Ga auj zo door ,zoals je het al doet,geduldig en met liefde.
Je omschrijft:Gister was ik met hem aan t spelen met een balletje, het ging 10 minuten goed en plots sloeg hij helemaal om.
Dit is een goed leermoment voor jou,hier is het dus duidelijk dat het spel te lang was,daardoor raakte hij toch overprikkeld,en als dat gebeurd is er geen land mee te bezeilen.
Doe voortaan een korter (druk) spelletje,probeer 5 minuten en kijk hoe dat uitpakt.
Is het even niet te handhaven door negeren of te stoppen met waar jullie mee bezig waren,dan -zoals je steeds doet- hem helpen en begeleiden naar een rustig plekje,zonder angsten,zonder boosheid of frustratie,handel uit ouderlijke liefde(je voelt dat het even het beste is als hij even tot rust komt in de bench bijv.)
En als je omschrijft ik knuffel/bemoei te 'veel' met hem,dan zal dat best zo zijn...als het dit soort reacties oplevert van hem.En het is niet dat hij ontzettend boos is of uit nijd handelt,maar als het een hond te veel wordt..is het té veel(en dus overprikkeling)normaal anticiperen op wat er gebeurd is dan heel moeilijk.
Probeer meer te lezen en filmpjes te zoeken over kalmerende signalen en stress signalen,vooral met filmpjes zie je en leer je veel op te pikken van de taal die een hond jou al laat zien,maar wij als mens vaak helemaal niet oppikken of niet goed weten wat het betekend.
Hoe reageert hij als je hem oppakt,wordt hij dan ook druk en wiebelig?Gaat hij grommen/happen?Als dat zou is(vanaf het begin)dan heb je gewoon een gevoelige hond,die aanraking niet altijd als prettig zal ervaren en graag de ruimte krijgt voor zijn eigen persoonlijke ruimte-grens.
Grommen/happen is stress en verteld dat een hond meer ruimte wil en vraagt.
Nekvel pakken en nee zeggen is niet iets wat een moederhond zou doen.Moederhonden pakken pups aan hun vel om ze in veiligheid te brengen..pup kruipt/krioelt uit nest..moederhond brengt hem terug in het veilige nest.Het is geen correctie,het is een natuurlijk instinct om haar pups veilig bij zich te houden,als een kleine pup te ver van het nest gaat,dan wordt het snel te koud en kan het dood gaan of kan ander gevaar tegen komen.
Daarbij heeft een pup met zijn echte moeder een hele andere band, dan wanneer een mens zomaar even een pup in de nekvel pakt...wij pakken voor straf te geven en de moederhond doet het uit bescherming/liefde.
De ene keer accepteerde hij het wel als ik hem oppakte, de andere keer begon hij te grommen en te bijten, dus hier ben ik toen al mee gestopt en begeleid hem de juiste kant op. Dit was toen hij 10 weken oud was al zo, nu is hij sowieso al aan de zware kant om hem te tillen haha.. Het is een grote jongen.
Ja het was meer een vraag om te weten hoe hij vanaf het begin reageert op aanraking en optillen,zonder dat hij dat misschien wilt.De ene hond laat alles gewillig over zich heen komen,vindt knuffelen met de mens fijn(alhoewel...als je alles filmt zie je meer dan voldoende (kalmerende)signalen) en de ander wurm zich méteen uit je handen omdat het ze belemmerd/verstikt/voelt niet fijn.
Gezien het bij hem wisselde,zal hij erg prikkel gevoelig zijn,hoe moeier,hoe vlotter hij van zich af gromt/hapt om zo snel mogelijk meer ruimte te krijgen.
En dat moe worden en overprikkelt raken kan zo maar gebeuren.Ook hebben wij vaak niet goed door hoe gevoelig sommige honden zijn voor prikkels,dus gaan wij maar door..met spelen...socialiseren..mee nemen naar plekken...cursus...visite enz enz.
Bijvoorbeeld,je hond doet het altijd goed,reageert prima op interacties met jou.Nu had jij gister een visite in huis van 3 mensen...en die hebben aandacht aan hem besteed,hij heeft ook allerlei nieuwe indrukken gehad,meer dan op dagen waarop je rustig aan doet en alleen samen wandelt en in huis spelletjes doet.Dan kan het dus zijn dat hij een dag later stukken slechter reageert op interacties met jou,sneller begint te reageren met gegrom en gehap.
Je moet een balans zien te vinden tussen lichamelijke beweging,geestelijke uitdaging(hersenwerk) en voldoende rust om alle prikkels te verwerken(je kan ongeveer aanhouden 1 uur wakker=2 uur rusten).
