Wanneer is het lijden?

Ja ik heb er moeite mee, dat mag, ik hoef niet de mening van een ander te delen. Ik zeg niet dat ze het in mijn ogen fout doet (en dat bedoel ik er ook niet mee). 

En niet alle dierenartsen zijn goed, ook daar ken ik genoeg voorbeelden van. 

Mijn suggestie is misschien 'out of the box' denken en het is ook niet meer dan een suggestie.

zoals eerder gezegd, de rest is aan Marita.

Amputatie is net zo'n al dan niet grotere ingreep

Ik denk dat de DA haar al de woorden in de mond heeft gelegd en haar die twee weken geeft om aan de gedachte te wennen

Het is altijd moeilijk om deze beslissing te nemen ,soms denk je  ,heb ik niet te lang gewacht? soms denk je doe ik het te snel?

Het moeilijkste is dat ze dan wel kreupel zijn maar je zo aan kunnen kijken ,nog goed eten ,soms nog vrolijk zijn ,het blijft een moeilijke beslissing die alleen jij voor je hond kan nemen ,meestal zie je ineens  ja zo kan het niet langer meer  en dan komt het vreselijke besluit ,

Hier staan er ook een paar op de pijnstillers ,en de ene dag denk ik  ,ik moet stoppen maar dan worden ze weer vrolijk en denk ik  oeps  niet te snel besluiten ,zolang ze nog vrolijk zijn ,goed eten en nog redelijk vooruit kunnen ?

Maar het is een beslissing die wij geen van alle voor een ander kunnen maken ,jij kent je hond het beste  ,jij weet wanneer je moet stoppen ,en heb je eenmaal die beslissing gemaakt voor jezelf dan wens ik je heel veel sterkte en kracht toe .

Het moeilijkste van dieren hebben is afscheid nemen helaas .

Hallo allemaal,

wow wat een reacties opeens.. 
Ik was aan het werk en kon dus niet eerder reageren.

Ik snap sommige reacties, en ook al is het misschien stom om te moeten  verantwoorden waarom ik niet voor een operatie kies, toch doe ik het. Ik ben sinds een jaar weer alleen, mijn huis staat nog steeds in de verkoop en ik kan nauwelijks rondkomen van mijn salaris (ik heb een leerlingensalaris omdat ik een korte opleiding volg). 
Toen dit probleem vorig jaar aan het licht kwam ben ik direct naar de dierenarts geweest. Hij vertelde dat de kosten voor deze operatie op minimaal 2000 euro zouden komen. 
Bij een second opinion bij de 2e dierenarts kwam een minimum bedrag van 1800 naar voren.

Ik hou heel heel heel veel van mijn hond, hoop dat jullie daar niet aan twijfelen, maar het is gewoon heel simpel; ik heb het geld voor een operatie niet. 

Daarbij komt dat, volgens de DA, tijdens de operatie pas kan worden gekeken of ze de kruisbanden ook daadwerkelijk kunnen herstellen. Komen ze artrose of andere dingen tegen, dan wordt alsnog besloten om niets te doen. 
Daarnaast moet ik, volgens DA, rekening houden met een herstelperiode van minimaal 3 maanden waarin de hond zijn poot niet mag belasten, geen onverwachtse bewegingen mag maken etc. 

Al met al vind ik de prijs, in combinatie met zijn leeftijd en herstelperiode een reden om nee te zeggen tegen een operatie. 

Maar ja, dan is inslapen volgens de DA dus de enige optie. Dit heeft zij besloten na onderzoek aan zijn poot, door te voelen van buitenaf.
Ze heeft hem niet zien staan of lopen, of gezien in welke mate hij zijn poot wel of niet belast.

Het hijgen is iets wat hij doet, maar eigenlijk al jaren doet. Het is niet zo dat hij constant ligt te hijgen, zo heel af en toe. dat is niet iets wat ik sinds zijn blessure meer vind geworden.

Ik hou  genoeg van hem om hem te laten gaan als ik zie dat het echt zielig is, ik wil hem zeker niet uit egoïsme laten leven, absoluut niet. 

