Frustratie na cursus

Hoi allemaal, 

Nog 2 lessen te gaan en dan gaan wij het EG-1 examen afleggen met June. 
Nu is het zo, dat ze sinds een aantal weken ontzettend tegendraads is op de cursus. Ze lijkt alleen nog maar aandacht te hebben voor andere honden en zelfs haar aandacht krijgen met volgen is een hele opgave. Ik zal hieronder een aantal gedragingen opsommen, anders wordt het een heel verhaal:

- Tijdens het wachten voor een oefening (bijv. confrontatie) schiet ze constant naar het einde van de riem, ze probeert de hele tijd los te komen. 

- Ze blijft niet meer zitten of liggen tijdens blijfoefeningen, ook al staan we op een meter afstand met de riem nog in de handen. Tijdens een les rent ze 5 keer weg en los door de manege, omdat ze niet blijft. 

- Het lijkt haast onmogelijk om haar aandacht te krijgen met volgoefeningen. 

- Als we niet naar de hond lopen waar ze naartoe wil of van richting veranderen of snelle pas moeten lopen, bijt ze in de riem en laat ze 2 minuten niet meer los. 

Dit zijn enkele punten die steeds heftiger naar voren lijken te komen. Advies is steeds om negatief gedrag te negeren en haar te belonen voor goed gedrag. Gisteren heb ik maar wat zitoefeningen met haar gedaan, zodat ik KON belonen. Maandagavond wordt op deze manier meer frustratie dan wat anders. Dat lijkt me geen uitgangspunt voor een goede en leuke training. 

Ook thuis zijn er een aantal zaken die steeds erger worden. Als er bezoek komt, duurt het een uur voordat ze rustig is. We kunnen haar negeren en niet aankijken wat we willen, maar ze vliegt letterlijk bij iedereen op schoot en springt, bijt en blaft om aandacht te krijgen. Dit heeft afgelopen week bijna een uur geduurd, voordat ze rustig was. Als de bel gaat, denkt ze dat het bezoek voor haar komt en bespringt ze iedereen. We draaien ons om, geven haar pas aandacht als ze zit en rustig is, maar ze blijft springen. Het blijft ook niet bij springen, het gaat over naar vastklemmen, krassen en bijten als ze geen aandacht krijgt. De benen van mijn vriendin en langzamerhand ook die van mij zijn bont en blauw van het springen, hangen en krassen.  

Het trekken aan de riem blijft een punt. We staan stil bij iedere keer als er spanning op de lijn komt. Ze gaat zitten, kijkt naar ons, we belonen maar bij de volgende stap vliegt ze weer naar het einde van de riem. We proberen dit al een aantal weken op deze manier, maar er lijkt geen verbetering te zijn. Er is alleen verbetering als er TOTAAL geen afleiding is, dan heeft ze wel aandacht. Als we een andere hond tegenkomen, is het gedaan. Ze gaat dan op haar achterpoten staan en blijft de hond volgen om erbij te komen, zo lang het maar kan. Afleiding bieden is geen optie, ze ziet alleen nog maar die andere hond. Snoep, worst en speeltjes worden totaal genegeerd. Lopen we de andere kant op, zijn wij het zakje en wordt er gesprongen en gebeten. 

Wat zijn jullie ervaringen met zulk gedrag? Hoe kunnen wij dit het best aanpakken? Nogmaals, op dit moment negeren we dit gedrag en proberen we goed gedrag te belonen. Sorry voor het hele verhaal, maar na de frustratie van gisterenavond hopen we hier goede oplossingen te vinden. Als we iets moeten verduidelijken, horen we het wel. Alvast bedankt. 

Hoi,

heb je al eens geprobeerd om haar wat moe te maken voor de les? Een halfuurtje lekker rennen en energie verbruiken of een grote wandeling doen? Idem zo als je bezoek verwacht.

Het lijkt me dat ze zó vol energie en verwachting zit, dat ze met zichzelf geen blijf weet.

En natuurlijk exta werken op het aandacht aan jou geven op een plek met weinig afleiding, geen lange oefensessies, maar een paar minuutjes per dag.

Groetjes en succes!

Hoe oud is je hondje? 

