwaken weer verdwijnen. Ik mis mn honden altijd enorm als ik wakker ben... Gelukkig zijn Obi en Lady er.

Afgelopen maandag hebben we onze lieve hond in laten slapen. Ik heb veel moeite dat ik heb besloten over het leven, maar het kon niet anders.

Twee nachten na haar overlijden wordt ik wakker gemaakt door iets wits dat tegen mijn gezicht aan zwiept. In flitsbeelden zie ik een wit, kwispelend hondje dat enthousiast mijn gezicht aflikt. Ze was er weer opeens. Het voelde zo fijn! 

Of je het een droom noemt of iets anders, het maakt me niet uit. Ze was er even en liet me voelen dat het goed met haar gaat. Ik hoop dat ze dat vaker gaat doen ;-)

Mooi en je gaat er op een prachtige manier mee om. 

Wat is dat missen toch moeilijk, na anderhalf jaar na Olaf zijn overlijden heb ik weer een golden pup, dat neemt het missen niet weg maar ik leer met dat gemis leven en op een of andere manier weet ik dat het geen afscheid voor altijd is, soms kan ik hem als een warme vlaag om me heen voelen en begroet ik hem.

Ik zag dit topic en wilde graag mijn ervaring delen:

Ik ben iemand die vaak zo niet iedere nacht droomt en ze de dag er na goed kan na vertellen. Ook doe ik aan lucide dromen, je wordt wakker vanuit je slaap ziet gewoon je kamer ed maar droomt nog steeds en dat terwijl ik mijn ogen open heb en er bewust van ben dat ik wakker ben maar nog steeds droom.

Zo ook 28juli 2013, de ochtend ervoor kwam mijn jack russel die immers al jaren bij mijn ouders woonde te overlijden. Ik ben bij de euthanasie aanwezig geweest echter zijn ziekte periode voorafgaand helaas niet. Ik ging die avond slapen en in mijn droom komt een persoon op een grasveld op mij afgelopen met aan zijn zijde twee honden. Een hond kwam hard naar mij toegerend en het bleek mijn jack russeltje te zijn. Ik begon hard te huilen en zei letterlijk tegen hem:" ik weet dat je er niet meer bent". Ik huilde uiteraard alleen maar. De persoon in kwestie bleef op de achtergrond en was alleen vanaf zijn middel tot de voeten zichtbaar. De andere hond was niet duidelijk. In 2008 is de eerste hond overleden van de roedel van 4. Het leek erop dat hij de tweede hond was. Ik heb mijn jack russell goed geknuffeld al huilend met het besef dat dit de laatste keer was. Al vrolijk rende hij weer terug naar de onbekende persoon samen met de andere hond. Toen werd ik wakker en dat wat ik toen ervaarde heb ik nooit mee gemaakt. Ik had een smile van oor tot oor, een zaligmakend gevoel dat ik nooit eerder had ervaren en het eerste dat ik zei toen ik wakker werd: hij kwam afscheid nemen, ik wist het en voelde het gewoon. Ik dromer in hart en nieren had dit nooit zoo ervaren. 

Nu ruim twee jaar verder heb ik hem nooit meer gezien.

Zo ook dat zelfde jaar okt 2013 weer op een.woensdag, mijn paard (zie profielfoto) kwam plots met 4,5 jaar te overlijden. Ik ging naar bed en liep in mijn droom richting de wei. Ik kom bij het hek aan en zie dat de wei ineens heuvelachtig is met lang gras. Ik was op zoek naar mijn paard, ik kijk naar links en daar stond hij dan. In real life is er links op de wei geen plek om te staan en is de wei vlak. Maanden gingen voorbij en nooit meer over hem gedroomd, net zoals boy erg apart want ik droom altijd over alles en iedereen. Afijn. Paard van zusje komt te overlijden en maanden later loop ik in mijn droom naar de staleigenaar op een nogal erg onbekende plek. Ik vroeg hem waar mijn paard(2de paard) stond en hij verwees me naar de kudde links. Ik liep er naar toe terwijl de staleigenaar richting rechts loopt, ik werp mijn blik omhoog rechts de verte in en wie zag ik staan? Mijn overleden paard samen met die van mijn zusje.

