Vetbult doorprikken...en blijven doorprikken

Sasja is 5 jaar geleden gebeten door een andere hond.
De wond is nooit goed door de dierenarts behandeld...zag het maar als een opervlakkig wondje....terwlijk ik op eigen onderzoek toch een wond van 5 cm diep vond.

Flinke ontstekingen en het heeft even geduurt voordat het genezen was.

Alleen door eigen gerommel in de wond is het beter geworden en heb ik het vaker moeten doorprikken (op een niet verantwoorde manier..maar ik wist echt niet beter nadat de dierenarts me praktisch uit stond te lachen)

Nu zijn we 5 jaar later en er is al 2 keer onder narcose, daar een flinke bult verwijderd.

Sasja is nu 11 jaar en ik wil geen narcose bij haar meer doen.

Maar die vetbult op haar nek blijft me iriteren.

Ze heeft een tuig om, dus qua halsband kan er geen iritatie ontstaan omdat ze nooit een halsband omheeft.

Nu heb ik een afspraak met de DA gemaakt om de bult gewoon door te prikken.

En de natuur dan zijn gang te laten gaan zodat de bult op natuurlijke manier kan leeglopen.

En op momenten dat ik voel dat de bult weer vol is, ik deze weer laat legen door de dierenarts.

Mijn angst is dat de bult onderhuids open kan klappen en de infectie verder door het lichaam versprijd.

Maar door de druk er af te halen, (doordat de dierenarts hem doorprikt)...weet ik dat die niet onderhuids open kan springen.

2 jaar geleden is ze ook al hieraan geholpen, samen met de sterelisatie.
Ik vind de operatie's genoeg geweest.

Mocht er in de toekomst wat gebeuren waarbij narcose nodig is, tuurelijk krijgt ze dat...maar vanwegen een bultje vind ik het te gek worden.

Maar nu is mijn vraag hoe jullie hier over denken.

Het is trouwens niet dat de dierenarts in de toekomst de vetbulten doorprikt, maar de dierenarts-assistenten.
De dierenarts wilt het de eerste keer zelf doen, dan worden er aantekeningen in de dosier van Sasja gezet en mag de dierenassistent het doen.

Dit om een stukje van de dierenartskosten te dekken.

Ik heb haar wel verzekerd.

Ik weet het niet maar ik volg, Faro heeft er ook wat.

Dus Up!!

Wat me opviel in jouw verhaal is dat je schreef dat die vetbult JOU irriteerde. 

En ik denk dat dat klopt: als het echt een vetbult is dan heeft je hond daar gewoon geen last van....zeker niet als er niets knellends overheen zit.

Weet je zeker dat het een vetbult is? Dat kun je voelen door het tussen je vingers te voelen: voelt het aan een echt een balletje? Niet te zacht en weg te drukken? Groeit niet of nauwelijks? Huid eromheen is normaal en niet rood?

Dan is t inderdaad ws een vetbult.

Dan zou ik zeggen: niets aan doen!

Hond heeft er geen last van en telkens openprikken kan juist voor irritaties gaan zorgen en kan de bult groter maken of zelfs infecties veroorzaken. Ik zou ervan afblijven tenzij heel duidelijk is dat de hond er last van heeft ......

Het is hard en net zo groot als een grote knikker.
De huid eromheen is inderdaad normaal.

Maar ik merk dat het haar ook wel wat iriteerd als ik er overheen aai.
Niet direct zichtbaar, maar meer een onderbuikgevoel.

Het zit ook bovenop de nek en is al 2 keer verwijderd.

In 1,5 a 2 jaar tijd is dat ding wel flink gegroeid.

(Was dus al eerder verwijderd)

Sorry..maar ik leef zo intensief met Sasja dat haar gevoelens de mijne zijn en mijn gevoelens de hare....lol

Mensen die ook 24/7 met hun hond leven snappen dit wel.

Het is ook wellicht niet 'echt' een vetbult (komt er een heldere brij uit of is het eerder gelig?)

Ik denk dat het meer een cyste is die zich regelmatig vult met een soort vocht, rommel, wat ontstekingsresten.