Klinkt alsof je hond geen impuls controle heeft geleerd.

http://www.quickanddirtytips.com/pets/dog-behavior/frustration-tolerance-and-impulse-control

Het lijkt mij dat je keurig de verkeerde raad van de hondenschool opgevolgd heb... Ik weet dat tegenwoordig veel hondenscholen werken met een 'alleen-belonen-en-negeren-aanpak', maar m.i. is dat hetzelfde als een kind altijd belonen met koekjes als hij iets goed gedaan heeft, en nooit grenzen en beperkingen opleggen. 

Probeer het eens logisch te bekijken... Je hebt je hond van pups af aan altijd lekkers gegeven als hij iets goed deed. Verkeerd gedrag heb je genegeerd of afgeleid. Maar in feite heb je nooit echt duidelijke grenzen aangegeven. Je hond heeft geleerd te luisteren omdat hij er iets lekkers voor kreeg, niet omdat jij dat van hem vroeg. En dus is de opening om niet te luisteren ook veel groter. Want dan is het gewoon een kwestie van: of ik krijg dat snoepje, of ik krijg het niet. En zit verder compleet geen consequentie aan het gedrag. En als er iets is dat hem het níet krijgen van dat snoepje wel waard is... Dus als hij liever naar die andere hond wil, dan dat hij luistert en dat snoepje krijgt, dan doet hij dat gewoon. 

Ik vind het altijd een hele kromme gedachte, dat ongewenst gedrag genegeerd moet worden. Je maakt het jezelf een stuk moeilijker daardoor. Dat is hetzelfde als met een kind, dat moet ook leren dat hij niet de bloempotten uit de vensterbank mag plukken. Je kunt dan wel afleiden, maar daar leert hij nog niet van dat zijn gedrag ongewenst is. Daarbij, als jij alleen maar dat doorgeefluikje bent van een snoepje, hoe verwacht je dan dat je hond jou ineens ziet als een leidinggevend persoon die zijn aandacht waard is? Als ik mijn kleine neefje alleen maar lekkere dingen toe zou stoppen bij alles wat hij goed zou doen en nooit zou corrigeren, dan zou ik met een onhandelbaar, rebels kind zitten dat zou doen wat hij wilde en niet naar mij zou luisteren. Want hij heeft nooit echt geleerd waar de grenzen liggen. Zo is het met honden ook... Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat honden en kinderen gelijk zijn, maar er zijn wel overlappingen.

M.i. is het helemaal niet erg om grenzen aan te geven naar je hond. Een kind laat je toch ook niet zijn gang gaan, en geef je iets lekkers zodra hij zich even goed gedraagt? Dat is toch krom? Overigens snap ik jou wel hoor, jij doet gewoon wat je hondenschool je vertelt. Maar goed, ik heb een aversie tegen dat soort hondenscholen ;). M.i. zijn het juist dat soort hondenscholen waar veel honden ongeleide en ongehoorzame projectielen worden, simpelweg omdat het leven niet bestaat uit alleen maar goed gedrag en alleen maar snoepjes. Juist die momenten dat grenzen aangegeven moeten worden en mogelijk consequenties in werking treden zorgen ervoor dat een hond echt mee leert draaien in het gezin. En leert rekening te houden met de baas. En leert dat niet alles om hem draait, en dat hij niet zomaar kan doen wat hij wil...

Er mankeert inderdaad het een en ander aan het echt begrijpen van operante conditionering. Waar negeren wordt gezegd wordt oha het toepassen van negatieve straf bedoeld. Dan moet je eerst weten door welke bekrachtiger een gedrag beloond wordt. 

Ik kan me wel deels vinden in wat dobber zegt

je mag best grenzen aangeven en dat hoeft dan heus niet boos of met slaan en schoppen 

Als gijs op mij springt zeg ik duidelijk zit en daar krijgt hij dan een snoepje voor

ik kan wel gaan wachten tot hij klaar is maar dan zit mijn hele jas eronder

ik denk dat je hond niet goed weet wat hij moet doen omdat je geen alternatief bied

negeren en afleiden vind ik een goede methode, als het werkt, maar blijkbaar helpt het niet bij jou hond

aLs er bezoek komt zou ik iederee een snoepje geven, laten je hond een voor een zitten evt ook een poot en geven het snoepje

Dan gaat iedereen zitten en geef jij haar een kong oid

elke keer als ze aandacht gaat vragen stuur je haar terug naar de kong

(Ik zit hem en haar door elkaar te zeggwn, ff vergeten wat het nou was.. zij dus, sorry :p) 

Verveelt ze zich niet op cursus? 

