Mag de hond nu wel/niet op de bank?

Wel of niet op de bank dat is heel persoonlijk   Hier mogen de honden gewoon op de bank en ze slapen ook op bed 

Wel moet je er rekening mee houden dat als je hond niet op de bank mag het hele gezin zich daar ook aan houdt, nee is nee, dus ook niet soms of bij de één wel en bij de ander niet...

Oh ja, was ik vergeten aan te geven in mijn eerdere reactie.

Die van ons mogen ook boven op het bed slapen.

Tessa deed dit in het begin zo'n twee maanden.

Nu, als ik zelf in bed ga gaat ze vanzelf in haar mand.

Echter Abbey blijft wel op bed slapen maar gaat er 's nachts uit om even op de bank te gaan liggen.

Maar als ik 's ochtends vroeg wakker word dan ligt ze toch weer op bed.

Maar die is er nog maar twee weken en zal geborgenheid zoeken.

Hoe meer vertrouwen ze in haar omgeving zal krijgen, mogelijk dat ze dan Tessa na gaat doen en ook haar eigen plaats zoek.

Dat ze dit mogen is omdat ze schoon zijn en 100% vlooienvrij.

Het verharen valt wel mee want de dames hebben dagelijks hun toilet- beurt.

Daarbij wordt ook het dekbedovertrek om de twee dagen gewisseld.

Mijn volgende honden zullen niet meer op de bank en op bed mogen.

Momenteel hebben de honden hier overal vrij spel... bij een volgende hond wil ik dit niet meer.

Dit enkel vanuit hygienisch oogpunt. Ik vind 3x per week de bedden afhalen, onder de bedden dweilen en tig keer per dag de sofa's afnemen, uitzuigen en opschudden, toch wel een gedoe... terwijl dat eigenlijk niet nodig zou hoeven zijn.

De volgende krijgen hun eigen mand of kleed,, en that's it!

Voor nu laat ik het zoals het is. Dat ze dominant van bankhangen worden vind ik onzin. Zit je hond te grommen of met opgetrokken lip op de bank.. dan is er gewoon veel meer aan de hand! Dat ligt naar mijn idee niet aan die plek op de bank. het is het totale plaatje.

Hier mogen ze wel op de bank, hun mandje staat op de bank, ze

liggen nooit op de grond, dat vinden ze veel te koud

via de bank kunnen ze ook lekker voor het raam zitten.

Onze hond mag ook op de bank en ook op bed. 

Heerlijk om lekker met hem te kroelen op de bank. Hij is ook niet anders meer gewend en zou et ook niet anders willen!

Ik heb geen bank.

Ik zou een pup niet te veel op de bank laten, dat springen is helemaal niet goed voor de gewrichten. 

Verder zou ik de hond alleen op de bank laten als het op je eigen initiatief gebeurt. Dus niet uit zichzelf op de bang laten springen. De bank is voor veel honden letterlijk een rangordeverhogende plek, en daar moet je hond maar net mee om kunnen gaan. Als je hond op de bank niet meer luistert e.d., dan weet je dus dat hij op dat moment beter even een tijdje niet op de bank kan. 

Onze honden mogen gewoon op de bank. Er liggen overal dekens in die makkelijk uit te wassen zijn.

Je kan je hond ook aanleren om op een bepaald dekentje te gaan liggen. Ligt het dekentje er niet, dan niet in de zetel.

veel plezier alvast met je pup!

  hier geloof ik niet helemaal in hoor. Rangordeverhogende plek, dat bestaat denk ik niet. wat bedoel je met als je hond niet meer luistert op de bank? Als je hond bijv. andere mensen of honden van de bank af gromt vind ik dit eerder bezittingsnijd, heeft niks te maken met dominantie. En als hij er niet af wil gaan als jij het zegt, dan ligt ie gewoon heel erg lekker. Ik noem maar een paar voorbeelden

