Geschrokken 
zoals al enkele hier weten is Thygo ongeveer een week geleden gecastreerd. Heb al vanaf zijn 8 weken getraind om dingen te ruilen en af te geven. Dit ook wat bij zijn eten, omdat ik heb geleerd dat voedselagressie ook verder kan gaan als ze een bot eten of bij hun speelgoed. Dus hier altijd wat op getraind en nooit echt problemen gehad. Al van in het begin heb ik door gekregen dat hij echt heel beschermend is tegen over zijn eigen bot of ander gerief. Maar toch blijven doortrainen. Sinds zijn castratie, ook al is dit maar een week geleden, is zijn gedrag zwaar verergerd. Mijn vriend gaf hem net eten. Zoals altijd moet Thygo van mij eerst braaf zitten en dan gaat de kom neer. Dit is gewoon een gewoonte die ik altijd bij honden heb gehad omdat ze dan niet zo aan't rondspringen zijn. Nu mijn vriend zette zijn kom neer en wilde hem gewoon eerst een aaitje geven zoals we soms nog doen en hij begon zwaar te grommen. Dus ik meteen naar daar gelopen en overgenomen. Hetzelfde gedaan door eerst zijn kom aan te raken en toen wilde ik hem aanraken en opnieuw grommen. Ik heb meteen goed opgestapt en me groot gemaakt en zijn 2 verbod woorden kwaad en zwaar tegen hem gezegd. Nu viel hij plots aan!!!! Lippen omhoog en al zijn tanden omhoog en hijzelf schoot ook omhoog. Ik heb meteen zijn leiband aangedaan en commando's gegeven van zit en lig die hij meteen moest opvolgend. Nadien samen met mijn vriend even rond zijn eetbak getraind. Ik heb hem 2 keer onderbroken bij zijn eten. Dit omdat hij echt zwaar had aangevallen. Na de 2e keer was hij braaf en gromde hij niet meer dus heb ik hem alles verder laten opeten. Dit omdat hij het dan goed heeft gedaan en je hem dan persoonlijk niet moet ambeteren. Als ik train met zijn eten. Roep ik zijn naam gewoon, als hij komt afgelopen krijgt hij gewoon bij mij een snoepje en gaat hij verder eten. Of soms stop ik iets lekker toe in zijn kom terwijl hij zit te eten. Dus het is echt positief gebeurt en hij kreeg altijd iets lekker... Is er iets dat ik soms verkeerd doe? Want heb ondertussen al toch jaren ervaring bij honden, hondenschool, mishandelde honden,... en heb dit nog niet voorgehad... Al mijn eigen honden, wat er 3 zijn en onder andere een zwaar mishandelde hond, heb ik zo getraind...
Even een wilde gooi, zijn jullie niet wat teveel en te krampachtig bezig rondom het eten geweest?
Bedoel ik niet vervelend, maar dat is het eerste wat me te binnen schiet bij het lezen van je verhaal.
Ik betwijfel ernstig of je hond het onderbreken tijdens het eten koppelt aan zijn eerdere gedrag.
Het lijkt me allemaal eerder ontzettend verwarrend voor hem.
Grommen is een afstand vergrotend signaal van een hond.
Zijn volgende stap is aanvallen.
Bedoel ik niet vervelend, maar dat is het eerste wat me te binnen schiet bij het lezen van je verhaal. "
Nee niet echt, toch dat ik weet!! Het is toch niet dat we het elke dag doen, soms zit er zelfs een week tussen voor we nog eens iets met zijn eten doen... Het gebeurt zeker niet elke dag, het is ook heel afwisselend dat ik het doe. Soms eens 2 dagen na elkaar bij 1 maaltijd en dan weer een week niets of 1 keer eens in de week max 4x in de week dat ik dit train en maar bij 1 maaltijd op de dag dat ik train. Dus het is echt afwisselend zodat hij niet denkt dat ik hem telkens ga ambeteren, daar let ik zeker op. Want nu was het ook al zeker een week geleden door zijn castratie...
Ik zou zijn eten in een meer ontspannen toestand geven. Neem zijn eten, roep hem, geef hem een handvol brokken uit de kom en zet de kom in de staander. En daarna doe je niks meer. Niet zitten frullen in zijn kom. Ik geef de vorige schrijver gelijk, het lijkt me nogal krampachtig allemaal, nu.