Het gedrag wat jij omschrijft herken ik in wat gijs deed met de puppycursus

als hij een oefening een paar keer goed had gedaan dan wou hij daarna niet meer, maar dat ligt misschien ook aan het ras

misschien kun jd als ze niet doet wat jij wil een paar rondjes met haar lopen? Niks zeggen, gewoon de riem vast en met haar lopen

eN dan weer opnieuw proberen 

Een hond negeren lijkt me nooit goed. Ze geeft als ik het zo lees, aan dat het allemaal teveel is voor haar. Haar dan als ze eens oplet een snoepje geven, heeft, lijkt me, dan ook geen nut. Omdat dat de oorzaak van haar opwinding niet wegneemt. Op die manier ga je er ook van uit dat honden altijd vanuit hun mens denken en dat lijkt me toch niet het geval.

Een hond negeren die dit gedrag vertoont lijkt me dus niet goed. Gaan lopen corrigeren ook niet,  daar neem je dus ook de oorzaak niet mee weg. En ik ben van mening dat een hond hierbij geen fouten maakt, het is en blijft een dier, reageert als uiting hoe hij zich voelt, om aan te geven hoe hij zich voelt. En daar moeten wij mensen iets aan doen.

De oorzaak ligt toch bij ons mensen, wij moeten dit gedrag van de hond voorkomen. En dat is niet altijd makkelijk.

Ik zou zelf even een pauze nemen wb de lessen en gaan werken aan rust brengen in de hond en aan jullie band gaan werken. Lekker lange wandelingen met leuke spelletjes zonder druk e.d. Misschien lekker samen joggen in een bos. Onderweg over een boomstam springen of ergens omheenlopen etc. mits ze zoiets leuk vindt. Samen plezier hebben daar gaat het om.

En dan na een paar weken eerst eens op flinke afstand gaan trainen van de anderen.

En kijken hoe ze dan is.

Let goed op wat ze zelf aangeeft, leer haar lichaamstaal goed kennen en ga in haar tempo.

Iemand plaatse laatst een paar filmpjes van Zak George, hoe om te gaan met honden en dat sprak mij goed aan. Misschien kun je eens op hem googlen. Hij zei ook ergens dat problemen slechts symptomen zijn en dat is uiteraard ook zo. Dit gedrag komt ergens vandaan.

Daarom zou ik ook thuis de hond niet negeren maar liever begeleiden. Op een rustige positieve manier. Als er bezoek komt bijv. en ze raakt zo opgewonden, zou ik haar rustig even toespreken, en haar eventueel aan de riem bij me houden of naar haar eigen plekje begeleien, of in een andere ruimte doen, iets wat werkt voor haar. Misschien in het begin even een kluif geven of een kong.

Ik zou lekker veel hersenwerk op een ontspannen leuke manier met haar gaan doen. Zodat ze wat rustiger wordt en meer zelfbeheersing leert.

Ik zou ook Turid Rugaas haar boekjes gaan lezen. Kalmerende Signalen en help mijn hond trekt

Wb trekken aan de lijn, dat doet mijn hond ook, en uitvallen naar andere honden als ze de kans krijgt. Het is niet makkelijk maar we hebben al veel bereikt.

Ik heb Jenna thuis een signaaltje aangeleerd, de woorden : kijk eens. Eerst binnen, daarna in de tuin, daarna buiten, zodat dat er goed inzit.

Verder ging ik in het begin flinke bogen maken om andere honden heen, nog voordat zij in de fixatie zat en op de afstand waar ze er geen belangstelling meer voor had. En dan of doorlopen, of even een klein commandotje of zoekspelletje doen. (ik strooide regelmatig lekkertjes om haar door het snuffelen even te laten ontspannen)

Ik ben soms nog in het stadium dat we flinke bogen maken om dingen waartegen ze kan gaan uitvallen, soms kan ik haar nu ook kort naast me nemen (dus niet voor me uit laten lopen)met de riem stevig in twee handen en dan flink doorstappen. Dat is even uitvogelen hoe je wat in welke situatie het best kan aanpakken.

