Gedrag

ik heb alleen verhalen van JS gehoord en op de site vind ik geen informatie over zijn visie.

Maar van verhalen uit zou dat niet mijn trainer zijn en om eerlijk te zijn lijkt me ook voor "red-zone" dogs een eerlijke, begeleiding wenselijk vanwaaruit je eerst maar vertrouwen in elkaar gaat krijgen. Anders kon je weleens met een wandelende tijdbom rondlopen. Ik heb al gehoord van een hond die ingeslapen moest worden omdat deze niet goed reageerde op JS zijn aanpak.

Ik ken niet heel veel staffords zeg ik eerlijk maar degenen die ik ken zijn juist supergevoelige, vrolijke levenslustige honden.

Het is echt niet zo moeilijk als het lijkt. Zorg in eerste instantie voor een goede band tussen je hond en jezelf. Als je samen op 1 lijn zit, kun je de wereld aan!

Ik ken Jeroen zijn manier wel, overigens hem niet persoonlijk. Heb vele verhalen voorbij zien komen waarbij hij heel veel goeds heeft behaald en waarbij ik me helemaal kon vinden in zijn advies.

Maar ik vind en daar ga je dus al in jouw eigen voorbeeld, dat de juiste aanpak ligt bij de combi baas - hond. Als je ervaring zo "slecht" is, is zijn aanpak bij jou en je hond niet correct geweest. Het lastige is dat men veelal in een groep traint en niet 1 op 1 en er dus weer gekozen zal worden voor 1 methode die veelal niet aansluit op de wensen van de eigenaren, maar die de trainer zelf als de meest voor de hand liggende is.

Als je een echt probleem heb, dan is een groepstraining niet aan te raden. Vooral bij zeer gevoelige honden, vind ik dat in 99% van de gevallen al helemaal geen goed idee. De baas en hond hebben er veel meer aan om privéles te krijgen, die op de wensen en kunnen van baas en hond zijn afgestemd.

De kudde gedacht moet er nog eens een keer uit. Dat massa gedoe is iets waar vele al jaren tegenaan lopen. Probleem is wel dat privéles aanzienlijk duurder is en niet iedereen die mogelijkheden heeft.  

idd zouden we meer naar honden, alhoewel ze uiteraard allereerst hond zijn, als individuen moeten kijken, met de mogelijkheden van de mens die erbij hoort als individu. Dat zou al heel wat schelen.

" ik heb alleen verhalen van JS gehoord en op de site vind ik geen informatie over zijn visie.
 
Maar van verhalen uit zou dat niet mijn trainer zijn en om eerlijk te zijn lijkt me ook voor "red-zone" dogs een eerlijke, begeleiding wenselijk vanwaaruit je eerst maar vertrouwen in elkaar gaat krijgen. Anders kon je weleens met een wandelende tijdbom rondlopen. Ik heb al gehoord van een hond die ingeslapen moest worden omdat deze niet goed reageerde op JS zijn aanpak.
 
Ik ken niet heel veel staffords zeg ik eerlijk maar degenen die ik ken zijn juist supergevoelige, vrolijke levenslustige honden. "

Dobry

De 2 honden waarbij hij dat advies heeft gegeven waarvan ik afweet waren zeer terecht! Een mensscherpe stafford kruising hoort niet in deze maatschappij thuis.

Hier kan ik me alleen maar 100% bij aansluiten

" ik heb alleen verhalen van JS gehoord en op de site vind ik geen informatie over zijn visie.
 
Maar van verhalen uit zou dat niet mijn trainer zijn en om eerlijk te zijn lijkt me ook voor "red-zone" dogs een eerlijke, begeleiding wenselijk vanwaaruit je eerst maar vertrouwen in elkaar gaat krijgen. Anders kon je weleens met een wandelende tijdbom rondlopen. Ik heb al gehoord van een hond die ingeslapen moest worden omdat deze niet goed reageerde op JS zijn aanpak.
 
Ik ken niet heel veel staffords zeg ik eerlijk maar degenen die ik ken zijn juist supergevoelige, vrolijke levenslustige honden. "

Dobry

Helaas heb ik wel ervaring met hem en ik zou hem dan ook nooit aanbevelen voor gedragstraining. Moet mezelf iedere keer inhouden als ik zie iemand hem aanbeveelt. Ik durf zelfs te beweren dat het gedrag van mijn hond verergerd is door één training bij hem. Het enige goede dat ik er aan over heb gehouden is dit forum en de ontzettend lieve/leuke mensen waarmee ik nu train.

