maatje missen??

Geen idee waar dit moet staan....
Dus dan maar bij overig.

Hus loopt nu al 2 dagen letter en figuurlijk heel erg achter me aan.
Elke stap die ik zet loopt ie mee.

Maar mee naar buiten wil meneer niet ik moet m bijna dwingen

Nu als we een.hond tegen komen is hij haast niet meer te houden.

Al dit bij elkaar......
Zou hij een maatje missen?
Straks word voor de laatste keer bloed getrokken om te kijken of lever en nier waarde nog steeds goed zijn.

Jaimie.. Ik heb net pas alles gelezen over penny dus als eerst... Gecondoleerd en heel veel sterkte.

Ik geloof best dat hus zijn maatje (s) mist. Hij was het altijd gewend met meer te zijn en nu is hij ineens alleen. Denk dat hij gewoon niet snapt waar ze zijn..

Het komt hier niet vaak voor, maar als Bailey er een keer niet is word bobby ook onrustig. Gaat ie hem zoeken!! 

Geef hus maar gewoon lekker die extra knuffel. Hij is ook in de rouw!

dat zou kunnen, jij kent hus natuurlijk het beste. hij heeft natuurlijk wel een hele tijd andere hondjes om zich heen gehad en is nu sinds kort weer alleen, het zou kunnen dat hij de interactie met andere honden mist in huis enz. hier liet angel eigenlijk de dag erna al zien dat ze haar maatjes misten, benji liep hier nog wel rond maar ze was haar speel kameraden kwijt. benji is gewoon erg zelfstandig en inmiddels oud en mankeert van alles maar goed dat terzijde. ze mocht wel bij hem even maar ze misten samen liggen samen dollen samen spelen en ging zich heel zielig terug trekken. na zo een weekend door was ik het zat om haar zo te zien, toen kwam chanel en sloeg ze om. nou kende ze chanel al heel goed en viel chanel in haar roedel net overal tussenin waardoor haar komst misschien ook wel net iets makkelijker was. benji kreeg zo ook meer ruimte voor zichzelf en had daarna nog even een weekje waarin hij duidelijk liet zien de andere te missen. ik denk wel dat hus een maatje zou kunnen missen, de situatie is natuurlijk veranderd. alleen is maar alleen misschien vind hij dat wel een beetje saai.maar jij kent hus natuurlijk het beste.

Dank je robyn.
Ik mis penny nog elke dag.....

Is het zo dat dit later pas kan komen bij een hond?
Penny is al 2 weken weg.

Tja hus is eigenlijk nog nooit alleen geweest....
Nu deze 2 weken dus wel en eerst vroeg hij gewoon heel veel aandacht die ik ook gaf.
Maar nu loopt hij je letterlijk voor de voeten ( neen ik heb geen last van hem , hij eerder an zichzelf denk ik )

Ik denk dat een hond wel degelijk zijn maatje kan missen. Maar met zekerheid kunnen we dat niet zeggen natuurlijk. Ook dieren kunnen Rouwen. 

Gaat het wat met jullie? 

Ze kunnen het ons niet vertellen, we kunnen alleen maar aan hun gedrag zien hoe ze zich ongeveer voelen, omdat we ze kennen...

Maar het zou kunnen dat het 'besef' nu komt en dat Hus penny gewoon echt begint te missen. Ik geloof erin dat honden ook zeker het gevoel van rouw en gemis kennen. Dat laten ze zien... Hus zijn hele situatie is ineens anders en hij komt bij jou vragen "wat moet ik met mezelf aan?"  Voor hem is het ook wennen. Je kan denk ik niet veel meer doen dan hem lekker verwennen en er voor hem zijn, net als hij er voor jou is!

Ik vind het nog steeds moeilijk en stil.
Een beagle en husky brengen nu eenmaal lekker veel drukte met zich mee.
Ik vind dat heerlijk.

Als het idd kan dat het na 2 weken bij.hus het gemis pas komt dan denk ik wel dat dat het is....
Dit is namelijk nogal vreemd gedrag voor hem. Hoe gaat het met jou nu ??

als hij inderdaad nog nooit alleen is geweest dan kan dat zeker. het is natuurlijk heel lastig want ze kunnen het niet vertellen, we kunnen alleen iets opmaken uit zijn gedrag. maar ik denk wel degelijk dat een hond zijn maatje kan missen. hier was benji de eerste dagen alsof er niets aan de hand was en enorm bezig met angel die wel meteen in de rouw was en pas nadat chanel hier kwam ging benji rouwen om wie hij misten.

Dat zou heel goed kunnen dat hus zn maatje mist.

Hier hadden we het met de spaniel.

Jrt Kelly was 15 geworden anderhalf jaar terug ging het niet meer ze was op.

Ik besloot eigenlijk om het bij 1 hond te houden.Ze is nu 12 jaar.

Ze waren lang samen.

Prisca begon te janken overdag en snachts,deed ze nooit.

Ze was minder levendig en haar gedrag was anders.

Na een half jaar kwamen we pups tegen van toy australian shepherd.

Jazz is nu 1 jaar, als pup was hij lastig voor Prisca maar nu merk ik dat het voor Prisca weer compleet aanvoelt.

Dus ik zeg ja, hij mist een maatje..

