Wel of niet steriliseren???

Op internet kom ik al veel informatie tegen, maar toch heb ik nog vraagtekens.

Bailey is nu loops, waarschijnlijk is dit de 2e keer sinds ze bij ons woont. Ze is nu 2,5 jaar.

Vroeger heb ik een ruwharige teckel gehad, een teefje, zij was gesteriliseerd.
Echter ben ik van mening, dat als ik beslis tot een dergelijke ingreep, ik er helemaal achter moet staan en ik het niet moet laten doen omdat het handig is.


Ik zou graag jullie ervaringen horen.
1. Ja, ik heb mijn hond laten steriliseren omdat...
2. Nee, mijn teef is nog intact omdat...
3. Wat zou je mij adviseren?


De situatie:
- Bailey is nu onrustiger
- Bailey is nu nog aanhankelijker
- Bailey is bekend met uitval gedrag naar andere honden
- Ik wil geen nestje met/van Bailey
- We hebben een gecastreerde reu in huis

er is hier op hp veel over gezegd, voor en tegens... lees niet alleen de voordelen van castratie maar zeker ook de nadelen.

zelf castreer ik niet als de loopsheid goed is en schijndracht beperkt blijft of in het geheel niet aan de orde is..

wil je toch castreren, dan volwassen laten worden en uitgegroeid en dan tussen een bestek van drie maanden na de loopsheid.

wanneer de hond goed gesetteld is zal je bijna geen gedragsverandering mee maken, daar zou ik het dus niet voor laten.

Mijn eerste teefje is gesteriliseerd omdat ze steeds schijnzwanger werd met een keer baarmoederontsteking tot gevolg.

Mijn twee kleine meisjes heb ik na hun tweede loopsheid ook laten doen omdat Babe (Jack Russel) bloedde gelijk een rund, ocharme, en Ellie heb ik dan gelijk mee laten doen. De broekjes werden van elkaar uitgetrokken al spelend, enz. Heb na de tweede loopsheid nieuwe kussenovertrekken moeten laten maken voor de bank, zo veel bloed dat Babe verloor! Het kleine meisje kon het echt zelf niet bijhouden! Ik was ook bang voor te veel bloedverlies.

De DA raadde dan ook sterilisatie aan, mede om baarmoederontstekingen, later kanker, ... te vermijden. Ik wilde toch geen pups, ben van mening dat je dat beter over laat aan echte kenners, dus ...

Speedy en Tessa zijn wel gesteriliseerd. Ik heb de ellende van hun geboorte gezien, hun moeder kon ze niet via natuurlijke weg op de wereld zetten en het werd een keizersnede.

Ik wilde sowieso geen pups van Speedy en Tessa, vooral Tessa is heel smalletjes én wilde niet het risico lopen dat ze per ongeluk zwanger zouden worden en dat ze net zo'n lijdensweg zouden moeten doorstaan als hun moeder.

Ik heb geen gedragsverandering gezien na de sterilisatie. Ze waren ook gelijk verlost van die broekjes met inlegkruisje erin: daar hadden zo toch zo'n hekel aan!

Inmiddels hebben ze noodgedwongen toch weer broekjes aan (luiers), maar ze hebben toch maar mooi 16 jaar broekloos rondgelopen!

Sinds deze week zijn alle 3 onze teven gesteriliseerd, alle 3 wegens baarmoederontsteking.

Vanwege de tegenslag met alle 3 overwegen we om in de toekomst de teven die nog komen te steriliseren na de 2de of 3de loopsheid (hangt er vanaf hoe oud ze dan zijn).

Lila had een open bo tijdens haar loopsheid en verloor plassen bloed waardoor ze erg slap was en heel veel gewicht verloor.

Nala had een dikke vulva ondanks dat ze niet loops was en at heel slecht, bij de da bleek dat ze een bo had.