Het geeft ook niet als hij het de ene dag goed doet en de andere dag 'minder' goed.Een hond beschikt over dezelfde emoties en hormonale schommelingen als ons,dat heeft zijn uitwerkingen,net als bij ons.
En ook net als bij ons is iedereen anders.
Lang verhaal......
Ik heb mijn reu weggehaald bij iemand waar hij vijf maanden lang alleen de tuin heeft gezien, en verder nooit buiten was geweest. Zij konden hem niet meer aan???? en moest dus maar weg. Achteraf denk ik dat ze bang waren voor hem, omdat hij beet. Gelukkig waren wij de gelukkige die hem in ons gezin op hebben mogen nemen.
Hij was totaal niet gesocialiseerd, en was dus ook helemaal niets gewend. We moesten echt bij 0 beginnen. Hij was een bijtertje, in de goede zin van het woord, een pup dus. Een pup bijt, dat is algemeen bekend, en in dit opzicht kun je de pup idd afleiden met een speeltje, een kluif o.i.d.
Maar hij ging hij ook echt bijten, en hard ook. Nu kan ik er om lachen, maar moest toen ook echt huilen omdat ik er alles aan wilde doen om hem weer een normaal leven buiten een tuin te kunnen geven........
Op een gegeven moment werd het bijten erger en leerde op de cursus dat ik hem duidelijk moest maken dat IK de baas was, en niet andersom. Ik wist nl zelf ook niet wat ik er zelf nog meer aan kon doen, had al van alles uit de kast gehaald..... Maar niets hielp. dus mijn probleem voorgelegd op de training. Daar adviseerde ze mij dat zodra hij me beet (echt bijten en grommen, dus geen speels bijten), ik hem op zijn zij moest leggen en ik dus boven hem moest staan. Nee, dit is niet mijn manier van opvoeden, maar omdat hij al wat ouder was, kon ik niet anders dan de raad opvolgen die ik kreeg.
Vond ik ook echt heel lastig en moeilijk om te doen, maar ja, ik had geen keus. Omdat het bijten niet minder werd heb ik een GT ingeschakeld en hij heeft mij het advies gegeven dat ik hem bij zijn nekvel moest pakken om hem te corrigeren. Wat ik al schreef, ik vond dat ook erg moeilijk en zelfs zielig......Maar wel op een normale manier, en dus niet gaan rukken aan die nek of extra hard knijpen of wat dan ook. Gewoon nekvel pakken en corrigeren met een NEE. Dan even negeren, en daarna weer de normale baas die je altijd bent. Dus ook gewoon weer knuffelen/spelen enz.
Maar het probleem hield hierdoor wel redelijk snel op, en dat was mijn doel.
Inmiddels is hij alweer 5 en het gaat heel goed met hem, het is een schat van een beest, mijn allerbeste vriend
Misschien meer mentaal uitdagen? Genoeg beweging krijgen is belangrijk maar mentale uitdaging ook. Ik merk dat mijn pup ook veel te hyper/opgewonden wordt van een balspelletje of een trekspelletje als het langer duurt dan een paar minuten. In het begin begon ze er nog wel eens bij te grommen maar dan was het meteen klaar, speeltje wegpakken en even alleen laten -zwaarste straf -. Nu probeer ik dat steeds voor te zijn, dan gaan we gewoon verder met een hersenspelletje. Wordt ze ook lekker moe van *tip*.
Hoe gaat t met het tandenenkiezen wisselen? Ik merk aan mijn hond dat ie daar aardig last van heeft, en ook wel gericht wil happen als ik m niet iets anders aanbied.
Geen nekvalpakkenonzin! Lekker op tijd zijn rust geven, bench is geen strafplek, dus niet er in als je boos bent op hem.
Heb je toevallig ook een snuffelmat?
Nog even ter verduidelijking.....
Ik heb het wel over echt bijten hè.
Dus echt gaten in je laarzen bijten, en bijten tot bloedens toe, wat niet komt door het normale pup gedrag
Wat voor mentale spelletjes doen jullie dan zoal met jullie hond?
Hij is nu bezig met wisselen, zowel onder als boven heeft hij beide voortanden gewisseld. Maar wanneer hij last heeft dan zoekt hij meestal zijn waterbak op om in te bijten of pakt zijn kluif. Wanneer ik naar zijn tandjes wil kijken laat hij dat ook gewoon toe en wordt hij niet boos. Dus ik denk niet dat zijn tanden de oorzaak zijn van dit gedrag, aangezien hij ook niet reageert wanneer ik hem op dat moment iets anders aanbied en dat wel doet wanneer hij last heeft van zijn tandjes.
