Nieuwe angstfase of gevolgen castratie? (+fotospam)

Pfff... we hebben weer opnieuw een pup in huis maar dan eentje van 26 kilo en bijna een jaar oud ;-)

Bestaat er weer opnieuw een angstfase rond de leeftijd van een jaar? Of is het toch helemaal te wijten aan de recente castratie? (waar we dus steeds meer spijt van krijgen)

Rik is een brok spanning, normaal horen we hem zelden blaffen (behalve dus even tijdens de angstfase als pup) maar hij blaft nu naar de buurman die met een andere auto aan komt rijden, bij bezoek dat aanbelt, een kat in de tuin etc....

Verder gaat hij bij iedere passerende hond weer plat liggen, ook al is het nog maar een stipje aan de horizon, stuitert alle kanten op aan de lijn omdat hij van alles hoort, ziet en ruikt. Lopen naast de fiets ging voorheen erg goed maar is nu ook een beproeving omdat hij zo zenuwachtig op alles reageert. 

Ik probeer zo normaal mogelijk te doen, hem niet te overvragen en af te leiden met een voertje en hoop maar dat het vanzelf weer afneemt net als toen hij nog een pup was...

Verder gaan we gewoon door met de sociale wandelingen in de hoop dat hij wat zelfverzekerder gaat worden.

Ja rond de 12/13 maanden is er een angstfase.

Maar een castratie is ook niet niks.Hoe dan ook is hij erg jong,wat rond die leeftijd samen kan hangen met instabiel zijn,het leven is nog steeds een ontdekking met de hormonen die erbij komen,dan nog een paar angstfases.(de eerste 2 jaar is een hond zoet met stabiel en volwassen worden)

Nu met de castratie,nemen de hormonen die net flink aan het groeien waren weer af..een narcose..de leeftijd....een angstfase.

Het kan je hond idd erg van het pad af laten raken.

Goed dat je al zo mee denkt met je hond wat betreft hem niet te willen overvragen.

Probeer kalm en positief met hem bezig te blijven,en hem met zachte stem te begeleiden en ook af te leiden,zoals je eigenlijk al doet.

Blijf zelf dé stabiel factor in zijn leven,dan komt het goed.

En die sociale wandelingen zijn ook heel goed voor hem.Hoe gaan jullie sociale wandelingen,hoe gaat het in zijn werk?Hele wandeling aangelijnd of na een tijd ook sommige (die het aan kunnen)honden los?

Met de sociale wandelingen zijn we vorige week mee begonnen in verband met Rik zijn reactie op jongere/onzekere honden (zie mijn vorige topic) Onder begeleiding van een gedragsdeskundige. Zij heeft 2 stabiel volwassen reuen bij zich (husky en een ridgeback) en er lopen nog 3 andere honden mee. De honden zijn allemaal aangelijnd en dat blijft voorlopig ook zo omdat Rik en nog een andere hond erg onzeker zijn en elkaar steeds opzoeken maar tegelijkertijd ook niet goed weten hoe ze normaal met elkaar om kunnen gaan. Dit uit zich dan in vreselijk lomp spel. 

Als ze elkaar dan toch even opzoeken aan de lijn en ze beginnen met hyperactief gedrag is er direct een van de oudere honden die corrigeert door er tussen te gaan staan of een van de twee af te leiden. Zo mooi om te zien!

Ja ik zag net ook even je andere topic.Zo'n GT kun je een hoop gaan bereiken met Rik.En ook voor jezelf echt heel veel leren.

Hele fijne manier van werken heeft zij.

Succes en heel veel plezier samen 

Hij is gecastreerd in zijn puberteit, de hersenen zijn dan nog in ontwikkeling, en hormonen helpen bij de ontwikkeling.
Het kan zijn dat hij daardoor langer in zijn angstfase zit, en hier in blijft, of dat het nooit helemaal weg gaat.
Ik weet dat je er spijt van heb, en zeg het je niet om je nog meer te kwetsen.
Misschien zou veeo afleiding en inspanning helpen. Zet hem op andere gedachten wanneer hij iets tegen komt wat angstig is.
Beloon hem wanneer hij rustig blijft. Straf nooit op het moment dat hij bang is, stel hem juist gerust met je stem.
Maar niet te overdreven met aanhalen etc, want dan bevestig je zijn angst

Ja die castratie hadden we achteraf gezien nooit moeten doen. Het is ook zo verwarrend als vrijwel iedereen waar je mee samen wandelt zegt dat je een dominante hond hebt en de dierenarts dit ook beaamd.

De GT zei al dat er tijdens de opleiding voor dierenarts meer aandacht besteed wordt aan de medische kant en weinig aan het gedrag. Ik ga nog wel contact opnemen met onze dierenarts om de gevolgen van de castratie bij Rik uit te leggen, hopelijk zal hij dan in de toekomst meer doorvragen bij andere jonge honden die aangeboden worden voor castratie. 

Leuke fotos!

Verder heb ik niet echt tips ofzo, maar wil wel mijn complimenten geven! Je doet zo je best voor hem :) dan kan het alleen maar goedkomen 

Ik dacht wel dat een hond ook rond de 1ste levens jaar in een angstfase kan komen.

Ik heb alleen teefjes gehad dus rondom castratie en if dit mede oorzaak kan zijn, weet ik persoonlijk niet.

Ik zou in elk geval denk ik even terug gaan naar de basis. Proberen vertrouwen te geven, spelenderwijs laten zien dat dingen en situaties niet eng zijn. Eventueel wat vaker op pad samen met iemand met een stabiele hond die jou hond kan bevestigen en laat zien dat er geen reden voor angst is?

Klinkt qua gedrag net als mijn Winter. Gelukkig heb ik een DA die goed meedenkt en niet zeker wist of castreren nu wel zo'n puik plan was gezien zijn karakter (onze reden was dat Winter helemaal gek werd van een loops teefje 3 deuren verderop). Bij Winter is toen eerst zo'n chip gezet en man, man, wat een ellende. Ben blij dat hij uit begint te werken. 

Klinkt alsof je een super GT hebt gevonden die jullie goed door deze fase heen kan begeleiden  ik denk echt niet dat dit hopeloos is ofzo, maar castratie + leeftijd = zware fase, ben ik bang. Die van ons heeft in ieder geval heel veel baat bij sociale wandelingen en kalme, duidelijke honden. Hopelijk haalt jullie vriend er net zo veel uit! In ieder geval heel veel succes