Ik ben net terug van de ochtendwandeling met Rik waarbij ik de vaste route even heb vermeden om te werken aan onze gezamenlijke band. (zie ook mijn vorige topic, Rik is erg gefixeerd op zijn andere hondenvriendjes en de baasjes die hier continue koekjes lopen uitdelen)
Nu is Rik bijna 3 weken geleden gecastreerd wegens een hardnekkige voorhuidontsteking die hij al van jongs af aan heeft en waar niets tegen hielp. Uieindelijk waren we de druppels pus die we overal vonden (ook hoog tegen de muren) in combinatie met onze jonge kinderen die ook nog veel op de vloer spelen doorslaggevend voor het laten doorgaan van de ingreep.
We hebben de dierenarts gevraagd of het verstandig was hem te laten helpen wat zijn karakter betreft, hij is over het algemeen niet onzeker, eerder dominant in zijn contact met andere honden. Dus de dierenarts verwachtte geen nadelige, eerder positieve invloed van de castratie. We hoopten daarmee eigenlijk ook dat zijn macho gedrag richting jongere honden/pups daarmee minder zou worden. Hij kan goed met alle honden behalve dus de honden die net wat jonger dan hem zijn (hij is nu 11 maanden) Daar heeft hij blijkbaar enorm de behoefte bij om de macho uit te hangen, loopt ze omver, gooit z'n gewicht in de strijd, gromt er zelfs bij wat we anders nooit van hem horen. Kortom het ziet er gewoon niet vriendelijk uit.
Net op de terugweg naar huis loopt hij het laatste stukje nog los en komen we een dame tegen met een labradoodle die dus, kom ik later achter, een paar maanden jonger is dan Rik. Hij vertoont nu weer hetzelfde machogedrag met alles er op en er aan. De labradoodle geeft duidelijk aan dat hij/zij het niet leuk vind. De dame moet Rik pakken bij zijn tuigje want naar mij luister hij op dat moment niet. Ik ga met een rotgevoel naar huis want in zo'n situatie ken ik mijn hond gewoon niet terug.
De voorhuidontsteking is nu al zo goed als weg en daar zijn we super blij mee. Maar we hoopten zo dat dit macho gedrag ook zou afnemen na de castratie of kan dat niet zo snel na 3 weken? Of werkt de castratie hier juist weer in het nadeel? Of is het pubergedrag dat minder zal gaan worden als we hem consequent uit de situatie halen?
Moet nog wel erbij zeggen dat we afgelopen weekend in een losloopgebied waren waar hij zich ook zo gedroeg bij een pup van 5 maanden. Ik heb hem toen direct aangelijnd en verontschuldigd bij de eigenaren. Deze gaven aan dat het wel mee viel en het nog eens moest proberen waarop Rik nog een tijdje lomp bleef doen maar uiteindelijk toch de pup met rust liet en 'normaal' ging spelen.
Ik heb niet zoveel verstand van castratie en effecten ervan
maar zou het niet een idee zijn om af te spreken met een hond die wat jonger is dan rik, en die hem corrigeert als hij zo doet?
want de honden tot nu toe laten een beetje over zich heen lopen, als hij een keer een treft die hem op een goede manier corrigeert leert hij misschien dat hij zich wat netter moet gedragen
Je hond zit in de puberteit, dit wordt echt wel minder. Als hij ziek (klachten) is geweest zal dit aan zijn gedrag ook te merken zijn (rebels / humeurig). Voorkom dat hij vervelend doet door hem mee te nemen (weggaan, met je hond....niet op een ander wachten maar zelf je hond pakken en meenemen).
Grommen is soms speels. Iedere grom of blaf is niet hetzelfde hoor.
Als je hond te wild is roep dan rustig, hoort hij je niet dan pakken en opnieuw rustig zeggen en aan de riem doen. Als andere honden kleiner zijn dan niet los laten.