Overigens kan je met Jeroen wel een open gesprek voeren over zijn trainingsmethode en of je er wel of niet achter staat. Over zijn visie, het aanleren is op positieve manier dus heb je een zorgen vrije hond dan kan je prima een cursusje bij hem volgen. Het corrigeren (blaffen, ruk aan de riem en laten zitten. uitvallen, hond bij zijn nekvel op z'n rug leggen (lees gooien)en ertegen schreeuwen).

Ik kon wel bij hem blijven trainen en dat ik hem dan zelf zou corrigeren (op de manier die hij me geleerd had) maar hij moest een voorbeeld geven aan de rest van de groep (baasjes? honden?) dat zulk gedrag niet geaccepteerd werd en als ik het zelf niet corrigeerde zou hij het doen. Dit alles is besproken in een open en eerlijk gesprek dus als persoon vindt ik hem wel sympathiek maar als trainer mag hij ver van mijn hond vandaan blijven.

eens, geen enkele mensscherpe hond eigenlijk, die hoort in een speciale opvang, waar hij eerst maar weer gaat leren dat er ook mensen zijn die te vertrouwen zijn. In Duitsland heb je de zogenaamde gnadenhoven voor verknoeide dieren die nergens anders meer, (of nog niet), terechtkunnen. Met goede resultaten.

 Nou mooi om te weten ,dan hoeft deze 'trainer' eigenlijk nooit meer geadviseerd te worden op HP.

Valt gewoon onder de categorie hondenschool die wel gesloten kan worden.

In mijn ogen sluit hij inderdaad niet aan bij de visie van, HP de hondenschool waarbij ik daarna terecht kwam heeft meer van deze verhalen over hem gehoord. 

honden zijn eigenlijk zulke goedzakken, veel honden zullen dit gedrag van mensen zelfs accepteren ben ik bang, en daarom misschien de gedachte erachter dat dit goed zou zijn?

Maar er zijn echt honden die dit niet pikken, onze Lola was zo'n hond, die zou echt proberen de mens die dat doet terug te pakken. En dan krijg je onnodig gevaarlijke situaties.

Bijv Lola was juist een hond die goed aangaf hoe ze behandeld moest worden. Ik heb heel veel geleerd van haar juist omdat zij respektvol gedrag naar haar toe "eiste". En juist daardoor werd ze uiteindelijk een hond waarmee je, gerust in de stad kon wandelen, ik had haar ook geleerd dat als ze los liep ze altijd als er iets aankomt, mens, andere hond, e.d. naar me toe moest komen en dat had ze al vrij snel door allemaal. Al is het een heel proces geweest.

"  
 
honden zijn eigenlijk zulke goedzakken, veel honden zullen dit gedrag van mensen zelfs accepteren ben ik bang, en daarom misschien de gedachte erachter dat dit goed zou zijn?
 
Maar er zijn echt honden die dit niet pikken, onze Lola was zo'n hond, die zou echt proberen de mens die dat doet terug te pakken. En dan krijg je onnodig gevaarlijke situaties.
 
Bijv Lola was juist een hond die goed aangaf hoe ze behandeld moest worden. Ik heb heel veel geleerd van haar juist omdat zij respektvol gedrag naar haar toe "eiste". En juist daardoor werd ze uiteindelijk een hond waarmee je, gerust in de stad kon wandelen, ik had haar ook geleerd dat als ze los liep ze altijd als er iets aankomt, mens, andere hond, e.d. naar me toe moest komen en dat had ze al vrij snel door allemaal. Al is het een heel proces geweest.
 
 
  "

Dobry

Dat proces daar zitten wij nog middenin en Bo zal in zo'n situatie echt niet bijten(bij een bekende) Bo had tot op dat moment nog nooit terughoudend gereageerd op mensen. Inderdaad top op dat moment... Nu zijn we met training met andere personen alweer een stuk verder gekomen. En ja met positieve training zal het misschien langer duren voordat je resultaten ziet, maar ik weet dan ook dat zijn gedrag veranderd omdat hij meer vertrouwen krijgt in de wereld en mij als baas en niet omdat hij bang is voor straf.

Ik wil een gelukkige hond geen bange

Oh' nee, dat geduw, gepluk en geschreeuw naar honden vind ik echt niks. Ik hoef het net als Dobry ook niet te doen.. Rocky is echt het type dat bijt naar de hand die hem slaat.