Wat is een snuffelmat? Daar heb ik nog nooit van gehoord. :)
Misschien dat ik nu iets zeg dat je al geprobeerd hebt of wat totaal niet helpt, maar bij onze rottie kwam hetzelfde voor. Ze was lekker dominant puur ons uittesten tot hoe ver mag ik gaan. Wij kwamen dit gedrag altijd tegen als wij terug kwamen dus als ze rustig was en luisterde gingen we met haar spelen "beloning was spelen". Dit sloeg heel snel aan en tevens haar negeren is het ergste wat haar kan overkomen dan wordt ze ineens een mega teddybeer en wil ze op alle manieren aandacht.
Weet jij ook wanneer dit voorkomt is het gewoon spontaan of zit er een ritme in bij thuiskomst na afwezigheid of iets anders. De bench gebruikten wij trouwens nooit om haar in te zetten als ze te druk was of niet luisterde. De bench is echt haar plek en daar komen wij nooit aan op het schoonmaken na. Ze heeft dus ook echt totaal geen moeite daar lekker te luieren en nu het soms iets warmer is gaat ze er zelf lekker in liggen omdat die op de gang staat en daar is het koeler.
Ik denk dat soraya een hele goede uitleg heeft gegeven waar je wat mee kan
gijs vind het heel leuk om snoepjes te zoeken in huis
ik doe hem even in de gang, laat hem binnen en zeg zoek
nu weet hij natuurlijk al wat de bedoeli g is, jou pup niet
dus maak het niet te moeilijk en help evt een beetje
Ik kan er niet echt een ritme in vinden. Het komt echt spontaan opzetten, het neemt ook niet geleidelijk toe, uit het niets is hij ineens boos en dan ook echt flink boos. Ik snap zelf ook wel dat dit heus niet 'uit het niets' komt, maar zo lijkt het wel. Het overdonderd me, aangezien op andere momenten ik het langzaam zie opbouwen en op tijd er iets aan kan doen.
Vandaag wijkt hij juist weer geen seconde van m'n zijde, hij is de hele dag bij me en kruipt nog net niet bij me op schoot. Als ik dan merk dat hij een beetje begint te happen en alles iets te veel wordt is dat prima in de hand te houden en dan moet hij benchrust.
Heeft die teveel energie wil die gewoon spelen of meer aandacht ?
Doe je misschien niet te veel met hem op een dag?
Honden kunnen ook vervelend worden als ze niet genoeg rust krijgen. Je zegt dat het ineens om kan slaan zonder duidelijke aanleiding. Misschien dat hij dus toch al te veel had gedaan.
Heb je al geprobeerd om weer wat meer rust momenten in de dag te brengen. Zoals met een pup, verplichte rust opleggen?
Ik ken meer verhalen van honden die erg lastig waren, de baasjes gingen steeds meer doen om de hond maar moe te krijgen. Uiteindelijk moest de hond juist minder gaan doen, en daar werd het ook beter van.
Nu weet ik niet of dit het probleem is maar ik zag het nog niet in het topic voorbij komen en wilde het ook even melden als dat het een oorzaak zou kunnen zijn.
Ik had me eigenlijk juist voorgenomen om wat meer te spelen, maar dan verdeeld over kortere periodes met meer rust tussendoor. Niet zo zeer om hem moe te krijgen, maar juist om verveling tegen te gaan.
Ik denk dat ik een aantal dagen ga bijhouden wat ik allemaal doe met hem op een dag om dan daaruit op te kunnen maken wanneer het gedrag zich voordoet. Dan kan ik ook zien wanneer zijn grenzen bereikt zijn qua drukte, of dat ik juist meer met hem moet gaan doen. Eerst eens op zoek naar de oorzaak voor het probleem aangepakt kan worden.
Bedankt voor jullie ingevingen en tips!
http://www.hersenwerkvoorhonden.nl/
http://www.hersenwerkvoorhonden.nl/Watis/
http://www.hersenwerkvoorhonden.nl/basis/
http://denkspellenvoorjehond.jouwweb.nl/spellen1
http://www.doggo.nl/artikelen/recreatie/hersenwerk-voor-je-hond.php
http://www.kluifje.com/SPEELS.htm
Mijn eigen hond met haar handschoenen verzameling,daar stop ik stukjes koek in en zij haalt het eruit.
Zelf samengesteld snuffelkleed.