Tja, als ik iemand wist...graag. Want het is inderdaad zo dat Rik zich wel snel laat corrigeren. De oudere/dominantere honden hier zetten hem direct op zijn plek als hij eens waagt een poot op hun rug te leggen waarop hij direct weer bek gaat likken (onderdanig gedrag)
Als het al invloed gaat hebben is het er nu nog te kort geleden voor.
Het is in mijn ogen ook een stukje puberen, opnieuw dingen uitproberen.
Oeh, ik hoop maar dat dit inderdaad de pubertijd is. Met hem weggaan of hem aanlijnen is dan echt lastig hoor want hij laat zich niet pakken, hij weet precies hoe hij mij moet ontwijken.
Voorkomen is inderdaad beter maar in dit geval wist ik niet dat de betreffende hond jonger was, hij was niet kleiner in ieder geval. Maar bij sommige kleinere, oudere hondjes heeft hij het weer niet bij, die hoeven maar even tegen hem te keffen en hij loopt met een grote boog om ze heen. Het is dus echt bij jongere honden en niet kleinere..
Ik zou er echt bovenop gaan zitten, direct ingrijpen.
Intensief trainen met bij jou komen zodat je hem kunt gaan terugroepen.
Tuurlijk laat hij een niet pakken, alles is leuker dan jij.
Commando blijf en commando hier zijn essentieel.
Tja, de hele wandeling weer even goed geoefend met hierkomen, gaat perfect, zelfs van grote afstand met een fluitje maar zodra er andere honden in beeld komen sta ik aan de zijlijn
We hebben de Gehoorzame Hond cursus met goed gevolg doorlopen, werd ie zelfs beste van de klas, maar ik heb me net direct maar weer opgegeven voor de Elementaire Gehoorzaamheid waar ook veel aandacht is voor de puberende hond en wenselijk hond-hond contact
Kijk, je kent je hond dus goed, dan komt dit echt goed. Het is echt een fase de puberteit. De castratie verandert dit niet. Heb geduld, voorkom en geniet van deze rakker. Na deze fase zie je echt veranderingen (in deze fase wel voorkomen of ingrijpen; begeleiden / opvoeden....niet boos worden op hem).
Super!
Weet je, hij is aan het opgroeien. Het verankeren van de dingen die hij heeft geleerd kost tijd.
Hij kan het wel, maar soms zijn er zoveel leukere dingen en om die te weerstaan...
Daarom is het nu zo belangrijk om de moed erin te houden en veel te oefenen op de dingen die hij al kan.
Rik is een labrador?
Zijn vaak ook lompe spelers hè?
De dominantie theorie is achterhaald.
Ik vind het eerder onzeker gedrag met wat je beschrijft. Hij weet niet zo goed wat hij met de andere honden moet. En probeerd afstand te creeren door te grommen en ze weg te duwen.
Ik denk dat het gedrag juist erger word omdat je hem gecastreerd heb.
Onzekerheid word erger na castratie, en je hond is nog 11 maanden dus eigenlijk nog heel kinds.
Ze proberen dan juist uit, ook naar andere honden. Ze weten nog niet goed hoe ze met situaties om moeten gaan. Dat is ook de onzekerheid.
Een hond van 11 maanden is nog niet stabiel in hun karakter.
Daarvoor hebben ze hun hormonen ook nodig, maar helaas heeft hij zijn hormonen dus niet meer.
Het beste wat je nu kan doen, is leren om andere honden te negeren.
Afleiden, en niet meer gebieden opzoeken waar veel honden komen
Tja dat is ook een visie. Had al verwacht dat er ook zo'n reactie op de castratie zou komen.
Het lijkt me alleen in deze mening niet helemaal logisch dat hij dan juist onzeker zou zijn naar jongere honden en niet naar andere honden waar hij dus prima mee om kan gaan (zie mijn eerdere topic) Hij is juist erg gericht op het spelen met andere honden waardoor dit wel eens ten koste van mijn band met hem gaat. Het gaat dus alleen om de jongere honden en waarom zou hij onzeker worden van een pup?