Als je het laat openmaken bij de da, dan zou die om goed te zijn, er nadien een cortisone in moeten spuiten, zo kan de bult zich herstellen en het lichaam de bult 'opruimen'.(enkel de holte injecteren)

Misschien onder 'roesje 'zeer lichte verdoving) en plaatselijke verdoving, kan voldoende zijn om de bult er in toto uit te halen.

als er nog iets blijft zitten, dan is de kans groot dat het blijft aangroeien.

" Het is ook wellicht niet 'echt' een vetbult (komt er een heldere brij uit of is het eerder gelig?)
 
Ik denk dat het meer een cyste is die zich regelmatig vult met een soort vocht, rommel, wat ontstekingsresten.
 
Als je het laat openmaken bij de da, dan zou die om goed te zijn, er nadien een cortisone in moeten spuiten, zo kan de bult zich herstellen en het lichaam de bult 'opruimen'.(enkel de holte injecteren)
 
Misschien onder 'roesje 'zeer lichte verdoving) en plaatselijke verdoving, kan voldoende zijn om de bult er in toto uit te halen.
als er nog iets blijft zitten, dan is de kans groot dat het blijft aangroeien. "

Kiki, Wodan

Een talgbult bedoel je denk ik , ja die heeft Faro ook, die kunnen inderdaad ook groot worden.

en ja, ik weet precies wat je bedoeld, ben altijd met Faro, en dan voel je het zelf.

Hier hebben beide honden vetbulten, de reu heeft een wat grotere (vlak onder de nek)en de teef 2 kleine (in de nek en op ribbenkast). Heb alles laten aanprikken en er kwam wat wit/geel-achtige substantie uit. Alles is opgestuurd voor de zekerheid, geen vreemde dingen uitgekomen. Die van de reu is in de tussentijd weer wat groter geworden (ze hadden er destijds aardig wat uitgetrokken), maar zolang hij niet met een grote snelheid groeit, moet je er volgens mijn DA van afblijven omdat alleen de kans op ontstekingen maar groter wordt. Ze hebben er beide totaal geen last van. Onze vorige bullen zaten ook onder de vetbulten, bij eentje heb ik een bult laten weghalen omdat die bij een gewricht zat en zou die verder groeien, dan was er huid te kort om het te dichten. Zolang die bult niet explosief groeit, zou ik er van af blijven.

Een vetbult verdwijnt niet van 'aanprikken', een talgbult of atheroomcyste  wel.

Een vetbult moet je laten verwijderen wil je er van verlost worden.

Sneetje maken, bult eruit wippen,  losmaken, hechten.

Dus het is wel belangrijk wat voor bult het nou eigenlijk is.

 Verdwijnen doet een vetbult (talgbult volgens mij ook niet, volgens mij hetzelfde als vet)inderdaad niet van aanprikken, toch kunnen ze er wel behoorlijk wat uittrekken. Die bult van ons reutje was toch wel een stukje geslonken. Maar redelijk snel weer zo groot als dat hij was. Als je een vetbult aanprikt zal hij inderdaad niet op een natuurlijke manier leeglopen. Had dat gekund, dan had ik onze oude bul ook niet laten opereren aan de vetbult op haar poot, dan had ik het ook leeg laten lopen, was een makkelijkere optie geweest.

Zoals ts het omschrijft klinkt het als een vetbult. Huid rustig, harde knikker. Maar mijn ervaring is dat de honden niet reageren als ik knijp in de vetbulten en haar hondje reageert gevoelig op aanraking, dus dan denk ik weer meer aan een pus-bult. Anderzijds zou die na 1,5-2 jaar toch wel is een keer gesprongen moeten zijn. 

Ik begrijp niet waarom je, als je toch naar DA gaat, de bult zou laten doorprikken en er verder niks aan doet.

Mijn hond had een talgbult, héél lang, jaarlijks liet ik er naar kijken en DA zei, van het moment dat hij groeit, nemen we hem weg, daarvoor zou ik geen narcose nemen voor de bult alleen.  Ze heeft hem dus jaren gehad, we zijn er gewoon vanaf gebleven en toen hij groeide is hij verwijderd.