Wat waar is i dunno maar ik put hier wel kracht uit om het vele verlies te kunnen dragen.

Wilde dit toch graag delen.

ik hoop dat ik vannacht gaat dromen over mijn allerliefste Mancio!! 

 Moet je niet hopen meid, bij mij zijn die dromen altijd pijnlijk...

Ik droom dat we op wandeling zijn, onze honden staan in een riviertje, en opeens zie ik Athena ook.  Dan voel ik mijn borst groeien, bijna ontploffen van blijdschap, ze komt dan lachend naar me toe, ik kan haar knuffelen en terwijl ik naar haar toebuig voor een knuffel, weet ik dat ze er niet meer is en de blijdschap wordt verdriet ...

En zo zijn er nog verschillende dromen maar steeds met dezelfde uitkomst : een pijnlijke wetenschap dat ik haar nooit meer zal knuffelen, nooit meer zien, ruiken, voelen...

Oke Martine ja die verlangen heb ik erg. Het kan ook zo zijn dat t alleen maar pijn doet! Wat n gemis!!! Lieve Mancio ik hou van jou!

Zie dat het al een tijdje oud is maar wil toch even reageren... 

Heel veel mensen dromen hier over, ook over andere dieren mensen, etc.

Nu blijkt dat het mogelijk is, dat de ziel nog af en toe je droom komt, en dat je dus wel droomt, maar de persoon/dier in jou droom is jou droom binnengedrongen, om je op te zoeken en te laten weten dat het goed gaat etc. Dat het dus eigenlijk nog 'echt' is.

Heel bizar... Weet niet of het mogelijk is maar toch geloof ik het stiekem wel.

Dat zou zo mooi zijn, ik vrees echter dat dit niet zo is...

Mijn hond is 2 weken geleden  overleden dus t gemis blijft. Ik ben er ziek van geworden en ergens hoop ik dat ik van Manc gaat dromen omdat ik hem mis en wil ruiken, aaien. Ja misschien kan t niet maar ergens hoop ik van wel!! En ergens wil ik het toch geloven, ook om te weten hoe het met hem gaat.

Wat een mooie ervaringen in dit topic!

Het is dan wel geen overleden hond, maar in mijn geval een kat.

In september 2012 kwam ze te overlijden na een weg van behandelingen tegen kanker. Helaas kwam het terug en hebben we haar in moeten laten slapen. 
Mijn ouders hadden allerlei ervaringen met dromen over haar. Ik niet.
Ik wou het zo graag!

Toen een jaar of anderhalf later... kwam ze opeens in mijn droom.

Ze was een kitten. Ik heb haar nooit als kitten meegemaakt, ze is als zwaar vermagerde zwerver (met kort erop een fikse baarmoeder ontsteking) bij ons gekomen.
Ze had het goed in mijn droom, ergens.. Het was een beetje een onduidelijke droom, maar dat ze het goed had (waar dat ook was) was duidelijk.
Ik werd wakker met een heel raar gevoel. Wat het nu betekende weet ik niet, maar het was wel een hele fijne droom. 

Ik heb een beeld laten maken met haar as erin. Deze staat onder mijn nachtkastje.

Ik heb nog niet zo lang geleden nog over ons overleden katje gedroomd, we hebben haar moeten laten inslapen doordat ze ernstige nierfalen had en niks meer werkte.

Ik droomde dat ze haar zolang boven hadden "bewaard" in een kistje.. Opeens was ze weer tot leven gekomen en liep ze doelloos en verward rond beneden. Ik ben de hele dag van de kaart geweest.

Je kan dus ook naar dromen..

Ik heb nooit eerder honden gehad, en beiden leven gelukkig nog, zijn allebei nog jong. Maar ik heb wel heel veel over mijn paard gedroomd, die is ingeslapen na een blessure. Vooral in het eerste half jaar, ik denk ook omdat ik het nog niet helemaal verwerkt had. Een paar keer droomde ik dat ik hem "weg" moest brengen, heel naar. Dan werd ik ook wel eens huilend wakker. En later heb ik meerdere keren gedroomd dat hij er nog wel was, dat ik dacht dat hij ingeslapen was en ineens stond hij weer in een stalletje. En ik ging dan in mijn dromen nog een paar keer bij hem langs. Heel vaak heb ik diezelfde droom gehad, eigenlijk heel vreemd. Maar dat was dus geen vervelende droom. Al heel lang droom ik er niet meer over, het is inmiddels ook al 3 jaar geleden. Wel bijzonder vind ik het, in je slaap ben je er zelfs onbewust mee bezig.