. Tuurlijk is het wel handig als je hond alleen maar op de bank springt met toestemming /op commando , bijv. omdat er kinderen op de bank zitten of om dat er visite is. Maar niet omdat ze anders gaan denken dat ze 'hoger in de rangorde' zijn.

 mooi gezegd maris

stukje gekopieerd

De wetenschap lijkt de praktijk op dit gebied te hebben ingehaald. Voor wetenschappers staat het immers al lang vast dat honden geen wolven zijn. Dat niet alleen; theorieën gebaseerd op rangorde en dominantie blijken volledig achterhaald en maken gebruik van onjuiste informatie. Zelfs de grondlegger van de rangordetheorie, David Mech, heeft dit toegegeven.

Wie heeft het hier over de dominantietheorie? Ik niet... Maar hoe graag mensen ook willen geloven dat rangorde niet bestaat, het is er nu eenmaal wel (wetenschappelijk bewezen). En het is ook nodig om goed te functioneren in een samenleving,  of dat nu een gezin is, een roedel of voor mijn part heel Nederland. Rangorde is er, of je het nu wilt of niet. Ontkennen dat het er is, omdat je dan het idee hebt dat je de hond onderdrukt of zo, is gewoon de kop in het zand steken. Vraag een willekeurige hondenbezitter met meer dan een hond, en hij zal je uitlachen als je zegt dat de honden onderling geen verhouding hebben wie er hoger, en wie er lager staat. En gelukkig maar, want de meeste samenlevingen functioneren erg slecht zonder een besef van rangorde.

 
Ik zeg niet dat rangorde niet bestaat, maar ik zeg dat het op deze situatie niet van toepassing is. Ik zeg dat rangordeverhogende plekken niet bestaan. Ik geloof best dat honden onderling een bepaalde verhouding hebben, maar niet dat ze hun rangorde verhogen door bijv. lekker op de bank te gaan liggen.

 http://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/dominantiemodel-de-mythe.php

Rangorde bestaat, wie waar in de ladder staat is echter geen vaststaand gegeven. In de mensen wereld ook niet. 

@Nienke (Dobber)

Blij dat ik geen honden heb (gehad) die de hele dag bezig zijn om mij van mijn zelfbedachte troon te stoten. Simpelweg omdat ik die troon niet heb en ook niet wil. Simpelweg omdat zij honds zijn en ik mens, zij in de basis al in een afhankelijke relatie met ons zijn en daarbij...onze rangordesystemen verschillen nogal. Ondanks dat een enkeling een eeeehm.... nogal gedreven aard had, zullen we maar zeggen.

Sociaal samenleven (wat voor mij een van de grootste voorrechten en geluk is van het mogen delen van je leven met een hond) is vooral vertrouwen, veiligheid, bescherming, samenzijn. Honden zijn in heel veel opzichten voor hun overleven afhankelijk van ons, ze zouden wel gek zijn om dat uit eigen beweging bevechten 

als wij daar geen aanleiding toe geven.

Als ik doe wat van mij verwacht mag worden, voorzien in eerste levensbehoeften, veiligheid, bescherming, mijn hond begrijpen en beantwoorden is er voor mijn hond geen enkele aanleiding om daarover met mij 'te strijden'. Echter, als ik met hen samenleef alsof ik iets zou moeten bevechten, dan krijg ik wat ik geef. Want wie snapt wie nu niet meer?

Kan mijn hond consequent  'privilege' (van) het bankliggen niet aan, dan is er naar mijn idee veel meer, iets heel anders (relationeel? Fysiek? Mentaal? Etc) mis dan het simpele bankhangen en moet je zo eerlijk zijn om om naar jezelf te kijken in je relatie met het dier (hoe ga jij er mee om?). En kan hij het incidenteel of ineens niet meer aan dan ga ik eerst gericht naar de achterliggende oorzaak kijken voordat ik het gooi op iets als 'rangordeprobleem' en derhalve bestrijden met dominantie.