Maar wat ik lees in reacties over honden die écht zichtbaar pijn aangeven door bijv te janken,piepen,kermen etc, daar herken ik hem totaal niet in.

Ik kom net terug van een klein rondje in het park achter mijn huis, daar rukte meneer zich los uit zijn halsband, omdat hij persé even wilde pootje baden. Even laten vond hij een tak, lag er lekker op te kauwen en te rollen, en ik heb hem met flinke tegenzin weer mee naar huis weten te krijgen.
Bij het uitlaten vanmorgen kwam er een pup aangerend. Ik had Joy even los op het veldje achter mijn huis, en ik moest hem afremmen, omdat hij ging spelen met de pup en ik me druk maakte om zijn poot.

Nu is hij wel bekaf, ligt lekker te snurken op zijn kussen...

Zoveel levenslust, maar toch dat manke poot....  ik vind het erg moeilijk!

Bovenstaande reactie klinkt misschien alsof ik er al uit ben dat ik hem voorlopig bij me wil houden, maar zo zeker ben ik nog steeds niet hoor.
Ik heb nog voor 1 week norocarp liggen, die maak ik wel sowieso op.

Ja, tegenover al die liefde en dankbaarheid staat helaas ooit weer een keer die ene keiharde beslissing. En hij went nooit.

Je uitleg maakt het verhaal duidelijker. Ik denk dat ik in jouw geval dan dezelfde beslissing had genomen. 

En als Joy het nog zo naar zijn zin heeft, heb je nog wat tijd met hem. Je ziet het wanneer het tijd is.

sterkte de komende tijd! 

Hallo

Mijn mening: (en ik zeg die van mij omdat het hier heftig aan toe gaat)

Ik begrijp dat je vorig jaar 2 DA gezien hebt. En nu niet?

Ik zou dit nu ook doen.

Ik weet uit ervaring (moeder kweekt honden) dat verschillende DA andere tips hebben en vaak ook andere merken medicatie gebruiken.

Ik ken jou hond niet maar gebaseerd op jou berichten...

Zou ik zeker die week nemen om goed na te denken en 'wat alsjes' te maken.

(wat als hij niet meer loopt? jammert tijdens de nacht?

meer medicatie moet?)

Deze hebben bij ons altijd geholpen om zulke beslissingen te maken...

Hopelijk heb je er iets aan...

Verder wens ik jullie nog een goede tijd samen en veel sterkte met deze moeilijke beslissing...

Wat verdrietig. 

Bij gescheurde kruisbanden is er geen keuze of alternatief, dan kan je niets anders dan opereren. Zo erg dat je geen mogelijkheden kreeg zoals termijn betaling of opties/ hulp zodat dit alsnog kon.

Maar ook bij mensen wordt vaak zorg achterwege gelaten vanwege leeftijd.

Het is triest gesteld vandaag de dag.

Roeien met de riemen die je hebt...... je kan je hond tijdens het uitlaten de poot waar het om gaat met rekverband intapen en na de wandeling af doen. Hiermee ontlast je die iets.

Van dat gekleurde sport rekverband die klit op elkaar. Bij de wibra kan je die goedkoop krijgen.

Misschien eens navraag doen waar er een dierenarts is voor de minima, misschien kan je dan nog iets. 

Sterkte.

Kelly, even als antwoord op jouw reactie over de "wat alsjes";

Zodra hij inderdaad gaat jammeren of niet meer wil lopen is het voor mij heel duidelijk en is het tijd om hem niet langer meer te laten lijden.
Ik wil dan niet nog meer pillen naar binnen werken, dat houdt wat mij betreft een keertje op. 
Dus mocht het vanaf nu in die zin zichtbaar bergafwaarts gaan, dan moet ik de knoop echt door gaan hakken.

