Gedragstherapie voor Rik

Een tijdje terug vertelde ik al eens over het lompe gedrag van Rik ten opzichte van jongere/onzekere honden. We kregen vanuit de omgeving het advies om Rik te laten castreren omdat dit dominant gedrag zou zijn. Hier had ik al mijn twijfels bij omdat Rik zich thuis altijd van een zeer zachte kant laat zien en ook erg gevoelig voor correctie is. Uiteindelijk hebben we Rik recent laten castreren op een leeftijd van 11 maanden met als hoofdreden een hardnekkige voorhuidontsteking. Waarbij we ook stiekem hoopten dat het macho gedrag richting jongere/onzekere honden zou verbeteren. De voorhuidontsteking is gelukkig volledig weg maar het machogedrag bleef. Op dit forum waren er ook al een aantal die aangaven dat Rik het gedrag vanuit onzekerheid vertoonde en dat vermoeden kregen we dus na de castratie ook. 

We hebben dus besloten om er een gedragstherapeut bij te halen die uitvoerig kennis heeft gemaakt met Rik. Zij heeft ook de interactie tussen Rik en haar eigen Husky geobserveerd alsmede filmpjes van de interactie tussen Rik en een aantal honden uit de buurt waar hij dit gedrag op vertoont.

Zij kwam al heel gauw tot de conclusie dat Rik inderdaad een zeer zachte, vriendelijke en onzekere hond is. Omdat hij ook iets van labrador in zich heeft is hij geneigd tot lomp speelgedrag en in combinatie met zijn onzekerheid levert dit vervelende situaties op. Rik vind de interactie met andere honden spannend maar zodra hij contact maakt met een stabiele hond laat hij zijn gedrag door de andere hond bepalen en past zich daarop aan. Dat wil niet zeggen dat hij dan niet lomp is maar de andere stabiele hond leert hem wat hij wel en niet mag doen. Het spelen verloopt dan op een gecontroleerde en leuke manier. Komt hij dus een andere onzekere hond tegen en hij vindt het spannend is er dus niemand die hem vertelt of laat zien hoe hij zich hoort te gedragen en slaat hij al gauw door in zijn lompe speelgedrag waarbij hij geen rem meer heeft. 

De castratie was dus, wat zijn karakter betreft, geen goede zet. Helaas is dit dus al een voldongen feit, iets wat we niet meer ongedaan kunnen maken en het is jammer dat we door meerdere dierenartsen niet beter hierin voorgelicht zijn. We kregen juist, op basis van de voorhuidontsteking en zijn gedrag richting onzekere honden, steeds het advies om hem te laten castreren.

Volgens de gedragstherapeut is er nu nog geen man overboord. We gaan Rik gewoon goed begeleiden in zijn onzekerheid. Hij mag nog steeds los lopen met de andere honden hier in de buurt maar dan alleen de stabiele honden waar het spelen goed mee gaat en hij van leert. Bij de honden waar hij veel te wild en ongecontroleerd gedrag bij laat zien, moet hij aangelijnd zodat hij dit gedrag niet verder aanleert. Bij de honden die in de 'tussencategorie' vallen gaat Rik aan de lange lijn zodat ik kan ingrijpen wanneer Rik vanuit zijn onzekerheid te ver door slaat in zijn lompe gedrag. Het scheelt zo enorm dat we elkaar hier in de buurt kennen en ik van te voren kan inschatten welke situatie van toepassing is. Iedereen denkt mee en wil graag helpen, zo heb ik Rik dus ook in meerdere contacten met honden kunnen filmen waardoor de gedragstherapeut een goed beeld kon vormen. 

Verder ga ik voorlopig met Rik 1 keer per week meedoen aan sociale wandelingen met andere honden (aan een lange lijn) waarbij de gedragstherapeut meeloopt zodat ze me kan leren waar ik op moet letten en wanneer ik moet ingrijpen. Ook viel het de gedragstherapeut op dat Rik meer dingen spannend vindt dan wij denken en dat daardoor zijn emmertje snel volloopt en hij vanuit onzekerheid/vermoeidheid hyperactief gedrag gaat vertonen. Hij slaapt overdag volgens haar ook te weinig waardoor we in een neerwaartse spiraal komen.