Zak George heeft daar ook een filmpje over.

Ik ben het niet helemaal met Dobry eens, maar ik kan me wel vinden in het advies om de training even te laten voor wat het is.

Misschien is het beter om even een stapje terug te doen, en gewoon je hond mee laten draaien in het gezin, mee te wandelen, leuke dingen te doen. Zonder dat daar allemaal commando's en andere zaken bij komen kijken. Geef alleen de nodige commando's, en wees daar ook consequent in. Geef duidelijkheid en grenzen aan waar dat moet. EN als het niet hoeft, dan ook geen punt van maken. 

Ik was vroeger ook heel erg van de commando's, ik deed allemaal trucjes, en overal kreeg ze ook wat lekkers voor (of de frisbee). Toen ben ik van het ene op het andere moment overgegaan op een systeem waarin Dobber gewoon meedraaide in 'ons leven', zonder snoepjes en de frisbee. Zonder beloningen, met duidelijke grenzen, met eventuele correcties, met gezellig samen stoeien etc. Gewoon normaal omgaan met de hond, zonder daarbij te vergeten dat ik grenzen aan moest geven. Dobber is daardoor wel veranderd, we hebben een oprechtere band met elkaar. Voorheen was ik een doorgeefluikje van snoep en had ik niet echt een diepe band met Dobber. Tegenwoordig weten we wat we aan elkaar hebben, en ze is nog nooit zo op mij gefocust geweest als eerder. En niemand die Dobber ziet zal zeggen dat ze er slecht/onderdrukt/bang uit ziet hoor ;). 

Dit klinkt erg als mijn puberende bulldog, die alle oefeningen kende en zich begon te vervelen..

Weet niet hoe oud je hond is, maar op een gegeven moment heb je ineens een puber aan je lijn hangen en denk je.. dit komt noooooit meer goed..

Misschien kun je de laatste week nog op andere dingen trainen, leer hem een leuk kunstje oid, de oefeningen voor zijn examen kent hij wel..

ik denk dat het belangrijkst is dat je je hond het gevoel kan geven dat je hem begrijpt, dat hij zich veilig voelt bij jou, dat hij zich mag uiten als hij zich niet fijn voelt.

Inderdaad moet je als mens duidelijk zijn en zeker weten dat de hond je ook begrijpt als je iets van hem wil en inzien of dat ook tot de mogelijkheden behoort voor je hond.

Het klinkt nu alsof ze losgeslagen is. Moet ze loops worden?

Daarnaast mist je hond sturing. Negeren kan alleen moet het gedrag vrij snel afnemen.

Dat je hond pas na een uur rustig wordt bij bezoek zorgt voor veel spanning bij haar en ook bij jullie.

Zelf grijp ik in d.m.v. naam roepen bij opspringen. Luistert ze niet? Dan ingrijpen d.m.v. halsband vastpakken, niets zeggen, alleen de halsband vastpakken en haar pas loslaten als ze rustig is.

Een evt. volgende keer kun je haar eerst in de bench laten of slaapplek laten dan aan de lijn binnen laten en pas dichtbij het bezoek gaan als ze rustig is.

Hoeveel slaapt je hond overdag? En wat voor activiteiten doe je overdag?

 
Vorige week een half uur los laten rennen op het veld, gespeeld met andere honden en met de frisbee. Daarna 10 minuten gewandeld aan de riem, dus totaal 40 minuten. Zelfde effect op de cursus.

Als er weinig afleiding is, gaat het perfect. Dat zijn dan ook de momenten om te belonen inderdaad. 

 
10 maanden en een behoorlijke puber waarschijnlijk :)

"  10 maanden en een behoorlijke puber waarschijnlijk "

June de Aussie

 Ik denk dat ze echt zwaar in haar puberteit zit dan :D 

Volhouden is de boodschap, ze komt er wel! Maar wel consequent zijn. 

" Het lijkt mij dat je keurig de verkeerde raad van de hondenschool opgevolgd heb... Ik weet dat tegenwoordig veel hondenscholen werken met een 'alleen-belonen-en-negeren-aanpak', maar m.i. is dat hetzelfde als een kind altijd belonen met koekjes als hij iets goed gedaan heeft, en nooit grenzen en beperkingen opleggen. 
 