Het kan gevaarlijk zijn en veel kosten met zich meebrengen als je hem gewoon laat zitten.  De hond van een vriendin had een vetbult, de DA had tegen haar hetzelfde gezegd, ze had ook vermeld dat een vetbult niet gevaarlijk was.  Mijn vriendin dacht dus : "ok het is niet gevaarlijk, ik laat het gewoon zitten".  Die bult is gegroeid en op een gegeven moment opengesprongen... haar hond is toen tweemaal onder narcose geweest.  De eerste keer om de bult verder te verwijderen en alles schoon te maken, de huid was echter aangetast, waardoor er weinig over was om de wond te sluiten.  Hierdoor is de wond na drie weken terug opengegaan, de hond weer onder narcose gebracht en weer gehecht.  Gelukkig is de wond dan genezen maar dit was een proces dat niet nodig was geweest als mijn vriendin, van het moment dat de bult groeide, deze had laten verwijderen.

Ik wacht dus niet af, vanaf dat de bult groeit, moet hij weg.

@ Martine. Zat die vetbult bij de hond van jouw vriendin dan op een plaats waar de huid helemaal strak trok? Anders zou ik zeggen dat het geen vetbult is geweest, maar een abces. Al onze bullen krijgen en kregen naarmate ze ouder worden vetbulten, onze vorige had er wel een stuk of 10, op haar wang een behoorlijk grote. Had er geen last van. We hebben een aantal keren deze aan laten prikken en het bleef gewoon vetweefsel. Zolang dat de uitslag is, de hond ondervindt er geen hinder van en de huid is ruim genoeg, zie ik geen reden om de hond daarvoor te laten opereren. Wel laat ik ten alle tijden de bulten onderzoeken, ik ga er niet klakkeloos vanuit dat het wel een vetbult zal zijn.   

 De bult zat op haar ribben, ze heeft die bult enkele jaren gehad (eerst klein, daarna groeiend).  Het is ook moeilijk, vind ik, om te zien of je hond er last van heeft... een hond kan zo hard zijn voor zichzelf.  Ik zou de bult laten weghalen als hij groeit, gewoon voor de zekerheid.  Als er een ontsteking komt op die plaats, ben je verder van huis. 

Bij mijn hond zijn er drie bultjes tegelijk weggehaald (2 vetbulten en 1 talgklier), de talgklier werd groter en omdat ze toch onder het mes moest, zijn de andere ook weggehaald.  Ik was toen nog beledigd omdat er een kind tegen zijn moeder zei : "kijk mama, die hond heeft gevochten" hahaha

Mijn oude herder kreeg ook op zijn kop vooral net boven zijn neus altijd een talgbult.

de DA heeft het zelf één keer geopend . Was direct gedaan .

Ik lette goed op en deed het later zelf. 

Ontsmette het en prikte er met vooraf ontsmette naald even  in, kwam dan een witte smurrie uit. Terug ontsmetten en het droogde mooi uit. Je zag er meestal totaal niks van als die eenmaal leeg was. 

Na een paar maanden wel weer terug op dezelfde plaats altijd.

Als het kleine bultjes zijn zou ik het zelf oplossen met goed ontsmette naald . 

Maar hoe weet je of het talg bultjes  zijn of iets anders ? 

Ik zou voor eerste keer de DA laten oplossen dan weet je alvast meer. 

Succes....en ja ik weet hoe ongerust je kan zijn. Daar kan je niks tegen doen.

talgbultjes en vetbultjes is dat niet hetzelfde ? Talg is huidsmeer toch ? 

Om te beginnen is dit al iets waar ik pertinent niet aan begin. Een assistente blijft van mijn dieren af.

Maar wat de bult betreft: het is een volloper schrijf je, wordt doorgeprikt zodat de druk er vanaf is, maar loopt wel weer vol.

Het aanprikken moet altijd aan de onderkant van zo'n bal gebeuren, zodat het vocht goed weg kan bij het nadruppelen. Als er vocht onder zit en blaas geeft, is er vuil aanwezig. Het lijkt mij nuttig om zo'n bal volledig open te leggen en schoon te spoelen. Dit kan onder plaatselijke verdoving bij je DA. Een drain zal weinig nut hebben, omdat er al teveel littekenweefsel gevormd kan zijn en daardoor niet goed sluit.