Ik ben nu inderdaad maar bij 1 dierenarts geweest. 
In mijn woonplaats zit een dierenarts, daar kwam ik altijd met hem. Het viel mij alleen op dat ik keer op keer, als hij iets had (vaak kleine dingetjes), ik niet achter hun manier van handelen stond. Het is een dierenarts die erg gericht lijkt op het maken van winst, en minder op het welzijn van het dier. 
Ik ben toen vorig jaar, toen hij ook met zijn poot zat, terecht gekomen bij dierenarts nummer 2, na veel goede verhalen om mij heen.
Ik vind dit een hele fijne dierenarts, dus ben nu inderdaad niet voor een second opinion ergens anders geweest.

Iemand anders had het over een soort brace voor honden?
Wie heeft hier ervaring mee? en in hoeverre kunnen ze hier normaal mee lopen enzo?

Ik heb vorig jaar zijn poot in laten tapen, maar zodra er iets vreemds om zijn poot zit,weigert hij ook maar 1 stap te zetten, dus ik vraag me af of zo'n brace gaat werken bij hem.

ik vind dit ook heel moeilijk.

heb een duitse herder gehad met hd.

ze was 4 toen het geconstateerd werd.

we moesten stoppen met stokken gooien,maar ze had er altijd een mee in haar bek.

later werd ook 1 voorpoot minder,ze was toen al 10.

toen ze bijna 12 was kon ze ook moeilijk lopen op haar andere voorpoot.

de beslissing was dus gemaakt.

maar ze kreeg een opleving,gooide ik een stok voor mijn andere hond ging zij hem halen.

ze kwam weer met een touw om te spelen,dus begin je te twijfelen.

je moest haar echt tegen houden.

maar ik heb haar toch laten gaan,want het laatste rondje kon ze niet meer lopen.

geestelijk willen ze wel,maar het lichaam is op.

dat geld voor mensen ook als je ouder wordt.

 Kleiner bedrag en kortere revalidatie. 

Geen ervaring mee, wel de website

http://orthopedieren.wix.com/orthopedieren

http://dierenorthopedie.hodes.eu

Hij is zo actief en ondanks zijn leeftijd gek op spelen,pootje baden en wandelen.... amputeren is voor mij echt geen optie, dat wil ik hem niet aan doen.

Wat een rot situatie :( Als hij nog fit en levenslustig is zou ik ook zoiets als een brace proberen, ik denk dat hij daar misschien wel aan kan wennen! En anders kun je misschien proberen de pijn iets te verlichten door zachte ice pacs met een theedoek er om 's avonds voor het slapengaan of juist aan het begin van de dag zodat hij het wat beter vol kan houden gedurende de dag. Ik zou hem denk ik geen operatie meer aandoen... Zolang je nog kunt zien dat hij nog wil zou ik jullie momenten nog even koesteren. Maar zodra je ziet dat hij echt z'n mandje niet meer uit wil, zou ik hem laten gaan... Maar zoals al vaker gezegd; het is jouw beslissing en alleen jij weet diep in je hart wat de juiste is <3 Heel veel sterkte in ieder geval!!!

Voor de goede orde: ik heb, met pijn in mijn hart, Vera vorig jaar laten gaan, omdat haar lijfje in alle opzichten, door haar verleden en alles wat ze mankeerde, op was. Bij haar was het een optelsom.

Als ik haar, op haar leeftijd, bijna twaalf, net als al mijn meiden, een operatie had moeten laten ondergaan, had ik dat, als ze verder sterk genoeg was geweest, laten doen.

Daarom zei ik, als ik daar nu voor zou staan met Lexi, die verder nog gezond is maar nu een probleem aan 1 poot heeft, zou ik dat laten doen als het nodig was.

Geld zou bij mij, als dat het enige issue was, mij dan niet hebben tegengehouden, dan had ik voor de zoveelste keer getoverd.

En denk dan niet, zij kan het dus betalen, want ik heb al die jaren op een minimum inkomentje geleefd met 2 kinderen en 4 honden en toen Vera bij voorbeeld 2 dure kuren voor haar Leishmania nodig had, die overigens geen zier hebben geholpen, kwamen die er, op afbetaling.

Waarmee ik niemand anders veroordeel overigens.