Ik denk dat vertrouwen en/of wederzijds begrijpen van de ander (of liever gezegd gebrek daaraan) de grootste veroorzaker is van een disbalans en bijkomende issues in de relatie.

In een relatie krijg je wat je geeft. Dus kies ik voor zorg, begrip, vertrouwen, veiligheid, samenzijn in een vorm die een dergelijk samenzijn creëert. Voor mij hoort gezellig bankhangen daarbij, haha, we eten zelfs samen uit een bordje fruit 'gezellie samen op de bank'.

dat lijkt me ook, problemen met een hond zijn vaak geen op zich staande dingen, maar  een symptoom van een achterliggende oorzaak.

Petra heeft het weer mooi uitgelegd

Dat heeft ze zeker! een waarheid als een koe wat mij betreft!!!

Ik denk dat ik ook maar weer eens een tijdje in de deuropening, op de grond ga liggen.

En op het bed van onze asielzoekrt.

(zeker op de keukenvloer , tegen de kast aan , is echt zijn plek..)

Eens kijken wie er hier in huis meer privileges heeft....tsss..

Maar, stel dat hij zijn lip optrekt, en gromt..als hij bij de tuinbank ligt, en wij hem wegsturen.

Een plek waar wij eigenlijk nooit komen, maar wat hij wel ziet als zijn plekje.

Onze bank interesseert hem niet echt.en kan ik hem ook vanaf sturen als ik het zou willen.

Hebben we dan gewoon geluk, dat zijn plek, niet lastig voor ons is, en we hem daar kunnen laten liggen.?

Of moet je hem op dat plekje onder de tuinbank ook nog laten zien dat jij de baas bent.?

vragen,vragen,vragen.....

Mijn honden vinden het heerlijk (en ik ook ) om samen op de bank te hangen .Het liefste kruipen ze alle 2 in me  Zolang rangorde duidelijk is kun je hond rustig op de bank laten . Ik heb 1 beschermende(of is het jaloerse ) hond die de andere hond regelmatig geen plekje naast mij gunt (nu iets vaker ,maar kan door hormonen komen )Dat corrigeer ik en dan is het binnen no time inorde . Naar mij zullen ze nooit grommen en als ze op de plek zitten waar ik wil zitten ,is de beweging er naar toe al voldoende om ze te verplaatsen . Ik laat ze ook wel vaker op mijn plaats liggen (heb meestal vaste plaats lol)

Is net als in een relatie ,geven en nemen he

Bij nader inzien was mijn woordkeuze (rangordeverhogend) niet zo slim, het is inderdaad niet zo dat als de hond op een bank springt, dat hij dan per definitie ineens ranghoger is. Maar... Bepaalde plekken kunnen voor een bepaald type hond wel een stimulans zijn om zich 'beter' te voelen dan de ander. De bank is zo'n plek waar een hond zich letterlijk kan verhogen en dus ook meer durft. Dat is niet verkeerd van de hond, het is alleen iets om rekening mee te houden. Genoeg honden kunnen zonder problemen op de bank, maar je hebt er ook tussen zitten die er niet mee om kunnen gaan (bezitterig gaan doen, menen dat ze jou kunnen beperken in wat je wilt doen e.d.). En bij dat type hond moet je heel voorzichtig zijn om toe te staan dat de hond op de bank mag. Altijd op de bank mogen kan op de langere duur er zeker voor zorgen dat de hond zichzelf steeds hoger in gaat schalen, maar goed, dan zullen er vast ook andere dingen niet zo lekker lopen in de hele situatie. 

Overigens is het wel jammer dat (zelfs na zóveel topics) er nog steeds mensen zijn die bij het woordje 'rangorde' direct denken aan de dominantietheorie , waarin honden altijd ranghoger proberen te worden. Rangorde (m.i.) is niet iets verkeerds, en een hond is niet altijd bezig om maar ranghoger te worden. Maar daarom is het wel een feit dát rangorde bestaat. Hier op HP is het alleen een enorm vies woord geworden, terwijl dat helemaal niet nodig is. Jammer, want dat maakt de discussie ook altijd erg eenzijdig en beperkt.