Probeer het eens logisch te bekijken... Je hebt je hond van pups af aan altijd lekkers gegeven als hij iets goed deed. Verkeerd gedrag heb je genegeerd of afgeleid. Maar in feite heb je nooit echt duidelijke grenzen aangegeven. Je hond heeft geleerd te luisteren omdat hij er iets lekkers voor kreeg, niet omdat jij dat van hem vroeg. En dus is de opening om niet te luisteren ook veel groter. Want dan is het gewoon een kwestie van: of ik krijg dat snoepje, of ik krijg het niet. En zit verder compleet geen consequentie aan het gedrag. En als er iets is dat hem het níet krijgen van dat snoepje wel waard is... Dus als hij liever naar die andere hond wil, dan dat hij luistert en dat snoepje krijgt, dan doet hij dat gewoon. 
 
Ik vind het altijd een hele kromme gedachte, dat ongewenst gedrag genegeerd moet worden. Je maakt het jezelf een stuk moeilijker daardoor. Dat is hetzelfde als met een kind, dat moet ook leren dat hij niet de bloempotten uit de vensterbank mag plukken. Je kunt dan wel afleiden, maar daar leert hij nog niet van dat zijn gedrag ongewenst is. Daarbij, als jij alleen maar dat doorgeefluikje bent van een snoepje, hoe verwacht je dan dat je hond jou ineens ziet als een leidinggevend persoon die zijn aandacht waard is? Als ik mijn kleine neefje alleen maar lekkere dingen toe zou stoppen bij alles wat hij goed zou doen en nooit zou corrigeren, dan zou ik met een onhandelbaar, rebels kind zitten dat zou doen wat hij wilde en niet naar mij zou luisteren. Want hij heeft nooit echt geleerd waar de grenzen liggen. Zo is het met honden ook... Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat honden en kinderen gelijk zijn, maar er zijn wel overlappingen.
 
M.i. is het helemaal niet erg om grenzen aan te geven naar je hond. Een kind laat je toch ook niet zijn gang gaan, en geef je iets lekkers zodra hij zich even goed gedraagt? Dat is toch krom? Overigens snap ik jou wel hoor, jij doet gewoon wat je hondenschool je vertelt. Maar goed, ik heb een aversie tegen dat soort hondenscholen . M.i. zijn het juist dat soort hondenscholen waar veel honden ongeleide en ongehoorzame projectielen worden, simpelweg omdat het leven niet bestaat uit alleen maar goed gedrag en alleen maar snoepjes. Juist die momenten dat grenzen aangegeven moeten worden en mogelijk consequenties in werking treden zorgen ervoor dat een hond echt mee leert draaien in het gezin. En leert rekening te houden met de baas. En leert dat niet alles om hem draait, en dat hij niet zomaar kan doen wat hij wil... "

Dobber!

Dit vind ik prachtig gezegd.

Thanks voor alle reacties, fijn dat er zoveel mensen meedenken!

Laat ik allereerst stellen dat wij inderdaad ook vinden dat negeren alleen echt niet de oplossing is. Er zijn grenzen en die worden ook aan de hond aangegeven met een 'nee'. We corrigeren nooit fysiek.

Het springen is soms zo heftig dat ze dus klemt en trekt waardoor we flinke krassen op de benen krijgen en de kleren kapot gaan. Op een bepaald moment is dat niet meer te negeren uiteraard. Vaak gaat ze dan even terug de bench in en mag ze na een paar minuten weer eruit. Als ze dan niet rustig is, gaat ze weer terug. 

Overdag wordt ze in de morgen 1x uitgelaten door mij. Dat is om 7 uur. Daarna loopt mijn vriendin rond 11 uur met haar. Als ik vervolgens thuiskom, ga ik met haar naar het veld waar ze los mag rennen en kan spelen. Daarna is ze rustig en wordt ze 's avonds nog een ronde uitgelaten. 

Tussendoor entertainen we haar met spelen aan het touw en soms een denkspelletje. 

Wat betreft het bezoek laten groeten aan de lijn, dit vindt ik een goede optie en dat zullen we eens proberen. Als ze dan een rustige begroeting achter de rug heeft, kan ze met de Kong in de bench. 

