Hey iedereen
Dit is allemaal nogal nieuw voor mij maar ik heb hier de laatste dagen al heel wat gelezen en troost gevonden. Dacht dat ik mijn verhaal misschien ook maar eens moest vertellen.
Ik ben opgegroeid met dieren om me heen. Van honden en katten tot konijnen en reptielen. Toen ik al enkele jaren op mijn eentje woonde begon het toch te knagen en besloot ik op zoek te gaan naar een maatje. Toen kwam ik de allerschattigste King Charles puppy ter wereld tegen. Het was liefde op het eerste gezicht!!! Hij zat overvol energie en bracht bij iedereen een lach op het gezicht. De naam Elmo paste hem perfect
Ik kreeg bij de dierenarts als snel te horen dat hij een aangeboren hartafwijking had wat blijkbaar niet verrassend is bij dit ras. Maar goed ik wist het dus we konden het goed opvolgen.
6 jaar later is Elmo nog steeds een hond die bruist van de energie en liefde. Ik woon ondertussen samen met mijn vriend en tja... ook zijn hart is volledig veroverd!! Elmo is echt ons kindje
Vorige week merkte we dat Elmo rustiger was dan anders en toen we vrijdag ochtend wakker werden gemaakt door Elmo’s onophoudelijk en luid gehoest ben ik direct naar de dierenarts gereden. Ze hebben platen van zijn hart genomen maar dat was gelukkig genoeg in orde, hij had een ontsteking op zijn luchtwegen. Dus naar huis met antibiotica.
Zaterdag ochtend was er niet veel verschil met vrijdag maar naar de middag toe werd het slechter en slechter dus terug naar de dierenarts. Opnieuw platen van zijn hart en dat ziet er nog steeds goed uit. Uit voorzorg geven ze toch medicatie mee om zijn hartje te ondersteunen en zwaardere antibiotica.
We maken er een rustige zaterdag van en ’s avond ligt hij op mijn buik te rusten. Hij ligt al enkele uren zo maar dan plots stopt zijn ademhaling... zomaar! We rijden nog in allerheil naar de dierenarts maar het is te laat. Zijn hartje heeft het begeven...
Ik mag misschien naïef zijn maar ik dacht echt dat hij die infectie aankon. Het was zo'n sterke hond het was zo'n slag in mijn gezicht. Mijn lieve schat zo plots van me afgenomen!!! Een pijn die zo diep gaat...
We zijn nu bijna een week verder maar ik voel hoe elke nieuwe dag zwaarder en zwaarder wordt. Mijn vriend lijdt er al even hard onder dan ik maar gaat er helemaal anders mee om. De eerste dagen vonden we veel steun bij elkaar maar ook dat lijkt moeilijker te gaan met elke nieuwe dag.
Ik weet dat dit verdriet met de tijd ook wel zal slijten maar op dit moment lijkt dat nog zo ver weg. Ik wordt dagelijks nog duizend keer herinnerd aan het feit dat hij er niet meer is. Ik mis het om mijn nek 100 keer te breken over hem en ik haat het om de overschot van mijn vlees weg te moeten gooien.
Maar vooral ’s avonds als mijn vriend weg werken is... De stilte hier is verschrikkelijk!!
Dit was ontzettend moeilijk dus ik ga het voorlopig hier bij houden... Alvast bedankt aan iedereen die de tijd heeft genomen om mijn verhaal te lezen!!!!!!
Wat ontzettend verdrietig.
Een maatje verliezen is heel erg pijnlijk.
Wij weten er alles van hier.
Je kan hier je verhaal doen , over je hondje praten....
Misschien lucht het op.
De stilte die je beschrijft is zo herkenbaar.
Het gemis al net zo.
Heel veel sterkte met het verlies en een knuffel
Heel veel sterkte, ik ken het gemis en dat heeft tijd nodig waar je toch doorheen moet op de een of andere manier.Zelf zoek ik afleiding in het doen van klussen die zijn blijven liggen tijdens de ziekte periode van mijn hond en probeer zoveel mogelijk afspraken te plannen.
Ik dwing me om aan alle fijne dingen die ik met hem meemaakte te denken zodat het verdriet niet steeds de overhand neemt Het is moeilijk, zo moeilijk...
Dat het opeens zo stil was in huis vond ik ook moeilijk na de dood van onze Saar. Veel sterkte.
wat ontzettend verdrietig zeg... ik lees dat tie op je schoot is ingeslapen, dat geeft voor jou voor later toch een goed gevoel, geen pijn gehad, heerlijk bij je neer gevleid en dan op weg naar boven...... de pijn zal heftig zijn als je zo je lieverd voelt wegglijden, maar aan de andere kant geborgenheid heeft je hond bij je gehad , en tuurlijk breekt je hart, niemand wil afscheid nemen ........
wat ik heel jammer vind is dat je met je vriend er niet goed over kan praten, blijf het proberen, jullie hebben Elmo samen gehad , jouw vriend vind het misschien op het moment moeilijk om er over te praten, straks misschien wel..
voor jou zoveel sterkte, het zal tijd vergen om dit verlies te verwerken, praat er hier over, wij weten wat je doormaakt.