Wat ook weleens kan helpen is door te gaan wandelen op steeds weer andere plaatsen.
Je ziet gedrag ook wel terug komen op plaatsen waar je bv iedere dag komt.
Sommige honden kunnen dit zelfs als eigen terrein gaan zien en zich daardoor zekerder voelen en meer gaan durven daardoor.
Door steeds weer op verschillende nieuwe plekken te lopen maak je voor de hond ook de wandelingen weer nieuw en spannend en veel honden houden dan ook de baas veel meer in de gaten.
Verder kun je trainen op het bij jou blijven en niet naar iedere hond toegaan.
Je moet in dit geval gaan kijken wat voor de hond heel belangrijk is bv een super lekker voertje of een heel gaaf speeltje.
Komt goed en het voordeel is dat iedereen deze periode heeft gehad en dat jammer genoeg maar heel weinig mensen zich dit nog kunnen herinneren.
'Vreemde honden' het niet zomaar zelf laten regelen hoor. Gewoon zelf voorkomen dat de spanningen kunnen oplopen en ook als het al gebeurt zelf ingrijpen door hem kalm uit de situatie te halen.
Ik herinner me uit je andere topic dat je Rik van jongs af aan al veel hebt laten gaan tussen de andere honden tijdens de vaste uitlaatronde. Dus of het nu een fase is, of dat hij nu in een fase is dat hij meer op z'n eigen onhandige manier de dingen gaat 'regelen' vind ik dan minder interessant. Gewoon ingrijpen dat dit gedrag niet gaat escaleren.
Lekker samen met Rik op stap en als je hem in contact brengt met andere honden dan weten dat goede bekende stabiele honden zijn. Liefst een op een.
Aanvulling
Het nadeel van pups/jonge honden veel zelf laten uitzoeken onderling is dat het uiteindelijk soms kan leiden tot probleem-gevend gedrag met soortgenoten. Ik zeg niet dat dit bij Rik de aanleiding is, maar vind het wel het vermelden waard aangezien ik me je verhaal uit het andere topic herinner wat de geschiedenis is.
Wat ik daar schreef is voor mij nog onverminderd waar. Lekker samen op stap, onderzoeken, pret maken, samen picknicken, samen spelen. Laat de andere honden maar even en richt je op jullie samen. Maar goed, snap ook wel dat het nogal een omschakeling in je denken en gewoonte is als je het gevoel hebt er goed aan te doen om Rik zoveel mogelijk te laten optrekken met soortgenoten.
Petra, je hebt me juist in mijn vorige topic laten inzien dat, als ik zelf een goede band met Rik wil krijgen, we even een stapje terug moeten doen wat spelen met andere honden betreft. Ik wilde inderdaad een 'sociale' hond en de tendens in onze buurt is dat je dat bereikt door ze veel met elkaar te laten spelen. Maar zo langzamerhand kwam ik erachter dat Rik tijdens de wandelingen alleen maar aan het zoeken was waar zijn speelvriendjes waren of naar de 'koekjesvoerende' baasjes.
Ik ben de afgelopen week dan ook andere routes gaan lopen, meer met hem gaan fietsen, samen spelletjes doen etc..
Wel vind ik het inderdaad lastig om het idee los te laten dat je dus juist geen sociale hond krijgt als je ze veel met elkaar laat spelen. Zelfs onze dierenarts gaf aan dat hij zijn hond altijd van jongs af aan met andere honden had laten spelen en dat ze daardoor een 'sociale' hond was geworden.
Voor mij is in ieder geval wel duidelijk, dat nu Rik ouder wordt, je niet meer alles op z'n beloop kan laten gaan. Pups/jongere honden gaan we in ieder geval voorlopig vermijden. Rustig ingrijpen bij 'lomp' gedrag, zonder boos te worden (dat is nog wel een puntje van aandacht voor mij) En we gaan de komende tijd op verschillende plekken wandelen, veel samen doen etc.