Alles kan ik met hem uithalen, ik zeg wel eens gekscherend dat ik hem ondersteboven aan de waslijn durf te hangen, en nog zal ie niks naar me doen.

Maar ga nou niet je hand opheffen, hem op zijn zij gooien of met opgeblazen borst en veel gebulder over hem heen hangen... dan is zijn vertrouwen weg en schiet hij acuut in de verdediging.

Wat ik wel eens grappig vind is dat de opvoeders van harde hand, heel wat lijken zo lang ze hun hond aan de riem hebben, want dan is hun hond immers bang. Maar... is het riempie weg... hondje ook weg, en dan beginnen ze mooi niks meer met hun bokito vertoningen, hond pleite.

Tsja, ben ik me nu toch mooi even arrogant.. maar ik kan mijn hond dan fluisterend bij me terugroepen. Inderdaad, het duurt langer.. maar het resultaat is velen malen groter.

Nou Suzan fluisteren is niet slecht hoor naar je hond wanneer je een goede band hebt. Dan wil de hond je immers graag verstaan en zal vaak nog sneller reageren.

Zal je vertellen ooit met onze Rottweiler bij het liggen geleerd dat hij dat moest doen wanneer ik mijn vingers knipte en dat werkte zelfs op 20 meter afstand. Mijn dochter liep cursus met hem op de hondenschool maar naar AF luisterde hij niet en ik knipte vanaf de kant in mijn vingers en hij lag keurig.

Wat ts betreft je reageert behoorlijk fel en ook al is de hond van je vriend dan nog zal je tijd hebben gehad om je zelf in te lezen daar ik aan neem dat je niet op de dag dat je hem leerde kennen gelijk ging samen wonen

In noem het nog bijten.. maar eigenlijk zou ik het sneppen of happen moeten noemen. Echt bijten heeft ie nog nooit gedaan.

Hij heeft 1x naar mijn hand gehapt omdat ik hem een por in zijn flank gaf (ja, i know.. ik had het me aan laten praten) en 1x hapte hij naar de dierenarts omdat hij van de behandeltafel afwilde en tegengehouden werd.

Wel heeft hij een keer een jongen van 13 bij de punt van t'shirt gepakt omdat hij gillend en arm zwaaien op ons af kwam rennen.

Daar ben ik toen wel serieus van streek van geweest. Ik was echt bang dat dat het begin van het einde zou worden. Weer opnieuw veel gaan trainen met hem, in contact met hem blijven, situaties eerder voorzien, niet te lang op hun beloop laten. Het heeft wederom zijn vruchten afgeworpen.

Jammer overigens dat Johanna het bijltje erbij neer heeft gegooid...

Toch jammer dat je soms niks kan zeggen, is toch ook goed

meegedacht en advies gegeven maar nee, zo belangrijkwas het schijnbaar toch niet

Inderdaad.. ben toch ook nog steeds heel benieuwd naar haar trainingsdoel, hopelijk heeft ze het nog wel gelezen en is het voor haar wel duidelijk dat de kans heel klein (niet aanwezig?) is dat het een sociale care free hond wordt en neemt ze de juiste maatregelen om escalatie te voorkomen.

Goedemorgen allemaal,

ik wilde eigenlijk niet meer reageren. Echt rot geschrokken van alle heftige reacties en conclusies. 

ten eerste, de belangstelling is niet weg, ik ben er niet tussenuit gepiept, heb wel degelijk belangstelling voor jullie advies, (waarom denken jullie dat ik hier de vraag stelde)

maar.... Zoals zovelen moet ook ik af en toe wat doen voor de kost. Werken dus en daarom geen antwoord meer.

ploegendienst dus laat beginnen en laat weer thuis.

Daarom heb ik vriendelijk bedankt in mijn laatste geplaatste berichtje.

maar ja, conclusies zijn snel getrokken merk ik wel.

2. Het is de eerste keer dat ik op een forum een vraag stel.

En ja, ik kom "notabene als gast" en vroeg om hulp. 

Een vraag in mijn berichtje om een therapeut, een deskundige of zoiets.

Voor alle duidelijkheid (en dat had ik niet vermeld, was dat noodzakelijk?) de manier waarop IK MOET EN KAN OMGAAN MET EEN STAFFORD.

ben eerlijk gezegd enorm geschrokken van alle reacties.

Ik ben niet gewend dat iedereen meteen met "goed bedoelde opmerkingen en adviezen" komt, conclusies trekt over mijn kennis over het ras en waarom ik geen antwoord meer gaf op de vraag die ik stelde. 