Eind resultaat van haar eigen 'vuurwerk'doos.Je maakt een doos vol met proppen,doosjes,keukenrollen,wc rollen,handschoenen enz ,rond de klok van 00:00 geef je dit aan je hond en is (mijn hond wel)totaal afgeleid van al het vuurwerk geweld buiten.
Wat je ook kan gebruiken is een oude trui of broek,je maakt knopen in de mouwen of pijpen,in de knopen stop je stukjes koek,ook in de zakken van de trui/broek stop je wat lekker,in de binnenkant kun je ook wat lekkers stoppen.
IK ben wel heel benieuwd welke gedragstherapeut dat geweest is en welke opleiding die gedaan heeft.
Ik ben ook benieuwd naar die gt, waar hij zijn opleiding gedaan heeft.
.Een hond die zich zo gedraagt, zou ik liever kalmeren dan negeren. Even geruststellen, en verder goed letten op de balans tussen rust en aktiviteiten, geen druk.
Ik sluit met helemaal bij Soraya haar tips aan.
Die gt, dat gaat niet over ts, dat snappen jullie? :)
Anders gaan de dingen door elkaar lopen
Ik vind dit gedrag absoluut niet normaal en ik zou als ik jou was een GT kontakteren. Hij is nu nog niet zo groot maar een RW wordt een bakbeest en dan heb je echt een probleem. Succes.
Wat doe je met hem zoal, wandelen, spelen en hoe lang.
Krijgt hij voldoende rust?
Je had het er over dat je je misschien te veel bemoeide met hem, in wat voor opzicht?
Je zegt dat je naar hem toe gaat om te knuffelen, niet alle honden vinden dit fijn. Ik zou beginnen met niet meer naar hem toe te gaan, geef hem zn rust en de ruimte.
Het zou me niets verbazen als hij op de bijt momenten gewoon overprikkeld is. Hou een voertje voor zn neus en in de bench met een kong. Doek er over eventueel om prikkels af te schermen.
Grote kans dat hij even zal knagen en dan zal slapen. Ik zou dit eens concequent volhouden.
Niet naar hem toe en bij bijten in de bench.
Een rott is een hond als alle andere, je moet gewoon opvoeden.
Regels hanteren, duidelijk en consequent zijn.
Streng zijn is ergens voor nodig.
ja je hebt gelijk is wat onduidelijk zo, had beter even Sammy kunnen quoten
Even een update.
Ik heb vanmorgen vroeg een kort rondje met hem gelopen, zo'n 10 minuten. Daarna hebben we even gespeeld, heeft hij nog wat rond gescharreld en even geslapen.
Tegen 11 uur heb ik een lang rondje met hem gelopen van ongeveer 30 minuten. Daarna heeft hij ruim 3 uur geslapen. Daarna hebben we nog wat gespeeld.
Om 3 uur heb ik weer met hem gelopen, dit keer zo'n 20 minuten. Eenmaal thuis ging het helemaal fout. Hij begon alweer wat te happen, dat was nog prima te controleren. Toen wilde hij de tuin in, daar ging hij als een dolle tekeer. Binnen begon hij weer boos te worden, korte time-out gegeven van een minuutje in het halletje. Daarna kwam hij de woonkamer weer in en was het even goed, maar kort daarna ging het weer mis. Ik ben ruim een halfuur bezig geweest hem af te leiden van zijn boze bui. Speeltjes aangeboden, rustig tegen hem gepraat. Ik heb een kong voor hem gevuld en daarmee is hij rustig op zijn plek gaan liggen, maar toen die eenmaal alles eruit had begon het weer. Uiteindelijk heb ik hem in zijn bench gezet, nog even op een rustige toon tegen hem gepraat en toen weggegaan, uit protest heeft hij in zijn bench geplast. Na 5 minuten heb ik hem er weer uitgelaten en toen kwam meneer mij kwispelend begroeten alsof er niets gebeurd is, nu ligt hij in diepe rust bij me te snurken....
Die time-out lijkt dus te werken, alleen gaat hij uit protest plassen en als ik hem langere tijd erin laat om hem te laten slapen begint hij te blaffen en te piepen.
Ik heb voor hem sinds vandaag een kleed in de kamer gelegd, aangezien hij vaker ergens in de woonkamer ligt dan in zijn bench. Zo heeft hij toch zijn eigen plek, ik heb namelijk het idee dat hij zijn bench niet zo ziet. Hij zoekt zo nu en dan zijn bench wel op, maar gaat na een aantal minuten toch ergens anders liggen. Afgelopen nacht wilde hij niet eens meer slapen in zijn bench, terwijl dat altijd zonder problemen ging.
