Plotseling ernstig zieke hond

Ik heb mijn oproep, 17 maart, iets aangepast.

Ik hoop op deze manier antwoord(en) te krijgen wat mijn lieverd mogelijk fataal is geworden. De dierenartsen staan voor een groot raadsel, wellicht is er iemand die (helaas) iets soortgelijks heeft meegemaakt. Ik probeer het zo kort mogelijk te vertellen.

In de nacht van 1 op 2 maart werd Sem ziek. Weet het niet 100% zeker, maar waarschijnlijk heeft hij eerst ontlasting overgegeven. Daarna was hij behoorlijk aan de diarree en had moeite met lopen. 's Morgens ben ik gelijk naar de dierenarts gegaan, die een dunne darminfectie vaststelde. Daarvoor heeft hij een injectie gekregen en tabletten.

Ik vertrouwde het de volgende dag niet en ben met Sem naar een dierenkliniek gegaan, waarop ik vervolgens 7 dagen achtereen ben geweest. Hij had de 1ste twee dagen veel aandrang om te poepen, maar er kwam maar een heel klein beetje diarree uit.

Sem had veel last van onrust, lag hooguit een uurtje om vervolgens te lopen ijsberen. Lopen ging steeds moeizamer. Hij zakte regelmatig door z'n achterpootjes. Sem gaf zelf aan dat hij moest plassen, maar de urine werd steeds geconcentreerder. Hij had z'n kopje er nog wel goed bij, maar er waren ook momenten dat hij buiten om zich heen stond te kijken “wat moet ik nu”.

Sem heeft geen enkele dag koorts gehad. De diarree was inmiddels wel gestopt, had zelfs al “gewone” ontlasting gehad, maar hij was erg ziek, had veel pijn, weigerde vocht en eten. Ik heb zo nu en dan met een spuitje een beetje water in z'n bekje gedaan, waarop hij wel slikte.

Eerst bloedonderzoek, urineonderzoek alles was in orde. Sem z'n leverwaarde was wel iets gestegen, maar niet zorgwekkend hoog. Dit was een reactie op de medicatie. Wat voor medicatie Sem allemaal niet gehad heeft, niets hielp.

De dierenarts zei vrijdag de 6de als “dit” niet helpt, ben ik bang dat er iets in zijn kopje niet goed zit.

Vrijdagnacht heeft hij eenmalig gehuild als een wolf. Het ging me door merg en been...........'s nacht weer naar de dierenarts. Sem kreeg iets waarvan hij in ieder geval even zou slapen. Dat is slechts een uurtje geweest.

De volgende morgen is Sem onder narcose onderzocht. Zijn buik, darmen, blaas zijn bekeken, maar op enkele kristallen in de blaas na, was het allemaal goed. Toen ik Sem ophaalde, heeft hij een antibioticaprik gehad en een pijnstillende prik. Hij zou vanaf nu ander voer moeten eten.

Zondagavond heeft hij 1x overgegeven en 's nachts heeft hij een ienieminie “keuteltje” gebraakt. Hij heeft daarna nog een keer normale ontlasting gehad.

Uiteindelijk is hij maandag de 9de opgenomen en aan het infuus gekomen, op die manier heeft hij ook medicijnen gekregen. Sem werd steeds afweziger. De ene keer gaf hij bij een onderzoek duidelijk pijn aan, het andere moment reageerde hij niet.

Alles is opnieuw onderzocht. Inwendig zag álles er goed uit, ook z'n hart, longen, maag, darmen enzzzzzzzzzz. Sem zijn bloedwaarden waren goed en weer hersteld van de eerdere piek van de leverwaarden.

Dinsdagmiddag heb ik een gesprek met de dierenarts gehad, nadat deze met meerdere artsen overleg had gehad, grote kans dat er iets in zijn hoofd niet goed was. Hij heeft op geen enkele medicatie gereageerd en verslechterde enorm. Sem was in zijn kopje volledig de weg kwijt. Hij herkende me niet eens en we waren écht twee handen op een buik. Hij lag als een zielig hoopje, niet om aan te zien zo erg.

Vooruitzicht was verslechtering, terwijl hij al zo slecht was, mogelijk zou stikken, daarom heb ik de moeilijke beslissing moeten nemen om hem in te laten slapen. Er was dinsdagmiddag een mogelijkheid om een hersenscan te maken, maar de kans dat daar duidelijkheid uit kwam, was minimaal; wat zwaarder telt, het zou alleen maar een extra belasting voor het tere mannetje zijn. Ik had nog graag naar Utrecht willen gaan, maar dit was niet meer mogelijk..... Ik mocht mijn lieve vent dit niet langer aandoen.