4. Iedereen staat vrij zijn of haar mening te geven.

maar ik vroeg en vraag niet om ZIJN gedrag te socialiseren. Heb alleen gevraagd om advies bij het vinden van een deskundige.

kennelijk zijn jullie dat allemaal, iedereen geeft advies hoe ik ket een Stafford om moet gaan, wat het ras is en wat ik vooral niet moet doen.

enige wat ik wil is een deskundige om MIJZELF te leren hoe ik WEL MOET OMGAAN met het gedrag. Om te leren hoe ik moet reageren, geen angst te hebben of zorgen te maken bij het passeren of ontmoeten van een andere hond. Want door mijn onkunde en onwetendheid reageer ik niet voldoende of verkeerd.

(Want het gedrag van "mede" mensen op straat verander ik toch niet, zal jullie de agressie, a-sociale en vuiligheid besparen, zelfs of juist als ik met muilkorf loop en waarschuwing geef te wachten bij de uitlaatplaats tot ik hem weer heb aangelijnd). Want ik ben geen typische Stafford eigenaar, is mijn hond/keuze ook niet maar heb hem nu eenmaal in huis En wil dus het beste voor hem.

5. Heb op mijn vraag slechts een paar van jullie gevonden die echt inhoudelijk antwoord gaven op mijn vraag.

ik vroeg niet om welwillende goedbedoelde adviezen over hoe een Stafford in elkaar zit want die vind ik genoeg op het internet!

Ik vroeg, zal het nog een keer duidelijk vermelden, om het vinden van een geschikte therapeut, training of hulp.

daarvoor dank aan allen die daarop antwoord hebben gegeven.

dus nee, ik sla geen advies in de wind, daarom vraag ik wie ervaring heeft met een therapeut of deskundige!

En ja, het is mijn probleem, ik ben nooit te oud om te leren.

Was dat niet de reden hier als gast om advies te vragen?

ik heb inmiddels via een ander forum/groep een aantal adressen en namen doorgekregen en deze geschreven voor privé hulp. 

Hopelijk heb ik!! daar echt iets aan en is het nu na tig keren herhalen duidelijk dat ik om ervaringen met een therapeut vroeg.

Om mijn hond te kunnen helpen.

Pff, en daar laat ik het bij.

dus geen reden om hier verder tegen elkaar tekeer te gaan met "welles nietes en ik weet het het beter discussies".

respecteer elkaar, kijk eens goed wát er nou eigenlijk wordt gevraagd en hou het daarbij.

dank u wel allemaal.

oh ja, ik moet vandaag ook laat werken, dus wederom geen antwoord meer.

het is maar dat u het weet.

Eerlijk gezegt vind ik dat je gelijk hebt TS. Sommige hebben niet netjes gereageerd en te snel conclusies getrokken.

misschien kan iedereen met een schone lei herbeginnen en hopelijk kan iemand je helpen met een goed adresje! 

Pfffff... ehhm.. okay..

Ik wist van te voren niet dat goedbedoeld advies jou zo tegen de borst zou stuiten of je zou ergeren.

Ik had wel meer diepgang verwacht.. of in elk geval dat daar meer ruimte voor zou zijn..

Louter een paar namen of telefoonnummers had je immers ook gewoon in de gouden gids of via toverdoos Google kunnen opzoeken.

Ik had echt geen idee dat je verder's zo allergisch op reacties van anderen zou reageren, reacties die misschien niet 100% aansluiten bij jouw vraag of bij hetgeen jij graag gezien had.

(al doen ze dat indirect eigenlijk wel, het is alleen dat jij er niet naar geinteresseerd bent) naar mijn idee..

Jammer, dat wij jou blijkbaar zo teleurgesteld hebben. Iedereen is hier namelijk welkom. Het is hier geen ras-club of ras-forum,, en dat houd de diversiteit er in.

Dat jij je hier niet op je plek voelt is jouw goed recht, maar ik hoop dat je dan ook eerlijk naar jezelf durft te kijken en je je eigen reacties er nog eens op naleest, alvorens je alle reacties hier als vuilnis of betweterij wegzet.

Zelf kwam je ook niet bepaald 'open minded' over, en als je alles al meent te weten.. waarom dan nog een GT?

Het advies is gratis hoor! Je kan er veel mee,, maar je moet niks!
Dat is alles... daar hoef je toch niet zo van op de kast te springen?

Maar goed, ik wens je alle goeds en succes met je honden.