Ik heb van de fokker en van een andere hondenschool ook het advies gekregen om even te stoppen met de gehoorzaamheid. Ook is er de mogelijkheid om 2 privélessen te volgen bij deze school die gegeven worden door een gedragstherapeut die zelf ook 2 aussies heeft. Dit is wel een fijne optie, dit is 2 x 60 minuten voor 50 euro. 

" Ik ben het niet helemaal met Dobry eens, maar ik kan me wel vinden in het advies om de training even te laten voor wat het is.
 
Misschien is het beter om even een stapje terug te doen, en gewoon je hond mee laten draaien in het gezin, mee te wandelen, leuke dingen te doen. Zonder dat daar allemaal commando's en andere zaken bij komen kijken. Geef alleen de nodige commando's, en wees daar ook consequent in. Geef duidelijkheid en grenzen aan waar dat moet. EN als het niet hoeft, dan ook geen punt van maken. 
 
Ik was vroeger ook heel erg van de commando's, ik deed allemaal trucjes, en overal kreeg ze ook wat lekkers voor (of de frisbee). Toen ben ik van het ene op het andere moment overgegaan op een systeem waarin Dobber gewoon meedraaide in 'ons leven', zonder snoepjes en de frisbee. Zonder beloningen, met duidelijke grenzen, met eventuele correcties, met gezellig samen stoeien etc. Gewoon normaal omgaan met de hond, zonder daarbij te vergeten dat ik grenzen aan moest geven. Dobber is daardoor wel veranderd, we hebben een oprechtere band met elkaar. Voorheen was ik een doorgeefluikje van snoep en had ik niet echt een diepe band met Dobber. Tegenwoordig weten we wat we aan elkaar hebben, en ze is nog nooit zo op mij gefocust geweest als eerder. En niemand die Dobber ziet zal zeggen dat ze er slecht/onderdrukt/bang uit ziet hoor .  "

Dobber!

 
Ik denk dat we dit gaan proberen. Even af van het wekelijkse frustratiemomentje en dit invullen met een leuke activiteit. Voornamelijk de focus op het niet trekken en opspringen. De cursus kan nog altijd later een optie zijn. 

Hier ook het gevoel dat we een doorgeefluik zijn van een snoepje, want dan wordt er wel geluisterd. Dit is dus inderdaad niet de bedoeling en ze zal ook moeten beseffen dat ze gewoon naar ons moet luisteren en dat er dan sporadisch een beloning volgt. 

@ Dorby: 

Zak George heb ik toevallig gisteren ontdekt. De manier waarop hij oefent, spreekt mij ook wel aan. 

Het signaal 'let op' kent ze ook goed. Totdat er dus iets interessants voorbij komt. Dan let ze niet meer op en als we niet in de richting gaan waar ze naartoe wil, begint het vervelende gedrag. 

 
Ze slaapt na 1,5 uur wakker te zijn ongeveer ook 1,5 uur. Voor de activiteiten, zie hierboven. 

Sorry voor de vele reacties achter elkaar, ik kan niet alle quotes in een reactie zetten. Loopsheid zit er waarschijnlijk wel aan te komen denk ik? Ze is nu 10 maanden ongeveer.

 
Dit kan ze dus juist heel goed. We kunnen een speeltje voor haar neus houden, als we nee zeggen komt ze er niet aan. Bij 'pak maar' gaat de speelmodus weer aan. Ook als we een snoepje voor haar op de grond leggen en haar 'nee' zeggen, laat ze het liggen tot het commando volgt dat ze mag. 

Hier lijkt nee dan wel weer te helpen, voor het opspringen dus niet. 

 Je moet je voorstellen dat de dingen die je vraagt een simpele optelsom is zonder afleiding en met afleiding een pittige wiskundeopgave. Het is zonder de weg daarnaar af te leggen(trainen met steeds meer afleiding) niet te verwachten dat dat goed gaat.