Ga er wel in mee hoor...als er geen problemen zijn wat rangorde betreft sta ik het ook toe...een hond die zijn plaats niet kent binnen het gezin hou je voor zijn eigen gemoedsrust gewoon wat 'korter' en sta je bepaalde 'gemakjes' niet toe. Onze (overleden) Franse bull heeft nooit in de zetel gemogen, hij ging meteen bovenaan de leuning liggen en begon bij het minste te grommen, dus...kussen op de grond en daar lag hij op zijn gemakje...had niet de behoefte om onder stress de boel onder controle te houden... Ons huidige meisje doet niets liever dan in je schoot te liggen kroelen of in dochterlief haar armen als een knuffel te hangen...echt een knuffelkont Ze gaat s'avonds mee naar de slaapkamer en heeft daar haar eigen zetelbedje. Deed ik dit bij mijn vorige hond dan deed je geen oog dicht, dat onrustige zieltje dacht het gezin tegen alles en niets te moeten beschermen, onrustig, blaffen...Beneden in de keuken kwam hij tot rust in zijn mandje en hoefde hij niet te 'werken'... Alles hangt dus af van je hond zijn of haar karakter én van je eigen voorkeur.

Ik begrijp je laatste uitleg niet helemaal. Je beschrijft even daarvoor toch zelf het risico op 'hoger inschalen' door de hond bij langere tijd (zo niet altijd als veel honden mogen) op de bank laten.

Ik zie overigens totaal het nut niet in van zo'n waarschuwing. Wel een risico ... het creëen van een relatie op basis van angst....oei straks stoot hij me van mijn troon.

Ik heb niets tegen rangorde, gesprek daarover. Wel als het gepresenteerd wordt als een statisch gegeven. Als een gegeven om voor te moeten waarschuwen. Een risico wat iedere onbenul van hondenbaasje zich moet realiseren ... 'ooit klimt 'ie op als je niet oppast'.

En dus...? Moet je zelf alvast op voorhand dan maar je troon van zolder halen? Je tactieken uitzetten. Om dan misschien bevestigd te krijgen wat je predikt ...

s

elf fulfilling prophecy. Je krijgt wat je geeft. 

Rangorde is geen statisch gegeven en hoeft ook helemaal geen problemen te veroorzaken. Problemen hebben m.i. vaker een basis van relationele onbalans, wederzijds onbegrip, gebrekkige opvoeding, onvoldoende vertrouwensbasis, of intriesieke factoren in mens en hond, dan dat er feitelijk sprake is van een rangorde 'probleem'. Dus wanneer een hond zich onhebbelijk gedraagt op de bank is de bank voor dan een no go en ga je op zoek naar de oorzaak, de aanleiding. Als je die weet kun je gericht daar op inspelen.

Dus nee hoor,  niks vies aan het het fenomeen rangorde, maar wel aan de diversiteit van uitleg daarvan. En dat maakt het er allemaal niet simpeler op.

Honden zijn gelukkig een stuk toleranter dan wij mens-dieren en maken zich een stuk minder druk (hoewel .... ). En de mens lijdt het meest van de dingen die hij vreest .... blablabla etc...

edit: Goedbeschouwd is het gewoon niet logisch om binnen een sociaal samenleven voortdurend met elkaar de strijd aan te gaan. Je bent voor je overleving immers afhankelijk van die ander.

" Petra heeft het weer mooi uitgelegd "

Dobry

Dank je  Suzan ook.

"  
Ik begrijp je laatste uitleg niet helemaal. Je beschrijft even daarvoor toch zelf het risico op 'hoger inschalen' door de hond bij langere tijd (zo niet altijd als veel honden mogen) op de bank laten.
 