Ik heb regelmatig gedroomd over mijn overleden hond, vooral toen ze net overleden was. Werd dat vaak wakker met zo'n naar gevoel...het was net alsof ze er écht weer was en dan doe je je ogen open en dan weet je dat het jammer genoeg niet zo is. Deze week heb ik weer over haar gedroomd. Ze was aan het spelen met Lizzy... samen zaten ze aan een sok te trekken, Bren aan de ene kant en Lizzy aan de andere kant. Ze waren beide jaloers als ik één van hen aandacht gaf haha. Ze hebben elkaar helaas niet gekend in het echt, Bren was niet zo van andere honden. Ik droom vaak over haar wanneer ik in bed lig en foto's van haar ga bekijken, ben blij dat ik haar soms nog eens "zie" al zijn niet alle dromen even leuk. 

Ik droomde van de week dat ik met Mancio in het bos liep en dat ik mensen tegen kwamen en ik vroeg wilt u uw hond vast houden want dan doe ik het ook. Ik wilde Mancio vast houden en ik bukte was het een andere hond!! Werd er wakker van en moest zoo huilen!! 

Poehhh.... Wat naar!

Kan ik me voorstellen.  Heb je verhaal in het andere topic stilletjes gevolgd.. Vreselijk lijkt het me! Bij deze nog sterkte van mij.

Maar misschien, heel misschien..vertelt Mancio je dat (wanneer je er aan toe bent en als het kan) je jezelf opnieuw open mag stellen om een nieuwe hond toe te laten in je hart  (en natuurlijk Mancio nooit te vergeten).

Want als ik het zo lees, heeft Mancio het toch goed bij je gehad. 

Ik heb eigenlijk nooit meer gedroomd over Plukkie (ons eerste maltezertje) Wel hebben we het nog heel vaak over hem en heb ik een foto in mijn kledingkast staan.

Het was echt de liefste en makkelijkste hond die ik heb gekend.

Ik heb, toen ik in het ziekenhuis lag, gedroomd over Speedy en Tessa. Ik kan me nog een klein stukje van deze bijzondere droom herinneren:

Er was een klein hondje in nood en ik wilde het hondje helpen, ineens waren Speedy en Tessa bij me om me bij te staan. Samen konden we het hondje uit zijn benarde positie bevrijden. Speedy en Tessa bleven daarna nog een poosje bij me, maar moesten daarna helaas gaan.

Toen ik wakker werd was ik zo blij dat ik ze weer goed had kunnen zien, de tranen rolden over mijn wangen. Ik koester die droom.

Het overlijden van drie honden in mijn leven was vreselijk pijnlijk en met erg veel verdriet.

Ik heb niet meer over ze gedroomd omdat ik het verdriet misschien verdrongen heb of omdat ik te realistisch ben. Wel praat ik nog vaak over ze en mis ze maar terugkomen doen ze niet.

Wie weet zie ik ze als ikzelf aan de beurt ben om dood te gaan daar wil ik nog wel in geloven en wat zal dat een heerlijk weerzien zijn!

Daar denk ik dan maar aan en ben blij dat ik geen nachtmerries heb. 

Allemaal veel sterkte met jet verwerken van je verdriet!

Hallo Jen en Daya nu je t zegt!! Het klopt! Die hond was de hond van mn dochter!, mn dochter heb al 2 weken een pup. Misschien, heel misschien is het een soort teken dat ik open moet staan voor een ander hond, want als de hond van mn dochter kwam voelde we ons altijd schuldig tegenover Mancio. Misschien wilde Mancio zeggen sta open voor die hond die nu dagelijks bij jullie thuis komt!

och Mancio je bent zo lief!!! Thanks Jen en Daya!