Het helpt soms trouwens wel als je roept "nu is het klaar, ZITTEN", en dan gaat hij braaf zitten en krijg hij een snoepje
Alleen ik kan dat niet zo goed, want ik moet altijd om hem lachen als hij zo debiel rondrent. Bij mn vader helpt dat wel
Het enige wat mij eigenlijk dwarszit is dat ik die riem kwijt ben. 12 jaar mee gedaan maar nu nadat Sun hem het afgelopen jaar drie keer doorgebeten had gewoon voorgoed kwijt, zonde.
Hier ook een poos gehad.. Steeds op andere punten aangelijnd in de wandeling. De ene keer ook weer los, maar ook wel eens gewoon zo verder wandelen.
Uiteindelijk is het ook weer goed gekomen
Ik denk dat je, ondanks dat je boos was, niet 'aimed to kill'. Je hond heeft, vermoed ik, de riem niet eens geraakt.
Als ik naar mezelf kijk. Ik ben wel eens zo boos dat ik iets weggooi, dan zegt mn vriend, ja mag je dat ook nog opruimen. Beetje in dit kader las ik het en vind ik het lachwekkend.
On topic, denk dat je echt goed bezig bent. Alleen de verfijning moet nog doorzetten. Maar ja, denk dat wij beiden genieten van de lekkere eigengereidheid van je viervoeter. En als nijn vriend onze hond terechtwijst is het meteen diidelijk. Als ik het doe kijkt hij mij aam van, ga je lachen of is het serieus? Ze weten het ook zo goed, zelfs met uitdrukking erbij dat zelfs ala je boos bent, je alsnog moet lachen. Tenminste dat heldt voor mij
Dat wilde ik ook opperen.
Heel grappig, maar soms hangt er een takje in de staart of aan de poten van Luca en dan ben ik heeeeeeel eng, ik haal het er nl uit. Als ze ineen duikt op afstand blijft. weet al hoe laat het is. Haar roepen ze blijft bij me weg Of ik loop weg, of naar haar toe, de afstand blijft het zelfde.
En wat nu, dacht ik.
Ik zei blijf! Dat kent ze heel goed en ze bleef staan. Ik naar haar toe, takje weg en klaar.
Als Gijs een keer niet wilt komen, idd: blijf, of wacht, of zit. Dan kan je naar hem toe. Zo kan het ook.
Ik maak hondenlijnen
Ik wil dat ook eens gaan proberen. Die geknoopte lijnen zijn echt gaaf!
Ik ben er creatief genoeg voor dus ga eens kijken waar ik dat touw kan vinden.
Is het wel sterk? Dat is wel een vereiste!
Ik ook maar dit was een flexieriem.
Leuk dat je ook maakt. Ik heb gewone lange lijnen, hou niet zo van flexi's.
Wat voor maak je?
Van koord maar dan het liefst iets dikker dan 4mm. Niet voor verkoop, hoor. Gewoon voor de lol voor mezelf of bekenden
Ik doet t ook als hobby. Gewoon erg leuk om te doen!
Je kan of paracord nemen en vlechten met paracord knopen, of met ppm lijn. Bij multilijn staat daar info over.
Sterk is het zeker. Ppm gebruiken we ook in de paardenwereld, de10 of 12 mm, krijgen ze niet stuk, wel de musketonnhaken of gespen.
Ik kopieer het hier ook even voor de mensen die Gijs zijn topic niet volgen:
Nou meneer is de laatste dagen helemaal vergeten dat hij een puber is. Aanlijnen en naar huis gaan is bij het veldje (met water!) geen probleem. Oke, ik moet wachten tot hij een beetje klaar is, maar we gaan er niet voor niks heen dus dan mag hij zich ook even vermaken
En vandaag kwam hij 1x helemaal zelf! Snoepje gegeven en gezegd "ga maar weer". Daarna heb ik hem geroepen, hij kwam, snoepje gegeven, riem eraan. Even vastgehouden want ik wou eigenlijk gaan. Maar toen gingen de andere honden nog zo leuk spelen dat hij graag nog even mee wou doen, ik dacht, er is geen grotere beloning, dus hem weer los gedaan. Toen wou ik écht naar huis en kwam hij ook gelijk weer
Zo trots!
Super!!!