Fijn dat je nog even reageert Dat is toch altijd wel prettig als je tijd steekt om te reageren op een openbaar forum. In ieder geval kan je uit dit topic 1 positieve referentie halen voor Calming Signs (daar krijg je echt goede handvatten, ik heb er veel aan voor mijn uitvallende hond) 1 keer wordt de naam Jeroen Stallen genoemd. Een aantal heeft positieve verhalen over hem gehoord mijn persoonlijke ervaring was negatief, dus ik hoop dat hij niet in je lijstje staat).

De discussie daar zou ik niet van schrikken. Op dit forum zitten hondenliefhebbers die het beste voor hebben met hun honden. Jouw hond is nu eenmaal een ras waar veel vooroordelen over bestaan vandaar dat er zo heftig op gereageerd wordt. Persoonlijk vond ik het een interessante discussie waar je ook wel wat uit kan halen als je op zoek gaat naar een trainer.

- Bedenk wat je met je hond wil bereiken
- Bedenk hoe jij met je hond wil trainen (belonen als basis of corrigeren? fysieke correcties (nogmaals raadt ik je af schaadt de band tussen jou en je hond)

- Kijk naar welke methode bij jouw hond past (is het onzekerheid vanuit jouw hond, dan zeker niet gaan werken met fysieke correcties)
- Schep serieuze verwachtingen en hou er rekening mee dat een (goede) oplossing veel tijd gaat kosten en dat het maanden of jaren kan duren voordat je op een lijn zit met je hond wat betreft dit gedrag.

Ik heb in het begin de verkeerde keuzes gemaakt en daar heb ik spijt van en velen hier met mij, daarom vertellen we graag onze trainingsverhalen zodat jij daar uit kan halen wat nuttig is voor jou. En stiekem hoop ik dan dus dat je gaat kiezen om aan dit gedrag te werken met een gedragstrainer die de band tussen jou en je hond als basis neemt en werkt met methodes die dit versterken en niet met methodes die jouw hond bang maken voor de consequenties.

Top dat je ermee aan de slag gaat! Mocht je hier nog je ervaringen willen delen dan hoop ik dat je dat toch doet. Succes!

Laten we een nieuwe poging doen (ik hoop dat je hier dan wel op wil gaan reageren) ik reageer allergisch als men het puur op opvoeding gooit:

De meeste hedendaagse honden zijn doelloos gefokt, de enige functie die vele nog hebben is mooi stil staan in een show ring. Hierbij zie je veelal dat het karakter afgevlakt is en dat ze hun oorspronkelijke functie niet meer willen of kunnen uitvoeren.

Zal je een klein kijkje geven van mijn gedachten.

Ik vind het bijzonder jammer, nee enorm spijtig, dat veel mensen honden kopen om hun uiterlijk. Bij staffords is dat heel erg vaak het geval...... Zich niet realiserend dat bij een correct gefokte hond, ook een bepaald karakter hoort. Men koopt dus een plaatje en vervolgens moet kosten wat kost zo'n dier aan allerlei trainingen meedoen om het baasje te plezieren en zich te vormen naar het beeld wat de baas heeft. Zo mag een jachthond niet jagen, een retriever niet zwemmen een waakhond niet waken en ga zo maar door, want de baas vind dat maar lastig.

Een stafford/pitbull is gefokt om te vechten. 1 op 1 gevechten in een ring. De gevechten vonden plaats tussen reu-reu en teef-teef. Vanaf eind 1800 tot nu hedendaags. Mensen die denken dat dat nu niet meer plaats vind, willen niet de realiteit zien. Ik zal even in het midden laten waar deze gevechten nu nog plaats vinden, omdat dat er niet toe doet. Om 2 honden te laten vechten en door te laten gaan tot de dood, heb je diverse eigenschappen in een hond nodig. Naast bouw die eigenlijk maar een heel klein deel van belang is, is een mentaal zeer sterke hond nodig. Er is moed, wilskracht, doorzettingsvermogen en agressie nodig. Er is vanuit de oorsprong gefokt op deze eigenschappen, dit dus al voor meer dan 100 jaar. Degene die gebruikt werden voor de fok waren degene die een of meerdere gevechten hadden gewonnen. Zo werd er geselecteerd, jarenlang! Eigenlijk is de selectie methode niet anders als bij een jacht/waak enz hond. Degene die goed hun functie uitoefenen worden voor de fok gebruikt en degene die het niet of slecht doen werden uitgesloten voor de fok.