Mijn DA hoor ik al roepen...honingspray er in...is op basis van honing en etherische olie, zodat het oude weefsel door de enzymenwerking van de honing weggevreten wordt en nieuw weefsel gevormd kan worden. Daarnaast zijn er nog een aantal fytotherapeutische ondersteuningen die o.a. de vorming van gezond celweefsel bevorderen.

Die homeopatische honingzalf ken ik ja.
Werkt als een trein om de boel weer dicht te laten groeien.

Ik kom er nu wel achter dat er meerdere optie's zijn.
Het laten doorprikken was iets waar ikzelf gewoon op gekomen ben, maar ik druf niet zelf te prikken, maar een geoefende dierenarts-assistente mag het wel doen.

Denk maar niet dat ik zomaar een groentje, een naald in mijn hond laat zetten.

Ik moet er ook even voor sparen aangezien ik Sasja deze maand ook meeneem naar de ostheopaat.

Eerst die bult laten doorprikken zodat ik weet wat er in zit en later (als het mogelijk is, maar gaat in overleg met de da) laat ik inderdaad de bult gewoon verwijderen onder locale verdoving.

Geen narcose meer omdat het een enkel bultje is.

En zo te lezen zal een bezoek aan de holistische dierenarts er recht achteraan volgen.

mijn teefje heeft dit gehad 5 cm
3 keer met een naald doorgeprikt en gespoeld, niks hielp, nadien toch door een operatie de hele kapsel verwijderd, zat een onsteking in, daarna antibiotika

hij is daarna nooit meer teruggekomen
is nu 5 jaar geleden

mijn reu had er 1 naast zijn ruggegraad omdat hij groter werd en drijgde rijn rug te beschadigen, hij groeide enorm, heb die ook laten opereren, nu 4 jaar geleden

Honingspray of honingzalf/ampul van Vetramil of Dermiel is geenszins homeopathie en wordt toegepast binnen de reguliere geneeskunde. Hiervoor hoef je dus niet naar een holistisch dierenarts.  Als ik jouw verhaal zo lees, dan wil de bijtwond gewoon niet helen door het teveel aan littekenweefsel in de wond. Als het mogelijk is, dan zou ik de deklaag verwijderen en de wondkern goed schoonmaken, waarna dan de honingspray toegepast wordt, die aan kan zetten tot nieuw weefselvorming in de kern van de wond, waardoor uiteindelijk de wond vanuit de kern kan gaan sluiten. Het kan ook verklaren waarom de bult 2x is verwijderd. Als de ondergrond geen gezond weefsel meer heeft, zal de blaasvorming met daarin vervuiling gewoon doorgaan. 

" Mijn oude herder kreeg ook op zijn kop vooral net boven zijn neus altijd een talgbult.
de DA heeft het zelf één keer geopend . Was direct gedaan .
 
 
Ik lette goed op en deed het later zelf. 
Ontsmette het en prikte er met vooraf ontsmette naald even  in, kwam dan een witte smurrie uit. Terug ontsmetten en het droogde mooi uit. Je zag er meestal totaal niks van als die eenmaal leeg was. 
 
Na een paar maanden wel weer terug op dezelfde plaats altijd.
 
Als het kleine bultjes zijn zou ik het zelf oplossen met goed ontsmette naald . 
 
Maar hoe weet je of het talg bultjes  zijn of iets anders ? 
Ik zou voor eerste keer de DA laten oplossen dan weet je alvast meer. 
 
Succes....en ja ik weet hoe ongerust je kan zijn. Daar kan je niks tegen doen.
 
talgbultjes en vetbultjes is dat niet hetzelfde ? Talg is huidsmeer toch ?  "

Anny en Lance

 nee talgbulten zijn gevuld met talg en vetbulten zijn gevuld met vet.

Zelf heb ik vetbulten, dat is heel wat anders dan een talg bult, een vetbult moet weggesneden worden, en een talgbult kan je leeg laten lopen, een dokter dan.