Hallo allemaal, sinds drie weken woont Hummer, een geweldige labradoodle pup bij ons. Een slimme hond die we al heel wat geleerd hebben. Alleen het uitlaten is een probleem. We wonen tegenover een grasveld en hij vindt het prima om daar zijn behoefte te doen, maar verder wandelen is een drama. Hij gaat dan vooral in zijn achteruit. Pas als hij merkt dat we weer op de terugweg zijn, loopt hij enthousiast mee (en dan ook netjes naast me zonder te trekken). Ik heb al van alles geprobeerd. Gek doen, op mijn hurken zitten en dan stukje voor stukje lokken, lokken met koekjes, gewoon doorlopen (dit is helemaal gaan succes want dan moet ik hem echt meeslepen en dat vind ik zielig). Iemand van jullie tips?
Heel herkenbaar,
de meeste puppen willen een kant uit en dat is naar huis. Ik denk dat het meerdere redenen kan hebben. Een fietser die voorbij komt of een auto. Dat moet allemaal nog geleerd worden dat het geen kwaad kan. Maak je nooit klein, of ga niet op je hurken, blijf altijd boven de hond staan.
Volhouden en toch proberen door te lopen.
Heeft hij/zij een favoriete speeltje?
Misschien kun je die meenemen tijdens de wandeling.
ik zie wel vaker honden die bijvoorbeeld een bal of een plastic flesje in hun bek hebben.
waarom?
Ik heb daar nog nooit last van gehad gelukkig, maar je hoort het wel eens meer, dat pups het in het begin wat eng vinden.
even wat vertrouwen geven, desnoods draag je de pup het eerste stuk mee en loop je gewoon naar huis dan, tot het vertrouwen groot genoeg is dat ze ook de heenweg meestappen.
Als hij het spannend vind mag je best hurken en hem steun bieden, zo leert hij dat je er voor hem bent
Je kan hem ook gewoon oppakken en een stukje lopen, even later zet je hem weer neer en probeer je het weer
de wereld is groot voor zon klein ding
je kan ook proberen om wat vaker naar vreemde plekken voor hem te gaan, met de auto of met de fiets (fietskar of een fietsmand)
want dan weet hij de weg naar huis niet en zal hij op jou moeten vertrouwen dat jij de weg weet
Heel herkenbaar, ik denk dat veel pupjes in het begin niet graag gaan wandelen, ook Senna deed dat niet graag. De wereld daarbuiten is nog heel angstaanjagend voor zo'n pupje. Wij namen haat op tot aan de hoek van de straat en lieten haar dan terugwandelen, dat ging in het begin ook moeilijk maar met geduld lukt dat allemaal. Blijven volhouden en lokken met snoepjes, als hij komt belonen. Nu staat Senna al te springen aan de deur om te gaan wandelen, ze moeten gewoon nog ontdekken hoe leuk dat wandelen is.
En dat klein maken of hurken zitten deden wij ook wel, ik zou niet weten waarom het niet zou mogen. Het was voor Senna een extra stimulans om dat stapje te zetten en een stukje naar ons toe te lopen.
Wil je dat lukken, om met bukken kleiner te zijn als een labradoodle pup, is het knap.
Maar buiten dat, is het naar mijn idee ook absoluut niet waar.
Ik hurk regelmatig naast mijn dames als ze het nodig hebben en hier nog nooit problemen gehad met 'hun plek niet kennen
Maar ze weten wel dat ze altijd op mijn steun kunnen rekenen
Ik zou de tip van Maart opvolgen..., wil de pup niet verder, een stuk tillen en braaf de weg naar huis zelf laten lopen.., zo leert hij dat wandelen leuk is en gaat vanzelf ook de andere kant op lopen
stukje tillen is een goed antwoord. je hoeft, als ze niet willen helemaal niet zon groot rondje te doen. misschien hoeven ze helemaal niet te plassen of te poepen. als ze niet willen, mag je ze ook heus wel een beetje trekken want de pup moet weten dat jij de baas bent!
nog heel veel geluk met je puppy!
Spelenderwijs verder gaan eventeel een favoriet speeltje mee nemen.
Ik weet niet wat je met meespelen bedoelde, maar gijs wou soms ook niet en danmoest ik hem daar even doorheen trekken, zo van hop nu gaan we, en dat hielp vaak
natuurlijk niet je pup 5m over de grond meeslepen :) dat snap je zelf ook wel
Wil je dat lukken, om met bukken kleiner te zijn als een labradoodle pup, is het knap.
(QUOTE)
Vanwaar deze sneer,@Ina,ik vind je behoorlijk bot.