Ik zie overigens totaal het nut niet in van zo'n waarschuwing. Wel een risico ... het creëen van een relatie op basis van angst....oei straks stoot hij me van mijn troon.
 
Ik heb niets tegen rangorde, gesprek daarover. Wel als het gepresenteerd wordt als een statisch gegeven. Als een gegeven om voor te moeten waarschuwen. Een risico wat iedere onbenul van hondenbaasje zich moet realiseren ... 'ooit klimt 'ie op als je niet oppast'.
 
En dus...? Moet je zelf alvast op voorhand dan maar je troon van zolder halen? Je tactieken uitzetten. Om dan misschien bevestigd te krijgen wat je predikt ...
s
elf fulfilling prophecy. Je krijgt wat je geeft. 
 
 
 
Rangorde is geen statisch gegeven en hoeft ook helemaal geen problemen te veroorzaken. Problemen hebben m.i. vaker een basis van relationele onbalans, wederzijds onbegrip, gebrekkige opvoeding, onvoldoende vertrouwensbasis, of intriesieke factoren in mens en hond, dan dat er feitelijk sprake is van een rangorde 'probleem'. Dus wanneer een hond zich onhebbelijk gedraagt op de bank is de bank voor dan een no go en ga je op zoek naar de oorzaak, de aanleiding. Als je die weet kun je gericht daar op inspelen.
 
 
Dus nee hoor,  niks vies aan het het fenomeen rangorde, maar wel aan de diversiteit van uitleg daarvan. En dat maakt het er allemaal niet simpeler op.
 
Honden zijn gelukkig een stuk toleranter dan wij mens-dieren en maken zich een stuk minder druk (hoewel .... ). En de mens lijdt het meest van de dingen die hij vreest .... blablabla etc...
 
edit: Goedbeschouwd is het gewoon niet logisch om binnen een sociaal samenleven voortdurend met elkaar de strijd aan te gaan. Je bent voor je overleving immers afhankelijk van die ander. "

Petra, *Lily Jane* & Jip

 Ehm, ik ben helemaal niet begonnen over dat de hond ranghoger wil zijn, of dat je als baasje bang moet zijn voor een grommende hond op de bank. Ik heb alleen gezegd dat er honden zijn die niet goed met zo´n (letterlijk) hoge positie om kunnen gaan, dus dat als er dingen niet goed gaan, dat het niet meer op de bank mogen al kan helpen om het op te lossen. Als anderen daarop verder breien door over rangorde an sich te beginnen wil ik daar best op reageren, maar je doet nu alsof ik per definitie TS bang wil maken voor een gemene, dominante hond of zo. Jammer...

Als je goed leest, dan zie je ook dat ik duidelijk schrijf dat niet elke hond per definitie ongewenst gedrag laat zien als hij altijd op de bank mag. Ik probeer duidelijk te maken dat er bepaalde types zijn die met zo'n privilege niet goed om kunnen gaan, die vlieger gaat niet voor elke hond op. En er zijn gewoon honden die als ze op de bank mogen, daar een signaal in zien dat jij ze een hogere positie geeft (wat weer vervelend gedrag kan veroorzaken). Het is de kunst om voor jezelf uit te vinden of jouw hond zo in elkaar zit. Niks geen bangmakerij, maar wel iets om rekening mee te houden. 

Ik heb nog nooit een hond vanaf puppy gehad. Maar kan me zo indenken dat als ik een pup zou hebben dat ik deze niet op de bank liet. Puur om het feit dat deze er zelf nog niet op kan komen en ook nog niet af. Van mij zou hij op de bank mogen op het moment dat hij er zelf op en af kan komen. En Moh mag ook op de bank, maar ze kiest toch vaak voor andere ligplek. Wat bij mij absoluut niet mag op de bank dat is kluiven. Als ze haar bot op de bank neemt dan leg ik deze altijd weer terug in dr mand en dan gaat ze daar ook kluiven

@Nienke (dobber) jij schreef aanvankelijk; "De bank is voor veel honden letterlijk een rangverhogende plek."