Alleen, zo denk ik erover

Manon, ik snap je hoor.
Maar ik kan dit geld echt nergens vandaan toveren. Mijn ouders betalen elke maand al de helft van mijn hypotheek tot ik andere woonruimte kan vinden en het huis verkocht is, loonsverhoging zit er niet in, en ik heb nergens een oude sok verstopt met een bedrag erin.
Gaat het nou om een paar honderd euro, dan kan ik dat misschien ergens vandaan toveren, maar bijna 2000 euro echt niet.

Maar dat doet niets af aan de liefde voor mijn hond. Hij wordt, ondanks mijn kleine portemonnee heel erg goed verzorgd en krijgt bergen liefde... dat daar even niet aan getwijfeld wordt.... 

Daar twijfel ik niet aan.

En ik heb geleefd zoals jij hebt geleefd.

Met 2 kinderen en 4 honden.

En ik weet dat ik getoverd heb.

Ik zeg niet dat ik dat van een ander verwacht.

Ik hoop alleen dat dit niet alleen om het geld gaat.

Natuurlijk speelt het bedrag absoluut mee, dat ontken ik niet.

Maar naast het hoge bedrag spelen leeftijd en herstelperiode net zoveel mee.

Plus het feit dat de DA duidelijk de risico's heeft benoemd, en het feit dat ze hem weer dichtmaken als blijkt dat er sprake is van teveel artrose of andere dingen. Dat alles bij elkaar opgeteld is waarom ik denk ik niet voor operatie ga / kan gaan.

Ik wens je wijsheid en sterkte x

 ik bedoelde wat de narcose betreft

je hoef je voor niemand te verantwoorden hoor, jouw terechte keuze wat je ook doet, jouw hond onthoud dat.

wat ik nog wel wil aangeven, hier een zware hond van 75 kilo, die een kruisband scheuring had van 85 % bijna finaal eraf, geopereerd, en de volgende dag liep ze al weer, na zes weken rustig aangelijnd te zijn mocht ze weer van alles doen, dus 3 maanden ? heel erg lang, na twee weken lag Bams al in het water te zwemmen voor goede bespiering.

geen bench niets van dat allemaal, volgende dag al weer tien minuten lopen per keer, 3 x per dag aan de lijn, rustig opvoeren, en echt na zes weken mocht ze gaan na een controle bezoek....

dit zijn fotoos waarvan het net gebeurd is de operatie...de onderste foto pas na de ingreep.

Onze Ylena was 8 jaar toen ze haar kruisband scheurde, ze heeft een kunstkruisband gekregen met een operatie en was snel weer de oude.  De dag na de operatie sprong ze over onze andere Dogo Argentino, ik zag de kruisband al vliegen ze moest immers zes weken rustig aan doen.

Na drie maanden rende en sprong ze zoals voorheen.  Ik heb er geen minuut spijt van gehad, zelfs toen ze op negenjarige leeftijd overleed na een operatie aan de milt aan een inwendige bloeding, vond ik de operatie het waard.  Ze heeft nog 9 maanden een goed en leuk hondenleven gehad.

Als jouw hond voor de rest ok is, zou ik niet twijfelen en zorgen dat hij nog pijnloos kan verdergaan met zijn leven.

Mijn regel voor mijn honden is : zolang ze nog pijnloos door het leven kunnen naderhand, zal ik ze elke kans geven die ze kunnen hebben.  De leeftijd maakt niet uit.

Trouwens de operatie kostte toen (8 jaar geleden) 750 euro, misschien vind je een DA die een andere techniek gebruikt?

De arthrose zal inderdaad nu wel erger zijn, hij heeft lange tijd op een poot gelopen die niet compleet gezond was, dan vormt er zich arthrose.  Kan je geen overeenkomst sluiten met de DA ivm de kosten?  Woon je in België?  In België heeft Prins Laurent een stichting die mensen met een klein inkomen helpt hun huisdieren toch de benodigde medische zorgen te geven.