Ik vind het proberen te intimideren van jongere honden juist typisch iets van een onzekere hond. Lekker opportunistisch. Slijmen bij sterkere en schoppen naar de zwakkere.
Mijn jongste is bang voor honden, maar als ie merkt dat de ander bang voor hem is, dan gaat ie lopen intimideren. (Als ie de kans krijgt).
..en dat waardeer ik!
Alleen ik vind wel dat je reactie alleen van het negatieve uitgaat. Tuurlijk ben ik ook bang dat de castratie negatief uitpakt, dat we z'n karakter toch niet goed hebben ingeschat en hij onzekerder is dan wij en de dierenarts dachten. Maar om hem nu bij voorbaat al weg te gaan houden bij alle honden vind ik nogal een drastisch advies.
Zeker gaan we met hem aan het werk om andere honden te negeren, maar dan juist omdat hij iedere hond ziet als potentieel speelmaatje en naar iedere hond toerent als we hem niet tegenhouden.
Dan bedoel ik de honden waarop hij negatief gedrag zal vertonen .
Als hij als een gek op andere honden afstromd om met iedere hond te "spelen", niet iedere hond vind dat prettig. Een hond heeft ook iets als een persoonlijke ruimte. En daarom zeg ik dan kan je beter leren andere honden te negeren zodat hij meer gefocust raakt op jou
Hier wil ik toch even wat over zeggen;
Onzekerheid wordt niet per definitie erger na de castratie.
Ik heb een onzekere hond en hij is dankzij de castratie een stuk zekerder geworden, de hormonen zaten hem juist in de weg.
Leuk te lezen dat jullie al samen een en ander ondernemen
Dat is inderdaad een kant van de boodschap, jouw band met Rik opbouwen. Zodat hij ook weer weet wie jij bent, zijn vertrouwenspersoon, zijn mens
Wat betreft het spelen met andere honden wil ik wel uitleggen hoe ik daar tegen aankijk. Dat is 'an sich' is helemaal niet verkeerd en ook goed. Dat daar geen misverstanden over komen.
Ik denk dat het prima is dat door de bazen geselecteerde honden in gecontroleerde setting, tijdsspanne, onder leiding van hun bazen, samen leren omgaan. (Hun eigen en andermans grenzen) leren kennen, krachten meten, uitdagen etc. Onder leiding van hun mensen die ingrijpen wanneer in dit 'spel' de spanning wat hoger oplopen of de verhoudingen wat scheef lopen. Hun mensen die hen in dit proces leren om een sociale hond te zijn/worden. De mens die de hond opvoed en niet de honden elkaar.
Ik denk dus niet dat het perse nodig is dat honden voor hun socialisatie ook moeten leren omgaan/spelen zoveel mogelijk andere honden. Maar dat is mijn visie.
De 'gevaren' die erin schuilen;
-Zoals je zelf al gemerkt hebt is Rik volledig geconditioneerd op andere honden en hun koekjes-bazen en ziet jou amper nog staan. Dat is wat hij min of meer geleerd heeft dat gewoon is, op jacht gaan is op echt zelf 'op jacht' gaan met de bende uit de straat en hun koekjes-bazen.
-Het tweede gevaar wat er in schuilt is dat jij dus hoegenaamd niet veel meer op te voeden hebt. Rik regelt het zelf wel en jij laat het opvoeden min of meer over aan de andere honden/baasjes (dat kan nu cru overkomen maar dat is wel wat er feitelijk gebeurt). En je hebt weinig controle mee over de manier waarop dat gebeurt. Ik ben bijvoorbeeld niet aardig als mijn hond bestormd wordt door een lompe vlerk of as de koekjes min of meer uit mijn jaszak gevreten worden (dit is niet persoonlijk naar jou hoor).