Dat is de aanzet geweest tot discussie over de relatie bank en rangorde.

Ik heb je goed gelezen, ik vind alleen dat je in een sociale relatie niet op voorhand een probleem moet maken van iets wat er niet is en in 9 van de 10 gevallen ook helemaal niet komt. In dat geval laat je je samenleven (be)heersen door angst en ga je op voorhand al een (stille) strijd aan. Daar is al veel miscommunicatie en misinterpretatie door ontstaan tussen baas en hond en gaat op z'n minste ten koste van een stuk onbevangen samenzijn.

En als er dan een serieus relatieprobleem is ontstaan denk ik niet dat je dit, zoals door jou gesteld, zeer eenvoudig oplost door de hond niet meer op de bank te laten ten einde zijn zogenaamde hoge positie af te nemen. Als de oplossing zo eenvoudig zou zijn waar het problemen betreft kunnen we ons geld aan boeken over honden en gt besparen en investeren in een nieuwe bank 

Kan de hond niet sociaal en tolerant om gaan met bankhangen, tja...dan ben je nog steeds niet te laat om in de oorzaak van het probleem te duiken en er mee aan de slag te gaan. Geen man overboord dus.

Ik durf zelfs de stelling te deponeren dat het feit dat een baasje zo druk is met rangorde-gedachten en van daaruit (bewust of onbewust) in emotie en gedrag beïnvloed wordt in de relatie met het dier meer problemen geeft en heeft dan een baas die in heerlijke zalige onwetendheid leeft met z'n dier.

 Er wordt niet ontkend dat rangorde bestaat, want die bestaat. Het is alleen geen vaststaand gegeven. Honden zijn helemaal niet bezig met wie waar in de ladder staat. Het is ook niet zo dat een hond die op de bank zich, zich hoger gaat inschalen, og dat hij zich beter voelt. 

Elke hond heeft iets wat hij heel belangrijk vind. Zo belangrijk dat hij het zelf gaat verdedigen. Als een hond de bank zo belangrijk vind, dat hij die plek gaat verdedigen, tja dan zal hij gelijk van de bank moeten, want dat is niet de bedoeling. Overigens, meestal is dit aangeleerd gedrag. 

Grote kans dat als je de hond er een paar keer afstuurd als hij gromt, dat hij het grommen zal laten.

Ik ga ervan uit dat het gewoon heerlijk ligt..

Ik heb een aparte bank gemaakt voor de honden, en onze asielzoekrt ligt daarop.

Lekker zacht, hoog,  soms iets te warm voor hem, maar okee...

Ik ben het eens dat er iets niet klopt als hij nu opeens op onze bank gaat liggen (bijna de zelfde ) en mij begroet met tandjes als ik op de bank neer plof.

Dan is die bank dus van hem voor zijn gevoel.

Hij kan kiezen op welke bank hij gaat liggen.

Ik voel me gelukkig als hij heerlijk tegen mij aan komt liggen op de bank.

Ook prima.

Maar als hij dus een keuze gaat maken op enkel waar ik zit, en dat ik daar niet meer zou mogen zitten...?

Mij als het ware een beetje gaan lopen blocken.??

Ja, dan ga ik geloven dat we hier een serieus probleempje in huis hebben.

Dominant, hogere rangorde, roedeldoedel gedoe.. allemaal prima.

Maar dan zou het snel over zijn.

Niet omdat ik me nu opeens leider voel.

Maar hij zit dan wel even een niveautje te hoog, en niet als gelijkwaardig.

Hier mogen ze ook op de bank. 

Vind het zo gezellig en vooral heerlijk warm.

Tara ligt altijd naast mij, Myla ligt niet lang op de bank en Faya... komt soms even knuffelen.