Glaucoom

Mijn Franse Bul wordt 25 juni 15 jaar!

Twee jaar terug is ze heel erg ziek geworden en bleken haar nieren ermee gestopt te zijn. Met heel veel hulp van de dierenarts en wat liefde van ons is ze er weer bovenop gekomen. Helaas heeft ze door alles een glaucoom in haar oog gekregen en moest het oog operatief verwijderd worden. Deze operatie is heel zwaar voor haar geweest en daar ben ik eerlijk gezegd van geschrokken.

Het andere oog had ze wat last van staar in, maar ze kon nog wel wat zien. Helaas is ze in een paar dagen tijd nu ook blind geworden in dit oog en vanochtend zag ik dat deze nu ook helemaal blauw is en dat betekend dat ze in dit oog helaas ook glaucoom heeft.

Dit oog moet dus ook verwijderd worden. Op zich heb ik hier helemaal geen bezwaar tegen en kan een blinde hond een prima leven hebben. Alleen mijn hond is bijna 15 jaar en wil nu niet meer op straat omdat ze nu heel onzeker is, ik til haar dan ook naar het veldje om haar behoeft te doen en til haar weer op als ze klaar is. Ze is nu heel onzeker en weet niet wat ik moet doen. Een operatie zal voor haar weer heel heftig zijn en vind het moeilijk een grens te stellen. Voor mijzelf zou ik het gelijk doen, want ik wil haar natuurlijk niet kwijt. Maar ik moet aan mijn hondje denken en dan vind ik het heel moeilijk.

Kan ik haar ook met dit oog zo door laten lopen en haar pijn medicatie geven? Of is de enige keuze in laten slapen of een operatie?

Oh Jeetje wat een leeftijd! 

En wat moeilijk zeg 

Een operatie op deze leeftijd is best heftig, dus mocht je daarvoor kiezen hou dit dan wel in je achterhoofd.

Goh ik kan je nu alleen maar sterkte wensen met de keus die  je maakt!

Ja Jaimie het is echt heel moeilijk!

Voor de rest is er nu niets met haar aan de hand behalve dat glaucoom dan. Hierdoor loopt ze tegen alles op en durft ze niet meer naar buiten.

Hierdoor is de keuze heel moeilijk een operatie zal echt zo heftig voor haar zijn en de vorige keer heeft ze hier heel heftig op gereageerd. Maar om haar in deze conditie in te laten slapen is ook zo moeilijk. Ik weet het gewoon niet en ik heb ook nog drie kinderen die er helemaal kapot van zouden zijn. Durf eigenlijk niet naar de dierenarts te gaan!

Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat pijn aan je ogen verschrikkelijk is. Grote kans ook dat de gedragverandering die je nu ziet, aan onzeker zijn op straat, te maken heeft met de pijn aan zijn ogen. Ik heb ook deze ziekte gezien bij een hondje die bij ons in het asiel zat en eigenlijk is het geen keuze om het oog te laten zitten. Naar mijn idee valt die optie af want dat is onmenselijk om zo door te moeten lopen.Dus de keuze is eigenlijk operatie of euthanasie, deze keuze moet je uiteraard zelf maken. Je hebt ervaring na de eerste operatie dus ergens weet je wat er gaat komen. Ik wens je heel veel sterkte met deze bijna onmogelijke keuze die je moet maken!

Ciska ik was er al bang voor dat door laten lopen geen optie zou zijn. Maar de keuze blijft echt heel moeilijk!

Ik kan er maar niet uitkomen en zal een afspraak maken met de dierenarts en dan zijn mening vragen.

Bedankt voor je reactie!

praat met je gezin erover.

gooi de 2 opties op tafel en praat erover.

sterkte

Ja ik moet erover praten, maar nu rollen de tranen alleen maar over mijn wangen!

Mijn kinderen zijn 8, 5 en 2 jaar. Ik zal dit eerst met mijn vriend moeten bespreken en dan dit vervolgens aan de kinderen moeten vertellen. Nu lopen ze hier rond en wordt het lastig. Vanavond als ze op bed liggen zullen wij een beslissing moeten nemen en dan kunnen wij het ze morgen rustig vertellen.

pffff dat wordt echt heel heftig!

ach arme 

denk er goed over na.

heel veel sterkte en een knuffel van deze kant!

Onze vorige had ook op jonge leeftijd aan beide oogjes staar. Was snel blind en later dreef het lensje los in een oog. Hier hadden wij druppeltje voor van de da om de oogboldruk te verminderen. Deze werkte heel goed. Wij hebben alleen nooit haar oogjes laten verwijderen. Waarom hebben jullie dat laten doen? Onze hond had al last van staar toen ze nog een jong hond was was en is vele jaren blind geweest, kon zich prima redden zonder zicht. Maar ik snap dat als je vermoed dat je hond pijn heb je er iets aan moet doen.