Vreselijk om mijn trouwe vriend te laten gaan. Daarbij is het ook vreselijk om nooit te weten wat er precies met hem aan de hand is geweest. En ja, ik weet het, ik had sectie kunnen laten doen. Maar ik wilde, al hoe gek het klinkt, mijn mannetje in tact houden.

Tuurlijk blijft het gissen, maar is er iemand die iets in mijn verhaal herkent? Heeft iemand, helaas, iets soortgelijks meegemaakt of een idee wat het zou kunnen zijn. Ik hoor het heel graag.

Ik wil ook nog een gesprek met de dierenarts, maar daarvoor moet ik mijn hoofd iets op orde hebben. Het is voor mij ook een groot raadsel, waarom Sem maandag niet gelijk een hersenscan heeft gehad.

Bedankt voor het lezen & ik hoop dat ik nog enige reactie krijg.

Jacqueline

Ik heb geen ervaring met soortgelijke situaties maar wil je wel heel veel sterkte wensen.

Ik kan je helaas ook niet helpen,maar wil je wel heel veel sterkte toewensen met het verlies van Sem

Mijn hemel, wat een heftig verhaal.....

Ik heb heel erg met je te doen dat je dit moest meemaken.

Dat arme dier. En dan die machteloosheid.

Het is onmogelijk voor een leek als ik om daar antwoorden op te weten.

Het enige wat je achteraf had kunnen doen is autopsie vragen. Zodat je tenminste niet vreselijk lang met de vraag blijft zitten wat er nu mis was.

Waarschijnlijk heeft ook echt niemand dit kunnen voorkómen, het is zo enorm snel gegaan....in 8 dagen tijd van gezond naar overleden.

Het is nu gissen. En eerlijk gezegd heb je daar weinig aan want je krijgt je maatje er mee terug....

Wat ik heb meegemaakt is een beetje vergelijkbaar: ik heb een labrador gehad, flinke vent. Kerngezond. Toen hij 1,5 jaar was werd hij ziek. Niet erg, maar ging slechter eten en takelde af. Niemand kon vinden wat er aan de hand was. Diverse specialisten geraadpleegd. Volgens de een was het een voedselallergie: streng dieet. Verschillende diëten. Hielp niets.

Volgens een ander was ergens een ontsteking. Anti biotica gegeven. Hielp niets. Hij vermagerde zienderogen en ging vrij snel achteruit, terwijl hij geen koorts, geen diarree, niet braken had.

Nooit iets kunnen vinden en hij is overleden; in 4 maanden tijd is die hond gesloopt en niemand wist waarvan.

Er is autopsie gedaan en het bleek dat hij een ontsteking in het hart had. Die kun je niet zomaar vinden en heeft hele speciale medicatie nodig. Dus ja.

Maar dan weet je dat je er ws inderdaad niets aan had kunnen doen, want wie bedenkt nu zo'n diagnose. Daar komt niemand op bij een gezonde hond.

Zoiets heeft jouw hond ws ook gehad, een plotseling probleem wat al heel snel fataal werd maar wat zich niet laat vinden; dat probleem dus. Vreselijk treurig.

Ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen om dit te moeten gaan verwerken.......

Heel veel sterkte met het verlies van je hond.Bij die van mij ging het zo snel ,paar dagen niet willen eten en wel moe.Naar de Da ,kreeg medicatie maar s'nachts plots overleden,hartfalen word er gezegd.Helaas heb ik het niet gezien ,niet gemerkt dat hij ziek was.Maar hij was al wel 16 jaar.

Ik kan je niet helpen maar wil je wel heel veel sterkte wensen..

Ik kan me voorstellen hoe machteloos je je voelt en op zoek naar antwoorden bent, ik hoop dat er wat duidelijkheid voor je komt zodat je deze tragedie een plekje kunt geven..

Heel veel sterkte!

Agossie, veel sterkte.

Wat erg Jacqueline, veel sterkte!

Wij hebben het wel een keer gehad met een newfoundlander.

Uiteindelijk bleek het een oorontsteking te zijn die naar binnen was gegaan en hersenen kapot maakte.

Maar voordat ze daar achter waren...

Zijn oren waren niet vies en hij gaf geen pijn aan, ze stonken ook niet. 

Wel zakte hij door zijn poten en viel steeds om. Dus dachten de dierenartsen aan zijn schouders en verschillende andere gewrichten. Hij is toen helemaal door de röntgen gehaald en ze konden het maar niet vinden. Meerdere dierenartsen zijn er toen mee bezig geweest. Toen doorgestuurd naar een gespecialiseerde dierenarts en die zei dat het neurologisch was. De neuroloog erbij en toen was het eigenlijk al te laat. Zijn hersenen waren al zo erg aangetast... Hij is maar 3 jaar geworden 

Pff vreselijk, heel veel sterkte :( 

Het enige wat ik aan oorzaak kan verzinnen is vergiftiging? Je hoort de laatste tijd dat mensen zoveel rare dingen dumpen.. 

virale meningitis?

ik zou het zo ook niet kunnen zeggen.

wens je heel veel sterkte met dit plotse gemis.