Ik heb weer helemaal goede hoop en ben zo blij dat ik deze stap heb gezet omdat de vertrouwensband tussen Rik en mij zo niet beter werd. Vanuit boosheid en onmacht heb ik hem regelmatig te hard aangepakt in situaties waarin hij veel te lomp met andere honden speelde terwijl deze harde correctie hem nog onzekerder maakte. Ik begrijp hem nu veel beter en kan zijn gedrag ook al beter interpreteren.

Het is zo'n geruststelling om van een gedragstherapeut te horen dat je hond in plaats van een lompe ploert een ontzettende lieverd is en gewoon begeleiding en sturing nodig heeft bij zijn onzekere pubergedrag. Ze heeft dan ook de verwachting als we hem goed in dit gedrag gaan begeleiden hij uiteindelijk weer volledig kan loslopen en sociaal kan spelen met alle honden!

Goed om te lezen dat je nu meer duidelijkheid hebt en ermee aan de slag gaat! 

Houd ons op de hoogte van alles he :) 

Oh wat fijn te lezen!
Je hebt een goede GT, die je uitlegt dat je Rik zijn gedrag niet met harde hand moet bestrijden, maar juist door rustig te begeleiden het goede voorbeeld aan Rik geeft. TOP!

Je kunt het zelf ook mooi verwoorden. Je verhaal is heel duidelijk.

Ik wilde er nog aan toevoegen dat het niet alleen voor Rik belangrijk is dat hij goede ervaringen opdoet maar dat de andere honden ook in die ervaring delen. Als Rik op een lompe manier een onzekere hond benadert is dat voor die andere onzekere hond ook niet prettig. Dus je helpt er ook andere honden mee. Goed hoor!

Het spelen aan de lange lijn begrijp ik tot op zekere hoogte. Heeft je GT ook iets gezegd over hoe je dat ingrijpen kunt doen?
Ben zelf altijd erg bang dat het menselijk ingrijpen op een verkeerde manier op de hond over komt en het gedrag daardoor eerder erger wordt dan beter. Zo te lezen is je GT ook van de positieve aanpak en kijkt ze echt naar wat Rik vertelt met zijn houding, dus ze zal je vast goede adviezen geven.

Heel veel succes! En vooral ook genieten van de fijne positieve momenten hoor!!!

Ik herken onze Diesel wel een beetje hier in.

Vroeger was hij net zo, op cursus zeiden ze altijd, Diesel is, sociaal onhandig, dat vond ik toen wel mooi gezegd.

Diesel was trouwens bijna 2 jaar toen wij hem lieten castreren.

Ik liet hem ook nooit los met onzekere of bange honden, dan vond ik zijn gedrag echt onbeschoft naar die andere hond toe.

Toen hij ongeveer 3 was werd zijn gedrag totaal anders, heb er eigenlijk nooit geen last meer van, inmiddels is hij bijna 6.

Diesel heeft het eigenlijk ook nooit gehad met kleine hondjes of pups, daar was hij dan weer wel heel voorzichtig mee.

Succes met Rik, komt vast wel goed.

Wat een goede gt lijkt me dat. Het gaat vast goedkomen.

Zelf ben ik er inmiddels helemaal voor om honden alleen gedoseerd met elkaar te laten "spelen". Spelen is voor honden toch vaak iets anders dan dat wij het zien vaak zie je veel te wild gedrag en honden die het eigenlijk helemaal niet aankunnen of geen idee hebben wat te doen met de eigenaars die eromheen staan.

Een hondeweide bijv. daar zou ik zelf geen gebruik van maken.

Een leuke groep honden en eigenaren op een gezamelijke wandeling lijkt me dan beter.

o bovenstaande was ik, was ineens uitgelogd

Ze gaat me leren hoe ik de lichaamstaal van beide honden moet interpreteren. Dit heeft ze vandaag ook gedaan aan de hand van een filmpje dat ik had gemaakt van Rik met een andere jonge hond. Daarin zag ze bijvoorbeeld dat Rik vrij lomp van start ging met het spel en dat het teefje het eerst spannend vond, gelukkig pikte Rik dit uiteindelijk wel op en gaf haar even een moment om op adem te komen zodat ze zich kon herstellen. Daarna leek ze er zelf ook plezier in te hebben. 