Het lijkt me allemaal eerder ontzettend verwarrend voor hem.
Grommen is een afstand vergrotend signaal van een hond.
Zijn volgende stap is aanvallen. "
Hoe bedoel je verwarrend?
Dat weet ik wat het grommen betekent 
, en heb hier ook rekening mee gehouden door me niet weg te trekken, maar natuurlijk ook niet dichter te komen, dat toen hij gromde, ik ook nog rekening hield met zijn gevoelens. Daarom dat ik nadien ook zijn leiband heb aangedaan, dit is bruikbaar vanop afstand als je hier goed mee kunt werken, en dan hou je rekening met zijn gevoelens langs de andere kant. Maar sinds zijn castratie heeft hij vele nieuwe manieren van doen, dus besef dat dit momenteel er ook mee kan inspelen, maar zo hard?
Maar ik denk niet dat het veel verschil maakt.
Sterker nog, hij weet dus nooit of je wel of niet gaat ambeteren.
Ik zie het dan zo dat hij niet weet waar hij aan toe is.
En dat lijkt me niet de juiste aanpak, zeker niet bij eten.
Laat hem gewoon rustig eten.
Dat vindt je zelf toch ook fijner?
Santa moet ook gaan zitten en wachten tot ik "vrij" zeg bij het eten, maar verder zal het me een zorg zijn.
Voor mij ziet het er zo uit: hij waarschuwt je vriend, jij probeert hetzelfde en hij waarschuwt weer, jij reageert aggressief en het escaleert.
Ik vind dat niet gek.
De castratie is een week geleden.
Hij kan zich ongemakkelijk voelen door de naweeën van de ingreep maar hormonaal kan er nog geen verandering zijn.
Verwarrend, daar bedoel ik mee dat hij nooit weet wat er gaat gebeuren als hij eet.
Even melden dat ik niet friemel in zijn kom, de ene maaltijd is vers vlees en de andere is gewoon brok. Dus ik ga niet friemelen in zijn kom. Ik geef hem gewoon een snoepje zodat hij mijn hand leert appreciëren wanneer ik langs hem kom omdat snoepje te geven. Maar friemelen doe ik niet, in dat vers vlees zou mijn hand er dan niet al te proper uitzien 
hij krijgt eigenlijk gewoon een snoepje toegestopt tijdens het eten!!
Sterker nog, hij weet dus nooit of je wel of niet gaat ambeteren.
Ik zie het dan zo dat hij niet weet waar hij aan toe is.
En dat lijkt me niet de juiste aanpak, zeker niet bij eten.
Laat hem gewoon rustig eten.
Dat vindt je zelf toch ook fijner?
Santa moet ook gaan zitten en wachten tot ik "vrij" zeg bij het eten, maar verder zal het me een zorg zijn. "
Voor mij is het belangrijk om te weten dat je vrij langs hem kunt lopen. Dat zoals bij bezoek mensen gewoon naar het wc kunnen gaan als ze op bezoek komen en hij zit te eten of als hij een kleintje ziet rondlopen langs zijn kom , dit niet meteen ziet als iets slechts... Daarom onderbreek ik hem niet letterlijk, ik stop hem gewoon een snoepje toe als beloning dat hij feitelijk zo braaf zit te eten... Dat is toch niet erg... En als hij zit te eten en ik roep hem tot bij mij, is het zijn eigen keus om te komen of niet. ALs hij komt krijgt hij ook snoep.
Ik ben het met Santa eens....
Voor mijn gevoel moet jouw hond áltijd op zijn hoede zijn bij zijn eten, want hij weet nooit wanneer er weer iets gaat gebeuren (lees; dat jij bepaalde dingen van hem vraagt terwijl hij eet)....
Ik zou het eten meer op z'n beloop laten.... Wel gewoon zoals je altijd begint, netjes zitten en netjes wachten tot dat er toestemming gegeven word, maar daarna gewoon weglopen en hem lekker laten eten.... Het zijn maar (tenminste, hier wel) een paar seconden... Gun hem die gewoon om ontspannen te kunnen eten....
Nu, het is wel lastig dit te zeggen zonder het gezien te hebben.... Maar dit schoot mij als eerste te binnen.... :-)
Ruilen is hier ook bekend.