Ik zou je niet kunnen vertellen wat dit eventueel zou kunnen zijn, weet alleen dat de flatcoated retriever heel gevoelig is voor kanker ( zou dus zomaar een hersen tumor kunnen zijn ).

Ik wil je heel veel sterkte wensen met het verlies van jullie trouwe vriend, flatcoated retrievers zijn super leuke honden ( mijn eerste eigen hond is mijn flatcoated retriever Kyra )

Heel veel sterkte.

Wat het ook geweest is, je hebt een goede keuze gemaakt.
Je hebt alles gedaan wat in jou macht lag, je bent een top baas geweest voor je trouwe vriend.
Heel veel sterkte met het verlies.

Met de medische kant kan ik je niet helpen. Maar wil je graag sterkte wensen.

Zo hard om zo plots je maatje te moeten afgeven.

Ik heb ook geen idee hoe dit heeft kunnen gebeuren, maar wil toch reageren om je heel veel sterkte toe te wensen bij het verwerken van dit verdriet. Ik hoop dat je antwoord krijgt op je vragen, al is het maar voor je eigen gemoedsrust en om dit zware verlies een plekje te kunnen geven.

Ik kan je helaas niet helpen maar wil je wel heel veel sterkte wensen met dit verlies. Ik weet helaas ook wat het is je trouwe maatje te verliezen. Dat is vreselijk....  en respect voor je dat hem hebt laten gaan. Ik weet hoe moeilijk dat is, maar dat is nou eenmaal houden van. Sterkte en heb maar mooie herinneringen aan die lieve Sem 

vervolg hulpvraag 17 mrt Sem
= = = = = = = = = = = =

Allereerst een ieder bedankt die aan mij en Sem gedacht heeft.

Heel veel sterkte, Jacqueline x

Moeilijk zeg! Ik kan me je gevoel voorstellen, je wil zo graag weten, wat het is geweest. 

Maar soms lopen dingen zo, doe je er alles aan en helpt het niet... 

Ik hoop dat je je er op een gegeven moment in kunt berusten. 

Je hebt alles gedaan, meer kon je niet doen.

Sterkte gewenst...

Altijd moeilijk om je maatje te verliezen, zeker op deze manier, dat je eigenlijk niet weet wat er met hem aan de hand was.

wat vreselijk voor je, dat je dit hebt moeten meemaken met je lieverd, niet wetend wat er precies aan de hand is, erg.

voor jou zoveel sterkte, ik heb het niet meegekregen dus sorry voor de late reactie... maar ik leef ontzettend met je mee, je hond zo ziek en dan zo op deze  manier afscheid moeten nemen, veel sterkte.

Moeilijk hoor jacqueline, niet weten wat er aan de hand was. Alleen maar speculeren.... probeer dat stukje los te laten Hoe moeilijk het ook is. Anders maak je jezelf helemaal gek en dat is nou iets dat jouw lieve Sem nooit zou willen. Accepteren heet dat maar ik weet dat het niet zo makkelijk gaat. Heel veel sterkte meis. Ik denk aan je....Hoe oud is sem geworden, sorry maar daar heb ik misschien over heen gelezen.

De aangepaste versie

had eerst nog een andere gemaakt, maar vond de foto een beetje klein, maar heb hem nu aangepast en toch geplaatst.

Zoals je weet,snap ik ook nog steeds niet ,dat ik niks heb gemerkt dat mijn hondje zo ziek was,en dat hij zo snel en onverwacht overleed.Dit maakt het voor mij nog steeds erg moeilijk om er over heen te komen omdat ik vind,dat ik het had moeten zien.Ik was al 16 jaar zijn vrouwtje.En voor jou ja heel moelijk niet te weten waaraan hij is overleden,ik begrijp je heel goed,maar jij kunt jezelf niks verwijten je hebt alles voor hem gedaan.Heel veel sterkte nog.

Wat vreselijk!!

Is er een buikfoto gemaakt?

Bij mij komt als eerste op; misschien heeft hij een ileus gehad. Een ilieus is een (dikke of dunne )darm afklemming.... En daar ben je echt ontzettend ziek van, en heb je echt ontzettend veel onaanvaardbare pijn waardoor je het bewustzijn kan verliezen.

Sterkte

nog even een toelichting....

Bij een onbehandelde ileus overlijd men uiteindelijk als er niet op tijd ingegrepen wordt (operatie). Bij ernstig ziek zijn, kun je ook erg verward raken in het hoofd.