Bams is geopereerd toen ze 5en eenhalf was, na een jaar haar meniscus gescheurd, een zelfde operatie, en ook daar was ze snel van hersteld.... en ook na twee weken gaan zwemmen, zodra de hechtingen eruit waren, en ook de volgende dag gaan revalideren met tien minuutjes per keer, 3 x per dag, en langzaam opvoeren... ook na zes weken mocht ze na een controle gaan.

de operatie met de kruisbandscheuring komen er implantaten in, bang voor hoef je dan eigenlijk niet meer te zijn, zonder pijn kon ze de volgende dag al lopen, al was het kleine stukjes...

wat ik lees van de topicopener dat deze hond nog zeer actief en speels is , en als ik het begrijp een goede gezondheid heeft ? met deze kruisbandscheuring zal de pijn steeds hevige worden als er niets aan gedaan wordt.

vraag of je maandelijks een bedrag kan afbetalen, de meeste dierenartsen zijn daar toe bereid.

Wat moeilijk.

Mickey was 7,5 toen ze een kruisband scheurde en vlak voor de operatie heeft zij zich zo verstapt (ook al kuil) dat haar andere knie was beschadigd maar achteraf gelukkig niet door. 

Omdat zij na een operatie tijdens de revalidatie op haar beschadigde knie volledig zou moeten steunen is de operatie voor langere tijd uitgesteld totdat deze weer voldoende genezen zou zijn.

Zij heeft dus best een hele poos met een gescheurde kruisband rondgelopen zonder extra hulpmiddelen, nou was zij natuurlijk nog een stuk jonger en haar bespiering was toen nog heel goed, dat vangt ook veel op.

Ondertussen is ze ruim 13 en zou zoiets, denk ik, niet meer kunnen omdat haar bespiering niet meer optimaal is en ze ondertussen veel artrose heeft.

Maar als je hond nog genoeg beweging krijgt en met pijnstilling de poot kan belasten zonder te pijnlijk te zijn kan hij misschien toch nog een tijd gelukkig zijn in een wat aangepast tempo.

Sterkte in ieder geval met je beslissingen de komende tijd.

Marita, ik weet niet of dit ook helpt bij een gescheurde kruisband, maar misschien is dit wel een optie.

http://www.gold-akupunktur.eu/13.html

Je zou er eens een mailtje aan kunnen wagen. 

3 jaar geleden heeft hij mijn Remy behandeld voor HD aan beide heupen en dat kostte mij toen 750 euro. De prijs is afhankelijk van het aantal goudstaafjes dat wordt gebruikt. Vanaf dag 1 heeft hij nergens last meer van gehad en rent hij rond dat het een lieve lust is. Slechts een licht roesje is ervoor nodig, dus geen zware narcose.  

Ik heb van diverse mensen gehoord, dat je een eerlijk antwoord krijgt, als je vraagt of het jouw hond kan helpen. Ik kreeg zelf een mailtje terug, dat Remy een prima kandidaat was voor deze behandeling (wat ook zo was) en kreeg ook meteen de prijs te horen.

Zijn vrouw is Nederlandse, dus je kunt gewoon in het Nederlands mailen.

Sterkte met het nemen van de juiste beslissing. Ik heb zelf 9 maanden geleden mijn andere hondje Sandy moeten laten gaan. Zij was toen 15. De moeilijkste beslissing van mijn leven. Dus ik weet hoe je je voelt.

misschien een domper ? maar een kruisband die zo afgescheurt is heelt niet meer vanzelf... daar kan akupunctuur niets aan veranderen.

ik geef je alleen maar wat informatie over de kosten.....

Kliniek Claressa....


Om een betere indruk te krijgen hoe de TTA operatie precies verloopt hebben wij een informatiefilm hieronder geplaatst. Hierop is te zien hoe een hond geopereerd wordt aan een gescheurde kruisband via de TTA operatie.

Scherpe prijs! Indien u via ons afsprakenformulier links in beeld een afspraak inplant geven wij ca. €150,- korting en kost (na €150,- korting) €1475,-. Vermeld de korting bij het kopje “overige info”.