Opvoeding, een goede correcte opvoeding is bij elke hond nodig en indien men zelf niet voldoende kennis heeft om bepaalde resultaten te behalen is het zoeken van hulp geen overbodige luxe. Ik ben groot voorstander van het volgen van cursussen. Een puppy cursus is leuk voor hond en baas, daarmee word een band tussen hond en baas versterkt. Ik spreek van versterkt, want als men de juiste hond heeft gekozen passend bij de wensen van de baas en de pup zich ook prettig voelt bij die baas, zal er vanzelf al een band zijn, al kan dat in sommige vallen blijven bij degene die me voed.... De band tussen baas en hond is het allerbelangrijkste wat moet ontstaan tussen de 2, als de band er niet is, word het bijzonder lastig om de hond te kanaliseren. Na de puppen cursus, zie je eigenlijk vaak al of de combi baas hond goed is, althans dat is mijn ervaring bekeken vanaf  de zijlijn (ik heb zelf maar met 1 van mijn honden een cursus gedaan, mijn vrouw heeft met onze andere 2 de cursussen gevolgd). Als ik terug kijk naar die tijd, zag ik dat van de 8 die cursus liepen er 6 waren die voor hun een passende hond gekocht hadden en er een goeie band was ontstaan en 2 die een compleet verkeerde keuze hadden gemaakt en de hond hun baas totaal niet begrepen. Mogelijk was dat doordat men weinig tijd bestede aan de hond, ik weet niet is puur een observatie van mij. 1 was een jachthond, die zodra die los was er vandoor ging, de andere was een waakhond die te sterk was voor hun eigenaren (zowel fysiek als mentaal). Deze 2 honden heb ik helaas een jaar later op een asiel site gezien..... Men ging blijkbaar voor een plaatje en niet voor de kenmerkende eigenschappen van dat bepaalde ras.

Als men zoals je hierboven dan gaat spreken over vervelende honden, kan ik niet anders concluderen dat men een ras gekozen heeft op hun uiterlijk. Want het is immers bekend dat een stafford niet altijd even sociaal is, net als dat je mag verwachten dat een jachthond een bepaalde mate van jachtdrift in zich heeft. Kan je spreken van een vervelende hond als ie voor de jacht oorspronkelijk gefokt is en dus ook wil jagen, of moet je dan spreken van een combi baas hond die niet een goeie match geeft? Ik denk het laatste.

Als ik naar allerlei media berichten kijk (die vaak bedroevend van kwaliteit is) dan denk ik dat vele een niet bij hun passende hond hebben gekocht. Als een stafford een hond heeft gegrepen word dat breeduit uit gemeten in de pers. Als een windhond een chihuahua dood bijt, zie je veelal niets.... Blijkbaar vind men dat begrijpelijk, althans dat is het gevoel wat ik erbij krijg. Doden door jacht is kennelijk te accepteren. Het leed is bij beide in mijn ogen even groot. Ik ga er vanuit dat de eigenaar van de windhond ook niet blij was dat zijn hond ging jagen, net als dat een eigenaar van een stafford niet blij is als zijn hond een andere hond grijpt. In mijn ogen doen beide honden niets verkeerd! Het is de baas die niet zijn verantwoording heeft genomen en een te groot risico heeft genomen om die betreffende hond los te laten lopen.

Opvoeding deel 2, in hoeverre kun je rasspecifieke kenmerken kanaliseren? Kun je van een jachthond een hond maken die niet jaagt? Kun je van een vechthond een sociaal dier maken. Ik denk dat dit best wel voor een gedeelte kan, maar ik heb een nog sterkere overtuiging en ook ervaring dat dit maar zeer beperkt kan. Je zal het wellicht terug kunnen brengen naar 95%, maar dan nog blijft er dus een behoorlijk risico bestaan.

In je voorbeeld die je aanhaalt zeg je een bepaald resultaat te zien. Ik betwijfel dat, want het is bij staffords bekend dat ze van bekende honden meer zullen accepteren als van onbekende honden. Je kunt hier zelfs vrij ver mee gaan. Bewijs zit bv bij mij thuis, heb 2 pittige teven die prima samen kunnen zolang wij blijven begeleiden. Maar probeer er niet een bal of bot bij te gooien, want dan komt de oorsprong weer naar boven en zal er hoogstens 1 het overleven. Daar naast weet ik dat ik hun geen plezier doe om ze tussen andere honden te plaatsen. Ze gaan zich beschermen en elke hond die op correcte wijze naar ze toekomen zullen ze duidelijk laten weten dat ze er niet gediend van zijn. Waarom zou ik ze moeten dwingen iets te doen waar ze zich niet prettig bij voelen??