Ook hier als test en vertrouwen. Sadu tijdens eten geroepen en wat extra's bij gegeven.
Als ze eet en ik moet er langs om bij de pc te komen maakt ze volledig ruimte voor me. Ik stoor haar dan niet door te aaien, ik zeg dankjewel dat ze ruimte geeft en laat haar met rust.
Ik heb puur wel eens fetest qua inschatting omdat ze bij een lekker bot en luevelings speeltje wel eens gromde. Dat hebben geoefend en laten zien dat ze dat altijd terug krijgt. Inclusief een extra beloning.
Verder gaat zitten, ik doe voer ik haar bak, ik zet de bak neer en terwijl ik ervan weg loop zeg ik pak maar.
Vanaf deze toestemming is het van haar en laat ik haar met rust. Ze eet rustig, weet dat ze niet gestoort word en drasid zelfs uit zich z3lf bij als ik er langs moet, ze weet dat mijn aandacht niet bij haar of haar voer ligt
De situatie die je omschrijft is allereerst vreselijk schrikken. Bij andere honden werkte je wijze van aanpak goed, maar niet elke hond is het zelfde. Musschien is voor deze hond er te veel nadruk op geweest, te veel azndacht voor hem en het eten. Je weet t niet je kan niet zomaar in zijn hoofd kijken.
Ik zou hem op grote afstand laten wachten, met commando toestemming geven te eten en vanaf dan hem gerust te laten. Vertrouwen herstellen/creeeren dat je echt niet aan hem of zijn voer komt als ie eet. Maar ja ik heb makkelijk praten bedoel ik ken alleen onze situatie . dat je geen herhaling wilt van wat er is voorgevsllen ja dat lijkt me logisch.
We hebben wel sadi trouwens wel met regelmaat als we weg gingen onderweg gevoerd. De bak vasthoudend. (Vingers buiten de bak) is nooit een probleem geweest maar kent ze van pup af aan. Moet wel erbij zeggen dat we haar niet tijdens het eten storen of de bak weghalen of wat ook. Alleen bijvoorbeeld iets schuinhouden dat ze er beter bij kan.
Ik vind dat niet gek. "
Excuseer, aggressief? Ik heb helemaal niet agressief gereageerd!! Ik heb zelfs rekening gehouden met zijn gevoelens en op de afstand gebleven en ben niet dichter gelopen!! Een aai over zijn hoofd geven terwijl hij nog niet eens aan het eten is maar er wel eten klaarstaat om hem te geven, geeft hem geen reden om aan te vallen of waarschuwen... Dit kwam helemaal van nergens...
Ik vertrouw mijn hond voor 100%.
En hij geeft er niet om of ik de bak weghaal als hij eet, hem aanraak, er iets bij gooi, hem aan de kant duw omdat ik erlangs moet etc. etc.
En toch zal ik kinderen of visite bij hem weghouden als hij eet of een botje heeft.
Gewoon omdat je de situatie nooit 100 % kunt controleren.
Een dier blijft een dier.
Agressief als in je groot maken en 2 woorden kwaad en hard gezegd.
Agressief betekent niet per definitie fysieke daden.
Agressie kan in houding, woorden, volume zitten.
Je kunt iemand doodsbang maken zonder de persoon met een vinger aan te raken.
Honden voelen, ruiken je gemoedstoestand.
Ook hier als test en vertrouwen. Sadu tijdens eten geroepen en wat extra's bij gegeven.
Als ze eet en ik moet er langs om bij de pc te komen maakt ze volledig ruimte voor me. Ik stoor haar dan niet door te aaien, ik zeg dankjewel dat ze ruimte geeft en laat haar met rust.
Ik heb puur wel eens fetest qua inschatting omdat ze bij een lekker bot en luevelings speeltje wel eens gromde. Dat hebben geoefend en laten zien dat ze dat altijd terug krijgt. Inclusief een extra beloning.
Verder gaat zitten, ik doe voer ik haar bak, ik zet de bak neer en terwijl ik ervan weg loop zeg ik pak maar.