Het contact met de Husky, de hond van de GT, vond Rik erg spannend en vanuit stress ging hij op hem rijden Ze heeft hem toen zonder iets te zeggen van hem afgetild, op de grond gezet en het contact van daaruit verder plaats laten vinden. Ik zelf zou hem eerder met stemverheffing gecorrigeerd hebben, omdat ik het gênant vind maar daarmee zou ik nog meer stress voor hem gecreëerd hebben waardoor het gedrag zou toenemen. Erg fijn dus om een professioneel iemand er naar te laten kijken. 

De bedoeling is dat ik tijdens de sociale wandelingen met de GT erbij steeds meer gedrag op de juiste manier leer te interpreteren zodat ik Rik beter kan begeleiden en afremmen, zodat ik hiermee inderdaad ook de andere hond (en) beter kan beschermen. Ik was zelf erg geneigd om vanuit onmacht en schaamte voor Rik, het gedrag af te kappen door met stemverheffing nee te roepen of te klappen in m'n handen. Volgens de GT wordt Rik hier alleen maar meer gestrest van en wordt het hypergedrag versterkt. Ik kan dus beter, heel rustig, zonder iets te zeggen, Rik uit de situatie halen. (hij draagt een K9 tuig met een handvat wat hiervoor ideaal is)

Wat een goede uitleg geef je!!! Echt super zoals je GT het voor je uitlegt en je erbij helpt!!! 
Het gaat vast helemaal goed komen met Rik en jou.

Mag ik wat vragen, die sociale wandelingen.. dat is dan met jou en Rik en verder? 

Nog meer honden die hulp nodig hebben? Of juist met stabiele honden? 

Ben benieuwd waar ze die mensen vandaan haalt dan :P 

Ik kon kiezen uit 2 dagen om te mee te lopen, ik koos voor de vrijdag en ze heeft me uitgelegd wat voor soort honden er dan mee lopen. Haar eigen hond loopt bijvoorbeeld mee en nog een ridge back reu die in het verleden hetzelfde gedrag als Rik vertoonde maar nu al een stuk zekerder en socialer gedrag vertoont. Verder nog een aantal onzekere reuen en 1 angstig teefje. Ze legde bijvoorbeeld uit dat het teefje zich meer op haar gemak voelde bij andere teefjes waardoor de GT een eigenaar van een stabiel volwassen bearded collie teefje (als ik het goed schrijf) heeft gevraagd ook mee te lopen als steun voor het angstige teefje. Zoals je begrijpt lopen de honden dus aan de lange lijn...en dat is maar goed ook want ik weet nu al dat Rik veel te lomp zou zijn richting het bange teefje. 

oh ja... de GT heeft ook een uitlaatservice en daarvan vraagt ze ook wel eens mensen om met hun honden mee te lopen met de sociale wandeling als ze denkt dat het leerzame situaties op zal leveren.

Oke, duidelijk :) 

Goed uitgelegd en heel interessant om te lezen. Lijkt wel een beetje op mijn Scott, maar niet helemaal. Wat ik zo lees, is de ontmoeting met andere honden voor Rik erg spannend. Heeft de gt je ook geadviseerd om de ontmoetingen met andere honden te beperken, om te voorkomen dat zijn stressemmertje overloopt? Wat ik zo lees uit je verhaal moet hij wel vaak met andere honden optrekken. Het lijkt mij dat dat toch niet elke dag hoeft. Ik ben er inmiddels niet meer zo'n voorstander van om mijn hond vaak met andere honden op te laten trekken. Eens in de week in een losloopgebied met andere honden vind ik vaak genoeg, verder trekken we lekker samen op. Ik heb er veel over gelezen en zo langzaamaan ben ik tot de conclusie gekomen dat mensen maar willen dat hun honden met elkaar spelen, maar willen de honden dat ook? Vinden die dat allemaal wel zo leuk? Ik weet inmiddels zeker dat ik het voor Scott juist leuk houdt door de ontmoetingen met andere honden te beperken. Liever eens in de week 2 honden ontmoeten waar het goed mee gaat dan elke dag meerdere honden met het gevaar dat hij weer uit gaat vallen omdat het hem teveel wordt. Maar het hoeft natuurlijk niet dat dit voor jouw hond ook geldt. Toch iets om even bij stil te staan.