Goed nu komen we dan eindelijk aan bij de kern. Waarom moet men een hond die niet sociaal is sociaal proberen te maken? Waarom moet men de honden dwingen om stress te ervaren en daar vanuit te reageren? Waarom kan men niet kijken naar de hond en zich aanpassen aan wat de hond wil? Ik zeg hiermee niet dat je een jachthond moet laten jagen en een vechthond moet laten vechten. Ik wil hiermee zeggen dat de baas de hond moet accepteren zoals ie is (zolang ie daar zelf geen last van ondervind). Een hond die niet sociaal is doe je echt geen enkel plezier om tussen een groep honden te gooien. Het geeft hem/haar veel stress, dus waarom zou je? Word je hond er beter van?

Ik snap best dat men wil dat honden niet uitvallen naar andere of achter elk dier aangaan die ze zien (of ruiken). Als men daaraan wil werken, deel ik graag mij ervaringen hoe wij tot een bepaald resultaat zijn gekomen. Maar ik ga altijd uit van de wensen/gedrag van een hond en niet van de wensen van de baas, want als de baas een verkeerde keuze heeft gemaakt bij aankoop is dat niet de schuld van de hond.... In sommige gevallen kun je wellicht beter zoeken naar een passende baas ipv de hond te onderwerpen aan iets waar ie zich niet prettig bij voelt en wat altijd een behoorlijk risico zal blijven houden.  

Een goed gefokte stafford is een geweldige hond voor zijn gezin, heeft zoveel geweldige mogelijkheden en eigenlijk maar 1 beperking. Gebruik zijn mogelijkheden en geniet van zijn karakter, laat hem zijn wie ie is, want dan krijg je de beste vriend die je maar kunt wensen. Neem je verantwoordelijkheid voor de beperking die die heeft, daar is echt prima mee om te gaan als je hem accepteert zoals ie is, ga daar niet aan sleutelen, er zijn al veelste veel honden die onderdrukt worden door hun bazen, omdat ze simpelweg niet begrepen worden. Asiels vol honden met allerlei problemen door totaal verkeerde aanpakken en wie is er de dupe de hond.

Ik sluit af met een wens;

Laat honden zijn wie ze zijn, daar word jij en de hond veel gelukkiger van!

nou aangezien je schijnbaar je antwoorden al hebt nu, moet ik zeggen dat ik het sportief vind dat je het hier nog wel even meld! top  

Ehm tja, verder...je kreeg al heel snel antwoord op je vraag eigenlijk. wat je precies zoekt of wilt, werd pas later duidelijk eigenlijk.  

ik vind het wle een klein beetje jammer dat je zo reageert, lijkt me dat het fijn is dingen over een ras of karakter te weten om zo te kunnen kijken hoe je daar zelf vervolgens mee om kunt gaan. wij proberen ook alleen maar te helpen of mee te denken, en "ras-tipjes", horen daar ook wel bij. en je zegt heel mooi, dat vind ik wel op internet...alleen maar handig toch als je hier meteen die tips krijgt?

want laten we wel wezen, veel wist je er dus niet vanaf, en dat is ook ok, het is niet jouw hond en je doet je best. maar dat wisten wij weer niet...

nahja in ieder geval heel veel succes, fijn dat je iemand hebt gevonden. dan zal het vast goedkomen allemaal

Om mijn hond te kunnen helpen.

Laat honden zijn wie ze zijn, daar word jij en de hond veel gelukkiger van!

 Maar een hond die uithaalt aan de lijn .... moet je dat dan gewoon zo laten?

Een gt kan ts toch leren omgaan met de situatie ? ik dacht altijd dat men dan de hond leerde om de andere honden te negeren aan de lijn.(althans dat doet de eigenaar in mijn straat)

Edit: ts wil er geen sociale hond van maken maar zo laten hoe het nu is kan toch ook niet

De meeste hedendaagse honden zijn doelloos gefokt, de enige functie die vele nog hebben is mooi stil staan in een show ring. Hierbij zie je veelal dat het karakter afgevlakt is en dat ze hun oorspronkelijke functie niet meer willen of kunnen uitvoeren.

Geld ook voor de hedendaagse stafford  Het gros zijn showfokkers  Ook het voldoen aan de huidige waarden en normen van de maatschappij zal hierin een rol spelen !