Kira had een gesloten bo waarbij de ontsteking overgegaan is naar de hartspier waardoor ze een aanval kreeg. Ze heeft een heel risicovolle operatie moeten ondergaan. Hiervan zijn we heel hard geschrokken en dit willen we niet meer meemaken. Vandaar dat we er over denken om in de toekomst teven wel te steriliseren.

Heel mooi om jullie ervaringen te lezen...   

@Willemijn, ik vind het zeker belangrijk om ook de nadelen te weten.

Maar omdat er zoveel te lezen is op internet, dacht ik, ik vraag het hier en wil graag jullie ervaringen.

Maar goed dat je het aankaart van de nadelen... 

@SpeedyTessa, ik heb je verhalen gevolgd over je 2 prachtige dames... geweldig dat ze samen en onder jullie liefde & warmte oud mogen worden.

Ja, hier wordt alles gecastreerd (ook teven)

Nu wordt er hier aangehaald dat een teef eens volwassen is ze na het steriliseren geen gedragsveranderingen zal meemaken.
Waarom wordt er hier dan bij de meeste zo'n drama gemaakt met reuen castreren?
In de meeste antwoorden kan je dan lezen dat de reu "nooit volwassen van karakter zal worden en door andere honden niet aanvaard zal worden.
Waarom wordt er verschil gemaakt tussen reuen en teven?
Is trouwens niet mijn ervaring hoor, integendeel.

De reuen hier in de groep die gecastreerd zijn (of waren) werden door de andere reuen niet meer voor vol aangezien ,tot hun spijt werden ze genegeerd of men vond ze erg lekker ruiken ,

Vorig jaar is er een twaalfjarige gecastreerd vanwege een grote prostaat ,het voordeel  hij bekijkt geen loopse teef meer  ,het nadeel zijn ontzettende volle haardos ,hij moet nu vier x per jaar getrimd worden wil hij er een beetje gezellig uitzien .

Zijn gedrag is verders niet verandert  hij is nog steeds even vrolijk  ,maar piest nu vaak in 1 x uit ,

Ooit had ik een jack russelltje die met 1 jaar gecastreerd is  en op 17 jarige leeftijd gekoppeld  zat aan een loops teefje  ,hij was wat hitsiger van karakter ,we hebben geklapt voor deze oude heer .

Ook hier verschillende steriele teefjes , de vachten worden gewoon waardeloos ,maar hier blijven ze verders even actief en worden ook niet dikker .

Als het voor de gezondheid niet hoeft hou ik ze liever intact .

Hier is ook alles gecastreerd.

Kiwi was al gecastreerd in Portugal. Jamie toen ze 2,5 was omdat ze een baarmoederontsteking had. Ik twijfelde er al langer over bij Jamie. De voordelen overheersen wat mij betreft maar het is wel een operatie en dat brengt risico's met zich mee, vandaar dat ik lang getwijfeld heb.

Ik heb er uiteindelijk voor gekozen om Ziva te laten steriliseren, omdat ze heel erg fel uit de hoek kon komen. Maar ook vooral, omdat ik niet wilde dat er eventueel pups 'over' zouden blijven of bij slechte eigenaren zouden komen. Uiteraard heb je daar zelf een hand in, maar aan de andere kant, niet zoveel als dat je zou willen. Ook heeft Ziva geen stamboom. Daarnaast hebben wij ook nog een intacte reu en met de laatste loopsheid, werd hij 'dominanter' naar andere honden. Daarnaast is Ziva mijn eerste eigen hond en wilde ik liever geen nestje met mijn eerste hond. Dus misschien later. (Als ik er voor had gekozen om wel een nest te doen dan zouden we de hele gezondheidscheck hebben gedaan, maar verbeteringen in het ras zitten in de geregistreerde honden niet in de niet-geregistreerde ben ik van mening)