Bailey heeft hier ook een handje van. Ik loop gewoon weg. "Doei Bailey! " spelletje is snel niet leuk meer en dan komt ie eraan rennen
Goed dat t nu wat beter gaat met gijs!
Wanda heeft ook van die periodes, hoezo aan lijnen voor naar huis? Ik dacht t niet.
Ik ga er nooit achteraan, dat werkt averechts.
Maar ik zorg zoveel mogelijk er voor dat het moment en de plek van aan lijnen onvoorspelbaar wordt en blijft. Dan ziet ze het niet aankomen
Dus inderdaad onderweg even bij me roepen, aan lijnen, snoepje, weer los. En niet telkens op dezelfde plek aan lijnen maar bv al 100 meter eerder. Of ineens weer een stukje terug lopen en dan aan lijnen. Of op mijn hurken gaan zitten en n zeer interessant stukje gras onderzoeken......dan staat ze zó naast me!
Ik ga het toch even vragen in dit topic, niet helemaal hetzelfde maar lijkt er toch wel op
Het aanlijnen gaat inmiddels weer zoal het hoort. Het achter fietsers en hardlopers aan rennen hebben we ook onder controle (we hebben inmiddels ogen in ons achterhoofd zodat we het voor kunnen zijn, we roepen hem even bij ons het beste werkt dat met het hondenfluitje of leiden hem af)
alleen... het is mollentijd! En door het rare weer heb ik het idee dat er meer zijn dan vorig jaar
We gaan s middags vaak naar de Wythemerplas (losloopgebied) en dan duikt hij dus de struiken in om te graven, helemaal goed, als hij tenminste ook weer met ons mee komt. Wat hij dus niet doet!!
Hij houd ons wel in de gaten, maar meekomen ho maar. Als we ons verstoppen en roepen komt hij naar ons toegerend, om op 5 meter afstand van ons wéér in de struiken te duiken!
Of hij rent echt naar me toe, pakt het snoepje aan en rent terug!
We gooien met stokken, snoepjes, rennen heel hard weg het helpt niet
Nu moet ik hem dus soms echt gaan ophalen, bij zijn halsband pakken en een stuk meenemen onder protest
Hij houd ons wel in de gaten, maar kiest er dus gewoon voor om niet te komen
Tips?
Ik liep gewoon weg, mits 't veilig is natuurlijk.
Maar of dat dé tip is?
Als jij een snoepje geeft, moet hij geen gelegenheid hebben weg te rennen. Dus hierkomen is "zit en wacht".
Dan komt 't snoepje pas.
Ja klopt en dan gaat hij dus heel braaf zitten, krijgt het snoepje, lijkt mee te gaan met ons en rent weer terug
Het is wel veilig daar ja
Op dat moment zou ik hem bij de halsband pakken en aanlijnen.
Als hij commando zit en wacht heeft gekregen, zou hij niet mogen weglopen als je nog geen vrij hebt gegeven.
Daar zou je op kunnen oefenen.
Ik heb veel geoefend, met hierkomen, en dan gaf ik na het snoepje commando vrij en kon meneer weer doen wat ie wilde. En als we naar huis willen, gaat ie aan de lijn.
Dus meerdere keren terugroepen en weer laten gaan, zodat hierkomen niet einde lol is.
Het zal best een fase zijn hoor, maar ik zou dus zelf niet achter m'n hond aanrennen.
Ik heb echt weleens het hele park doorkruist, aangekondigd met een 'dag Santa'. En dan kijk ik niet meer achter me, hou niet in, maar loop in een flinke pas door.
Als het veilig is...ze zoeken je wel weer op.
Tenminste, Black doet dat wel in het bos.
Die gaat af en toe van het pad af, en dan zie ik hem niet meer of ik zie hem in de verte staan ruiken aan iets.
In het begin wachtte ik op hem, maar dat zag hij, dus bleef hij veel langer weg omdat ik daar toch stond.
Nu loop ik gewoon door en dan komt hij altijd na een tijdje in volle galop er aan gerend.
Gelijk aanlijnen en meenemen. Niet boos worden of er veel over zeggen.
Die mol is veel te leuk voor hem, zo leuk, dat jullie even niet belangrijk zijn. Het is een jacht hond, logisch dat hij daar een neus voor heeft.
Ik denk dat het inderdaad zo'n fase is, maar het maakt het wandelen soms een stuk minder leuk dus hopelijk is het snel over, haha
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?