Haha zo te horen is ze echt flink aan het puberen! Ik loop nu stage in een EG1 groep, en op dit moment is het grootste deel van de groep net zo als jouw hond.
Trainen is zeker niet leuk als je hond zo tegendraads is. Je mag haar best duidelijk je grenzen aangeven.
En naar mijn mening is het op dit moment niet eens erg als jij " doorgeef luik van snoepjes bent". Als dat nodig is om je puber te motiveren, so be it. Als ze weer wat meer bereikbaar wordt kun je dat heel makkelijk weer gaan afbouwen. Maar ik zou wel blijven doortrainen, of je dat liever op de honde school doet, of thuis is natuurlijk aan jou. Maar mijn ervaring is, dat als je juist nu doorzet je er dalijk heel veel profijt van zult hebben.
Clooney is net zo geweest, en ik heb ook echt met momenten huilend op het veld gestaan, omdat meneer er weer eens vandoor ging en ik hem niet meer te pakken kreeg.

Wat betreft het bezoek, ik zou haar inderdaad aanlijnen als ik jou was. Zo kun je dat drukke gedrag voorkomen. Je kunt ook als je weet dat je op een bepaald moment bezoek krijgt, haar al met een lekkere kong in de bench zetten, net voordat de bel gaat(laat je bezoek even appen, smsen of bellen, voordat ze binnenkomen(aanbellen, kloppen). Zodat ze dan al bezig is met haar kong. Als het bezoek dan binnenkomt en gaat zitten en haar negeert kun je haar als ze haar kong op heeft en rustig in de bench zit aangelijnd eruit halen, zodat ze ook dan niet meteen het bezoek in de nek kan springen, mocht ze weer gek worden.

De cursus maken we inderdaad gewoon af, het zijn nog 2 lessen en dan examen. Wat betreft bezoek is dat wel een goed idee, dat zullen we proberen.

Vrijdag hebben we een priveles van een gedragstherapeut die zelf ook 2 aussies heeft. Ben benieuwd wat dat oplevert. Daarnaast stoppen we hierna even met de gehoorzaamheid en kijken we voor een leuke, vrijere activiteit. De loopsheid zit er sowieso aan te komen en dan zouden we dus een aantal lessen van eg-2 al missen. Gehoorzaamheid kan altijd hierna nog. 

Doggies moesten er 3 zijn trouwens, gaat wat lastig via de telefoon!

Dit zou best kunnen, we oefenen immers al bijna 24 weken dezelfde oefeningen met dezelfde groep honden. Er zijn ook meer honden die nu weigeren om de oefeningen te doen, maar die van ons spant de kroon haha. 

Even over dat aangeleerde signaaltje, dat is ook niet iets wat je kan gebruiken als je te laat bent bijvoorbeeld en je hond al in een uitval zit of te hoog in haar frustratie, timing is wel belangrijk bij het hele proces "rust brengen in de hond".

Overigens gaan wij ook heel gewoon met de hond om hoor, hier zijn ook regeltjes. Alleen zie ik dat als mijn regeltjes waarbij ik ervoor moet zorgen dat mijn hond die op een voor haar goed aanvoelende manier uitvoert.

" Even over dat aangeleerde signaaltje, dat is ook niet iets wat je kan gebruiken als je te laat bent bijvoorbeeld en je hond al in een uitval zit of te hoog in haar frustratie, timing is wel belangrijk bij het hele proces "rust brengen in de hond".
 
Overigens gaan wij ook heel gewoon met de hond om hoor, hier zijn ook regeltjes. Alleen zie ik dat als mijn regeltjes waarbij ik ervoor moet zorgen dat mijn hond die op een voor haar goed aanvoelende manier uitvoert. "

Dobry

Als ze eenmaal in die bui is, is het inderdaad te laat. Dan duurt het lang voordat ze afgekoeld is. 

Hoe rustiger wij haar benaderen, hoe rustiger zij is. Buiten haar momenten om . 

Eerder raadde je de boekjes van T Rugaas aan. Heb je al eens gehoord van het boek 'door de ogen van de hond' van Jos Oosting? Leek me ook wel interessant. 

Vandaag hier een rustige dag, relaxmodus staat aan geloof ik haha. Toen ik thuiskwam heeft ze 2 keer proberen te springen. Dit gecorrigeerd en vervolgens laag gebleven. In ieder geval veel sneller dan normaal 

Nee dat boek ken ik nog niet.

dit is de hond van John Bradshaw

en

de wijsheid van honden van Brian Hare en Vanessa Woods

zijn ook aanraders