-Het gevaar dat jij dus geen enkele controle meer hebt over wat daar gebeurt met Rik. Ze moeten het onderling maar regelen en uitzoeken en je weet feitelijk niet of hij het zelf allemaal wel aan kan. Je weet niet of hij, en de andere honden, het wel aankunnen zoals het gaat onderling en qua tijdsduur, qua verstaan en respecteren van elkaars grenzen, en of het emmertje in het hoofd langzaam voller loopt. Is er eentje al langer aan het bullebakken? T'is net als een klas met peuters.
Op die manier loop je juist het risico dat je van een gewenste sociale hond ineens een minder gewenste a-sociale hond krijgt. Een hond uiteindelijk zelf gaat leren dingen te regelen op een manier die eigenlijk helemaal niet zo prettig is, voor hemzelf niet de voor de anderen zeker ook niet. Een onzekere hond die zich 'tarzan' waant, een bully, de onbehouwen vlerk die totaal geen grenzen meer respecteert ... etc. En dan is Rik maar een uit het kluppie. In dat kluppie zijn ook weer andere honden waar exact hetzelfde verhaal voor geldt.
En ik snap best goed dat mijn gedachtegang niet echt klikt bij hoe jij erin staat en wat jij gewoon bent. Het is ook heel erg gangbaar, zie het hier ook veel. Gooi maar los, leuk join the club, gezellig er kan nog meer bij. Baasjes druk pratend en kijkend naar die leuk spelende honden. Maar ik zie ook dat het lang niet leuk en goed is voor alle honden om het maar zelf te moeten uitzoeken, en dat is wel vaak de praktijk.
http://www.moniquebladder.nl/blog/2012/01/31/dominantie-iets-anders/
De dominante hond bestaat niet!
Je hond vertoond macho gedrag naar honden die jonger zijn, is het macho gedrag? Of heeft hij niet geleerd hoe hij met jongere honden moet spelen?
Oudere honden, die laten meestal wel zien waar de grens is. Die zijn ouder en ervarener, je hond voelt dit en gedraagt zich dus netjes.
Of castreren helpt? Nee, want alleen hormonaal gestuurd gedrag zal veranderen, het loopse teefjes achterna willen zitten, het vechten om een loops teefje, het weg lopen of niet meer willen eten als er een loops teefje is.
Wat helpt dan wel? Gewoon opvoeden. Jij zult je hond moeten leren hoe er gespeeld wordt, waar de grens ligt. Als hij een grens overgaat, lijn je hem aan en loop weg.
Als je dit consequent doet, zal hij het aan zijn gedrag gaan linken.
Als je weet dat het met bepaalde honden niet goed gaat, lijn hem aan en loop om. Een hond hoeft niet met alle honden te spelen, een hond hoeft niet met alles los te kunnen.
Ik als mens heb ook mijn voorkeuren, vreemde op straat, daar loop ik gewoon voorbij, daar heb ik niets mee en daar hoef ik niets mee. Bekende zeg ik gedag of daar spreek ik mee af.
Voor een hond geld precies het zelfde.
Het aller belangrijkste voor een hond, is de baas. Doe samen leuke dingen, trucjes, snuffel spelltjes, gekke dingen. Zo zal hij meer aandacht voor jou krijgen, veel belangrijker dan contact met vooral vreemde honden
Zien u het berichtje van Petra, we denken er weer precies het zelfde over.
Mijn hond is nu 2.5 jaar en ze is heel selectief met welke hond ze contact maakt. De meeste loopt ze zelf zo voorbij, niet belangrijk.
Alleen jonge honden die even een sprintje willen trekken, die vind ze de moeite. Even rennen en dan komt ze naar me toe, kijk me aan, een blaf zo van zullen we weer gaan en dan gaan we samen weer, samen genieten van elkaar. Het aller belangrijkste wat er is.