Een half uur om hem af te leiden van zn bui is te lang. Eerst time out, dan weer proberen, weer boos, in de bench met een kong en laten.
Je liep de kamer uit? De plas is waarschijnlijk omdat hij het spannend vind alleen te zijn, ze plassen niet uit protest. Het piepen is ook omdat hij zich niet prettig voelt. Je zou met een boekje naast de bem h kunnen gaan zitten, wachten tot hij slaapt. Hij wilt bij jou zijn.
Ik bedoel meer dat het in totaal allemaal een halfuur heeft geduurd. Hij werd boos, ik leid hem af, hij wordt rustig en vervolgens weer boos, time-out, rustig en weer boos. En zo door.
We hebben al vaak geprobeerd erbij te blijven wat je zegt inderdaad, fysiek aanwezig zijn en echt naast de bench zitten, toen hij jonger was hielp het, maar de laatste weken plast hij en blaft hij alsnog. Hij kan ons vanuit de bench sowieso altijd zien trouwens, tenzij we naar boven gaan.
Ik weet niet waar je de pup vandaan heb maar heb je aan de fokker gevraagd over dit gedrag?
De fokker komt volgende week zondag langs om zijn stamboom te brengen, dus dan zal ik inderdaad er even naar vragen. Ik heb zijn moeder en oudere zussen gezien en die waren heel goed gesocialiseerd. Het nest heeft de eerste weken in huiselijke kring doorgebracht. Maar ik was daarnaast wel nieuwsgierig naar hoe anderen hier tegenaan kijken, aangezien iedereen t op een andere manier bekijkt
Ik vind het erg lastig en deze hond heeft wel een mega kaakracht straks dus het moet nu echt in de kiem gesmoord worden.
Wat ik lees is ook overprikkeling en ik zou voorlopig alleen eens wat standaardwandelingen doen en even geen spelletjes. Gaat dit goed dan zou ik voorzichtig gaan uitbreiden. Verder zou ik ook niet naar je hond toegaan maar hem naar jou laten komen en min of meer vragen om aandacht bij jou.
En wat je eerder zei een soort van dagboek bij houden maar dan ook met eventuele koekjes snoepjes en wat voor voer je geeft misschien zit er wel in een of ander snackje een kleur/geur/smaakstof waar hij wat heftiger op reageert
doe je ook hersenwerk met hem?
Hij klinkt als heel gevoelig als ik het zo lees, voor mij lijkt alles erop dat hij nog geen basisveiligheidsgevoel heeft en vandaar misschien de frustratie, plassen is geen protest zoals Susanne al uitlegde.
Wat is zijn achtergrond weet je iets over zijn ouders?
Zelf zou ik denken aan een positieve rustige aanpak, veel duidelijkheid, vooral geen druk, hem laten weten dat hij een prima hond is.
Misschien een hollistisch dierenarts inschakelen ook? Ter ondersteuning voor bijv. Bach bloesem of een homeopatisch middel.
Of een gt maar dan een goede die verstand heeft van hondentaal.
Wilde trekspelletjes zou ik ook even laten, wel leuke zoek- en verstopspelletjes, hersenspellen, dat geeft hem zelfvertrouwen en rust in zn koppie en ook leert hij daardoor zelfbeheersing.
Liever gewoon een wandeling minder en in plaats daarvan een paar spellen waar hij rustig van wordt. (wel rustig opbouwen zodat hij het ook snapt)
Hij krijgt op aanraden van de fokker nu brokken van Royal Canin Tineke, al hoor ik daar steeds minder goede verhalen over. Dus we gaan de overstap maken naar kvv.
We deden voornamelijk fysieke spelletjes met hem, trekspelletjes en balletjes weggooien. Al is het me de laatste dagen toch wel op gaan vallen dat hij daar eerder gespannen van lijkt te worden dan dat hij het leuk vindt. Uiteraard leer ik hem commando's, maar verder was ik niet zo bekend met het hersenwerk voor honden. Daar ben ik me nu druk in aan t verdiepen.
Bedankt weer voor het meedenken
Er was hier ooit een Topic over hersenwerk, op Facebook en YouTube is ook e.a. te vinden
http://www.hondenpage.com/hondenforum/166781/het-hersenwerk-topic!.php
belangrijk hierbij is het plezier erin en dat de hond succes heeft, dus altijd positief afsluiten en niet gefrustreerd raken als hij het nog niet snapt
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?