Bij glaucoom loopt de oogdruk op, en meestal helpt medicatie niet. Hey oog wordt heel groot en dik, doet onwijs veel pijn, ze zien er niets meer mee, ooglid kan niet meer goed dicht, oog kan uitdrogen/ ontsteken als je niets doet. Maar meestal gaat het behoorlijk snel met deze ziekte en is snel ingrijpen noodzakelijk om onnodig en veel pijn te besparen. Nadeel is, als het bij 1 oog ontstaat dan komt het vaak ook bij andere oog voor. Bij deze aandoening is de hond veel beter af zonder zijn ogen.

Nadeel is ook dat het best heftige operatie is en dat deze hond al erg oud is en ook nog eens nier problemen heeft... Ik vind het echt verveeld voor de ts dat ze voor zo'n moeilijke beslissing staat...

Het is al weer een paar terug van ons vorige hondje en inderdaad nu ik er over nadenk (en even met man overlegde) was het bij haar ook het geval. Het medicijn hielp wonderbaarlijk goed, maar inderdaad er is toen ook gesproken over een operatie. Heb ik denk ik een beetje verdrongen .

Hier twee fb posts over een 15 jarige hond met glaucoom. Een van voor en 1 van na de operatie

Rocket glaucoma

mijn vorige hond had ook glaucoom. En was ineens "onzeker".

De dag na de operatie was ze haar oude zelf. 

Eerst ook met medicijnen geprobeerd, maar dat zou ik nu niet meer doen. Als een blind oog pijnlijk is moet het eruit. 

Als je je zorgen maakt over de narcose, laat je dan naar een specialist verwijzen. Met glaucoom kan je vaak dezelfde dag nog terecht.

En ze zijn eerlijk over de opties. 

Ik zou zelf laten opereren en me erop voorbereiden dat ze mogelijk overlijdt. Het is dat of euthanasie en je kan er niet mee wachten. 

Wij zijn net dit traject in geweest met onze Bifi. En eerlijk gezegd zeg ik, niet meer doen. Pijnmedicatie en dan als dat toch niet meer helpt laten gaan. Ons hondje is halverwege februari geopereerd, ook bijna 15, en 2 weken geleden ingeslapen. Ze heeft waarschijnlijk een hersenbloeding gehad en ook zij wilde en durfde niet meer te lopen, gecombineerd met in huis de weg nooit meer hebben kunnen vinden, vonden wij dat geen hondwaardig leven. Dus ik ben misschien niet wat je wilt horen, maar ik zeg wel, doe het niet meer. Ze is al zo oud, heeft al zoveel gedaan en gehad, Laar haar pijnloos leven maar doe haar die operatie niet meer aan. In mijn ogen is hondwaardig gewoon uit durven gaan, weg kunnen vinden etc, en anders houdt het op. En de kans is gewoon zeker zo oud dat je dat niet meer gaat krijgen omdat er iets onder de operatie gebeurd

Odette,

Staar is volgens mij iets anders dan glaucoom. Bij glaucoom heb je een verhoogde druk op de oogbol wat heel erg pijnlijk schijnt te zijn.

De enige keuze die de dierenarts gaf was opereren of in laten slapen. Ik heb twee jaar terug gekozen voor een operatie.

Een blinde hond is voor mij geen enkel probleem, mits ze er gelukkig bij is. Ik heb heel veel voor mijn hond over af en toe plast ze ook in huis en dat maakt mij helemaal niets uit. Maar ze moet wel gelukkig zijn!

Ik heb morgen een afspraak met de dierenarts en dan zullen wij een beslissing moeten nemen, maar het blijft moeilijk!

Ik vind het moeilijk omdat er op de blindheid na niets te zien is. Het is vele malen makkelijker een beslissing te nemen als je echt ziet dat een hond pijn heeft. Voor mij is de pijn niet waarneembaar en dat maakt het zo moeilijk. Ik zie wel haar onzekerheid en dat ze vaak overal tegenaan botst, maar dat is nog geen pijn. Maar met glaucoom hebben de honden heel veel pijn en weet ik dat ik echt moet kiezen.

Doordat ik nu fysiek geen pijn bij haar zie zou ik zeggen opereren. Maar ik weet hoe zwaar de eerste operatie voor haar is geweest en dat ik echt heb gedacht dat het niet goed zou komen. En als ik hier aan terug denk dan twijfel ik echt of ik de operatie moet doen.

Het is dan ook zo een moeilijke situatie en tja wat is dan het beste? Ik weet het echt niet en ik hoop dat ik morgen een beslissing kan nemen. De keuze zou voor mij zoveel makkelijker zijn als ik echt kon zien dat ze pijn heeft. En nu hou je natuurlijk altijd de hoop dat het goed komt en dat je haar voor altijd bij je kunt houden.