Ik heb er uiteindelijk voor gekozen om Ziva te laten steriliseren, omdat ze heel erg fel uit de hoek kon komen. Maar ook vooral, omdat ik niet wilde dat er eventueel pups 'over' zouden blijven of bij slechte eigenaren zouden komen. Uiteraard heb je daar zelf een hand in, maar aan de andere kant, niet zoveel als dat je zou willen. Ook heeft Ziva geen stamboom. Daarnaast hebben wij ook nog een intacte reu en met de laatste loopsheid, werd hij 'dominanter' naar andere honden. Daarnaast is Ziva mijn eerste eigen hond en wilde ik liever geen nestje met mijn eerste hond. Dus misschien later. (Als ik er voor had gekozen om wel een nest te doen dan zouden we de hele gezondheidscheck hebben gedaan, maar verbeteringen in het ras zitten in de geregistreerde honden niet in de niet-geregistreerde ben ik van mening)

ik probeer je antwoord te geven .....

nooit volwassen ? dat is als de reu en de teef op zeer jonge leeftijd worden geholpen, gelukkig gebeurt dat niet meer zo snel... wanneer dat in een zeer jonge leeftijd gebeurt , blijven ze hangen in het pup/jonge hond gedrag.....

verandering van karakter zal echt niet meer zo snel gebeuren als je hond reu of teef , gesetteld is, volwassen gedrag vertoont.

en verschil tussen teef en reu ?

het verschil is dat teven veel sneller een baarmoederontsteking kunnen krijgen en daarom men wil castreren.

een reu is toch wat anders, vraag maar eens aan de dierenarts, tegenwoordig als een reu geen vervelend gedrag vertoont zal een dierenarts een reu niet snel castreren, terwijl de teef meestal toch een andere benadering heeft en vaak toch ook de keuze is van beiden.

zelf castreer ik als het echt medisch noodzakelijk is, anders laat ik mijn honden intact.

Mijn hond was al steriel toen ik haar in huis nam, maar zo niet dan liet ik haar sowieso steriliseren. De redenen; minder last van haar hormonen dus veel stabieler. De ingreep is redelijk klein mits je dit op kijoperatie manier doet en ze hebben er meestal weinig last van, kans dat een ongesterriliseerde teef baarmoeder ontsteking krijg of mammatumoren is groot! En dan is de operatie veel zwaarder. En de kans is nog groter als de teef nooit een nestje zal krijgen. En voor mezelf is het en fijn iets dat je geen loopse hond in huis hebt. Maar persoonlijk vind ik het erg vervelend als een hond stuitert van de hormonen en er niet mee kan/mag. En natuurlijk is de ene teef erger dan de andere.

Hier loop ik ook met hetzelfde dilemma.

Mijn gedachten waren eerst om mijn reutje te laten helpen.

Maar hij is al zo rustig en ervaar weinig problemen met hem.

Zowel naar mijn teefje toe als ze loops is of als we een loops teefje op straat tegen komen.

Nu met met teefje is het een ander verhaal.

Ze is nu 3 keer loops geweest en de 2 laatste keren was ze behoorlijk schijnzwanger.

Ik kijk haar 4de loopsheid die er echt elk moment aan zit te komen aan.

Als ze weer schijnzwanger word is er voor mij geen andere keuze dan haar te laten helpen.

Ik ben zelf laatst ook een topic gestart met dezelfde vraag.

http://www.hondenpage.com/hondenforum/196483/nala-laten-helpen/-jullie-ervaringen.php

Ik heb mijn teef bewust laten steriliseren omdat ik niet van plan ben ooit met haar te fokken. Dit zou geen super goede reden zijn, maar Kahlúa is ontzettend energiek, is gewent om altijd en overal ( waar mag en kan ) los te kunnen rennen, speelt altijd met andere honden + de buren die haar uitlaten als we wegzijn hebben 2 reuen. 