Oké ik dacht eerst namelijk dat je het meteen zou merken.
Maar hoeft dus niet persé.

zeker missen honden die altijd samen zijn geweest de anderen als die wegvallen, ook honden rouwen, niet alleen mensen, misschien op een andere manier dan wij maar rouwen doen ze zeker.

vaak wordt er gezocht naar de ander, kan je zien in het gedrag ze zoeken daarvoor steun bij jou. wat kan je daar aan doen ?

aandacht geven, en ik weet dat je dat doet, maar ga wandelen ergens anders dan waar Hus met de anderen gewandeld heeft, zoek andere bestemmingen op, misschien met de auto ergens anders heen gaan, en daar samen eens lekker ravotten, of ga naar mensen toe waar de anderen ook niet geweest zijn en waar je Hus mee kan nemen, afleiding zoeken voor je hond en ook voor jou, ook Hus zal jouw gemoedsrust aanvoelen, je rouwt om Penny, en daarvoor ook nog niet zo lang geleden, jullie moeten samen afleiding gaan zoeken, op plekken waar je met de anderen  niet geweest bent..

en Jaimie, het heeft ook tijd nodig hoor, een grote knuffel voor Hus. en natuurlijk voor jou.

 Het heeft allemaal wat tijd nodig. Maar vergeten zullen we nooit.

Hier is het ook stil. Ik kan me moeilijk concentreren omdat Max de hele tijd in mijn hoofd spookt. Heb geregeld nachtmerries en voel me altijd heel moe. 

Ik krijg wel wat aanbiedingen om met honden te lopen in de agility dus dat verzet mijn gedachten wel wat. 

En wat extra tijd bij Sascha vertoeven?
Hoe gaat het waar ze nu staat?
Dat door je hoofd spoken de hele dag dat ken ik.

Willemijn....
Andere route neem ik al.
Dat is idd een goede tip want dat heeft wel geholpen.
Maar gaan we met de wagen weg verdomd ie het om eruit te komen
Hij gaat dan liggen en blíjft liggen

*dubbel*

nee je hoeft het niet meteen overduidelijk te merken, iedereen verwerkt verlies op zijn eigen manier. ik denk dat dat bij honden ook zo is. even cru gezegt toen we net afscheid hadden genomen en ik terug kwam, vond benji 2 dingen belangrijk eten en uitgaan en voor de rest reageerde hij of er niks aan de hand was. angel ging meteen zielig liggen doen. maaar angel is ook veel meer een samen doen hondje, terwijl benji meer een ook gezellig samen zijn maar ook zelfstandig doen hondje is en soms is ontkennen een oplossing. iets waarvan je doet of het er niet is. ik denk dat dat bij honden ook kan. dinsdag nam ons ma afscheid van een hondje, al de andere honden gingen en konden afscheid nemen, de andere ging 1 van haar honden even bij de bench van het hondje wat er niet meer is kijken, iets wat ze normaal nooit deed en verder reageert ze normaal. dus j ik denk ook dat het per individuele hond verschilt.

Konden honden het maar vertellen, dat doen ze wel, maar het blijft voor ons heel goed kijken wat ze nou bedoelen. Ik kan me, net als de anderen die hier al hebben gereageerd, goed voorstellen dat Hus Penny mist. En hij voelt jouw gemoedstoestand haarfijn aan, vandaar dat hij geen stap van jouw zijde wijkt.

We dachten eerst ook dat het wel mee zou vallen hoor.
Aangezien hus zich al maanden verstopt en rust 'leek' te willen , lijkt het nu compleet anders te zijn.

Hierbij nemen de twijfels ook weer extra toe....
Gaan we eerder voor een nieuw maatje ( hoe zit je met je schuldgevoel ) of wachten we af.....

 Ja en nee. Wees blij dat je je kunt uiten, Jamie, de boel opkroppen is niet prettig en Hus voelt het sws wel. Jullie moeten hier samen doorheen.

Net als bij mensen zullen honden het denk ik inderdaad op hun eigen manier doen, het rouwen.

Is Penny toen ze overleden was nog bij jullie geweest? Heeft hus haar nog gezien? Je hoort vaak dat wanneer honden niet zien/weten dat de ander overleden is, ze blijven zoeken en wachten.

Misschien is dat het geval? Dat Hus al die tijd nog heeft gedacht dat ze terugkomt en nu het besef krijgt van dat ze nooit meer terugkomt?

Veel afleiding zoeken en toch maar gewoon doorgaan, hoe moeilijk het voor jullie beiden ook is... :(

Met mijn paard gaat alles goed. Hij heeft een plaatsje in de kudde gekregen en wordt geaccepteerd door de groep. De eigenaars van de wei zijn vol lof over hem omdat hij zo braaf is. 

Ik ga er dagelijks naar toe om hem te knuffelen/poetsen enzo. 

Ik weet zeker dat Hus Penny mist..
Op mijn profiel kun je het verhaal van Lotje lezen, zij hing ontzettend aan Buck. Toen Buck de regenboogbrug over ging, hoefde het leven voor Lotje eigenlijk ook niet meer.. De dierenarts en ik hebben alles geprobeerd haar er weer bovenop te helpen, zelfs antidepressiva geprobeerd, weg uit het huis dat ze deelde met Buck, veel omgaan met andere honden, maar Lotje was zo vreselijk verdrietig en durfde het leven niet aan zonder haar grote steun. Uiteindelijk is Lotje zo'n 6 maanden na Buck ook de regenboogbrug overgegaan. In gedachte zie ik ze samen lekker tegen elkaar aan op het gras in het zonnetje liggen..

Dit is natuurlijk erg extreem, zo was Lotje, maar ja, ook honden rouwen..