Vanaf deze toestemming is het van haar en laat ik haar met rust. Ze eet rustig, weet dat ze niet gestoort word en drasid zelfs uit zich z3lf bij als ik er langs moet, ze weet dat mijn aandacht niet bij haar of haar voer ligt
De situatie die je omschrijft is allereerst vreselijk schrikken. Bij andere honden werkte je wijze van aanpak goed, maar niet elke hond is het zelfde. Musschien is voor deze hond er te veel nadruk op geweest, te veel azndacht voor hem en het eten. Je weet t niet je kan niet zomaar in zijn hoofd kijken.
Ik zou hem op grote afstand laten wachten, met commando toestemming geven te eten en vanaf dan hem gerust te laten. Vertrouwen herstellen/creeeren dat je echt niet aan hem of zijn voer komt als ie eet. Maar ja ik heb makkelijk praten bedoel ik ken alleen onze situatie . dat je geen herhaling wilt van wat er is voorgevsllen ja dat lijkt me logisch.
We hebben wel sadi trouwens wel met regelmaat als we weg gingen onderweg gevoerd. De bak vasthoudend. (Vingers buiten de bak) is nooit een probleem geweest maar kent ze van pup af aan. Moet wel erbij zeggen dat we haar niet tijdens het eten storen of de bak weghalen of wat ook. Alleen bijvoorbeeld iets schuinhouden dat ze er beter bij kan. "
Hoe jij het vertelt doe ik ook dus altijd, ik laat hem meestal niet stoppen met eten, maar stop hem gewoon iets lekker toe. Tijdens het eten wordt hij niet echt geaaid. Als ik hem tot bij mij roep om hem dan ook iets lekker toe te stoppen zet hij zich automatisch opnieuw neer (wat zijn eigen keus dan is) en laat ik hem gewoon verder eten door oké te zeggen. De bak hier wordt ook nooit echt weggehaald, aangeraakt wanneer hij lekkers krijgt toegestopt wel, want hij neemt dit dan ook uit mijn hand meestal.
Ik snap echt niet dat een hond die rustig staat te eten weggeroepen wordt.
Jij hebt een bepaalde theorie / gedachtegang hierover, alleen jouw hond legt die verbanden niet.
Ik denk dat die vooral onzeker wordt of hij rustig kan eten.
Maar goed, ik begin mezelf te herhalen.
Voor mijn gevoel moet jouw hond áltijd op zijn hoede zijn bij zijn eten, want hij weet nooit wanneer er weer iets gaat gebeuren (lees; dat jij bepaalde dingen van hem vraagt terwijl hij eet)....
Ik zou het eten meer op z'n beloop laten.... Wel gewoon zoals je altijd begint, netjes zitten en netjes wachten tot dat er toestemming gegeven word, maar daarna gewoon weglopen en hem lekker laten eten.... Het zijn maar (tenminste, hier wel) een paar seconden... Gun hem die gewoon om ontspannen te kunnen eten....
Nu, het is wel lastig dit te zeggen zonder het gezien te hebben.... Maar dit schoot mij als eerste te binnen....
"
Voor mij moet hij tijdens het eten niets doen, ik roep hem af en toe eens tot bij mij en hij krijgt hier snoep voor. Vaak stop ik hem ook gewoon snoep toe, als bewijze dank dat mijn hand mag passeren langs zijn zicht terwijl hij zit te eten. Hij zat zelfs niet te eten, zijn eten stond gewoon klaar, er was dus geen enkele reden toe of aanleiding...
Op moment dat je hind toestemming geeft te eten. En je geeft dan nog een aai kom je tussen de hond en het eten.
Als je die aai wil geven dan zou je dat eerder bij een onderbreking doen. Dus waar je de hond vraagt te komen aai over de bol wat lekkers er achteraan. En terug eten. Alleen voor mij is dat iets dat is een paar keer gedaan. Maar vertrouwen is ook een belangrijke rol. En vanaf duidelijk is voor Sadi dat haar eten van gaar us en van haar blijft. Komt er van moment voerbak neerzetten, wegstappen, sadi pak maar, niks oc niemand tussen haar en haar voer. Dat weet ze vertrouwd ze op. Terwijl ze echt problemen heeft gehad net botten en specifieke speeltjes.
Wij respecteren haar en haar moment van eten wij vragen van haar hetzelfde als wij eten. Oke bij ons probeert ze het eten je uit de mond te kijken en andersom doen we dat niet.
Eens met Santa en de rest.
Je idee was baknijd voorkomen, maar het lijkt er op dat je het tegenovergestelde bereikt hebt.