Jij bent hier zo lang, ben ik hier te kort om iets proberen uit te leggen.....
Gooi'm in de auto, rij drie straten en loop met hem terug
Dan zou, binnen een roedel, een kleine hond dus nooit boven een grotere hond kunnen staan of geldt deze regel enkel tussen mens en hond?
Ik snap niet zo goed waar jij mij bot vindt, misschien had ik er een knipoog achter moeten zetten want zo was het bedoeld.., absoluut niet als sneer.
Wat niet weg neemt dat ik wel vind dat jou 'baas' gedachte helemaal niet nodig is.., het gaat om een pup die alles nog spannend vind dus al helemaal niet denkt in die vorm.
(wat ik overigens ook nog steeds niet nodig vind bij een volwassen hond)
En niemand is hier te lang of te kort om iets te leren, te vragen, te vertellen of iets uit te leggen.., we komen hier allemaal met de beste gedachte en willen graag anderen helpen bij vragen.
En dan zijn de gedachte niet altijd allemaal het zelfde, prima..., maar niet nodig om dan zo op mij te reageren lijkt mij.
och, dat is nog wel een heel oude gedachtengang.
Ik lig dagelijks met de honden in de grond, ze springen met gemak in mijn armen ook, pups draag ik wanneer dat nodig is, in de auto zitten ze op schoot in het begin.
Slapen ook geregeld op bed.
Het vertrouwen en respect krijgen we wel in de dagelijkse omgang, niet door het fysieke aspect. Als ze willen, lopen ze zo met me weg immers ;)
Hoi...vrolijke pasen allemaal.
Maar wilde ook even reageren. Je schrijft dat je pup al veel in die drie weken geleerd heeft. Dat maakte mij een beetje onrustig. Ik weet niet of je veel bezig bent in de tuin of in huis met de pup Maar misschien als dat zo is, is het wandelen misschien net iets teveel spannend voor de pup??? Neem rustig de tijd een pup te laten wennen. PS Ik lig altijd met mijn honden op de grond......
Niet meeslepen maar optillen. Geef m de tijd, t komt allemaal vanzelf uiteindelijk.
Gefeliciteerd met jullie Hummer!
En als je gewoon wacht tot ie uit zichzelf de goede kant opgaat? Met een losse lijn (ik bedoel zonder spanning oo de lijn, niet dat je hem los moet laten.) wachten tot hij het genoeg vertrouwd om verder te gaan.
Hoe oud is hij nu?
Mijn tip, geef hem de tijd. In dat koppie gebeurd zo ongelovelijk veel, ze moeten het maar allemaal kunnen verwerken. Thuis is vertrouwd, de rest nog heel spannend.
Neem hem op je arm en ga een stuk wandelen. Zo ziet hij van af een vertrouwde plek van alles. Zet hem op een ander stukje neer. Lekker laten snuffelen en weer naar huis. Zet hem een straat verder neer en loop naar huis.
Zo kan je rustig aan de slag gaan.
Sommige pups gaan op een vreemd terrein snuffelen, andere blijven zitten kijken.
Maar het komt met de tijd allemaal goed.
http://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/dominantietheorie-volgens-sacha-gaus.php
Uhm, weet niet hoe je daar opkomt?
Ik zou dan echt een vreselijk probleem hebben hier, lag regelmatig met Luca op de grond te spelen, zij boven mij. Ze ligt vaak op de bank, ik ga altijd voor de bank zitten, zit ze hoger dan mij. Vraag me niet waarom ik voor de bank ga zitten, heb zelf ook geen idee.
Het lijkt me nog al vermoeiend steeds te moeten nadenken om boven je hond te blijven.
Heel herkenbaar. Amber wandeld ook niet graag. Ik til haar het eerste stukje even op en dan gaat het redelijk. Op de puppycursus gaven ze dit advies. Ik had zoiets, dat moet ik haar niet aanleren maar het schijnt vanzelf beter te gaan. Ook gaat ze onderweg vaak zitten. Rustig even laten zitten en alles in zich op laten nemen. Is niet erg.
Precies gewoon lekker rustig aan.
Bedankt voor jullie reacties allemaal. Erg leuk om alle verschillende meningen te delen. Gister met de auto naar het bos en daar wandelen ging prima en vond ie erg leuk. Uitlaten gaat beter als mijn zoontje van 7 mee gaat. Dan huppelt ie daar mee mee. Dus het kan zijn dat ie denkt, we zijn niet compleet er is iemand niet bij of hij vindt t allemaal nog spannend....
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?