Teveel honden bij elkaar is inderdaad veel stress voor Rik, juist omdat hij zo graag wil spelen maar niet goed weet hoe en het overzicht kwijt raakt bij teveel honden tegelijk waardoor hij een ongeleid projectiel wordt. 

Hier in de buurt is het moeilijk helemaal te vermijden omdat er zoveel hondeneigenaren lopen rond dezelfde tijd. Omdat Rik op een gegeven moment hier alleen maar rond liep met als doel wanneer kan ik spelen met m'n 'maatjes' (zie ook eerder topic) ben ik de laatste tijd ook vaker ergens anders gaan lopen om mijn band met hem te versterken, hij was juist teveel gericht op andere honden. Maar ik kan om praktische redenen niet iedere dag de auto pakken om een andere omgeving op te zoeken. 

Ik zie het feit dat we elkaar hier zoveel tegen komen nu ook als voordeel omdat ik nu ook goed weet, na de uitleg van de GT, bij wie ik Rik voorlopig even niet los kan laten en bij welke honden juist wel zodat hij juist gedrag kan aanleren. 

Natuurlijk blijf ik ook af en toe met Rik op andere plekken lopen om onze band te blijven versterken!

Oh sorry, dan had ik het verkeerd begrepen. Goede aanpak zo, veel succes hiermee. Bij Scott heeft deze aanpak wel geholpen, al is het een kwestie van een lange adem hebben. Ik heb geaccepteerd dat hij niet los kan in grote groepen honden. Ik moet het doseren en alleen los laten in gebieden waar hij heel veel ruimte heeft zodat hij zelf de keus kan maken of hij honden wil ontlopen of juist wil ontmoeten. Dat gaat steeds beter. Sociale wandelingen heb ik ook gedaan, heel leerzaam voor baas en hond.

We zijn net weer terug van de sociale wandeling en wilde nog even aan jullie laten weten dat ik, mede hierdoor, al een stuk positiever gestemd ben!

Het was nog maar de tweede wandeling maar de GT kon nu al zien dat Rik de correcties oppikte van de oudere stabiele honden. Rik vond het nog steeds wel erg spannend maar kwam nu ook een paar keer naar mij toe of zocht oogcontact ter bevestiging in plaats van direct maar bovenop de andere hond te springen. Wel blijft hij nog ontzettend hyperactief en stuiteren maar volgens de GT was niet verontrustend gedrag gezien zijn jonge leeftijd. 

Ik kan het iedereen aanraden, de sociale wandelingen, al was het alleen maar om de hondentaal te leren herkennen en begrijpen!

Goed om te lezen! 

mooi hoor

Een goed teken dat hij oogcontact zoekt met je, even de steun van vrouwtje nodig het is ook spannend natuurlijk al die honden bij elkaar.

Hoe corrigeerden die honden Rik eigenlijk, was hij dan zo dichtbij hen, of was dit eerder met lichaamstaal?

" mooi hoor
 
Een goed teken dat hij oogcontact zoekt met je, even de steun van vrouwtje nodig het is ook spannend natuurlijk al die honden bij elkaar.
 
Hoe corrigeerden die honden Rik eigenlijk, was hij dan zo dichtbij hen, of was dit eerder met lichaamstaal? "

Dobry

Rik zoekt tijdens de wandeling regelmatig een ander onzeker hondje op en wordt dan erg hyperactief. Een van de volwassen honden gaat er dan tussen staan of leid Rik af door hem uit te nodigen om te gaan spelen. 

Of ze corrigeren vrij direct : Rik zoekt de volwassen honden ook regelmatig op en gaat dan in zijn spel ook te lang door waarop de volwassen hond dan even een snauw geeft waarop Rik weer afstand neemt. 

De GT laat niet alles gebeuren hoor, als ze ziet de situatie te heftig wordt, grijpt ze in. Dan houden we alle honden weer even kort aan de lijn zodat ze weer rustig gaan snuffelen. Haar Husky is 11 jaar en heeft een pijnlijke schouder, als Rik te lang aanhoudt en ze ziet dat hij pijn krijgt houden we Rik weer even kort. Zo blijft haar eigen hond ook vertrouwen in haar houden. 

Wat super goed om te lezen zeg!!!
Je zult wel trots zijn op Rik. En op jezelf natuurlijk want die lichaamstaal lezen is niet altijd even eenvoudig.