Toen Kahlúa loops was wist ik vanaf dat moment dat ze gesteriliseerd zou worden, ze maakte niks schoon, voelde zich niet fijn en was erg humeurig omdat ze haar energie niet kwijt kon ondanks ik met haar fietste. Ik ben gewoon blij dat ze gesteriliseerd is, ondanks er nadelen zijn, onze vorige hond was ook gesteriliseerd, 15 jaar geworden en nooit incontinent. Het is maar net pech hebben dat er iets gebeurd. Ik ben in ieder geval blij dat ik altijd overal naar toe kan mét mijn hond zonder dat ik er rekening mee moet houden dat ze loops kan wordne. 

Super bedankt voor jullie ervaringen... 

Zoals ik er nu tegenover sta, laat ik Bailey binnenkort steriliseren.

De reden hiervoor zijn dat ik geen nestje wil gaan fokken bij haar, wij een reu in huis (hij is helemaal hieperderpiep) en voor haar zelf de rust.

Ik heb contact gehad met de DA en zoals het er nu naar uit ziet wordt ze eind maart / begin april geholpen.

Als ik een teefje zou hebben waar ik geen nestje mee wilde zou ik haar een paar maanden na de eerste loopsheid laten steriliseren, omdat de voordelen dan t grootst zijn. 

@Kees, daar ben ik ook voor.

Bailey is nu 9 maanden bij ons... ze is nu 2,5 jaar en ik had niet helemaal duidelijk of ze wel of niet gesteriliseerd was. Afgelopen september ook wel iets aan haar gemerkt, maar het was niet overduidelijk dat ze loops was.

Nu wel... 

Ja ik heb mijn hond laten steriliseren, omdat ik er van overtuigd ben dat het voor haar gezondheid beter is (kanker etc). Ook kon zij wel wat meer pit gebruiken en hoopte ik hier dus erg op, wat inderdaad gebeurd is.

Ik zou het jou als ik je topics heb gevolgd echter afraden. Waarom? Bailey heeft het uitvalgedrag al, is al redelijk pittig zoals ik het lees. Het kan zijn dat teven dit meer hebben na de operatie, wat me voor jullie training niet bevorderlijk lijkt. Jullie reu is gecastreerd dus dat is het probleem ook niet. Ik zou hier dus de omgang voorop zetten. Máár, ik zou het ook zeker eens voorleggen aan een GT, want misschien ziet die iets heel anders hierin

Ik heb Neeltje laten helpen toen ze ruim anderhalf jaar was, noodgedwongen omdat ze heel erg schijndrachtig werd. Achteraf gezien wel jong maar dat ging niet anders.
India heb ik laten helpen toen ze 10 jaar was, ze werd naarmate ze ouder werd ook erg schijndrachtig en heb toen ook gelijk een knobbel weg laten halen. Daar heb ik eigenlijk wel spijt van omdat de knobbels weer terug gekomen zijn, maar gelukkig heeft ze er geen last van.
Irene is bijna 12 en heeft nergens last van dus die laat ik ook niet helpen.

Kan enkel m'n ervaring delen van mijn vorige collie en dat is dan nu 17 jaar geleden.

Adviseren kan ik niet omdat ik het een persoonlijke overweging vind.

Geen internet dus ging af op de bevindingen van de dierenarts dus was castreren de enige goede optie.

Geholpen omdat ik het ook smerig vond in huis met een klein kindje en ik wilde beslist geen oepnestje.

Na een aantal maanden na de operatie werd ze weer loops, foutje van de da.

Collie weer opnieuw geholpen met als gevolg levenslang incontinent en medicijnen.

En ook heeft zij daarna best een rot vacht gekregen.

Nu 2 reuen, 1 wel geholpen ivm de hormomenstorm en de ander niet geholpen omdat het daarbij niet nodig is.

Ik heb mijn teefje laten helpen, omdat mijn hond echt last had van de 'aandacht' die ze kreeg tijdens haar loopsheid. Mijn hond was nooit echt sociaal naar andere honden. Altijd bang en ze speelde nooit met ze mee en probeerde ook tijdens de puppycursus alleen met mij en andere mensen te spelen, nooit met honden. Ze is nooit agressief en eerder 'beleefd afwijzend', maar ze heeft nooit een andere hond toegestaan haar achterste te ruiken. Ze is wat ik zelf noem een 'mensen-hond'.

