Soms mis ik dat toch stiekem even 
Hoe vreselijk ik ook geniet van mijn 3 ouder wordende (vooral Lexi) theemutsen, soms mis ik af en toe de tijd dat ik met mijn roedel van 4 hele einden in de duinen hier liep, allemaal lekker los.
Het begon eigenlijk met Mara, die is ooit aangevallen daar door een hondje en sinds die tijd, als ze dat hondje tegenkomt wordt ze blind en wil hem echt vermoorden. De pest was, maakte niet uit waar ik ging lopen, overal liep dat hondje los. Dus Mara aan de riem en de rest los. Best zielig, want zij was degene met de meeste energie en verder met andere honden no problem.
Toen begon vrij snel daarna mijn grote meid Vera achteruit te gaan, vooral qua haar artrose, dus die ook aan de riem.
En toen Vera de grote duinen niet meer redde, gingen we hier naar de overkant, is klein stukje duin en dan alleen Lexi en Pientje los.
Nu Vera er niet meer is, heeft Lexi inmiddels artrose plus ik liet haar al niet meer graag los, want ging er steeds meer van tussen, achter katten en van alles aan.
Dus nu loop ik met mijn roedeltje van 3 aan de riem (heel trots hoor 
).
En begrijp me niet verkeerd hoor, ik hou zoveel van ze, eigenlijk nog meer nu ze van die lekkere ouwe mutsen worden, ze worden steeds vertederender, maar heel stiekem mis ik wel die tijd, zo vrij, ikke in mijn eentje in de grote duinen (ik loop zo graag) met alle 4 mijn meiden alle kanten op.
Mooie herinneringen, die ik koester. Net zoals ik mijn gekke meiden koester!
Haha Manon , ik koester ook vele herinneringen hoor.
Maar wat niet meer gaat hetzij doordat je honden ouder worden of doordat jouw knieen ouder worden, aanvaarden hé. 
Een hondeleven is nu eenmaal korter , tja.....ooit komt misschien nog een pup ? Wie weet ? Dan loop jij terug de duin op zoals een tiener.
ik duim ervoor ok ? 
Je geniet nu ook, maar anders. Het leven verandert constant, soms ben je je daar even heel bewust van. Moraal van het verhaal, elke dag is een feestje. 
Absoluut, ik maak van elke dag met mijn meiden een feestje!
Ga wel nu ik een goed tuig heb beginnen met Mara alleen verder lopen als mijn vriend thuis is, Lexi kan niet zover meer, Pienie keutelt wat, maar Mara mist het
o maar dat begrijp ik wel hoor, het is dan toch ook heerlijk om zonder problemen te kunnen wandelen en overal....
en je liefde voor je ouwe mutsen. hihi, die worden je echt in dank afgenomen hoor, ze zijn vertrouwd en beschermd bij je, en ook wanneer de honden ouder worden, waar wij allemaal voor komen te staan heeft toch ook zijn bekoring...
vaak zijn er beperkingen als men een wat oudere hond heeft , of een hond die niet goed uit de voeten kan, en ook dat is zorgen en vertrouwen geven, en ook dat heeft zijn bekoring... maar begrijpen doe ik je hoor.
hier als ik wandel langs het water en er is niemand te zien, zalig... en van de zomer even daar op een bank de krant lezen, ja dat zijn momentjes die niemand je kan afpakken .... en zoals ik in een topic zie waar je dagelijks bent, hou je ontzettend van je ..oude mutsen.. geniet er lekker van Manon. 
Ja, ik geniet echt van ze, Willemijn.
En de gezwerf door mijn duinen met alle vier, prachtige herinneringen!
Ach zo herkenbaar.... maar wat je zegt je geniet ook van dat ze ouder worden. Ik vind wat oudere hondjes zo aandoenlijk. En eigenlijk zijn ze nog zo jong. Alleen voor een hond weer niet. Dat maakt het ook zo bijzonder. Zijn ze pas elf en eigenlijk al best oud. Geniet maar van ze, en weemoed hoort nou eenmaal bij het leven....
Aandoenlijk ja, das het woord Anneke, ze worden steeds aandoenlijker. Als ik ze al veel knuffelde, dan nu nog meer 
En och, weemoed, ik weet niet, ja ik zeg eerlijk, ik mis dat af en toe, maar nu ik het er zo met jullie over heb, zijn het toch voornamelijk heel mooie herinneringen. Als ik daar liep te zwerven en mensen tegenkwam die dan vroegen heeft u een uitlaatservice? Haha, nee, zijn allemaal mijn meiden 
Het zijn gewoon hele mooie herinneringen. En weet je wat het mooiste is..... die neemt niemand je af. Nooit....
Nee precies Anneke, net als onze prachtige herinneringen aan de lievies die niet meer hier zijn
Haha nog 3 hele lange nachtjes slapen. En dat zijn hele lange want ik kan er gewoon niet van slapen. We hebben het hele huis puppy proof gemaakt en haar puppy huis staat helemaal klaar. Wat duurt wachten dan lang hè. ...maar nog heel even.
Ik tel met je mee af, Anneke, vind het zo fijn voor je!
Ik ga hier mijn vriend, mijn zoon en mijn pleegzoon eten geven. Eet smakelijk allemaal x
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?