Dit wil overigens niet zeggen dat ze geen vervelend gedrag kunnen vertonen ,maar dat kan een chihuahua ook

Mag ik weten naar welke gt je gaat en hopelijk wil je je ervaringen nog komen delen .

Succes

ik ben nu ook benieuwd voor welke gt je gaat kiezen

Het is ook een kwestie van elkaar leren kennen, hond en mens, elkaar leren vertrouwen. Niet denken dat hij dan ineens met andere honden kan, maar hoe je hem het beste kan leren om te gaan met situaties.

Een gt die jou kan uitleggen hoe je aan dat vertrouwen kunt werken  kan jullie denk ik heel goed helpen.

Beste Mick,

Heb heel je tekst gelezen en je hebt daar op zeer veel punten gewoon gelijk.

Heb dus zelf een Golden en een Toller, beiden voor de jacht maar wel op verschillende manieren.

De Golden wordt opgevoed waarvoor hij is gefokt, 1ste plaats een prima gezinshond maar doe er ook speur/reuk oefeningen mee.

De Toller is vergelijkbaar met een inslag van een Boerde Collie en gaat, wanneer ze haar basis commando's goed door heeft ga ik met haar voor de Agility sport al is zij ook van de basis een jachthond (eenden).

Ze heeft een super snelheid en is extreem wendbaar.

Wanneer Abbey (Toller) het op een sprinten zet staat Tessa een beetje dom te kijken en te blijven, blijkbaar dat zij Abbey niet bij kan houden.

Tollers voor de eendenjacht, 1 toller zit verstopt en een andere toller gaat het water in om de eenden naar de kant te drijven zodat de verborgen toller een eend kan pakken voor de jager/baas.

Ze zijn met het gen apporteren geboren want dat is iets wat ik haar niet heb hoeven aan te leren.

De Golden, ook voor de jacht.

Wanneer er een prooi uit de lucht wordt geschoten, pas daarna gaan ze van de jager vandaan om het aangeschoten wild op te halen.

De Golden wordt hiervoor gebruikt omdat deze een zachte bijt heeft.

Nog even over een pitbull, ook hier loopt iemand met dit ras rond en staat strak onder commando.

Voorbeeld: er loopt een loopse teef, hij ruikt dat en wil er naar toe.

Zijn baas knip met zijn vinger en komt gelijk terug en gaat naast zijn baasje zitten. Prachtig om te zien.

Over de Stafford(s) een teef en een reu:

De teef is opgeroeid als pup binnen het gezin en ook met Tessa (golden) never nooit geen problemen mee gehad.

De reu is er later bijgekomen en doet dus moeilijk.

Zoals gezegd hebben wij het, voor ons negatieve gedrag er een eind uit.

En ja, ik ga er in mee dat mijn honden aan de anderen gewend zijn geraakt en het zou zeker een optie zijn om te kijken met een andere hond wat er dan gebeurd, zal het eens voorstellen.

Ook heb ik iemand geholpen met zijn Mechelse herder, angstbijter.

Na enkele weken is deze, zowel met mijn als met andere honden nu rustig geworden.

Maar zoals je aangeeft, zeg nooit, nooit dat hij nog eens in zijn oude patroon vervals.

Nog even over mijzelf, ben dus opgegroeid met Duitse herders maar vond die toch niet echt bij mijn eigen karakter passen.

Dus was jaren geleden op zoek naar een hond welke bij mij zou passen en heb mij in divere rassen verdiept en ingelezen en de keuze werd een Retriever. Per toeval kwam er een Golden teefje lady op mijn pad. Helaas is zij vorig jaar overleden.

Deze had ook niet veel opvoeding gehad in haar leeftijd van 2 jaar dus moest alles van begin af aan en dat is perfect gelukt.

na haar overlijden de vraag, neem ik er nog een of laat ik het hierbij?

Na een paar maanden het verlies verwerkt te hebben toch maar weer kijken voor een andere.

En dat werd dus weer een Golden (Tessa).

Heel toevallig kwam de toller (Abbey) op mijn pad en was opslag verliefd op het beestje.

Gevraagd aan de mensen voor een optie van drie dagen zodat ik de tijd had om de achtergronden van het karakter via het internet op te zoeken op diverese site's.

Omdat het ook een Retriever is werd het , ja ik ga het beste ophalen.

Tot op de dag van vandaag nog geen moment spijt van gehad.

Lady