Ik had altijd twijfels over het laten helpen, maar tijdens haar eerste en enige loopsheid heb ik besloten dat dit niet nog een keer ging. Ze werd lastig gevallen door alle reutjes die we tegen kwamen en ik moest haar vaak optillen om er in ieder geval voor te zorgen dat ze niet ter plekke aangerand werd. Ik kon haar niet meer uitlaten in het bos, waar ze het juist zo fijn vond. Ook heeft het irritante gedrag van de reutjes nog lang aangehouden. Het zwakte natuurlijk af na enkele weken, maar de meest volhoudende hebben tot nog een maand nadat ze geholpen was een soort obsessie voor haar gehad en ik heb haar niet speciaal tijdens de loopsheid nog laten helpen, ik heb met moeite nog de aanbevolen tijd gewacht.

Dit was voor mij de grootste reden om het te doen. Wat het beste is voor Bailey kan ik niet zomaar beslissen natuurlijk. Medische redenen zijn al vaker genoemd en zijn een goede reden om het te doen en in mijn geval was het de buiten proportionele last die we ervan hadden.

succes in ieder geval met wat je ook beslist

Ja, ik heb mijn hond laten steriliseren omdat ze een maagtorsie kreeg en dus hoe dan ook onder het mes moest. Toen hebben we haar dus ook gelijk laten steriliseren en zijn blij met die keuze! Voor ze de maagkanteling kreeg zaten wij ook erg in dubio, maar ik vind het wel fijn dat we haar nu niet meer aan de lijn hoeven te houden in het veld als ze loops is en dat we niet meer die vieze stank in huis hebben tijdens de loopsheid! Bij Indy was die geur namelijk heel sterk en ze bloedde ook heel heftig. Ook was ze wel wat onrustiger tijdens de loopsheid, steeds naar buiten willen en rond drentelen. Net of ze niet goed wist wat ze ermee aan moest of misschien zelfs ook wel menstruatiepijn had! Ook wilde ze niet echt met andere honden omgaan, zelfs niet met het hondje van mijn ouders waar ze normaal heel close mee is! Haar normale gedrag van voor de sterilisatie buiten de loopsheid om is hetzelfde gebleven na de sterilisatie. Ze is nogsteeds even lief!!! <3 Al met al zijn wij dus blij dat ze gesteriliseerd is en hebben ook het idee dat het prettiger is voor de hond zelf Maar dat is voor iedere hond en ook voor ieder baasje natuurlijk anders! Succes

Poppy heb ik laten steriliseren toen ze 4 was.omdat zij gewoon heel veel last had van schijnzwangerschappen.ze is niks veranderd nog steeds de volwassen hond in een puppylijf. Jazzy heb ik ook laten castreren toen afgelopen augustus.hij is 5.dus ze waren helemaal uitgegroeid.hij is wel veranderd met zijn eetgedrag.at hij voorheen bijna niks nu is hij te zwaar en zit op dieet.hij is niet zo groot en weegt 12 kilo.dus dat is het enige wat er veranderd is aan jazz. <3

Wij hebben ons teefje laten steriliseren voor de eerste loopsheid. Rede, 2 reuen in huis.


Ik zou het nooit meer doen, te veel nadelen gehad.

Dik worden.
Vacht groei.
Heel erg lui zijn.
Ze was al een rustige hond, toen helemaal.

Wij hebben noodgedwongen Diesel een paar weken geleden laten helpen, ze had een baarmoederontsteking. Ik merk tot nu toe in karakter nog weinig verschil, misschien iets rustiger, maar dat kan ook nog van de operatie komen, ze word ook nog niet dikker. Bumper is ook nog intact, en dat blijft ook zo, zolang er geen medische noodzaak is. Ik laat niet snijden in een gezonde hond, vandaar de keuze om niet te laten helpen.