Sorry, het is een heel verhaal maar het ging vanochtend weer zo goed:
Mijn man en ik zijn met Rik gaan wandelen in het Zwolse bos. Een prachtig uitgestrekt losloopgebied met bos en heide. Geen vaste speelmaatjes van Rik te bekennen! Dus lekkere beloningen mee en heerlijk spelletjes met hem kunnen doen. Het ging super!
Iedere keer als we in de verte een hond zagen naderen en Rik leek gefixeerd konden we hem afleiden en voorkomen dat hij al een sprintje trok. Pas als de andere loslopende hond dichtbij was hebben we de begroeting kort laten plaatsvinden waarbij Rik afwachtend (!) was. Even snuffelen, kort spelen en hups weer doorlopen waarbij Rik met 1x roepen weer uit zichzelf met ons meeliep. Dit natuurlijk flink beloond. Dit gebeurde zo'n 5x met verschillende tegemoet komende honden waarbij Rik zich rustig gedroeg en ook steeds netjes mee kwam als we doorliepen! Niets geen wild spelen of grommen. Zo ken ik hem gelukkig weer!
We kwamen op een gegeven moment op een kruising waarbij er mensen van links aan kwamen lopen met een Berner Senner die wij nog niet hadden gezien waarbij Rik, toen hij ze zag aankomen stil bleef staan en terugkeek naar ons om vervolgens te gaan liggen in afwachting van hun nadering. De Berner Senner was jonger (!) dan Rik en kwam enthousiast op Rik af waarop ze even kort hebben gesnuffeld, gespeeld en daarna kwam Rik op commando direct weer bij ons en liep weer mee!
Iedere keer als hij verderop de route een hond zag lopen en gefixeerd leek hebben we hem afgeleid zodat hij bij ons bleef. Eerder was hij moeilijk af te leiden maar nu ging het erg goed. Ook bij de vele mountainbikers en joggers konden we hem afleiden zodat hij goed aan de zijkant van het pad bleef lopen.
Geweldig om te zien dat hij tijdens het snuffelen en rennen regelmatig even naar ons keek, veel minder in zijn eigen wereldje en meer alert op ons was.
Op een gegeven moment zag hij ergens in de verte toch een blijkbaar interessante hond en zette hij de sprint in waarop ik dacht dat het geen zin meer had om te roepen (op basis van eerdere ervaringen) hij was al buiten zicht maar mijn man riep hem toch en hij kwam weer teruggerend! Natuurlijk toen ook weer uitbundig beloond!
Al met al hebben we tijdens de hele wandeling voorkomen dat we samen op liepen met andere hondeneigenaren waardoor Rik zijn aandacht alleen maar gericht zou zijn op andere honden. De ontmoetingen betroffen dus alleen passerende honden en dit ging goed waarbij we echt het idee hadden dat we controle over hem hadden doordat hij iedere keer mee kwam als we hem riepen. We hebben hem geen enkele keer hoeven aan te lijnen om te zorgen dat hij weer met ons verder liep!
We blijven dus vooral op deze manier doorgaan, samen leuke spelletjes doen in wisselende uitlaatgebieden en vooral niet meer in een groep met 'z'n allen' de hond uitlaten waarbij Rik alleen nog maar aandacht heeft voor andere honden!
Ooooh geweldig om te lezen! Goed gedaan allemaal. Een aai voor rik
Leuk Elske Fijn dat het goed gaat en jullie er plezier in hebben.
Zou wel proberen om zijn successen (lees op andere honden afgaan) voorlopig te voorkomen door tijdig in te grijpen. Je kunt hem ook leren dat hij eerst voor 'toestemming' bij jou moet komen vragen. Als hij bv naar jou kijkt (hij geeft daar al een signaal mee af) roep je hem meteen bij je voor een kriebel of een voertje of iets wat hij leuk vindt. Dan kun jij met de andere baas afstemmen of het kan en zo ja hem even laten kennismaken.
Keep up the good work en spirit
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?