Laat m rustig wachten voor zijn eten en ga er dan bij weg. En bewaar het aaitje voor een ander moment.
Jij hebt een bepaalde theorie / gedachtegang hierover, alleen jouw hond legt die verbanden niet.
Ik denk dat die vooral onzeker wordt of hij rustig kan eten.
Maar goed, ik begin mezelf te herhalen. "
Ieder heeft zijn eigen manier van trainen. Ik heb eerder hier nooit problemen mee gehad met deze manier en luister ook altijd naar andere mensen hun feedback. Maar ken nog enkele andere mensen vanuit de hondenscholen of vrienden die ook zo hun hond trainen en nooit problemen mee hebben gehad.
Maar....
Blijkbaar werkt jouw methode niet bij deze hond.
Dus zul je dit wellicht moeten gaan herzien.
Heb je ideeën hoe je nu verder gaat?
Ik denk wel dat je door terwijl t eten er al staat nog aait je voor de hond echt tussen hem en zijn eten komt. En dat kan een tijd goed gaat maar misschien boywde hij hierdoor al enige tijd frustratie op.
Haal die aai er tussenuit. Bak neer, weg stappen, toestemming en lekker laten eten 
Een paar keer oefenen in de eerste fase om je hond te leren kennen etc. Maar heel algemeen als er edn voorbak voor een hond of kat klaar staat worden ze vrijwel allemaal niet graag meer geaait. Net als tijdens het eten. En feitelijk wijzelf toch ook niet. W8j vibden get ook niet wenselijk tijdens eten gestoort te worden of irmand ineens en stuk vlees van je bord pikt zo even genoemt.
Bepaalde botten e.d. gewoon af en toe (dus niet altijd) eens ruilen, wat lekkers erbij en terug geven.
En gewoon voer 1 vast patroon zonder te aaien en zonder onderbreking tijdens het eten. Je hond moet jullie op dat vlak weer gaan vertrouwen. Weet hij dat jullie gerust laten zal het goed gaan.
Nog even opnieuw ter verduidelijking voor de personen die beginnen over de aai. De hond had nog geen toestemming ivm het eten, dit stond gewoon al klaar om hem het te geven!! Hij is het ook gewoon om voor het eten een aai te krijgen. Want vaak krijgt hij een aaike en nadien toestemming om te eten...Als hij bv met speelgoed bezig is komt hij tegenwoordig de laatste week zelf afgelopen om hem te aaien, zelfs onder zijn kin enzo. Dus dit is hij volledig gewoon. Hierbij zit hij dan te spelen want dan komt hij zelf af met zijn piepbal en steekt de bal in mijn hand om hem dan te doen piepen. Hiervoor kiest hij dan weer zelf.
Na klaar zetten nog laten wachten kan extra stress en frustratie oproepen. Mijn inziens. Niet verder opvoeren. Wat voor 10 honden kan, kan voor 1 hond uiteindelijk compleet averechts werken.
Neerzetten, wegstappen, toestemming, en laten. Zou even de stap van commando uitstellen en aaien er tusseniut halen
Zoals ik het lees, vind je dat je goed zit, dan heb je dus geen probleem. Blijf dan gewoon doen wat je doet, maaaar, je bent geschrokken, wijzig dan je aanpak en neem raad aan van de anderen hier op het forum.
Iedere hond is anders je hebt het al bij drie gedaan, wel, bij deze moet het niet. De mensen in de hondenschool doen het ook, leuk voor hen, maar jij moet doen wat werkt voor jouw hond en dit is het niet.
Je idee was baknijd voorkomen, maar het lijkt er op dat je het tegenovergestelde bereikt hebt.
Laat m rustig wachten voor zijn eten en ga er dan bij weg. En bewaar het aaitje voor een ander moment.
"
dat zat ik ook te denken
ik heb niet zo heel veel verstand van baknijd maar ik zou hem een week eerst helemaal met rust laten met eten, is hij klaar krijgt hij wat lekkers, dan ga je als hij eet erlangs lopen en als hij klaar is met eten weer wat lekkers en uiteindelijk gooi je het lekkers bij de bak in
verder gewoon met rust laten, niet praten of aaien, dat kun je toch de hele dag al doen?
ik weet niet of andere mensen dat ook een goed stappenplan vinden?
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?