De kinderen zijn in ieder geval voorbereid alhoewel je ze hier nooit echt op kunt voorbereiden.

Heel veel sterkte morgen!

 Ik snap je hoor, wij hadden exact hetzelfde. Maar juist omdat jij geen pijn ziet (en jij kent je hond het beste), en weet hoe zwaar de vorige keer was, zou ik het haar niet nog een keer aandoen maar nu gewoon gelukkig laten zijn zoals ze is met evt pijnstilling als het nodig is.

In ieder geval sterkte!

Bedankt allemaal,

Ook vergeet ik te zeggen dat mijn hond zo goed als doof is en dat maakt het voor mijn hond eigenlijk nog moeilijker!

Wij zullen morgen een beslissing nemen en mocht de dierenarts ons nog een andere optie geven dan opereren dan zullen wij dit waarschijnlijk eerst gaan proberen.

En natuurlijk hoop ik met heel mijn hart dat medicatie een oplossing zal zijn en wij nog even van haar kunnen blijven genieten.

Ene kant hoop ik dat het snel morgen is, maar eigenlijk hoop ik dat de avond heel lang zal duren.

Even een Update!

Maandag ben ik naar de dierenarts geweest en ze kon mij nog niet met zekerheid zeggen of het echt glaucoom is.

Ik heb nu medicatie gekregen en donderdag moet ik naar een andere dierenarts die een oogdruk meting zal doen en het oog verder zal onderzoeken.

Wel heeft ze opgemerkt dat de hartslag van mijn hond regelmatig vertraagd, maar mocht ik willen weten hoe ernstig dit is dan zullen ze dit verder moeten onderzoeken. Opereren zal in ieder geval nog gecompliceerder worden dan was verwacht helaas.

Nu hoop ik maar dat het snel donderdag is en wij eindelijk duidelijkheid krijgen.

 Saartje had staar maar ook verhoogde oogbol druk, daar medicijnen voor en die hielpen goed. Maar dat schijnt vaak niet het geval te zijn .dan heeft de hond pijn en dat is niet fijn natuurlijk.

Sterkte

Ja Odette dat is ook niet fijn!

Het blijft heel moeilijk en ik denk dat wij morgen duidelijkheid krijgen of er nog iets aan te doen is. Maar ik laat haar uiteraard niet met pijn doorlopen, hoe moeilijk ik het er ook mee heb.

Maar als er ook maar iets aan te doen is zonder een operatie dan wil ik dat natuurlijk wel uitproberen. En hopelijk is ze een uitzondering op de regel en blijft ze nog een tijdje bij ons

Ik duim mee voor je.

Altijd moeilijk om dergelijke beslissingen te moeten nemen.

Ik hoop met je mee dat alles goed komt.

Kom net terug van de Dierenarts en helaas is het toch glaucoom!

De waarde dient rond de 25 te zitten en bij onze Nina is dit tussen de 40 en 60. Wij hebben nu medicijnen om de oogdruk te verlagen en moeten donderdag terug om te kijken of dit gewerkt heeft.

Deze arts staat niet te trappelen om te opereren en inslapen is dan het enige wat nog kan.

Vind het zo moeilijk want op de blindheid en doofheid en natuurlijk wat ouderdomskwaaltjes mankeert ze helemaal niets. Maar een bulletje zal niet zo snel laten zien dat ze pijn heeft.

Maar ik heb nu het gevoel dat als ik haar in laat slapen ik eigenlijk een gezonde hond in laat slapen en dat doet mij zo'n pijn. Ik had het zoveel makkelijker gevonden als ze een ziekte had waarvan je kon zien dat ze hier onder leed. Ben zo bang dat ik de verkeerde beslissing neem doordat ik het gevoel heb dat ze nog gezond is. En tuurlijk wil ik niet dat ze pijn heeft, maar normaal is dit altijd meetbaar. En nu kan ik het niet zien pfffff

Oei dat is hoog. He gat wat naar.
Hopelijk slaan de medicijnen aan.
Goed in de gaten houden of ze pijn heeft. Je kent je eigen hond het beste.

Naar vervelend nieuws zeg! Ik hoop dat de medicatie aanslaat.  

Het is inderdaad allemaal hoog en hopelijk slaat de medicatie goed aan.

Maar het probleem is dat ik niet aan haar zie dat ze pijn heeft. Een bulletje heeft zo'n grote pijngrens. Nu mag ik ook nog alles met haar doen en is ze blij met alle aandacht die ze krijgt.

De keuze zou ook zoveel makkelijker zijn als ik echt kon zien dat ze pijn zou hebben. Dit maakt het allemaal zoveel moeilijker!

Bij wie ben je geweest?