Bedankt voor de mooie reacties!
Ik probeer me af te leiden maar vind de energie niet om in actie te komen... Het voelt alsof ik een stuk van mezelf kwijt ben en zonder dat stuk tja... lijk ik niet goed te functioneren. Dat is ook waar men vriend het moeilijk mee heeft denk ik. Hij zegt dat Elmo niet zou willen dat we zo om hem zitten te huilen want hij was de eerste om vol enthousiasme en hevig kwispelend het leven tegemoet te gaan. En dat weet ik ook wel maar hoe hard ik ook vecht tegen de tranen ze blijven komen...
Ik ben blij dat hij zo dicht bij mij is heen gegaan maar tegelijk geeft me dat een gevoel van onmacht. Ik had misschien nog iets kunnen en/of moeten doen dat hem had kunnen redden. Ook al weet ik dat dat niet zo is. Daar was de dierenarts heel duidelijk in.
Bedankt lieve mensen om naar mijn gezaag te luisteren
heel veel sterkte!
Wat had je kunnen doen? Niks.
Je hebt gedaan wat je kon.
De stiltes.... Ik ben zelf nog aan het zoeken hoe ik dat kan gaan opvullen
Het is geen gezaag , zo moet je het niet noemen.
Het is je verdriet, je gevoel.
Geef het ruimte.
Bedankt jaimie
Ik neem aan dat jij ook zelf een groot verdriet te verwerken hebt dus ik wens je vanuit hart heel veel warmte en sterkte toe!!
Trieste dagen en zijn dood komt zo onverwacht, net als je denkt dat het beter gaat.
Denk maar zó, dat hij vele heel fijne jaren bij jullie heeft gehad.
Hij is gelukkig vredig ingeslapen, klinkt wreed maar daar mag je ook wel dankbaar voor zijn.
Wij lezen hier soms andere dingen.
veel sterkte deze dagen .
Dank je.
Het zelfde voor jou natuurlijk.
Vanavond branden hier kaarsjes voor alle hondjes die deze week over de regenboogbrug zijn gegaan.....
veel sterkte!
Heel veel sterkte gewenst!
Oh wat vreselijk... Zo stil in huis, maar gelukkig zit jullie hart vol mooie herinneringen!
Ik wens jullie heel veel sterkte toe met dit verlies....
Ach wat een gemis. .. je trouwe maatje, je kindje.... je alles te moeten missen. Wat een schatje was het. Lieve elmo rust zacht.... en heel veel sterkte met het verlies. Helaas weet ik er alles van zoals de meeste hier. Maar je doet er echt goed aan je verhaal hier te delen. Hou je taai en heel veel sterkte....
heel veel sterkte, hopelijk geeft de gedachte dat hij lekker veilig bij jou naar de andere wereld is gegaan je wat troost, nu nog niet maar later.
Bedank bedankt bedankt iedereen. Jullie mooie woorden brengen veel troost!
Zo hebben vele hier al troost gevonden.
Even van je af gooien en je tranen......
Gewoon laten gaan!
Hoi,deel je verdriet hier maar op het forum.Laat je tranen rollen,dat komt omdat je zo van Elmo gehouden hebt.Het is zwaar,wij hier weten allemaal hoe het voelt,de pijn,de stilte ,het gemis.Praat erover zoveel je wilt dat helpt toch een beetje.Heel veel sterkte.
Heel veel sterkte
Ach wat triest en onverwacht
heel veel sterkte
Wat verschrikkelijk dat je zo jong je schat moet missen.
Schrijf maar van je af.We begrijpen heel goed wat een moeilijke tijd je nu doormaakt.
Sterkte!
heel veel sterkte
heel veel sterkte, ik weet wat je doormaakt. Ons lieve meisje een Golden Retriever is 13 jaar mogen worden en wij hebben haar bijna 4 weken geleden moeten laten gaan. Het is een groot verdriet.
hier een gedichtje van de regenboogbrug
Als trammen trap konden bouwen
en herinneringen een brug
dam klommen we hoog de hemel in
en haalden je gezonde weer terug
liefs,
vrouwtje van Buffy
nogmaals het gedichtje, er zit een foutje in
Als tranen een trap konden bouwen
en herinneringen een brug
dan klommen we hoog de hemel in
en we haalden je gezond weer terug
Een soort gelijk heb ik op mijn profiel staan.
Ik vind het erg mooi.
Heel veel sterkte met het verlies van jullie maatje.
ja het is inderdaad een heel mooi gedicht
het is zo fijn om dit te kunnen delen met mensen die dit verdriet begrijpen. en om zoveel steun te krijgen. ik val in herhaling maar bedankt iedereen!
wat een prachtig gedicht Buffy. het bracht veel tranen met zich mee maar goede tranen (als je begrijpt wat ik daarmee bedoel )
en ik wens ook jou ontzettend veel sterkte toe!!!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?